8195. Vrijdag 15 Februari. A*. 1889. Courant wordt dagelijks, met uitzondering van §pn- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Portret des Konings. afbeelding van Z. ffl. Leiden, 14 Febrnari. Feuilleton. Aan het doode Meer. FN# LEIDSCH PRIJS DEZER COURANT: Voor Loiden per 3 maanden...ƒ1.10. Franco per postl.4§. Afzonderlijke Nommers0.05. PRIJS DER AD VERTEN TIEN: Van 1— 6-regels ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0474. Groot-ere lettera naar plaatsruimte. Voor het in* eaaeeeren buiten de stad wordt 0.10 berekend. Wij brengen in herinnering dat DINIDiC! a. s. onzen Abonné's als staalgravure eene zal worden aangeboden. Dit portret is eene hulde aan hetgeöerbie- digd Hoofd van den Staat op zyn 72sten ver- j lardag. Het spreekt dus vanzelf dat het niet ie vervaardigd naar den toestand, waarin Z. M. eonigen tyd geloden vorkoerde, al is daarin irt do laatste dagen gelukkig eene verandering ton goede gekomen. Het stelt SB. M. voor in den krachtig man- nelijken leeftijd, met zjjn open oog, rond ge laat en fiere houding, een Torst nlt het Hals van Oranje waardig. De Uitgever twijfelt er niet aan of deze keuze zal onzen Abonné's zeer welkom zijn. De bon, waarmede de staalgravure, inder daad een sieraad voor elke huiskamer, kan y worden afgehaald, zal Haandag-avond in ons blad worden afgedrukt. JJBfT" Tan heden Is de Staalgra vure geëxposeerd bi) de heeren 8.1LA ET ZO\E\, op de Breestrnat. Aangezien het gebleken is dat nog niet allen gebruik hebben gemaakt van de gele- gonheid om zich op de kiezerslijsten te doen plaatsen en de tijd verstreken is, binnen welken zij, die dit wenschon, hunne bewijs stukken op het raadhuis moeten brengen, her- inneron wjj er nogmaals aan dat daartoe tot hedennacht te twaalf uren do gelegenheid bestaat. Heden ontvingen wij het zevende jaar verslag van het bestuur der Vereoniging tot instandhouding van het Kolf)'-fonds te Leiden. Daaruit blijkt dat met de verstrekking van geldelijke hulp aan Indische personen, hunne weduwen of weezen onder de daarvoor ge stelde voorwaarden in 1888 geregeld werd voortgegaan. In dat jaar werd in leen ver strekt een bedrag van ƒ3081.52, terwijl van vroegere leeningen werd terugontvangen eer e som van ƒ2689.44. Wegens geleende gelden en renteD daarvan, had de Vereenlging op het einde dee jaars te vorderen een bedrag van 4066.32 en was ten haren name in do Leidsche Spaarbank ingeschreven eene som van 1681.10. In Nederland werd in 1888 aan bijdragen ontvangen ƒ162.50, terwijl die uit Indië nog worden te gemoet gezien. Van de jongelingen, die aan de zorgen van het bestuur waren toevertrouwd, heeft er één zijn diploma als apotheker verworven, waarna hjj terstond eene plaatsing heeft gevonden drie andere genieten te Leiden academisch onderwijs in de geneeskundeéén is geplaatst aan de Kweekschool voor Zeevaart te Amster dam en één aan het Technikum te Mittweida (Saksen). Ter regeling van sommige punton word in den loop van 1888 door het bestuur een huishoudelijk regiement vastgesteld. Het het doel om meerdere personen tegelijk te kun nen helpen, is daarbij o. a. eene grens bepaald voor het bedrag, dat aan één persoon in leen kan verstrekt woTden. In de samenstelling van het bostuur kwam in 1888 geene verandering. Daar echter de heer Van Ketwich, op grond van zijn leeftijd, hot verlangen had te kennen gegeven om van de functiën van secretaris-penningmeester ontslagen te worden, heoft het bestuur zich een lid geassumeerd en den heer J. H. Van der Burg, gepensionneerd kapitein der artillerie in Ned.-Indiö, bereid gevonden om die functiën waar te nemen. Overtuigd van den nuttigen werkkring dor Vereeniging, beveelt het bestuur het Kolff- fonds aan in den steun van allen, die hulp behoevende Indischo ambtenaren en officieren of hunne weduwen en weezen wenschen bjj te staan. Het bestuur bestaat thans uit do heeren H. J. Bool, A. W. Sijthoff, F. Van Ketwich, J. A. Van Hamel, mr. J. J. Schneither en J. H. Van der Burg, secretaris-penningmeester. Wij brengen don lezers van ons blad, inzonderheid den leden der „3-October-Ver- eenigihg," gaarne hier onder de aandacht hetgeen in eene achterstaande advertentie wordt medegedeeld, nl. dat het eere-diploma dier Vereeniging voor den heer Geo. W. Van Siclen, te Nieuw-York, gedurende eenige dagen zal worden tentoongesteld in den boekhandel van de heeren Blankenberg en Co., op de Mare, alhier. Zeker zullen velen van hunne belangstel ling door bezichtiging van dat diploma biyk geven. De corpsvergadoring van gisteravond, belegd ter bespreking van de toebereidselen tot de viering van het 50 jarig bostaan van het Leidsch Studentencorps op 1 en 2 Maart a. s., was druk bezocht. De president deed het voorstel, aan het diner, op 1 Maart te houden, nog uit te noodigen den rector-mag- niflcus en den burgemeester, welk voorstel met applaus werd begroet, ovenals dat om aan alle professoren eene toegangskaart voor alle feesten aan te bieden. Nog werd besloten dat het corpsdiner op 2 Maart zou worden gegeven in de Stadszaal, voor de deelneming waarvan de prjje gosteld is op acht gulden. Het diner zal afkomstig zyn uit het gunstig bekende maison-Wytonburg. Wat betreft de opvoering van het tooneel- stuk, door een Leidsch student vervaardigd, werd bepaald dat geene gasten van leden van het corps zouden kunnon worden toegelaten, aangezien de beperkte ruimte dit niet toeliet. Die gasten zullen echter eenige dagen later in de gelegenheid worden gesteld het stuk op hunne beurt te genieten. Op dezelfde vergadering werd door den voorzitter meegedeeld dat van de familie Rauwenhoff een brief van dankbetuiging was ontvangen voor don krans en den brief van rouwbeklag. Eindeljjk gaf de president den leden kennis dat de compositie van den heer J. G. H. Mann, „Feestklanken", aan hot Leidsch Studenten corps opgedragen, door het collegium namens dat corps onder dankbetuiging was aanvaard. In de kunstzaal „Pulchri Studio" te 's-Hago hebben do heeren J. Rogrnans (zang) on C. "Wirtz (piano) eene muziekuitvoering gegeven, met medewerking van onzen stad genoot den heer De Mnnck (piano). Het „Vad." zegt daaromtrent dat do heer Wirtz zich met zyn leerling De Munck deed hooren in Saint- Saëns „Rouet d'Omphale" en in Schumanns „Andante" voor twee piano's. De Munck bleek zijne partij volkomen waardig te z(jn en deelde in den geschonken bijval; on het stuk van Saint-Saëns was de eenheid tusschen beide pianisten bewonderenswaardig. Ook het „Haagsche Dbl." spreekt met lof over den heer De Munck, die zegt het zijn leermeester eer aandoet. Door de Nederlandsche veroeniging tot bescherming van dieren zjjn in hare gister avond gehouden algemeene vergadering be looningen uitgereikt aan C. Heyborg, agent van politie te Leiden, B. F. J. Messens en T. Zwarthol, veldwachters te Wassenaar, en B. Baggerman, brigadier van de rijksveldwacht te Zootermeer. Bij den Raad van State (afd. van de geschillen van bestuur) was gisteren inge komen een koninklijk besluit, houdende be schikking in zakehet beroep, Ingesteld door J. Van Wielingen c. s. tegen een besluit van Gedeputeerde Staten van Zuid Holland van 15 Oct. 1888, waarbij afwijzend is ba- schikt op hun verzoek om vernietiging van een besluit van stemgerechtigde ingelanden van den Boschpolder onder Woubrugge. Dat beroep is niet-ontvankel(jk verklaard. Zooals gemeld is, zjjn de Provinciale Staten in de onderscheidene provincién thans in buitengewone vergadering bijeengeroepen tot overwoging eener nieuwe verdoeling hunner provincie in kiesdistricten (art. 4 der provin ciale wet). Z(jn wij wél onderricht, dan beeft de regee ring over de door haar ontworpen inde9ling der districten niet het advies ingewonnen van Gedeputeerde Staten der onderscheidene provinciën, ofschoon deze colleges geacht mogen worden ovor meer plaatselijke kennis te beschikken dan het departement van binnen- landsche zaken. Verder vernemen wij, dat de wets voordracht tot regeling dor indeeling van de kiesdistricten ook de bepaling zou inhouden, dat de Prov. Staten worden ontbonden op bot oogenblik, dat do niouwo tabel in werking troedt. De vraag is echter, of ontbinding dozer colleges mogelijk is, zonder dat de provinciale wet wordt gewijzigd (zooals mon weet, sluit doze wot de ontbindbaarh6id der Provinciale Staten uit). Die vraag zal des te sterker op den voorgrond treden, omdat het al den schijn heeft, als werd de herziening der districts- indeoling alleen ondernomen om tot do ont binding te komen. A Wegens stremming van don spoorweg dienst tusschen Rotterdam en Dordrecht, zal de verzending van brievenmalen naar Neder- landsch Oost-Indië, langs den weg van Brindisi, cp Vrijdag 15 dezer, uit Amsterdam, 's-Gravon- hage en Rotterdam, onderscheidenlijk plaats vinden met de van daar vertrokkonde treinen van 12 's midd., 10.38 's morg. en 12.52 'snam. De minister van binnenlandsche zaken heeft bepaald dat de examens voor akten van bekwaamheid als onderwijzer of onder wijzeres op 1 April a. s. zullen aanvangen. De examens, dio vóór 18 April niet zijn ge- oindigd, zullen van dion tijd tot den 23sten 14) Do goede ziel zag hem 6chuw en ootmoe dig aan, maakte een bed in een boek gereed, en na weinige minuten was aan hare diepe ademhaling te hooren, dat ook z(j de ver moeienissen der laatste dagen rustig uitsliep. Spoedig daarna verborg de maan zich weer achter de wolken en slechts een matte glans van den sterrenhemel lag op dat gedeelte van het meer, dat de eenzame waker aan het ziekbed door hot venster kon gadeslaan. Thans eerst voelde hjj honger en dorst en dronk de I1 rest der melk uit het glas, dat nog op de tafel stond. Toen h(j het neerzette, geloofde h(j de dame op haar bed zich krampachtig te zien bewe gen; hij naderde haar op zjjne teenen. Zy -streek zich in een angstigen droom met beide handen over de oogen, als wilde z(j tranen wegwisschen, sliep echter door en de handen zonken afgemat weer neer. Hjj zag lang onafgewend in het sohoone ge laat, waarop zich de droombeelden afteekenden, evenals voorbijgaande wolkenschaduwen ever e»n kalm meer. Kommer.... Angst.... Hoop! Nu glimlachte zy weer en toen de zacht- trillende lippen zich eventjes bewogen, werden de witste tanden zichtbaar. Dadeiyk daarop betrok haar voorhoofd, do wenkbrauwen trok ken zich smeekend samen, z(j hief beide han den omhoog, om ze daarna weer styf saam te vouwendaar zag hy aan den ringvinger twee trouwringen en dacht er over na, of de tweede aan den vader van het kind behoord zou hebben of wie het anders wel wezen mocht, die thans een recht op deze hand had. Maar een smartoiyko kreet van do kleine liet hem er niet langer over nadenken. Hy legde slechts het dek, dat half van het bed geval len was, weer goed en wikkelde de klelno voeten, welke nog in de schoenen staken, or vaster in; toen begaf hy zich weer aan zyne taak om namelyk het ys te vernieuwen, dat reeds na een kwartier gesmolten was en om nu en dan met een paar droppels water het heete mondje af te koelen. Tegen middernacht verhief zich een frisseho wind boven het meor, en eene huivering over viel den jongen arts, daar de vensters nog steeds wyd openstonden. Hy greep naar 't eerste 't beste kleedingstuk, dat by het reis goeu lag en wikkelde er zich in. Het was eon lange, zachte, met zyde gevoerde mantel der dame, welks kap hy zioh over het hoofd trok. Een eigenaardige geur van viooltjes om ringde hem, de zyde lag zacht tegen zyne wangen aan, en het werd hem wonderiyk te moede in deze vermomming. Maar, ofschoon hy vpf minuten lang de oogen toedeed on toen eene verwarde mengeling van beelden zyn geest zag voorbytrekken, gevoelde hy toch geen lust tot slapen. Plotseling deed hy de oogen wyd open, stond van zyn stoel op en staarde, terwijl hy over zyn geheelo lichaam beofde, door het venster naar het meor. Midden op de donkere oppervlakte kwam Iets wits aanzweven, evenals eene langzaam wandelende, vermomde gestalte, welke regel recht op het huis afkwam. De maan was helder te voorschyn gekomen en verlichtte eeno verdwaalde novelmassa, welke zich van do bergen had losgescheurd en nu oenzaam over het meer trok. Toen zy in den windstroom geraakte, welke scherp uit do vallei blies, verdween zy en de oppervlakte was weor heldor als te voren. Maar nog steeds stond do eonige, die hot zon derlinge spook gezien had, naar de plek te staren, waar het verdwenen was. Het zweet stond hetn op hot voorhoofd, zyne ademha ling ging snol, de oogon, welke uit hunne kassen schenen te komen, schonen aan de j plaats gebannen, als moest daar ieder oogen blik de vorschyning weer voor don dag komen. Daar greep plotseling eene kleine beete hand naar de yskoude hand van den door ontzet ting verlamden man. „Zyt gu' by my, papa?" riep de kleine en richtte zich in haar bedje op. De magere armpjes strekten zich naar zyn hals uit en voordat hy wist wat or ge beurde, had het kind zich vast aan hem ge klemd en het gloeiend gezichtje tegen zyn schouder gedrukt. „Papa," riep het, „ga niet meer heen, anders huilt mama, en moet ik sterven In dit oogenblik liet de vreeselyke schrik hem vry. Hy drukte het slanke, kleine kind vast togen zich aan, als moest het hem tot bescherming dienon togen vyandelyke machten. Zoo hield hy hot eenigen tyd in do armen en voolde, terwyl het kind hem liefkoosde, hoe zyn bloed regelmatiger begon to stroomen. Hy kuste het kleine gezichtje en zeide, terwyl hy de vochtige lokken streelde: „Hoe heet je, lief kind?" Het kind keek hem verwonderd aan. „Zyt gp papa," zeide het, „en weot gij niet, dat ik uwe lieve Anna bon? Och, ik weet het wol, zy hebben u doodgeschoten en toen hebt gy my heelemaal vergeten. Heoft het u org veel pyn gedaan?" Wordt vervolg li.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1889 | | pagina 1