N°. 9081. Woensdag 25 September. A0. 1889. JJisrc <§mant warit dagelijks, mei uiisaadeiiag vaa <§paea <geestdagsa, uitgegeven. l^euilleton. LEIBSCI DAGBLAD. PRIJS DEZBB COURANT: Lsiden per 3 m»»ad«a.. 1.10. Frc-ae® par post.r.V.TT. 1.40. Afissaderlgk® NommoraB 0.05. PRIJS DER ADVERTENTTEN: Tan 16 rebels 1.08. Iodere regel meer /O.l?^, Grootor© lottere naar plaatsruimte. Voor hot faa- oaoeeoron buiten do atad -wordt 0.10 berckesd. De Firma F. B. Van Ditmar publiceert de volgende Oproep aan het Nederlandsche Tolk.' Een kreet van schrik, eene stemme des klagons en des medelydens is opgegaan in Nederland by 't vernemen der tijding, hoe schrikbre ramp de koopstad Antwerpen ge troffen heeft. Alom in den lande werd het diep gevoeld, dat vooral op Nederland de dure plicht rustte, den nood der lijdenden door zoo vreeselijk een ongeluk, te helpen lenigen. Ieder zocht dadelijk in zijn kring en stand naar de middelen om onverwijld de gaven tot heul en lafenis te brengen. Ook in Utrecht vond de oproep: te hulpl onze stamgenooten in Belgis vragen steun voor hunne diepverslagen broeders, ruimen weerklank. En terwijl ieder aan het werk toog om te doen wat de milddadige hand vond om te doen, meenden de ondergetee- kenden dat er op het voorbeeld van „Paris- Murcie" niets beters, niets schooners, niets loffelykers kon gedaan worden, dan de mannen van name op het gebied van kunst en weten schap in België en Nederland op te roepen tot het breDgen van hunne offers op het altaar der kunst en der liefdadigheid tevens. Dat altaar is de uitgave van een gedenk blad „Holland Antwerpen" ten voordeele der slachtoffers van de ramp te Antwerpen. De oproep vond weldra alomme gehoor. Vele Noord-Nederlandsche Letterkundigen, Schilders en Toonkunstenaars zonden hunne biidragen in proza en dicht of schets en toon- klanken, en ook do Zuider broeders bléven niet achter, maar verklaarden zich volgaarne bereid hunne gave te schenken aan het schoone doel. Z. M. de Koning en H. M. de Koningin der Nederlanden zonden een vriendelijk schrijven met H.D.'s handteekeningen, waarbij zij de uitgevers van „Holland-Antwerpen" machtig den die handteekeningen in bet gedenkblad te doen afdrukken. De buitengewone gezant en gevolmachtigde minister van België in Nederland, A. baron d'Anethan, betuigde zijne hooge sympathie met de uitgave en zond mede eenige regels en zijne naamteekening ten afdruk. Desgelijks deed Ferdinand De Lesseps, de groote waterbouwkundige. Om enkele namen der verdere medewer kenden te noemen, vermelden wy slechts: LetterkundigenProf. Jan Ten Brink, dr. H. JBetz, Louis Couperus, N. Doornbos, Mar cellus Emants, Fiore Delia Novo, W. Oosler, Joh. Gram, dr. H. Hartogh Heys van Zoute- veen, J. P. Hasebroek, A. S. Kok, Gerard Keller, George Kapper, dr. E. Laurillard, M. Leopold, mr. J. Levy, P. Louwerse, C. L. Lutkebühl Jr., D. M. Maalbrink, B. Van Meurs, Nagtglas, W. Otto, prof. A. Pierson, dr.-H. J. Polak, Ant. L. De Eop, dr. G. D. J. Schotel, mr. W. G. F. Van Sorgen, T. Tal, G. Waalner, A. C. Wertheim, Prof. Jan Te -Winkel, P. H. Witkamp. SchildersLouis Apol, D. A. C. Artz, J. W. Van Borselen, David Bles, H. Bilders Van Bosse, G. H. Breitner, O. Eerelman, Jan Van Essen, J. C. Greive Jr., E. Alex Hilverdink, J. Hoynck Van Papendrecht, Mart Ten Kate, J. Linse, H. J. Mélis, H. W. Mesdag, Wally Moes, W. C. Hakken, Charles Rochussen, Margaretha Rooeenboom, P. A. Schipperus, J. H. Schmidt Crans, Elchanon Verveer, Jan Vrolyk, A. Verhueil. Toonkunstenaars, Architecten, enz.Marius A. Brants Buys, Richard Hol, Wouter Hut- schenruyter, P. J. Houtzagers, Daniël De Lange, W. F. G. Nicolaï, J. Verheul Dzn. Door dit groote succes aangemoedigd, meen den de ondergeteekenden niets onbeproefd te moeten laten, om in het belang der ramp zaligen het debiet van „Holland-Antwerpen" zoo groot mogelyk te doen zyn. Zy richten daartoe by deze een oproep aan het Nederlandsche volk, aan ieder, die in Neder land liefdadigheid wenscht te doen nevens het versterken van den broederband tusschen Noord- en Zuid Nederland, om de uitgave „Holland-Antwerpen" te steunen. De uitgevers van het gedenkblad vertrou wen, dat deze publicatie niet tevergeefs aan het Nederlandsche volk gericht zal wezen, maar zy weldra in staat zullen zyn met eene ruime opbrengst van „Holland-Antwerpen" ten bate der ongelukkigen den groet der broederlyke sympathie van het Noorden naar het Zuiden over te brengen. Firma F. B. Van Dithae. Gemengd Nieuws. NB. Onder het afdrukken dezer circulaire ontvangen wy een eigenhandig schrijven van Z. M. den Koning der Belgen, waarin Zyne Majesteit H.D's groote ingenomenheid betuigt met de uitgave van het gedenkblad en den uitgevers in zeer vereerende bewoordingen een goed succes toewenscht. Dit schryven, door Z. M. den Koning geteekend en tevens met de naamteekening van H. M. Koningin Marie Henriette vereerd, zal by byzondore ver gunning van Koning Leopold in „Holland- Antwerpen" worden opgenomen. Blykens een ingesteld onder- zoek is gebleken dat de gemeente Katwyk eene oppervlakte heeft van 1186 heet.; 400 hectaren daarvan behooren, als duinen en teelgrond, aan het domein, 487 heet. aan particulieren, mede buiten de gemeente woon achtig, en slechts 289 heet. aan ingezetenen. In den Haarlemmerhout, onder Heemstede, ontspoorde de machine van de stoomtram Haarlem Leiden. Persoonlyke on gelukken hadden niet plaats, doch de eerst volgende treinen ondervonden ruim een uur vertraging. Door de Haagsche politie is proces verbaal opgemaakt tegen zekeren V., te Scha- veningen, die uit een stuk land van de wed. H., naby den watertoren, «ngeveer 10 liter aardappelen gerooid en zich die onrechtmatig toegeëigend had. Er heeft te 's-Gravenhage eene brutale oplichting plaats gebad. Drie personen begaven zich in het magazyn van den heer S. in de Schoolstraat en onder het opgeven van valsche namen wisten zy genoemden heer te bewegen tot de afgifte van een aantal gouden sieraden tot oen groot bedrag. Spoedig was alles overgegaan in de handen van houders van huizen van verkoop met het recht van wederinkoop. De politie, met de zaak in kennis gesteld, slaagde er in de personen nog denzelfden avond te arresteeren. Zooals men weet, is in de pro vincie Zuid-Holland eene verordening tot stand gekomen, volgens welke het geoorloofd is honden als trekdieren te bezigen. Dientenge volge worden in het midden van ons gewest de honden, welke voorheen f 10 per stuk golden, thans verkocht voor f 30. Zaterdag is de arbeider Hendrik Oostenbrink, uit de buurtschap Kalenberg, by Steenwyk, die aldaar bezig was gras te maaien, door den bliksem doodelyk getroffen. Zyn zoontje, dat niet ver van hom was verwyderd, bleef ongedeerd. De kleoren van den ongeluk kige waren geheel verscheurd en de klompen in stukken geslagen. De trein van den Holl. Spoorweg, welke te 9.14 Zaterdag van Enschedoe vertrok, n de richting van Ruurloo, is by de halte Usseloo ontspoord. Alles is onderstboven ge slagen een persoon heeft een arm gebroken, anderen bekwamen lichte kneuzingen. De „Zutf. Crt." meldt echter dat geene persoonlyke ongelukken zyn te botreuren. Nader wordt nog gemeldDe locomotief en de waggon 3de klasse kwamen in de sloot terecht en werden zwaar beschadigd, terwyl de waggon 2de klasse geheel dwars over de rails stond. De oorzaak is vooralsnog onbekend, en het voorioopig onderzoek, onder persoonlyke leiding van den burgemeester van Lonneker, heeft daarover geon licht verspreid. Opmerkelyk is het, dat nu ongeveer een jaar geleden op dezelfde plek eene ontsporing heeftplaatsgehad. TeRoon is een knaapje van 4 jaren door een beladen wagen overreden. Het kind is aan de gevolgen overleden. Een notaris te Niort, Jean Lucas genaamd, is door het Hof der Beneden-Loire wegens een groot aantal feiten van misbruik van vertrouwen ten nadeele van landbouwers tot drie jaren gevangenisstraf veroordeeld. Het Hof van Lyon bevestigde dezer dagen een vonnis, waarby zekere Orianne tot een halfjaar gevangenisstraf werd veroor deeld. "Woedend wierp de man den president een stuk brood naar het hoofd en trof hem aan den schouder. Onmiddellyk kreeg hy des wege nog twee jaren gevangenisstraf. „Leve Boulanger!" brulde hy, toen men hem weg bracht. Een Engeisch schip heeftnaby het eiland Pemba (by Zanzibar) beslag gelegd op een slavenjager, waarmede 131 slaven werden vervoerd. Het gerucht loopt dat de blokkade der oostkust deze week zal eindigen. Te Teschen, in Oostenryk, werd dezer dagen zekere Fussck, uit Dzingela, ter dood veroordeeld, wegens meord, brandstich ting en verzot tegen de openbare macht. Fussck, die, na eene langdurige gevange nisstraf te hebben ondergaan, in 1866 vry- kwam, huwde korten tyd later met Suzanna Trombik. In Maart 1888 mishandelde hy zyne vrouw en dreigde haar te zullen dooden, voor welk feit hy tot dertien maanden tuchthuisstraf werd veroordeeld. Na afloop van zyn straftyd vermoordde hy den 16den Juni van dit jaar zyne vrouw. Hy had haar ruggelings op den grond geworpen, boorde haar met oen sleutel de oogen uit en hamerde toen zóó lang op den schedel der ongelukkige, tot zy den geest gaf. Daarop gooide hy het lyk in een welput en stak zyn huis in brand. By zyne arrestatie verzette hy zich tegen de gondarmes, zoodat op hem gevuurd moest worden, by wolke gelegenheid zyn rechterarm werd verbryzeld, welke in de gevangenis moest worden afgezet. EMMA'S verzameling van postzegels. Eene vertelling van P. Albersdorf. Uit het Duitsch, door JOHANNA. 4) „Dat is goed," zeide de leeraar, „Koenraad heeft my er reeds iets van verteld, doch. viel hy zichzelven in de rede: „Zyt gy ook een liefhebber van oude munten? Ik ben er eenige aan het verzamelen; zie, ik heb er enkele uit den tyd van de Romeinsche keizers." „Uit den tijd der Romeinsche keizers I Daar leg ik my ook uitsluitend op toe; dus in dit opzicht zyn wy collega's?" „Zeker, zeker, geachte vriend 1" riep Tan Malzo, terwyl hy met van vreugde stralende oogen de munten bekeek, waaronder zich eenige van veel historische waarde bevonden. Hierop volgde een lang gesprek met den onder- wüzer over verschillende munten, zoodat men geheel en al vergat waarom de advocaat eigenlyk gekomen was. Deze was door de grondige kennis, welke Elsenburg aan den dag legde, getroffen, en medegesleept door zyne aangename manier, die kennis mede te deelen, zat hy met genoegen te luisteren. By het heengaan schudde hy hem harteiyk de hand en, o wonder, verzocht hem ook eens spoedig by hem te komen om zyne munten te zien en ze dan met elkander te vergelyken. Toen het huisgezin by den avonddisch ver zameld was, zeide mevrouw Tan Malzo: „Welnu, papa, hebt gy den jongen man op het ongepaste van zyn gedrag opmerkzaam gemaakt. Gy zyt toch, hoop ik, niet te scherp geweest?" Emma kromp inesn; haar bleek gezichtje was gloeiend rood geworden. Zy hief hare oogen niet op, doch bloef onbeweeglyk op haar bord staren. „Hm," zeide de hoer des huizes, „wy heb ben de zaak slechts kort behandeld, zoo erg is het trouwens ook niet; het spreekt immers vanzelf dat Emma niet op deze wyze met vreemde heeren in kennis zal zoeken te komen? En dat hy er zich met anderen over vermaakt zou hebben, daar is hy, naar zyn uiterlyk te oordeelen, de man niet naar. De doctor is inderdaad een hoogst bemin- nelyk mensch, ook evenals ik een verzame laar van oude muntenhy komt ons binnen kort eens bezoeken en daarmede hoop ik dat de geheele postzegelgeschiedenis ten einde zal zyn. Mevrouw Tan Malzo zag haren echtgenoot verwonderd aan; het verwonderde haar zeer dat hy opeens zooveel belang in een „school meester" begon te stellen. Toch, zooals eene verstandige vrouw betaamt, veroorloofde zy zich geene tegenspraak Do wensch van haren gemaal was voor haar een bevel. Emma daarentegen was door de woorden van haren vader als door den bliksem getrof fen. Dus vond haar vader opeens de zaak niet erg! En mynheer Elsenburg zou zelf komen om met papa over munten en met haar over postzegels te spreken I Wie weet wat haar broeder wel van haar had verteld Misschien wel dat zy met hem over den doctor gesproken had. Neen, het was vree- selyk! Neen, dat ging niet! zy zou hemweldade- lyk toonen, wie zy was; zy was nu heusch geen kind meer, dat postzegels verzamelde, maar „Mejuffrouw Tau Malzo!" Niet lang daarna verscheen doctor Elsen burg, om met den advocaat over munten te spreken; by latere bezoeken van den leer aar kwamen ook wel andere zaken op het tapyt en in korten tyd ontstond er eene in nige vriendschap tusschen den ouden en den jongen man. Doctor Elsenburg word als het ware als lid der familie beschouwd, mevrouw Tan Malzo ontving den beminnelyken, wei- levenden jongen man met hartelyke welwil lendheid en Koenraad verheugde zich uiter mate over de wending, welke de zaken ge nomen hadden. Alleen Emma hield zich voortdurend op een afstand en behandelde den nieuwen huis vriend koel en onverschillig. Al de veront schuldigingen van den doctor en zyne verze kering dat Koenraad niet in naam van zyne zuster tot hem gekomen was, had zy met onverschilligheid aangehoord. Hare koelheid en haar in het oogvallend ontwyken van hem brachten den goeden doctor geheel in de war. Hy kon er nu in het geheel niets van be- grypen; waren dat dezelfde blauwe oogen, welke vroeger, als hy haar onverwachts ont moet had, hem zoo vriendeiyk hadden aan gezien? Waren dat diezelfde rozelipjes, die vroeger zooveel over hem gekeuveld hadden Nu was hy er dikwyls aan huis, ging, zoo als hy herhaalde malen gewenscht had, met hare ouders om, en toch scheen zy verder dan ooit van hem verwyderd te zyn. tSHot volgt".)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1889 | | pagina 5