N°. 9126.
Zaterdag 3LÖ November.
A*. 1889.
fezs (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fpn- en feestdagen, uitgegeven.
Btt nommer bestaat ait TWE1
Bladen.
Leideu, 15 November.
Kexiilleton.
HET GEHEIM
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 meendenl./t).
Franco per port1.40.
Afzonderlek* Nomnen0.05.
PBUS DER ADVHRTENTIÜ1N
Ten 16 regels 1.05. Ieder* regel meer ƒ0.171.
Grootere letten neer pleetsrnimte. Toer het in*
ceeeeeren buiten de rted werdt 0.10 berekend.
DAGBLAD.
van onzen tyd, het jachten, dat de menschen
zenuwachtig maakt en onvatbaar voor ieder
genoeglyk genot. En tevens wordt de toe
schouwer voor de quaestie geplaatst, in hoe
verre eene bekwame schilderes en een geleerde
van naam als vrouw en man „in vrede en
eendracht kunnen leven." Deze samenvoeging
van twee hoofdgedachten is oorzaak, dat „de
wilde jacht" eigenlek meer is eene aaneen
schakeling van aardige, soms nieuwe tooneel-
tjefl, dan een afgewerkt en op een bepaald
doel afgaand tooneelspel. Tot het teweeg
brengen van bovengenoemden aangenamen
indruk hebben de spelers veel bijgedragen.
De „N. R. C." verneemt dat aan het
departement van waterstaat in gereedheid
gebracht wordt het in de openingsrede aan
gekondigde wetsontwerp tot wijziging der
wet op de Rijkspostspaarbank. Do wijziging
zou voornamelijk beoogen het rentegevend
maximum, dat thans ƒ800 bedraagt, te ver-
hoogen.
Het stoomschip „Batavia," van Rotter
dam naar Batavia, vertrok 14 Nov. van Mar
seille; de „Edam," van Nieuw-York naar
Amsterdam, passeerde 15 Nov. Bevezier; de
„Soenda," van Batavia naar Amsterdam, ver
trok 15 Nov. van Port-Said; de „Utrecht,"
van Batavia naar Rotterdam, vertrok 13 Nov.
van Port-Said; de „Noord-Holland," van Rot
terdam naar Batavia, vertrok 13 Nov. van
Aden; de „Veendam" is 13 Nov. van Rotter
dam te Nieuw-York aangekomen.
Bij koninklijk besluit zijn benoemd tot
burgemeestersvan Schaik jhr. A. E. M.
Van Rijckevorsel ^ran Kesselvan Hoek en
van Ter-Neuzen J. A. Van Boven; van Din-
teloord C. Van Mensch, en van Oud-Valken
burg H. J. Franssen, secretaris dier gemeente.
Met ingang van 1 December 1S89, aan
dr. N. Westendorp Boerma, op zijn verzoek,
eervol ontslag verleend als burgemeester van
't Zandt.
Aan J. F. Pfennings, met ingang van 1
Januari 1890, op zyn verzoek, eervol ont
slag verleend als leeraar aan de Rijks hoogere
burgerschool te Helmond.
By het wapen der koninklijke marechaussee
benoemdtot majoor en commandant der
lste divisie, de kapitein C. A. Prins, van de
divisie van Noord-Brabant en Zeelandtot
commandant der 2de divisie, de majoor C.
H. M. Verniers Van dor Loeff, commandant
der divisie van Limburg; tot commandant
der 3de divisie, de majoor M. A. Diekhof,
commandant der divisie van Noord-Brabant
en Zeeland. Voorts in rang en ancienneteit
overgeplaatst bij het wapen der koninklijke
marechaussee, en wel bij de 3de divisie, de
eerste luitenants J. T. Oosterman, van het
7de regt. inf., thans werkzaam op het bureau
van den inspecteur der infanterie, en L. C.
H. Mickelhoff, van hot 2de regt. huzaren.
Gemengd Nienvrs.
Hedennacht werd onze gemeente
weer door een van die onheilen getroffen,
welke het loopende jaar In dit opzicht be
rucht maken.
Er was andermaal een felle brand uitge
broken, thans in het perceel hoek Noordeinde
en Varkenmarkt, waarin het café „Belvédère"
van den heer H. Vijlbrief gevestigd is.
Het onheil was om bij halfdne blijkbaar ont
staan op de slaapkamer van den eigenaar
van het perceel, den heer J. J. C. Klijnee,
die een afzonderlijk, aan de Varkenmarkt
grenzend gedeelte, bewoonde, want daar
werden de vlammen het eerst, naar men zegt
door twee passeerendeheeren studenten, gezien.
Die bovenwoning was door een afzonder
lijken opgang van het overige gedeelte van
het pand gescheiden, hetgeen evenwel niet
belette, dat de vlammen zich meer en meer
verspreidden en weldra van het goheele per
ceel de beide bovenverdiepingen hadden aan
getast.
Deze stonden dan ook in lichterlaaie. Aan
het krachtig optreden der brandweer, w. o.
thans ook weer de stoomspuit (die op het
Rapenburg bij de Noordeindsbrug nu vasten
wal hield), is het te danken, dat het beneden
gedeelte alleen kolossale waterschade bekwam,
en niet door het vuur werd verteerd.
Het gevaar was evenwel groot, zóó zelfs,
dat de bewoners van een op de Varkenmarkt
belendend perceel van hun inboedel alles
redden, wat ze konden, daar van het brandende
perceel bovendien een der schoorsteenen, naar
men dacht, op omvallen stond. Een later
langen tijd op hem gerichte waterstraal der
stoomspuit vermocht hem echter noch te ver
wrikken nech te verwegen. H\j bleef zyn
schuinen kop fier omhoogsteken.
Ofschoon men omstreeks kwart voor vieren
den brand meester was, moest toch nog lang
daarna water worden gegeven, want een
moeilijk te bereiken, in een hoek gelegen
punt, was nog allesbehalve vertrouwbaar
wegens het vuur, dat het nog telkens ver
toonde. Tot blussching daarvan werd de ter
zijde van het perceel gelegen brandkraan ge
bezigd, welke ook bij het ontdekken van den
brand het allereerst dienst deed.
In de gisteravond gehouden ledenvergade
ring der „Vrijzinnige Kiesvereeniging" alhier,
werd tot candidaat voor de a. s. verkiezing
voor een lid van den gemeenteraad (ter ver
vanging van den heer L. M. De Laat de Kanter,
die bedankt heeft, ofschoon by als als bur
gemeester voorzitter van den Raad blijft) ge
kozen de heer J. Van der Breggen Azn.,
Dykgraaf van Rijnland en lid van de Eerste
Kamer.
Na langdurige discussie werd daarna beslo
ten aan de Eerste Kamer niet tepetitionneeren
betreffende het aanhangig wetsontwerp op het
Lager Onderwijs (met 106 tegen 56 stemmen).
Do heer J. Boer Knottnerus, candidaat
tot den heiligen dienst alhier, is beroepen
naar de Ned.-Herv. gemeente te Wanneperveen.
De volgende week zal zich in den
Schouwburg alhier doen hooren de zangeres
Teresa Tosti, die zich reeds in Frankrijk en
Duitschland bekend, beroemd en bemind heeft
gemaakt. Teresa Tosti is in Italië geboren,
doch van moedersztlde van Nederlandsche
afkomst (hare moeder was eene geborene
Raphaelneven van haar z(jn prof. Asser en
dr. Van Raalte). Zij wijdde zich als kind
reeds aan de toonkunst, doch legde zich toen
meer in het bijzonder op de studie van het
klavierspel toe. Haar ontvankelijk gemoed en
zin voor het schoone spoorden haar aan ook
de schilder- en beeldhouwkunst te beoefenen.
Het gevaar van door dit vele niets geheels
tot stand te brengen werd afgewend door den
bekenden Weener toonkunstenaar Proch, die
Teresa hoorde zingen en haar dringend aan
ried de zeldzaam schoone stem, waarmee
de natuur haar had begiftigd, aan de kunst
dienstbaar te maken. Teresa Tosti kwam nu
bjj professor Stoc-khausen in Frankfort a/M.
en na een paar jaren studie onder die voor
treffelijke leiding ging zij naar Parijs by mevr.
Yiardot-Garc-ia hare studiën voortzetten. Sedert
haar optreden in het openbaar heeft de zange
res overal lauweren geoogst, de critiek heeft
haar eenparig lof toegezwaaid en het publiek
heeft overal de aankondiging van een concert,
waarop Teresa Tosti zich zou laten hooren,
als eene welkome gelegenheid aangegrepen
om kunstgenot te smaken.
Behalve door de bloemisten A. J. Kors,
A. Den Older en J. D. Speet, waren jl. Dinsdag
in de „Loge" ook planten tentoongesteld door
van den Inspecteur van Politie.
59)
De inspecteur Saunders scheen in het minst
niet verwonderd. Hij boog zich ever zijn les
senaar en noteerde mevrouw Hunters verkla
ring met de grootste bedaardheid.
De heer Hunter daarentegen moest zich
door oenige krachtige uilroepen lucht geven.
„Groote Hemel 1 Hoe is het mogelijk 1"
riep hij eenige keeren achtereen. „Is die
sjaal van Charlotte? Wees toch voorzichtig
met wat je zegt, lieve. Hoe kon je het zoo
dadelijk zien? Bedenk je nog eens! Kijk nog
eens goed!"
„God, wat heb ik gedaan!" riep de arme
vrouw uit, die nu eerst duidelijk begreep,
welk een ontzettend gewicht aan hare ver
klaring moest worden gehecht. „Maar er is
niets aan te doen. Het is de waarheid. Dat
is Charlotte's sjaal; ik kan er mij niet in
vergissen."
De heer Hunter liep twee- of driemaal
zenuwachtig het vertrek op en neer.
„'tls om er je verstand bjj te verliezen!"
riep de goede man. „Mijn hoofd draait, kan
don bloemist W. F. Hemerik, terwijl ons namens
de regelingscommissie wordt gemeld dat ver
moedelijk de 24 dahlia-chrysanthemumbloemen
ingezonden werden door den bloemiBt A. C.
Krie8t. De commissie was van deze inzending
niet in kennis gesteld en de inzender had
ook zjjn naam niet aan baar opgegeven.
De minister van waterstaat, handel en
nijverheid heeft: lo. bepaald, dat het goed-
keuringsmerk, gedurende het jaar 189# te
bezigen, zal zijnbij den ijk en herijk der
maten en gewichten de letter o in den ge
wonen schrijfvorm by den (Jk van gasmeters
de Koninklijke kroon; 2o. ter algemeene
kennis gebracht, dat het merk van hot kantoor,
waar de eerste stempeling heeft plaats gehad,
velgens de ministeriêele beschikkingen van
12 Jan. 1873 No. 174, en 22 Nov. 1878 No.
47 (afdeeling handel en nijverheid), voor elk
der nagenoemde kantoren bestaat uit het cijfer,
achter den naam van elk kantoor uitgedrukt
's-Hertogenbosch 1, Breda 2, Arnhem 3,
Nijmegen 4, 's-Gravenhage 5, Rotterdam 6,
Leiden 7, Dordrecht 8, Amsterdam 9, Alk
maar 10, Hoorn 11, Middelburg 12, Utrecht 14,
Leeuwarden 15, Zwolle 16, Groningen 17,
Assen 18, Maastricht 19.
Bij de Ned.-Herv. gemeente te Valkenburg
is herbenoemd als kerkvoogd de heer A. Bol
Az. Jr., en als notabel de heer A. Oosterlee.
Door de arrond.-rechtbank te 's-Graven
hage Is, ter vervulling van de vacature van
kantonrechter aldaar, opgemaakt de navol
gende alphabetische l(jst van aanbeveling:
mr. A. E. Croockewit, rechter in de arrond.-
rechtbank te Rotterdam; mr. J. W. Mouton,
id. te Dordrecht; en mr. A. J. IV. Van Roijen,
advocaat en kantonrechter-paatsvervanger te
's-Gravenhage. (Sts.-Ct.)
Ten behoeve van den burgerlijken ge
neeskundigen dienst in de kolonie Curasao
worden gevraagd twee geneeskundigen, waar
van een voor het eiland St.-Martin (Neder-
landsch gedeelte) en een voor het eiland
Aruba.
In Lemmer wordt met grooten luister
gevierd het 25-jarig bestaan der rederijkers
kamer „Jacob Cats." Onder andere feeste-
Hjkheden wordt er eene groote tooneeluit-
voering gegeven.
Men schrijft uit Rotterdam:
„De wilde jacht," het blijspel van Ludw.
Fulda, dat, naar luid van berichten, het
l schouwburgpubliek in Duitschland en Oosten-
i rijk bijster vermaakt, ging Dinsdag avond hier
1 voor de eerste maal en heeft een aangenamen
i indruk gemaakt. Het behandelt de gejaagdheid
ik je zeggen. Charlotte's sjaal! En volbloed!
Maar het is gek; 't is in één woord onmo
gelijk; z(j kan het niet gedaan hebben. Ik
ken haar te goed I"
„Neen, Charlotte kan onmogelijk schuldig
zjjn," hernam zijne vrouw bedaarder, maar
niet minder beslist. „Zij, zoo lief, zoo zacht,
zoo voorkomend jegens iedereen, zjj zou
zulk een moord begaan hebben? Nooit! 'tls
eenvoudig onmogelijkEn bovendien, zij kan
die vrouw niet gekend hebbenz(j kende
niemand buiten do menschen, met wie w(j
omgingen."
„Mag ik mevrouw herinneren," merkte de
inspecteur Saunders aan, „dat de vermoorde
eveneens eene Fransche was? Juffrouw Duvi-
vier kan haar dus gemakkelijk gekend heb
ben, vóór zy u leerde kennen."
„Neenl Ik kan het niet gelooven en ik
wil het niet gelooven I" antwoordde mevrouw
Hunter hierop, met ongeschokte overtuiging.
„En dan nog iets," vervolgde sjj, als viel
haar plotseling iets in; „als juffrouw Duvi-
vier 's avonds naar dat huis was gegaan,
zouden wy het gemerkt hebben, ja, wfl moes
ten het gemerkt hebben. Zoolang wij in hst
Marine-hotel gelogeerd waren, is zij steeds
om tien uren naar hare kamer gegaan, wair
z|j met mijn dochtertje in hetzelfde bed sliep.
Annie, liefste," vervolgde zjj, zich met moe
derlijke teederheid tot haar goudlokkig doch
tertje wendende, dat met echt kinderlijke
verbazing de schitterende knoopen der politie
ambtenaren en de zonderlinge omgeving had
aangestaard, „hou je niet veel van juffrouw
Charlotte?"
„O ja, Annie houdt heel veel van juffrouw
Charlotte!" antwoordde het kind met onmis
kenbare hartelijkheid.
„"Wijs dan eens aan dien heer, hoe je
's avonds met juffrouw Charlotte slaapt."
Annie slaapt altijd zóó met juffrouw
Charlotte," zei het lieve kind, hare armpjes
om haar moeders halB slaande en haar hoofdje
er tegen aan drukkende.
„Daar! wat heb ik u gezegd?" riep de
goede mevrouw Hunter zegevierend uit. „Het
kind heeft sedert jaren de gewoonte aange
nomen om op die wjjze te gaan slapen. Wy
hebben er juffrouw Duvivier dikwyis over
aangesproken, omdat w(j het voor haar te
lastig vonden, maar z(j was er zelve zóó op
gosteld en wij zagen er geen kwaad in. Is
dat ni9t bewijs genoeg, dat zij de kamer
niet kan hebben verlaten? Onze Annie zou
dadelijk wakker zyn geworden en om ons
geroepen hebben. Ik zal het u nog duidelij
ker maken," vervolgde zij, aan den blik van
den inspecteur bespeurende, dat deze neg
volstrekt niet overtuigd scheen te zyn. Let
eens goed op, Annie I Bedenk je eens goed
kan je je niet een keer herinneren, dat
je niet zóó bent gaan slapen? Is het ooit
gebeurd, dat juffrouw Charlotte het niet
wilde hebben, dat je je armpjes om haren
hals sloeg?"
Het kind keek bare moeder met wyd ge
opende oogen aan; zy deed blykbaar haar
best zich de zaak duideiyk voor te stellen.
„Neen. Annie slaapt altyd zóó," was
eindeiyk het antwoord, gevolgd door hetzelfde
gebaar.
„Heb ik hot niet gezegd? Is dat niet be-
wös genoeg voor Charlotte's onschuld her
haalde mevrouw Hunter op denzelfden zege
vierenden toon.
De goede vrouw met haar teeder moeder-
lyk gevoel begreep volstrekt niet, dat er oen
onderscheid kon bestaan tusschen een over
tuigend en een wettig bewys en dat, wat
eene moeder de heiligste overtuiging schenkt,
de wet slechts een glimlach zou afpersen.
Inspecteur Saunders was zelf vader; by
bezat den moed niet, het haar duidelyk te
maken, maar hy zag Hunter veelbeteekenerd
aan en deze begreep hem.
(Werdt vervolgd,)
