N°. 8969.
Woesisclas Mei.
A0. 1889.
Leiden, 14 Mei.
Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (gon- en feestdagen, uitgegeven.
Femlleton.
DE DELAHAIES.
IDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 8 maanden1.10.
Franco per poet1.40.
Afzonderlijke Nommen0.00.
Ofllcieel© Kennisgevinjjon.
PASPOORTEN.
De Burgemeester Tan Leiden brengt ter kennis Tan
belanghebbenden, dat dageljjks, Zon- en feestdagen uit
gezonderd, des voormiddage van 1012 uren, de
paspoorten voor de miliciens dezer gemeente, be-
hoorende tot de lichting van den jare 1883, en voor
de zeemiliciens der lichting van 1884, verkrijgbaar
zijn ter gemeente-secretarie, mits men zich in persoon
en voorzien van zijn zakboekjo daartoe aanmelde.
Leiden, De Burgemeester voornoemd,
14 Mei 1889. DE KANTER.
In de heden gehouden zitting van het
kantongerecht te Leiden werd door den ambte
naar van het openbaar ministerie mr. Umb-
grove, alvorens zyn eerste requisitoir te nemen,
het regeerings jubilé van Z. M. den KoniDg
herdacht. Zijn-Edel-Achtbare meende dat het
gepast was, tor plaatse waar in 'sKonings
naam recht wordt gesproken, aan die gebeur
tenis een woord te wijden en bracht hulde
aan den Vorst, die gedurende zijn 40 jarig
bestuur zooveel in het belang van het vader
land heeft tot stand gebracht.
Aan de universiteit alhier is het docto
raal examen in de rechtswetenschappen afge
legd door den heer G. D. Willink.
Bij de heden gehouden openbare verkoo-
ping van cokes, in partijen van 100, 50, 10
en 5 hectoliters, waren de prijzen f 42, f 21.50,
f 4.40 en f 2.20.
Men schrijft ons uit Zoeterwoude, dd.
13 Mei: Deze landelijk schoone gemeente
blijft ook niet ten achter wat het tentoon
spreiden van vreugde en dankbaarheid be
treft in de herdenking van de 40-jarige
regeering van onzen geliefden Vorst. Zondag
wapperde van vele. woningen de driekleur en
werd het plechtig in de N.-H. en R.-K. kerken
herdacht. Woensdag 15 Mei worden de kin
deren der openbare lagere en bijzondere scholen
getrakteerd en hun een kinderfeest in den
speeltuin „Vreewijk" bereid.
Bij het dezer dagen gehouden examen
voor directeur by het vak dor posteryen is
geslaagd de heer H. Addens, geagreëerd-klerk
aan het post- en telegraafkanteor te Noordwyk.
Voor het gerechtshof te 's-Hage werd
gisteren mr. G. Van Rossem beëedigd als
rechter-plaatsvervanger by de rechtbank aldaar.
De hoeren J. M. Van Kempen Zonen
te Voorschoten, die aan Z. M. den Koning,
ook namens hun personeel, een telegram van
gelukwensch hebben toegezonden, ontvingen
daarop het volgende regeeringstelegram ten
antwoord
„De Koning draagt my op U Hoogsldeszelfs
dank over te brengen."
Ook dit telegram was geteekend door den
adjudant van Dienst, Van de Poll.
Uit vele gemeenten van ons land komen
berichten omtrent de feestviering. We kunnen
die natuuriyk niet alle vermelden.
Men schryft ons o. a. uit Katwyk aan Zee,
dd. 13 Mei:
„Heden werd aan de schooljeugd te Kat
wyk aan Zee een prettige dag bereid. De
tyd tot voorbereiding was wel wat kort ge
weest. Jongstleden Vrydag eerst werd het
plan op touw gezet. Deor de yverige mede
werking van de heeren A. Van Ryn, D. Van
der Plas Bz. en D. Zwanenburg, konden de
onderwyzers hun plan uitvoeren.
Zaterdag, 11 Mei, werd, met vergunning
van het Dagelyksch Bestuur der gemeente
Katwyk, eene collecte by de ingezetenen go-
houden, welke boven verwachting slaagde.
Eere aan de burgery, die de feestcommissie
in staat stelde, de kinderen zoo te onthalen.
Ook uit de gemeentekas werd eene flinke
bydrage geschonken. Jammer was het dat,
toen de ruim 650 leerlingen der beide open
bare scholen eene wandeling door hot dorp
maakten, het zoo regende. Veel van den eigen-
aardigen aanblik, dien de met oranje en natio
nale kleuren versierde kinderen aanboden, ging
hierdoor verloren. Den kinderen, waarvan som
migen zeer aardig uitgedost waren, scheen
de regen niet veel te hinderen.
Toen de optocht voorby het Gasthuis trok,
werden de oudjes van eenige versnaperingen
voorzien, die hun door een paar schoolkinderen
werden overgereikt. Spoedig werd de school
maar weer opgezocht, waar de feestvreugde
ten top steeg, vooral toen de burgemeester,
die de feestcommissie zoo flink heeft gesteund,
verscheen.
Nadat de kinderen allen eene feestplaat en
de ouderen ook een boekje (Oranje-Nassau
van den heer W. F. Oostveen) tot aandenken
aan dien dag hadden gekregen, gingen allen
weltevreden huiswaarts."
Het gemeentebestuur van Sassenheim
heeft per telegraaf zyn gelukwensch den Ko
niDg aangeboden, waarop het volgende ant
woord werd ontvangen:
„De Koning betuigt het gemeentebestuur
hoogstdeszelfs byzonderen dank. Adjudant van
Dienst Van de Poll."
Het dorp zag er Zondag en Maandag recht
feestelyk uit. Byna alle ingezetenen hadden
de nationale driekleur uitgehangen. Maandag
morgen togen, al vroegtydig, de schoolkinde
ren, met oranje en vlaggetjes gesierd, door
't dorp, het feest verbeidende, dat hun wachtte.
Na 's morgens op aangename wyze door de
onderwyzers in de school beziggehouden te
zpn, wandelden zy 's middags, begunstigd door
schoon voorjaarsweder, in optocht door de
gemeente en naar den „Drechsberg", een uit-
spanningsoord, op een kwartier uur afstauds
gelegen. Aldaar werden zy, dank zy de ruime
bydragen der ingezetenen, rykelyk onthaald.
By het naar huisgaan ontving elk kind als
aandenken het boekwerkje „Oranje-Nassau".
Ook de kinderen van de bewaarschool wer
den onthaald.
De groote parade op het Alexanderveld te
's-Hage lokte duizenden daarheen. Jammer
dat 't weer het militaire schouwspel niet
begunstigde.
Naast het officierscorps stonden geschaard
de oud-stryders van 1830 en de leden van
de Kon. Vereeniging van het eereteeken voor
belangryke krygsverrichtingen. De generaal
sprak tot deze dapperen eenige harteiyke
woorden.
Des middags werden volksspelen in de Malie
baan gehouden.
Den ganschen middag bleef het bezoek
aan die volksspelen druk. Er heerschte een
gulle en prettige toon onder het volk. De
leden der gymnastiekverenigingen, die de
volksspelen regelden, vervulden met tact hunne
taak. Nu en dan zag men verschillende auto
riteiten op het feestterrein. De minister van
bhmenlandsche zaken vertoefde er een ge-
ruimen tyd en later kwam de burgemeester.
Ook in 't Voorhout was het recht levendig
en gezellig druk.
De vlaggentooi te Schever.ingen was alge
meen, waarop de lange lyn van het wapperend
nationaal dundoek in top van het 90-tal
schuiten aan 't strand zeer vroolyk stond.
Kon men de verlichting moeilyk algemeen
noemen, het korte tydsbestek tot voorbereiding
is daarvan hoofdzakelyk oorzaak. Schitterend
was zy zeker, want geen lichtje woei uit
en geen enkel gaspitje weigerde aan te
vlammen. In de winkelstraten in het midden
der stad maakten enkele gezamenlyke illumi
naties goeden indruk; zoo in het gedeelte
van de Hoogstraat, Spuistraat, Vlamingstraat
en Lange Pooten, waar doorloopend licbt-
guirlandes prykten.
Van enkele huizen en magazünen waren
geheele gevels verlicht, o. a. by den heer
Schroder op de Groenmarkt en den heer
München in de Houtstraat. Het paleis van
wyien Prins Hendrik in het Voorhout was
PRIJS DER AD VERTEN TIEN:
Tan 1—6 regela 1.06. Iedere regal meer/0.17).
Grootere letter* naar plaatsruimte. Toor bet la-
casseeren buiten de *tad wordt 0.10 berekend.
langs alle lynen met lampions versierd en
maakte een keurigen indruk. De groote gas-
illuminaties voor alle openbare gebouwen van
land, provincie en stad vlamden helderder
dan ooit, terwyi de Chineesche ballons in de
Passage goed voldeden.
Enkele magazynen hadden fraaie versie
ringen en verlichtingen binnenshuis, ook by
den heer Van der Oudermeulen op den
Kneuterdyk.
De middelpunten van het feest warende
Gedempte Gracht, waar de doorloopende verlich
ting aan beide zyden met eene eerepoort in
het midden algemeen werd geroemd, en het
Lange Voorhout, dat, en plafond geïllumi
neerd, een volkomen beeld gaf van de drukste
en vrooiykste kermisavonden van weleer.
Joelen:'®, zingende, hossende, met harmonica's,
fluiten, trommels en fakkeldragers voorop,
drongen geheele troepen door de opgepakte
menigte met een „Oranje boven 1" of „Leve
Willem III 1"
In de nabyheid van het Voorhout trok de
Vyverberg, anders in duisternis gehuld, by-
zonder aan door het Venetiaansch gondelfeest,
dat de vischclub „Medusa" had voorbereid.
Tal van geïllumineerde booten met muziek
gleden over het breede watervlak langs en
door elkaar, terwyl van tyd tot tyd eene ben-
gaalsche verlichting van het eilandje nog een
Italiaansch tintje te meer aan het vroolyk
tooneel schonk.
Precies halftien siste de eerste vuurpyl van
het vuurwerk, op de Maliebaan ontstoken.
Wel bleef nu en dan de rook te veel hangen,
vooral voor de groote stukken en het slotstuk
(eene eerepoort met kolommen en zystukken
met vlammend opschrift „Leve de Koning"),
maar donker was het toch niet op het Malie
veld, want de volle maan overgoot de geheele
omgeving met een liefiyk licht.
Eenige oogenblikken van benauwdheid ont
stonden, toen de menigte de nauwe Boschbrug
moest overtrekken, doch spoedig verspreidde
men zich door de stad, waar verscheidene
muziekcorpsen den feesttoon ondersteunden,
of volgde de groote militaire taptoe, en
een langen fakkeltocht van een aantal muziek
corpsen, voorafgegaan, gevolgd en omstuwd
door eene ontzettende menigte, die met de
feestklanken opgewekt instemde en ze nog
lang liet weerklinken, toen de troep ontbonden
was en de lichten begonnen uit te dooven.
In waarheid mag getuigd worden, dat ook
in Den Haag zeldzaam schooner avondfeest
werd beleefd.
Van het Loo wordt gemeldDe Koningin
Schets uit het Limburgsch stroopersleven.
9) DOOR MR. CLOYIS.
Dan werpt zy zich weder neder by haar
kiDd en roept het by den naam, nu eens
zacht fluisterend, dan weer schril schreeuwend,
maar immer biyft dat halfgesloten oog in
dezelfde richting staren en de lippen bewe
gen zich met, om eenig antwoord te prevelen.
Zy licht het hoofdje op en duwt het tegen
haren wang; een yzig gevoel dringt haar
door de leden; zy legt haar oor tegen het
hart; zy hoort niets niets, geen enkel
geluidalles wat zy beproeft om eenig leven
te bespeuren, is tevergeefs.
Stil, zonder een enkel woord te uiten, heeft
de broeder der jonge vrouw dit geheele
schouwspel gadegeslagen.
„Marianne," zegt hy eindeiyk en hy legt
zyne hand op haren schouder, „Marianne, 't
is doeddat kanalje bét em vermoard."
„Doed, vermoard," mompelde zy zachtkens
en zy kykt haren broeder aan, alsof zy die
woorden niet begrypt, of ze voor haar ten
eenenmnle onverstaanbaar zyn.
Eene korte wyle biyven broeder en zuster
zoo tegenover elkander staan. Toen bukt zich
de eerste tot by het lyk van den kleinen
knaap, legt hem zachtkens in zyne armen
en verwydert zich daarmede in de richting
van de hut.
Met gevouwen handen, het hoofd op de
borst gezonken, zonder een enkel woord te
spreken, zonder een enkelen zucht te slaken,
volgt Marianne haren broeder en het lyk van
haar kind.
Evenals dit by zulke gelegenheden steeds
het geval is, had zich ook het gerucht van
deze gebeurtenis met bliksemsnelheid verspreid.
Tal van dorpelingen, door nieuwsgierigheid
gedreven, hadden zich spoedig verzameld in
de nabyheid der hut, waarin de Delahaies
buurden.
Op den grond by het kleine venster ligt
het kind op een bos stroo, slechts flauw ver
licht door de weinige lichtstralen, welke door
het lage, vuile venster kunnen doordringen.
De moeder zit op een stoel vlak voor het
ontzielde lichaamhare ellebogen rusten op
hare knieën en het hoofd vindt zyn steun
in de beide handen. Hare oogen blyven strak
gevestigd op den levenloozen jongenzy hoort
niet h9t geween, de jammerkreten van haron
vader en van hare beide broeders, die naast
haar staan; zy ziet niet die menigte, welke
zich by de deur aandringt, maar den drempel
niet durft overschryden.
Plotseling ontstaat er beweging tusschen
die liedenhet is biykbaar dat zy plaats
maken voor iemand; de dokter verschynt en
treedt met vluchtigen tred het kleine, dompige
vertrek binnen.
Hy betast den kleinen drenkeling, voelt diens
pols, maakt de weinige kleederen los en wryft
vervolgens met kracht over de borst; telkens
legt ook hy het oor tegen het hart, maar ook
telkens schudt hy teleurgesteld het hoofd.
Allen, de Delahaies, maar ook die anderen,
die langzamerhand zich meer naby hebben
gewaagd, hebben met angstige spanning, met
ingehouden adem dit alles gadegeslagen.
„Dood," mompelde eindelyk de geneesheer.
„Vermoard," laat de ongelukkige moeder
werktuiglyk op dit woord volgen.
„Vermoard," kryscht de jongste der broe
ders, „vermoard door dat tuug doa bove,"
„vermoard," herhaalt die menigte en zelfs in
dat fluisterend uitgesproken woord biykt dui-
delyk dat zy instemmen in dien haat tegen
over den moordenaar.
Toen de kie ne bejraven werd, waren alle
Noorbeekenaars vereenigd op het kerkhof.
Eerbiedig met de pet in de hand stonden
allen om het kleine gedolven graf.
Er heerschte eene diepe stilte, welke slechts
gestoord werd door het luide snikken van
die ruwe mannen, van die hardvochtige
Delahaies.
Alleen Marianne weende niet; zy scheen
niet te beseffen wat er om haar plaats had,
zy scheen zich geene rekenschap te kunnen
geven van de verschrikkelyke gebeurtenis,
welke zy aanschouwde; zy scheen niet te
begrypen dat haar eenigst kind haar op dit
oogenblik voor immer ontnomen werd, dat zy
thans verloor alles wat haar lief, wat haar
dierbaar was.
Kalm, bedaard liet zy zich, na het einde
der droeve plechtigheid, door haren vader van
deze treurige plaats geleiden door die talryke
menschen heen, die haar aanschouwden met
deernis en medeiyden. Zy voelden echter nog
meer voor die diepbedroefde, schier waanzin
nige vrouw; op dat oogenblik koesterden zy
eene bepaalde toegenegenheid en warme vriend
schap voor haar en de haren.
Wordt vervolgd.)