N°. 9000. Zaterdag Juni, A0. 1889.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 21 Jnni.
Feuilleton.
De kracht der liefde.
LEIDSCH i§§ DAGBLAD.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Tan 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer/0.17i.
Grootore letters naar plaatsruimte. Yoor hot in-
casseeren buiten de stad wordt J 0.10 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden, per 3 maanden1.10.
Franco per post1-40.
Afzonderlijke Noinmers0.05.
Aan de universiteit alhier zyn de volgende
examens afgelegddoor den heer M. De Haas
het cand.-examen in de wis- en natuurkunde
door de heeren Th. W. M. Van Oudheusden
en J. Bake het cand.-examen in de rechten;
door de heeren P. Goldenberg en D. Van Eek
het doet.-examen in de rechten; door de
heeren G. H. Blanken en H. J. Van Paaschen
het eerste natuurkundig examen; door den
heer C. H. Gantvoort het propaedeutisch
examen in de wis- en natuurkunde.
In plaats van den heer L. Kruit, die,
met het oog op de studie, zijn ontslag heeft
genomen, zijn aan de Christelijke school op
de Hooigracht alhier twee onderwijzers be
noemd, nl. de heeren A. Stafleu en J. Ver
woerd. De laatste, thans nog werkzaam aan
de Singelschoul onder Leiderdorp, zal primo
September zyne nieuwe betrekking aanvaarden.
De heer E. Eisma, te Bennekom, heeft
bedankt voor het beroep naar de Ned.-Geref.
(doleerende) gemeente alhier.
Mohamed Hassan Khan, „Etamed el
Sultané" (vertrouweling der Regeering), die
dezer dagen, in gezelschap van prof. De Goeje,
een bezoek aan Leiden bracht, minister voor
de pers en oppereeremoniemeester van den
Schach van Perzië, heeft onlangs een Arabisch-
Perzisch Woordenboek vervaardigd, dat door
de firma Brill alhier zal worden gedrukt en
uitgegeven.
De bekende criticus en componist, de
kapelmeester J. G. H. Mann alhier, schrijft
in „Caecilia" van den loden dezer o. a.:
„Mej. Dikema behaalde als soliste op 't
concert alhier veel en klimmend succes en
terecht! Zij gaf, zoowel in de „Hymne van
Mendelssohn" als in de liederen den inhoud
der woorden op juiste en muzikale wijze in
haren zang terug. Telkens als ik haar hoor,
geraak ik onder de bekoring van den klank
harer tonen. Van de liederen voldeden mij
vooral de eenvoudig juist gezongen „Pasto
rella" van Haydn; het teedere „Zuleikha"
van De Lange en de toegift: Het looze
molenarinnetje van Verhulst, dat zij ook
juist en zonder overdrijving zong."
De doleerenden te Voorburg, die sedert
een geruimen tijd in eene schuur godsdienst
oefeningen hielden, hebben in de Voorhof
straat een gebouw aangekocht, dat voor kerk
zal worden ingericht. De godsdienstoefeningen
worden thans door predikanten van elders
geleid, doch het plan bestaat, om, zoodra
de kerk in gebruik is genomen, over te gaan
tot het uitbrengen van een beroep voor een
vasten predikant.
Novelle van A. Godin. Uit het Duitsch.
Slot.)
Met langzame schreden wandelde Meta door
de kleine paden, welke de graven van elkan
der scheidden. Ieder graf was met een dik
kleed van sneeuw bedekt, dat, hoog opgesto
ven, een gewelf scheen te vormen, waaruit
kleine dorre pijntakjes staken, welke er ter
beschutting op gelegd waren. Kruisen en
monumenten teekenden zich spookachtig in
den dikken nevel, welke zóó dik was, dat
men op eenige schreden afstands niets kon
onderscheiden. Met gebogen hoofd ging Meta,
zonder stil te staan, recht op haar doel af;
zy kende maar al te goed den weg. Zy had
zelve dat plekje uitgekozen, waar haar dier
bare echtgenoot zou rusten, door don met
klimop begroeiden muur beschut, dicht by
den treuresch, die naast de bron stond, wier
murmelende alleenspraak haar als een vrien-
delyken groet in de ooren klonk.
Reeds hoorde zy haar geklater. Langzaam
hief zy het hoofd op en stond plotseling als
verlamd. Met wyd opengespalkte oogen bleef
Zondag 23 Juni a. s. hoopt ds. Kuilman,
van Delft, zyne intrede te Heemstede te doen
's namiddags te 2 uren, na eerst 's voormid
dags te 10 uren bevestigd te zyn door ds.
O. Schriecke, van Zandvoort.
De collecte ter aanmoediging van het
fonds voor den gewapenden dienst in de
Nederlanden heeft in de gemeente Voorhout
ƒ11.04 opgebracht.
Door B. en Ws. van Delft zyn op de
voordracht geplaatst voor de betrekking van
directeur der H. B.-School aldaar, de heeren
J. Brals te Assen, J. H. A. Van Ravenhorst
te 's-Hertogenbosch, en M. J. Dugteren te
Gouda.
Tegen tien uren gistermorgen reed de
Schach van Perzië te Amsterdam naar het
Centraal-station, van waar een extra-trein
hem naar Haarlem bracht met generaal Ver
spyck, den ordonnance officier VanTuyllVan
Serooskerken en klein gevolg. De burgemeester
geleidde den vorst tot het station.
Te Haarlem werd Z. M. om halfelf door den
commissaris des Konings, het gemeente
bestuur en militaire autoriteiten ontvangen.
Eene compagnie infanterie bewees militaire
eer. In negen rytuigen van J. Van den Berg,
voor en achter een peleton huzaren, reden
de hooge personen tusschen eene dichte men-
schenmassa naar het stadhuis, waar het
stedolyk museum van schilderyen en oud
heden bezichtigd werd.
Natuurlyk werden de schilderyen van Frans
Hals en Van der Helst beschouwd, evenals
de verzameling Costeriana. De burgemeester
bood den Schach een album aan met photo-
graphieën naar schilderyen van Hals en een
exemplaar der Grondwet, by Enschedé met
zeer fijne letter gedrukt. Do kunst van Hals
had blijkbaar voor den Perzischen Vorst wei
nig aantrekkelyks. Die reeksen van koppen
spraken niet tot zyn gemoed. Maar andere,
zooals het tafereel van Seleucus, die zich het
oog laat uitsteken, trokken geheel zyne aan
dacht; „c'est tres bier. fait", zeide hy, enhy
informeerde wanneer dat geschilderd was.
Daarop werd de stadsbibliotheek bezichtigd,
waar de archivaris, mr. Enschedé, een atlas
van Blau met platen van Persepolis den
Schach voorlegde.
Vervolgens werd een bezoek gebracht aan
de Groote Kerk, waar door den organist, den
heer W. Ezerman, het orgel werd bespeeld.
Daarna begaf men zich naar de beide museums
in het Paviljoen. In het koloniaal museum
was de Schach eerst recht in zyn element.
Alles trok zijne aandacht en werd met groote
belangstelling bezichtigd. De Schach kreeg
zy staan. Over het versch gedolven en daar
juist dichtgemaakt graf lag eene vrouw ge
strekt. Onstuimig moest zy zich over de
rondom het graf geworpen kluiten zand heb
ben neergeworpen, welke op de vertreden
sneeuw lagen, want haar zwart kleed was
met slyk bespat. Hare kap was haar van
het hoofd gegleden, dat op hare armen
rustte, welke over het graf uitgestrekt lagen
hare donkere vlechten hingen los over hare
schouders, welke door het hevige snikken zich
krampachtig bewogen.
Een oogenblik staarde Meta, stom van
verbazing, naar de vreemde vrouw; toen nam
haar bleek gelaat eene strenge uitdrukking
aan; met opgeheven hoofd naderde zy den
grafheuvel en zeide langzaam en koud
„Maak plaats!"
De weenende vrouw schrikte en stond
plotseling uit hare gebogen houding op. Knie
lend, met hare handen tegen hare borst ge
drukt, zag zy als waanzinnig de weduwe van
den man aan, wiens dood zy zoo hartstochte-
ïyk beweende. Een donkere blos, welke even
spoedig voor bleekheid plaats maakte, vloog
over haar voorhoofd en hare wangen. Zonder
den halfwaanzinnigen blik van Meta te wen
den, stamelde zy: „Vergeving."
op een oogenblik biykbaar dorst en dronk,
als een gewoon sterveling, uit een gewoon
glas, gewoon water. In alle museums schreef de
Schach zyn naam in de boeken voor bezoekers.
Na afloop van die bezoeken werd den
Schach en zyn gevolg door den burgemeester
in de buiten-sociëteit „Trou moet Blycken" een
déjeuner-dinatoire aangeboden.
Over het terras begaf de Schach zich daar
heen langs eene schare dames, die zich „en
haie" hadden opgesteld en den vorst werd
voorgesteld als „guide d'honneur d'Harlem."
Onderscheiden burgerlyke en militaire antori-
teiten waren genoodigd mee aan te zitten. In het
geheel waren 36 personen om de tafel vereenigd.
Voor deze gelegenheid was het inwendige
van het gebouw der buiten-sociëteit keurig
versierd, de vloer bedekt met Perzische klee-
den, de binnendeuren gemaskeerd door por-
tiöres en het buffet door tropische planten.
Ook langs de wanden waren planten geplaatst
Buiten was een laan van laurierboomen
aangelegd.
Boven het buffet was eene tropee aange
bracht in de Perzische kleuren, wit en groen,
oranje en de nationale Nederlandsche kleuren.
Op de tropee het Perzische wapen op een
schild en onder de tropee een perk van tropi
sche planten, waarin het borstbeeld van onzen
koning Willem. In het perk, buiten het ge
bouw, wapperde de Perzische vlag op standaard.
De muziek van 't geineentelyk muziekcorps
deed zich tydens hot dejeuner hooren.
De Schach deed zich, na hot gebruik van
een paar glazen rooden wyn, ook champagne
toedienen en was steeds druk in gesprek met
den Commissaris des Konings, generaal Ver-
spjjck en den burgemeester. O. a. verklaarde
hy, dat hy elders schitterend en indrukwek
kend, maar nergens hartelyker dan in Neder
land ontvangen was.
Door een commissaris des Konings, den
heer Schorer, werd de eerste dronk in het
Fransch gewyd aan den Schach. De heer
Schorer herinnerde aan de banden van vriend
schap reeds van vroeger tusschen Nederland en
Perzië. Met een kort woord bedankte de Schach
staande werd de vorst aangehoord en een
driemaal aangeheven hoezee volgde op diens
woorden. Een tweede toost werd door den
burgemeester uitgesproken. Deze bedankte
voor de eer, aan Haarlem bewezen, en dronk,
op den bloei van het Perzisch ryk. De Schach
dankte ook dezen spreker. De Schach betuigde
aan den heer Jacobi van het „Hotel Funckler"
persoonlijk zyne groote tevredenheid over het
keurig menu. Om kwart voor tweeën was het
dejeuner afgeloopen.
De eerste blik op haar doodsbleek gelaat
deed Meta's verontwaardiging eenigszins ver
minderen. Zy keek minder streng. Na een
oogenblik, dat beiden eene eeuwigheid toe
scheen, boog Meta zich voorover, nam uit
haren krans een groen takje, en bood het,
zonder een woord te spreken, achteruittredend,
de weenende vrouw aan, die in tranen uit
brak. Zonder het te wagen een woord te
uiten, stond zy met moeite op, drukte het
takje tegen hare oogen, en ging met wan
kelende schreden heen. Op hetzelfde oogen
blik verdween zy in den dikken nevel.
Meta lei den klimopkrans aan het hoofden
eind van het graf, dat al haar levensgeluk,
al haar leed omsloot. Onbeweeglyk knielde
zy er naast en bad.
Toen zy eenige minuten later naar de kapel
terugkeerde, kwam hare moeder, die op haar
gewacht had, haar tegen. De roode wangen,
de vreemde glans in hare oogen, verschrik
ten de oude vrouw.
Smartelyk riep zy uit:
„O kind, het was te veel voor u!"
Meta sloeg beide armen om haren hals.
„Moeder, moeder, ik ben toch gelukkig;
zyn laatsten blik heb ik mogen opvangen,
en ik behoud zyn kind
Nu begon een rytoer door de omstreken:
door de Spanjaards- en Schoutjeslaan, langs
Elswoud naar Overveen en van daar naar
Haarlem terug.
Aan de grens der gemeente wachtte het
eskorte huzaren, dat den hoogen gast naar
het huis van den commissaris des Konings
aan de Nieuwe Gracht begeleidde. Uit de
handen van freule Schorer nam de Schach
by hot binnentreden een fraaien ruiker aan.
Hy vertoefde ongeveer 20 minuten in het huis
van den heer Schorer, waarop hy te 3 uren
per extra trein in den salonwagen des Konings
naar de hoofdstad terugkeerde.
Aan het station bood de photograaf Rotte
veel den Schach eene photographie aan van
het Haarlemsche station, genomen op het
oogenblik, dat de Schach des morgens daar
werd verwelkomd.
Aan het voornemen om gisteren nog het
Ryksmuseum te bezoeken, gaf de Schach geen
gevolg. Z. M. reed van het station naar het
Amstel-Hotel. Te vyf uren schreed hy, met
een optocht van een tiental personen, naar de
badkamer.
De Schach werd in de hoofdstad gister
avond in den circus-Carré ontvangen als een
Prins. Hy kwam te kwart vóór negenen en
trad in de loge, in klein tenue, met den
burgemeester en generaal Verspyck in civiel.
Het publiek stond op en juichte den vorst
toe. Staando hoorde do Schach do volkslie
deren aan, en toen hy naar boven keek, naar
de massa op de amphitheatersgowyze hoo-
gere rangen, barstte daar een waar gejuich
los. Met de hand aan de muts, het militaire
saluut, dankte de Schach en de voorstelling
ging voort.
Het was weder een hoogst aangename
avond voor don Schach, die zich andermaal
by uitstek vermaakte, niet karig was met
toejuichingen en de voorstelling tot het einde
by woonde.
In de pauze, noodig om den witten plan
ken grond voor het „Carnaval op hot IJs"
te leggen, deelde de groot-vizier den directeur
Carré mede, dat de Schach hem had benoemd
tot ridder in de orde van den Leeuw en de
Zon. De heer Carré mocht den Schach per-
soonlyk dankzeggen voor dit blyk zyner
tevredenheid.
Tevens heeft de Schach benoemd lot ridder-
grootkruis in de orde van den Leeuw en de
Zon mr. G. Yan Tienhoven, burgemeester
van Amsterdam, generaal Verspyck en den
schout-bij nacht Cramer.
Mevr. Van Tieohovon ontving van den
Schach ten geschenke een ring van luikooizen,
met diamanten omzet.
Heden te 11 uren kwam de Schach te
Rotterdam, doch zyn verblyf aldaar was
slechts van korten duur. O a. werd een be
zoek gebracht aan de handelsinrichtingen aan
de overzyde der Maas. Den Schach en zyn
gevolg zou een dejeuner ten huize van den
burgemeester worden aangeboden en ten slotte
zou een rytoer door de stad worden gemaakt.
De Schach arrivoorde des middags per
Rynspoor van 3 uur 15 min. in de residentie.
Hedenochtend vroeg wapperde reeds van
den Haagschen toren de Nederlandsche drie
kleur naast de Perzische vlagde Leeuw en
de Zon op een wit veld, omzoomd door breede
groene randen.
Na afloop van het diner ten Hove, wordt
de Schach hedenavond met gevolg te Sche-
veningen in het Kurhaus verwacht-, waar, in
dat geval, het Philbarmomsch orkest Z. M. mot
het Perzisch volkslied zal ontvangen. Eene
afgesloten ruimte zal in de zaal worden gere
serveerd. Toebereidselen zyn gemaakt om ter
eere van den hoogen bezoeker nog een luis-
terryk vuurwerk af te steken, terwyi de
ruimten aan land- en zeezyde van het Kur
haus Bengaalsch zullen worden verlicht.
Nader is bepaald dat de Schach morgen
de reis van Amsterdam naar Antwerpen niet
