Leidsch Dagblad | 1889 | 24 januari 1889 | pagina 1

N°. 8878. I>oiiclei*<la<£ 24 Januari. A0. 1889.

feze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.

Dit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.

Eerste Blad.

Leiden, 23 Januari.

feuilleton.

DE AiMDALUSIËR.

I taj in het donker uT was,

t ipwnmmii i i i

LEIDSCÏÏ Hi DAGBLAD.

PRIJS DEZER COURANT:

Toot leiden per a maandenf 1.10.

Franco per poet..n 1.40.

AlgonderLyiee Nommera0.05.

O rjL'it KeuuiH^eviu^en.

MTIOKALE MILITIE.

Kennisgeving.

Burgemeester en Wethouders van Loiden;

Gelet op art. 2G der "Wet van den 19den Ang. 1801,
betrekkelijk de nationale militie (Staatsblad No. 72);

Brengen ter algemeeno kennis:

dat hot register van inschrijving en de alphabetieche
naamlijst der in 1883 voor de nationale militie inge
schrevenen van den 24sten Januari tot en met den
24011 Februari a. e. ter Gemeente-Secretarie Yoorolk
ter lezing worden uedergolegd;

dat bezwaar tegen register en lijst, binn-ïn den
tijd der nederlegging, kan wordon ingebracht aan den
Commissaris des Konings in deze provincie, schrifte
lijk, op ongezegeld papier, bij den burgemeester in
te leveren.

Burgemeester on Weibönders voornoemd,

Leid e n, DE KANTER, Burgerïeeafccr.

23 Jan. 1889.. E. KIST, Secretaris.

Da Commissaris des Konings in do provincie
Zuid-Holland hoeft bepaald dat de lotiDg der
iD het vorig jaar voor de nationale militie
ingeschrevenen zal plaats hebben te Leiden
op don lilden, 13den en 14don Februari, te
lialftien 's voormiddags.

De hoogleeraar M. De Vries heeft wederom
zyne lesson geopend met een druk bezocht
collego in de philologie. Hoewel dus zyne
gezondheid in zooverre is teruggekeerd, mag
hij den eersten tyd zijne woning nog niet
verlaten, zoodat hy zijne leerlingen ten zjjnen
huize ontvangt.

Door den heer H. J. Tendeloo, hulpprediker
te Aër Madidi, Celebes, zjjn aan 's Ryks Ethno-
graphisch Museum te Leiden ton geschenke
gegeven de volgende voorwerpen

Ho. 1. Oud-Spaansche koperon helm, hoog
oploopendo er. in een naar achteren gebogen
stompen kam eindigende. De helm is versierd
met drijfwerk in den vorm van verheven, uit
don top naar beneden loopende groeven, eene
reeks bladvorraig ornament nabjj den onder
rand on een drievoudig blad even beneden don
kam.

Aan den onderkant is een platte voor- en
achterwaarts oploopende en spits eindigende
rand bevostigd, en aan den voorkant in het
midden boven den rand drie buisjes om er
pluimen in te bevostigen. Even boven don platten
raad is in den wand van den helm eene roeks
van koperen knopjes bevestigd, waaraan eeni-
gen. ontbreken. Hoog 0.25G, middellijn 0.244.
bij 0.315 M.

No. 2. Stuk schedellmid met haren, van oen
in do bosschon tusscbon Ltboepang en Kema

E'aar het Zwecdsch van A. Blanche door E. F.
Slot.)

Dikwijls, wanneer deknechtshera 'sochtends
roskamden, wist hy zich los te rukken, en, op
mijn kantoortje toeloopende, stiet hjj met zjjn
kop de dour open, misschien wol om zich te
vergewissen of er dien dag veel bestellingen
waren ingekomon, en mij in hot tegenover
gesteld geval to vragen hem thuis te houden,
om zijn pjjnljjkon voet rust te gunnen. Met
den besten wil ter wereld kon ik hem hierin
echter niet zjjn zin geven; hjj was nu een
maal niet in eon hospitaal.

Eens redde hij m(j hot leven. In het begin
van Maart moest ik, terwijl hot jjs nog overal
lag, met de slede naar eon der eilandjes in
den fjord; ongoveer halverwege van ons d iel
bloef lijj eensklaps onbeweeglijk staan, hoewel
hij anders altijd flink dooriiep, wanneer ik
hom reed. Ik gaf mijn vriend eert tik met de
zweep, maar in plaats van voort te gaan, liep
Tij) een goed eind weegs achteruit: ik gaf hem

in April 185G gedooden zoeroover van Magin-
danao.

No. 3. Haarbosjes van gesnelde koppen, ter
versiering van het gevest der zwaarden dienende,
aan rotanstaafjes, met rotanreepjes omvloch
ten, of aan houten klokjes bevestigd.

Deze voorwerpen z(jn het eenige, wat in die
streek nog van den eigenaardigon begchavings-
toestand is overgebleven. Thans is de inland
sche bevolking op Europeeschen voet inge
richt.

Aan don schenker is de dankbetuiging der
Rogeering aangeboden.

Bljjkens de afdeelingsverslagen der Eerste
Kamer over het hoofdstuk Binnenlandsche
Zaken werd voorzichtigheid aanbevolen by
de ontworpen wijziging der geneeskundige
■vettenmet do praktijk worde te rade ge
gaan. Vele leden vertrouwden dat de her
ziening der wet op de besmettelijke ziekten
niet moge loiden tot verslapping van het
Staatstoezicht op do vaccine. Eene betoro
egeling der onteigening en de voorkoming
van besmetting ingeval van besmettelijke
ziekte werd noodzakelijk gekeurd.

De invoer van vleesch van aan ziekte ge
storven dieren eisebt beteugeling. De doel-
raalighoid van de bestaande voorschriften tot
beteugeling der besmettelijke varkensziekte
werd in hooge mate betwijfeld.

De toestanden bij het academisch onderwijs
behooren verbeterd te worden in zoover de
band tusschen hoogleeraren en studenten weor
nauwer moot aangehaald worden, waar thans
de academische studie grootendeels dictaten-
011 examen-studie is. Eenige leden verklaarden
zich stellig tegen het verleenen van het iu3
promovondie aan particuliere inrichtingen.
"Werd een staatsexamen geëisclit naast de
wetenschappelijke bul, er zou een stelsel van
africhting in 't leven worden goroepen, doodond
voor elke vrjje wetenschappelijke ontwikkeling.

Over het academisch ziekenhuis te Leiden
heeft de heer Viruly eene afzonderlijke nota
by hot verslag gevoogd, welke tot uiteen-
loopende gedachten wisseling aanleiding gaf,
in den zin van beteugeling van woelde.

Voor het subsidiëeren van gymnasia be
hoort, volgons eenige leden, een ander stelsel
gehuldigd te worden.

Beperking van de examens voor het mid-
dolbaar onderwijs achtte men uit finantiëel
en paedagogisch oogpunt gewenscht.

Van verschillende zijden werd de intrekking
van het subsidie van de Kweekscholen voor
onderwijzeressen botreurd, en werd het nut
der industriescholen voor meisjes uiteengezet.

Onderscheidene leden betreurden het, dat
de minister in afwachting der herziening van
de schoolwet, reeds ingrijpende maatregelen

er nog een, ditmaal wat gevoeliger, waarop
hij eons naar mjj omkeek als om mij te vra
gen, of ik het verstand verloren had. H(j was
niet zoo var bezijden de waarboid, want onder
weg had ik werkelijk een glaasje meer ge
dronken dan goed voor mij was.

Ik steeg uit de slede, vond dat het ijs vol
water stond, en kwam tot do overtuiging dat,
had ik nog eenige ellen verder gereden, èn
mijn persoon ën paard én slede reddeloos ver
loren zouden z(jn geweest.

Tk en do Andaluslër, of moet ik zeggen
de Andalusiër en ik keken elkaar eens aan.

„Zie je," scheen hu' te willen zeggen„nie
mand ter wereld kan zooveel zin hebben zich
te verdrinken, als ik; maar ik vond het jam
mer je mee te sleepen in het verderf, hoewel
eene kleine afkoeling misschien niet kwaad
voor je zou zijn geweest."

,,Je hebt groot gelijk," gaf ik toe, terwijl
i'c weder plaats nam in de slede. „Maar Ik
moet ir ieder geval naar mijne bestonbming
dat weet je. Kies dus welken weg jp wilt, be
halve den kortsten, welke naar de, Eeuwigheid
voeren zoude kortste weg mocnt zoodoende
wel eens de langste kuiuiea Avorden."

h v ft genomen, al ware ze niet van overwegende
beteekenis.

's Ministers houding met betrekking tot
inkrimpingderK weekscholen voor onderwijzers,
terwijl hij de gemeentebesturen vrijlaat om het
door de Wet gevorderd aantal onderw(1zers
al dan niet aan te stellen, wekte bovreomding.
Bovenal behoort gezorgd te worden dat hot
bij de Wet vereischte getal onderwijzers worde
verkregen; eerst daarna kan men aan beper
king der opleiding donken. Mèt den minis
ter wilde men de gedwongen verwijdering
van schoolkinderen boven de 12 jaren voortaan
onmogelijk gemaakt zien. Ook werd de krachtige
en zelfstandige houding van den minister ge
roemd, maar deze leidde tot intrekking van
het bekende raadsbesluit van Smilde.

Wettelijke regeling van de overdracht der
oude rechterlijke archieven word ook in defco
Kamer door onderscheidene leden wenscholfjk
geacht. Oordeelkundige uitbreiding van don
aankoop voor musea werd door verschillende
leden insgelijks wenschelyk geacht.

Dinsdag vergaderde, in bot logement van
C. 't Hart, de afdooling Wassenaar van de
IIoll. Maatschappij van Landbouw.

Na goedkeuring der rekening over 1888,
welke een batig slot van ruim f 131 opleverde,
werd besloten, in 't volgende jaar en verdor
om de 3 jaren eene tentoonstelling te houden.

Bij de uitreiking der prjjzen, behaald door
leden van genoemde afdeeling op de algemeene
tentoonstelling, in 't najaar van 1888 te
's-Gravonhage gehouden, bleek dat er, behalve
eenige diploma's en prijzen in geld, een dertig
tal medailles veroverd was.

Verder werd besloten in 't begin van de
volgende maand eene lezing te houden en
daartoe een der specialiteiten op dit gebied
uit te noodigen.

Tot bedoelde vergadering hebben ook de
dames der leden toegang, terwijl er bovendien
eene verloting aan zal worden verbonden,
waarbij al'esn te winnen valt.

Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Heem
stede ds. B, J. Swaan, te Gouda.

Ned. Geref. Kerk. Beroepen te Bodegrave
de heer M. J. Bouman, te Amorsfoort.

In een particulier schrijven uit Wies-
baden, in Den Haag ontvangen, wordt verzekerd
dat or sprake van zou zijn dat dr. Mozger
nap.r Nederland zou terugkeeren en zich in
Den Haag zou vestigen.

Voor de verkiezing van een lid voor den
Amsterdaraschen gemeenteraad waren uitge
bracht 5192 stemmen, waarvan geldig 5179.

Gekozen is do heer L. Serrurier met 2978
stemmen; de lieer J. A. Wormser bekwam
er 2185.

Naar de „N. R. Ct." verneemt, kal de

PRUS DER ADVERTRNTIEN:

Yan 16 regels 1.05. Irilero regel meer/0.174.
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het in-
caeseeren buiten de stad wordt 0.10 .berekend.

Tabak-Maatschappij „Arendsburg" over het
afgeloopen boekjaar een dividend van 120
pCt. uitkeeren.

Van onzen landgenoot Oudshoom z()n
te Parijs verschenen vier stukken voor cel
met pianobegeleiding.

Het stoomschip „Jason" arriveerde 22
Jan. van Amsterdam te Port-Durban; do
„Prins van Oranje," van Amsterdam naar
Batavia, vertrok 22 Jan. van Southampton.

De gewone autlientiën van den minister
van financiën op 24 en van den minister van
marine op 25 dezer, zullen niet gehouden
worden.

Z. M. heeft benoemd tot notaris binnen
het arrondissement Breda, ter standplaats de
gemeente Dinteloord, J. H. Stmyk van Ber
gen, thans notaris te Drunon.

Het Lcldwbe fooncel.

Het monschelijk oordeel kan somtijds bijzon-
dor eigenaardig zijn, de critiek wil oeno enkole
maal buitengewoon grillig wezen. Terwijl d9ze
toch het onlangs hier ten toonceie gevoordo
stuk „Cocard et Blcoquet" op alle mogelijke
wijzen had getuchtigd, terwijl z(j het tot in
de diepste afgronden had geslingerd, het had
gebrandmerkt als oen afschuwwokkond, zede-
bedorvend tooneelspe), waagt dezelfde critiok
„Pepa", gisteravond hier voor het voetlicht
gebracht, tot in do wolken te verheffen, het
met loftuitingen te overladen.

En wy durven hier alle mogelyko sub
jectiviteit ter zyde stollen, wij durven het
neerschryven als een onbetwistbaar feit
„Pepa" staat op morool gebied oneindig veel
lager dan „Cocard".

Dit laatste stuk was dlkwyis uiterst plat;
het ging mank aan aardigheden, welke waar-
schyniyk in een café chantant succès konden
hebben, die echter voor het tooneel ten eenen-
male ongeschikt waren; maar buitendien was
het geheel tameiyk onschuldig.

Dit is niet het geval mot „Pepa." Hier wordt
ons wederom eene schets gegeven van huwe-
ïyksontrouw. Het is alweer eene teekening
van ontucht, en die ontrouw, die ontucht
vindt hier genade. Zy wordt hier vergoelykt,
de schuldige als een soort van galanton ridder,
van een hold voor oogen gestold. Als bjjv.
eene actrice zegtil a trompé sa femme dix-
vingt- non trento fois, dan krijgt zu tot ant
woord: que! hommel en op een toon alsof
hot een generaal gold, die dertig veldslagen
had gewonnen, een genie, dat even zooveel
uitvindingen had gedaan.

Hot geheel kunnen wy in enkole omtrek
ken weergeven.

Yvonne De Chamhreuil is gehuwd met
Raymond, dio haar bedriegt; eene ochtsehei-

Het dier week links af, baande zich een
nieuw pad door de sneeuw, en bracht my
langzaam maar zeker waar ik wozen moest.

„Nu, een klontje, dat mag je leven je wol
waard wezen," scheen hy by onze behouden
aankomst te zeggen.

Ik gaf hem er een dozyn, deels uit dank
baarheid, deels om hem te doen verstaan dat
hy naar myn idéé myno hooggeëordo persoon-
ïykheid wel wat laag getaxeerd had.

Dikwyis kwam het my zoo voor, dat hy
even duideiyk als menig mensch kon vragen
en antwoordon, met dit verschil evenwel, da*,
er altyd meer gedachte dan woordverspilling
in zyne conversatie was waar te nemer,.

De Andalusiër hield het ongeveer p.en jaar
bij ons uit. Op zekeren avond kwejm hy thuis,
na met een anderen Hjdensgop'00t don zwaron
lykwagon naar het vorafgo)-0gon n;QUrre j;erfc.
hof te hebben voortgesleept hjizelf wellicht
dö moest liidendo en i' enrwKlo vail den gebee-
len stoet Toen hy *0p zjjno geWone plaats in
den stal was gebracht, vermochten zijne boe
nen hem niet meer te dragen, en hy viel
neder. Nadat ig, met behulp van ee:paar der
taecbjgrj Vrat verscb atroo en een paar oudg

dekens onder hem had gelogd, hield ik liet
hem anders zoo welkome klontjo suiker voor.
Hy vatte het met de lippen aan, maar mist»
do kracht hot tusschen do tanden te nemen.
Na een poosje by myn armen vriend gebleven
te zu'n, wildo ik heengaan, maar, by do stal
deur gekomen, keek ik nog eens om. De
Andalusiër had den kop mot moeite een weinig
opgehoven, en volgde my met zyne groote,
zwarte oogen.

Ik ging woer naar hem toe on streelde zjjn
reeds verstyfden hals. Hij keek my nog eenige
malen aan met zekeren vochtigcn glans in do
oogen. Eindelijk werden ze voor altyd strak,
en ik verliet hem met een beklemd hart, hoe»,
wel ik liever biydo had moeten zlja dat
een eind gekomen was aan zjjn gqiolx

Maar menigmaal nog, wannes;; j>
avonds in den stal koek, ky.; jatordes
dat van do plaats, wcGk& v my voor,

meende ik nog tb tcp 'i™30' b]o: k">
den Anöahiaiür oogen van