<§eze Courant wordt dagelijksmet uitzondering van <§pn~ en feestdagen, uitgegeven. [Dit nommcr bestaat uit DRIE Bladen. Kikeriki. Nog een boterpraatje. iï\ 8303 _kVJd_L3LcA.iji.Ol -»«•> A* ebi'iiai'i. L/ L I w PRIJ8 DEZER COURANT: ▼oor Leidén per 3 ma&cden1.10. |*nsco per poet1.40. Alzocderljjke Nomiaers0.05. PRIJS DER AD VERTEN TIÜiN Y*n 16 regela 1.05. Iedere regel moer ƒ0.171» Orootere letters na&r plaatsruimte. Toor het in- oaaeeeren bulten de atad wordt 0.10 berekend. Met 1 Maart begint een nieuw kwartaal van het Leidsch Dagblad. Zij, die zich nu reeds op deze Courant «bonnoeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Aan da Abonné's daarop, wordt by dit nommer verzondan No. 22 van Kikerite. Watttn maken schyDt inderdaad iets moei lijker te zijn dan men zich gewoonlijk voor- Stelt. Bij zoo'n eenvoudig zaakje als het ont werp tot wering van bedrog in don boterhandel komt reeds zóóveel kyken, dat het eind er aar) verloren is. Wy allen, stuurlui aan den wal, hebben er het onze van gezegd; en de Mepningan, hier en daar uitgosproken, loopen tamelyk ver uiteen. Laat ons over enkele der geopperde be zwaren, want natuurlijk, die moeten er altijd zijn.t— even nadenken. - In' de eerate plaats komt men er tegen op, dater eene uitzonderingswet gemaakt wordt tan behoeve van de boter. Waarom juist dat artikel, en geen ander? Het is eene soort van prat actio, den landbouwers, of. als mon tot de kern der zaak doordringt, don grondeige naars verleendde Regeering vindt goed, den zuivelmaker een handje te helpen, door oon concurrent, wiens product met vrucht don strijd tegen de boter zou durven aanbinden, onder curateele te stellen. Dan vermeerdert de vraag naar boter, do prijzen gaan omhoog, en de meerdere winsten, uit het landbouw bedrijf getrokken, veroorloven de pachten weer wat aan te dikken. Het boter-ontwerp is oen proefje van agrarische politiek, anders r.iet. Waarom worden er geeno maatregelen genomen tegqn vorralschingen, b. v. van.enz. Bestond de mogelijkheid om op afdoende wijze knooieryeu met levensmiddelen in hot algemeon te bostr(jden, dan zou dit inderdaad de voorkeur verdienen. Doch eone zoo omvang- j rijke wetgeving schijnt vooralsnog buiten het j bereik van ons vermogen te liggen. De Belgi- sche Regeering wil eens beproeven hoo ver zij het brengen kan, en wanneer wy do Memorie van Toelichting' lezen, aan het ontwerp toe- J gevoegd, hetwelk zij de vorige maand heeft 1 «wwnqg! 9 mKsavsstmm^:css^jj^j^j^.xsyT2Vx.T^sas3sazir^Tir^Tiz-. I^©xx±llo-fco>:o.. Aan liet doodc Meer» ■24? - Wie hy ook zijn mocht, hg kwam juist ter goeder ure om een einde aan den droom te maken, waaraan de eenzame stilte hierboven schuld was. Hy bracht zonder twijfel als een oud bekende Lucllia alles weer in herinnering, wat zy 'door het gevaar van haar kind ver geten had: hare verhouding tot de wereld, ■hare vrienden en vereerders, herinneringen, welke Eberhard vreemd waren, maar haar tot terugkeer in haar gewoon leven opvorderden, een loven, waarmee Eberhard niets te maken had. Des te beter 1 Zoo wordt het beslotene slechts nog bekrachtigd, het noodzakolyke gemakkelijker gemaakt.. Want hjj voelde maar al te goed, dat het hem onmogelijk zou zyn, hare nabijheid met een derde te doelen. In groote sprongen ylde hy het steilo pad af en kwam, diep uitgeput, met bevende knieën benodeD by het huis aan. Hij zag, toen hy den hoek omsloeg, oen reiswagen naast het houtloodsje staan en in den stal, welke 's win ters de koe herbergde, snuffelden twee paarden aan de ruif. Zpnder acht te geven op de waardin, die ingediend, dan moeten we zeggen dat het tyd wordt. Hoort maar eens evontjes„Nooit werd meer vervalscht dan thans, en nooit waren die vervalschingen schadelijker voor de gozond- heid. Meel, melk, boter, peper, olijfolie, koffie, cichorei, suiker, chocolade, bier, wijn, alcohol, kortom alles is er aan onderworpen. Men iovert wyn, waarin geen spoor van druiven sap tó vinden is, getrokken uit hout en ge kleurd met schad&iyke bestanddeelenmelk van zieke beestenbier en jenever, vermengd niet stoffen, welke het bloed vergiftigen. Het keukengerei, potten, kotels, looden buizen van bierpompon, vortinning en soldeersels, hot verglaassel enz. hebben niet altyd de voor de gezondheid veraischte hoedanigheden. Mot de voedingstoffen voor dieren, onder anderen de lijnkoeken, wordt eveneens vaak geknoeid. Wel bestaan er strafwetten, maar het is ge bleken dat de wete schap die steeds met goed gevolg tracht te verydelen." De negatieve hul lo, in don laatsten volzin gebracht aan de nieuwe richting in de anor ganische en organische chemie, is wol in staat, den argloozeu consument tot wanhoop te brengon en hem in vertwijfeling te doen uit roepon: Hoo lang zullen we nog blootgesteld zjjn aan do gevaarlijke proeven, die giftmon- gors van allerlei slag op ons corpus uitoefe nen'? Gelukkig, mon gewont aan alles; zoo goed als er menschen zjjn, die onbezorgd leven aan den voet van den Vesuvius, zet ten wy, geiyk Gysbrecht van Aomstel wordt aangeraden, getroost onzo schouders onder 't kruis, ons opgelegd van de lieden, die wyn maken van wilgetakken en cognac van oude schoenen. Misschien hebben we de boterwet te boschou wen als een eersten stap op den weg der levensmidtlelonverzekering; de belangrijkheid van het artikel, als voortbrengsol van oen der eersto nijverheidstakken, zou dan do keus be paald hebben. Valt die eerste proef goed uit, en wordt daarmee inderdaad Terkregen dat, hetgeen men onder den naam van boter zal koopon, voortaan niets anders ia dan dat. dan zal dit, don tookomstigen wetgever wel licht nopen, nog andore voorzieningen van gelijke strekking voor te dragon. In elk geval, het is beter iets dan niets; wanneer men niet alles kan krijgen, wat men wenscht, voegt toch eenigo dankbaarheid ten opzichte van hetgeen aangeboden wordt. Ja maar, zeggen nu de margarine-fabrikan ten, op die manier word6n wij het kind van de rekening. Voortaan zullen allo mogelijke van verlangen brandde om hern het nieuws mede te deelen, ging h(j naar de kamer dor kleine, die aan haar tafeltje mot eone nieuwe pop zat te spelen. „Oom Max is er!" riep zy hem met een van vreugde stralend gezichtje te gemoet. „Hij heeft eene pop voor my moegebracht, dio do oogen kan bewegen on toen heeft hy met mama gegeten en thans zyn zy naar het eilandje. Maar zy komen spoedig weer terug en oom Max wil ons in zyn rijtuig meenemen, maar mama hoeft gezegd dat zy niets deed zonder uwe goedkeuring." „Anna," antwoordde hy en nam het krul kopje van het kind in beide handen, „wilt ge een beetje van mij houden, ook wanneer ik je niet zoo'n mooie pop kan geven, maar slechts een Alpenrniker? Het kind keek hem met groote oogen aan. „Mama hooft gezegd dat ik naast den lioven God het meest van u moet houden, omdat u my hot loven gered heeft. Ik houd ook meer van u dan van alle menschen, maar van mama houd ik toch nog meer dan van u en van den lieven God." Hij boog zich naar het lieve gezichtje en kuste do beide oerlyko oogjes en het bleeke mondje van het kind. „Gji hebt gelyk, lieve Anne," zeido hy stamelend; „zy verdient het knoeimengsels van slechte boter met aard- appelenmeel, stroop, gokookte koolsbladeren en wat men verder by de „boter"-boreiding zal willen bezigen, onder den naam van mar garine aangeboden kunnen worden, zoodat ons product daardoor in oen slecht blaadje zal geraken. Tegenover zulk misbruik staan wy machteloos. Daar i8 iets van aan. De heeren zouden oenig recht kunnen doen gelden, om ook maatregelen tot wering van bedrog in den margarine handel te vragen. In afwachting dat aan dit verlangen gevolg wordt gegeven, kunnen zy toch wel wat doen om hunne belan gen te beschermen, door gebruik te maken van de bestaande wetgeving. Zjj zouden op duideiyk zichtbare wyze hun fabrieksmerk kunnen plaatsen nevens het woord „margarino", dat de boterwet hun verplicht als onderschoi- dlngsteeken te gebruikenop die wyze ware het gevaar, dat verknoeide boter onder hunne vlag kwam to zeilen, voor een goed deel af gewend. De bedenking, dat de aangeboden wet niet voorziet in de kunsten der zoogenaamde „potjesboeron", dewyl er alleen sprake is van „openbare verkoopplaatsen", komt ons gegrond voor. Moeiiyk evenwel is het, ook .op hen prevontieve maatregelen toe te passen. Laat ons hopen, dat het publiek ook wel iets zal willen doen om do wet aan haar doel te doen beantwoorden. Wie gewoon is, zyno boter van olders te doen komen, moet zelf maar waarborgen trachten te vinden, dat hy niet bedrogen worde; opzending van oen monster naar een bureau voor chemisch en microsco pisch onderzoek kan hom de verlangde zeker heid doen verkrijgen. Aan de potjesboeren- industrie kunnen we het best een einde ma ken, door hun de klandisie te ontnemen zoodra gebleken is, dat zy ons beetnemen. De mees ten koopon van die nomadischs handelaars, omdat zy hunne winkeliers niet vertrouwen, riiet wetende dat zy op dio manier van Scylla op Charybdis geraken. Staat dio winkelier onder verscherpte controle, dan zal mon mot gerustheid tot hein woderkeeren. Wy hebben reeds vroeger als onze meoning te kennen gogeven, dat de invloed van do boterwet op den buitenlanöschen handel van geringe beteekonis zal zijn. Inderdaad geloovon wo, dat er heel iets anders moot gebeuren, om voor onze botor woer geregeld afnemers te vinden. Niet lang goledsn hebben we gele zen van eone pas opgerichte boterfabriek, die eon gedeelte van haar product naar Londen zond, on toon van haron as-ent bericht ontving. dat de hoogste marktprys was verkregen. Dit bowyst dat het vooroordeel van onze over buren tegen de Hollandsche boter niet zoo blind is als weieens beweerd wordt. Uit statistieke opgaven blykt ook, dat de aanvoer in Engeland weer toenemende is. Zouden we aan hot begin van betere tyden staan? Het is noodig dat men samenwerke om. een homogeen en steeds gelyk product te ver- krygen, dat voldoet aan den smaak der bui- tenlandscho afnemers, ook wat kleur en zout gehalte betreft, en dat er voorts gezorgd worde, onder oen bepaald merk niets andors af te zanden dan wat in allo opzichten overeenkomt met de eigenschappen, door dat merk voorge steld. Met andere woorden men moet voor de markt werken en niet willen eischen dat de markt zich voegt naar hotgeen men verkiest te leveren. De smaak laat zich niet dwingen, en de Engolschen zijn ook op dat punt weinig geneigd hunne opvattingen prys te geven. Het zelfde wat gebeurt mc-t de ex port- sla gerit, waar men varkons koopt van de soort, welker vleesch den Engelschman bevalt, moeten we ep onze boterfabricatie toepassen. De markt kan heroverd wordende wapenen, waarvan men zich te dien einde hoeft te bedienen, zyn overleg, coüperatie, en goede trouw. Doof gemis van do laatste hebben we de zaak be dorven: gelukkig hy, die zijne fouten inziet en ze tracht to verbeteren. Indien eonige fabrikan ten van roomboter, we gebruiken dat. woord duideiyicheidshalvo, ofschoon wetende dat het een plóonasme is, want er is geeno andere boter dan deze, zich vereenigen en een fiinken agent te Londen mot de behartiging hunner belangen belasten, dan lijdt het geen twyfel, of Nederland zal de plaats, waarvan het zich» heeft laten verdringen, terugwinnen. Mot dat alles hoeft de „boterwet" evenwel- niets te maken. Deze kunnen we alleen in be- echermir.g nemen als eone eerste door meer dere te volgen schrede op den weg terbe- stryding van vervalscbing van levensmiddelen. Leitlcii, 23 Februari. Al wat Lelden eëlst en schoonst aanbiedt, was gisteravond in do Stadszaal vereenigd, ter bijwoning van het Invitatie concert, door „Sempre Crescendo" gegeven. Op die groote belangstelling getuigde dit studenten-muziekgezelschap volkomen aan spraak te mogen maken, reeds met het eerste nommer, de inleiding tot de opera „DioLoreley" van Max Brucb, maar ook met de Novolletten voor strijkinstrumenten van Niels W. Gade, ook. En hier is de ruiker, eri groet je mama." Hy wendde zich af en ging naar de deur. „Blyft u niet hier?" riep hot kind hom na. „Vertelt u my niet meer?" „Later! Later!" was alles, wat hy kon uit brengen. De oppasster, die juist binnenkwam, wilde hem tegenhouden on was verwonderd over zjjn ontsteld voorkomon. Hy drong zich echter aan haar voorby, ylde in zyno kamel en grendelde de deur achter zich toe. Toen hij zich alleen bevond, beheerschte hem oen oogenblik do smart zóó hevig, dat hy op oen stool neerzonk en het snikken niet kon tegenhouden, dat zonder tranen, evenals eone kramp, hetn de borst beklemde. Toen stond hy vastbesloten op, drukte de vuist togen zyn hart, als om het rust te gobioden en maakte zich gereed, zyn luttel reisgoed in de reistasch te stoppen. Slechts de kleino schryf- map liet by er nog uit, ging toen aan het tafoltje zitten oil nam werktuiglyk den brief aan zyn vriend in de hand, alsof hy er nog een P. S. by te voegen had. Hij kon echter de woordon niet vinden, legde den brief naast zich en sclireef toen op een leeg blaadjo een kort verloop der ziekte, dat hy achter wilde laten, voor 't geval, dat hot noodig zou zyn, nog de hulp van een arts in te roepen. By het schryven gevoelde hy eeno zekere vol j doening, dat hij zich zoo duidoiyk wist uit te drukken en dat zUne hand de letters zoo flink op het papier zette. „Het heeft my tenminsfo niet van het verstand beroofd 1" zaide bij hardop tot ziehzelven. Juist was hij klaar, toon hy eon vluggen mannenstap hoorde naderen, gevolgd door een kloppen aan zijue deur. Eene onaangenatno gewaarwording maakte- fcich van hem meester. Vorstoppon kon hy zich niet en toch ware het hem veel waard, geweest, deze ontmoeting te ontwyken. Hjj opende dus met oon gezicht, dat zeer geschikt was een bezoek af te schrikken, de deur. De vreemdeling met blonden baard: echter, die mot het opgeruimdsto gelaat bin nentrad, scheen op eeno niet zeer vriendelijke ontvangst reeds voorbereid en toch besloten, zich daardoor niet te laten afschrikken. „Beste dokter," zeide hy met ongedwongen- hartelykhoid, terwyl hy do hand van Eber hard greep en die hartelijk schudde, „u moet my verontschuldigen, zoo ik ongelegen kom. Lucilia had mij reeds gezegd dat mon hel t>rj- u verbruit, zoo men u oen woord van dank wil toevoegen. Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1889 | | pagina 1