N°. 887!.
Vrijdag IS Januai'i.
A*. 1889.
tgsze (Courant wordt dagelijksmet uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 17 Januari.
Feuilleton.
Eene Napelsclie Geschiedenis.
LEIDSC
DAGBLAD.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—6 wgele 1.05. Iedore regel meer 0.174.
Grooter© lettere nur pleatgruimte. Voor het in
casseren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per poet1.40.
Afzonderlijke Nomwera0.05.
Oflicieele Kennlsffevlngen.
D RA X K WET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen
ter algemeone kennis dat door GERRIT HERMANU8
MASSA en LAMMERT ZUIDERVELD, beiden alhier
woonachtig, verzoekschriften zijn ingediend om ver
gunning voor den verkoop van eterken drank in het
klein, reep. in de perooelen Haarlemmerstraat No. 79
oa Paardensteeg No. 15.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTER, Burgemeester.
16 Jan. 1889. E. KIST, Secrotaris.
Aan de universiteit alhier is de heer Oei
Jan Lee, geb. te Banda, (Molukken), bevorderd
tot doctor in de rechtswetenschap, met acad.
proefschrift, get.: „Over de aansprakelijkheid
des verkoopers voor de verborgen gebreken
der verkochte zaak".
De hoogleeraar-directeur der Indische
Inrichting te Leiden, mr. P. A. Van dor
Lith, heeft op eon zRner colleges kennis ge
geven, dat door hem eene aanschrijving van
den minister is ontvangen, waarin deze als
zijne opvatting van de desbetreffende bepa
lingen kenbaar maakt, dat reeds gepromo
veerde studenten, aan bovengenoemde in
richting studeerende, voor het volgen der
academische lessen wel degelijk collegegold
moeten betalen. Bjj den aanvang van den
volgenden cursus zal naar die opvatting wor
den gehandeld, terwijl de reeds ingeschreven
studenteD, die in bovenbedoeld geval ver-
keeren, voor den loopenden cursus zullen wor
den vrijgesteld, indien ze daartoe langs legalen
weg hunnen wenseh te keriuen geven.
De beide personen, die gisteravond in
de St-adszaal het aangekondigde concert gaven,
mochten op een vr(j talrijk publiek bogen,
vooral wat de benedenzaal betrof.
Geen wonder trouwens dat de belangstel
ling, na de berichten, welke omtrent haar bier
heen gekomen waren, in de zangeres Sigrid
Arnoldson hoog gespannen was.
Voordat deze bevredigd werd, trad eerst de
heer Albert Elbenschütz, professor aan het
conservatorium te Keulen, op in twee nommers
voor piano en reeds dadelijk bleek dat men
hier een klavier-speler voor zich zag, dio zich
met recht den naam van virtuoos mocht toe
eigenen. Ook in de volgende composities, w. o.
eene van hemzelven, had hy telkens gelegen
heid zijne zeldzaam ontwikkelde techniek te
doen bewonderen, eene techniek, welke de
grootste moeilyk heden ongemerkt overwon en
6V6DS gepaard ging met eene gevoelvolle
voordracht, welke niet minder waardeering
ondervond. De heor Eibenschiitz was daarom
5)
Eenmaal schreef Marcello over dit punt
woordelyk hetgeen volgt:
Geliefd meisje!
„Ik beef nog over myn geheele lichaam
door het nawerken van een ontzettenden droom.
Verbeeld u, myne aangebedene Ginevra, myn
beter ik, myn alles, verbeeld u, ik droomde
dat er eene vreeselyke verandering met my
was voorgevallen. Datgone, wat uwbeminnelyk
gemoed myne uitwendige voorrechten noemt,
was plotseling in nacht en nevel verzonken
en een omhulsel in de plaats gekomen, dat
wel is waar de kern myner ziel niet kon aan
tasten, maar toch zeer geëigend scheen om u,
myn teerbemind meisje, met afschrik on tegen
zin te vervullen. Nu heb ik wel dikwyls reeds
van u de verzekering vernomen, dat gy slechts
mijne ziel liefhebt, doch de gedachte om in
deze treurige gestalte vóór u te treden en u
te moeten zeggen„ik ben die Paolo, dien gy
in do verte zoo lief gekregen hebt," deze ge
dachte vervulde my toch met diepe smart en
oen onzinnige angst maakte zich van myn
genoodzaakt, na de herhaalde luide toejuichin
gen, ten slotte nóg een nommor te geven.
Mile. Sigrid Arnoldson, prima donna van
de opera's te Parys en te Londen, elders reeds
geroemd om haar „geestig en lief gelaat en
haar snoeperig figuurtje", is bedeeld met een
fraai, innemend geluid, waarmede zy niet alleen
de vyf op het programma vermelde nommers
zong, maar ook nog twee andere (w. o. eene
uit do „Mignon") bovendien. Zy bracht
het publiek in verrukking, althans telkens
daverde de zaal, niet het minst na Chopin's
„Mazurka No. 2", welke in één woord prachtig
was. Haar stemmetje is natuuriyk en frisch,
en hare voordracht geschiedt met byzondere
uitdrukking, welke evenwel meer aan de
opera- dan aan de concert-zangeres dued her
inneren. Wat zy te genieten gaf, werd er
echter des te 6chooner om. Zy verwierf hier
oen volkomen succes.
Toch vindt niet by iedereen de overtuiging
ingang dat mile. Arnoldson reeds die ster aan
den muzikalen hemel is, als waarvoor anderen
haar roemen. Men maakt zelfs vergelykingen
tusschèn haar en vroegere leden der Haagsche
opera, (o. a. mile. Clary), die er daarby vry
gunstig afkomen. Niemand weet, welke scboone
bloem zich nog uit dezen knop kan ontvouwen,
maar betwyfeld wordt of de groote reputatio,
welke deze jeugdige zangeres reeds heeft ver
worven, biyvend zal zyn.
Haar optreden te 's-Hage in de opera „Mig
non" gaf den bekwamen verslaggovor van het
„Vaderland" de volgende regelen in de pen:
Mej. Arnoldson is werkeiyk eene zeer
lieve, zeer begaafde artiste, maar ik hoop
dat al te yverige vrienden ons niet zullen
blfjven opdringen dat zy een Z weedscho nachte
gaal, of een Patti is. Er was in deze eeuw
maar één Zweedsche nachtegaal, er is maar
één Patti en er is niet veel kans dat men zoo
spoedig weer een Jenny of oen Adelina zal
hooren. Laat ons voorzichtig zyn in het maken
van vergelykingen, waarmede men in den regel
hen, die men verheeriyken wil, een ondienst
doet Sigrid Arnoldson is thans haar 23ste jaar
ingetredenop dien leeftyd waren Lind en Patti
reeds phenomenale zangeressenmen kan dit
niet van mile. Arnoldson zeggen "en het is de
vraag of zy ooit een phenomeen zal worden.
Maar zy kan, indien zy in kracht wint, groot
worden in een kleiner genre dan dat, waarin
de reeds genoemde diva's schitterden, en in
rollen, die niet te veel dramatisch temperament,
niet te veel stem vorderen, uitmunten.
Prof. dr. L. W. E. Rauwenhoff alhier,
heeft voor eenigen tyd de gemeente verlaten,
gepynigd harte meester. Verbeeld u eens, myn
dierbaar, aangebeden meisje, wanneer het
noodlot werkeiyk eens zulk eeno verandering
by my teweegbracht 1 Ach, Ginevra, ik gevoel
my heden zóó ongelukkig, zóó onbeschryfiyk
ellendig, dat myne pen niet in staat is u
slechts eene flauwe schildering daarvan op
het papier te teekenen. Stel my gerust, zoo
gy dit kunt! Giet den balsem van uwe lief
lijke troostwoorden in de open wonden van
myn geschokt gemoed en iaat my uwe liefde
behouden, zonder welke ik de ongelukkigste
mensch onder de zon zou wezen.
„Voor eeuwig
„Uw Paolo."
Ginevra antwoordde:
Geliefde
„Wat beduiden die duistere inbeeldingen
Ik bezweer u, laat een waan varen, waaraan
elke ook nog zoo geringe grond ontbreekt.
Zoo ik ooit zoo ontaardde, dat ik de voortref-
felykheid van uw edel karakter vergat, ter
wille dor uiterlyke voorrechten, waarmede
moeder Natuur u zoo rykelyk begiftigd heeft,
zoo moogt gy my het staal in de zondige borst
stooten en in mijn wegstroomend bloed deze
misdaad uitwisschen.
„Nu en voor altyd
„Uwe Gikevba."
om voor zyne gezondheid volkomen herstel
in het Zuiden te zoeken.
Gedurende de tweede helft der maand Dec.
zyn aan het postkantoor alhier bezorgd do
volgende brieven, welke, wegens onbekend
heid der geadresseerden, niet besteld konden
worden
J. C. Kornmann, wed. Du Win, Anna Venings,
Amsterdam; H. Scholting, Breda; Peerelaar,
Delft; J. W. Bassink, Groenloomej. C. Koos,
B. Eigmann, 's-Gravenhage; L. Rjberse, (2
stuks), G. De Lamluis, Leidonmej. R. De
Mooy, Prinsenhage„Kruisheeren", Roermond
mej. Vsn Oosten, Rotterdam; A. Jansen,
Zeeland.
BriefkaartenMej. Villernon, 's-Gravenhage
J. Van der Burg, Hillegom.
Brieven, verzonden goweest naar Amerika
A. Dekker; naar Engeland: T. J. Boggs,
mej. Verhyen, mej. A. Rimmington, Londen.
Ter vervulling van de vacature in den
Raad van toezicht en discipline, te 'e-Hage,
ontstaan door de benoeming van jhr. mr. J. F.
Schuurbeque Boeye tot lid der Haagsche recht
bank, is in de onlangs gehouden vergadering
van de orde van advocaten by den Hoogsn
Raad gekozen jhr. mr. E. N. De Brauw. De
heeren mrs. A. M. Van Stipriaan Luïsclus en
W. Thorbecke zyn tot leden van dien Raad
herkozen.
Voor de vacante betrekking van tweedon
klerk by de Algemeens Rekenkamer hebben
zich 80 sollicitanten aangemeld.
Een vergeljjkend onderzoek zal in het einde
dozer maand plaats hebben.
„De Wageninger", gewyd aan de belangen
van Staat en Kerk, achryft in zyn nommer
van hedenEr is wel het eon en ander, dat
ons in do sociaal-democraten aantrekt, maar
van de w y z e, waarop ten onzent, geiyk byna
overal elders, de sociaal-democraten hun doel
trachten te bereiken, voelen we eon diepen
afkeer.
Wat dunkt onze lezers byv. van het
volgende
De werken van den Franschtnan Zola zyn
berucht. In Duitschland zyn ze dan ook ver
boden waar. In Nederland daarentegen zal
eerstdaags vorschynen Zola's „La Terro",
onder den titel„De Rougon-Macquarts,
natuuriyke en maatscbappeiyke geschiedenis
van een gezin onder het tweede Keizerryk,
Het Land. Vertaald door Charles, Amster
dam, Faber Cle. 1888."
Maar zoowel Charles als Faber zyn gefin
geerde namen. Wil men echter weten wie
scbryvor en uitgever zyn, dan leze men de
Zoo vergingen nogmaals voertien dagen.
Ginevra was bjjna ziek van verlangen om
haren Paolo nu eindelyk eens van aangezicht
tot aangezicht te zien. Wat beduidde inder
daad nu nog die voorbereidende briefwisseling?
Kende zy den uitverkorene haars harten niet
door en door en had zy van haren kant ook
niet al haar denken en gevoelen voor hem
blootgelegd? Ach, hoe kon Paolo het over
zyn hart verkrygen zoo verre van haar te
biyven!
Geene enkele maal was hy weer voorby
hare vensters gewandeld, zeker uit teedere
zorg voor haren goeden naam, doch niettegen
staande dit.Ach, hemel, een minnend
meisje8hart verlangt nu en dan wel eene kleine
onvoorzichtigheid en ten slotte moest het
toch eenmaal publiek worden. Kort en goed:
Ginevra verging van verlangenzy werd mager,
bleek en treurig en haar vader gaf zich to
vergeefs moeite om de oorzaak van deze vor-
andering op het spoor te komen.
In zyne verlegenheid nam hy zyne toevlucht
tot den huisdokter. Signor Bruttine kwam,
voelde het meisje den pols, deed onderzoek
naar honderd dingen en verklaarde ten slotte,
met een gewichtig gelaat, dat er geene bepaalde
oorzaak van ziekte aan te wijzen was.
Toen de huisarts do kamer had verlaten,
volgende offlciêele mededeeling, ter wille van
de bescherming van het eigendomsrecht aan
het departement van justitie gedaan
„De ondergeteekenden verklarende eerste
Jan Martinu3 Smit, wonende aan de Waldeck-
Pyrmontkade 25, te 's-Hage, dat hy vertaler
en uitgever is van dit werk, hetwelk is uitge
geven op den 2den October 1888, de tweede
Cornelis Croll, directeur der drukkery Excelsior
te 's-Hage, Wosterbaenstraat 156, dat dit werk
is gedrukt op zyne te 's-Gravenhago geves
tigde drukkery.
„Opgemaakt heden den 24sten October 1888,
J. M. Smit, C. Croll."
De sociaal-domocraten derhalve zyn het, die
Zola's werkon naar het getuigenis van
allen, die ze lazen, vuile, zedekwetsende en
bedervende romans in onze taal den volke
aanbieden. Is dat niet afschuwelyk? En zal
zulks het eerlyke en goede, dat in hun stre
ven gevonden wordt, niet dermate in de
schaduw stellen, dat de welgezindon er te
minder acht op zullen slaan?
Ze schynen dit te voelen, en Smit met
Croll treden daarom onder pseudoniemen op.
Is het uit een rostantje schaamtegevoel? Of
vreezen zy dat, als het publiek hen als ver
taler, uitgever en drukker kont, dit aan het
debiet van hun werk schade zal berokkenen?
In ieder geval is ieder goedgezinde nu ge
waarschuwd en wachte zich voor schade.
Zouden hh. boekhandelaars niet eenparig
willen besluiten, dit boek en de overigen, die
nog kunnen volgen, buiten den handel te
sluiten? 2e zouden er een by uitstek goed
werk aan doen."
Aangenomen is het beroep (toez.) naar
Alfen aan den Ryn door ds. J. W. H. Kalkman,
te Monster.
Bedankt is voor Steenwyk door ds. C.
L. T. Van Schelven, te Oude- en Nieuwe-
Weterlng.
By de te Delft gehouden verkiezing voor
een lid van den gemeenteraad bekwam de
heer J. C. Fabius, cand. der R.-K. en Anti-Rev.,
658 stemmen, de heer V. Van Meerten, Lib.,
651de volstrekte meerderheid was 655, zoo
dat eene herstemming tusschèn genoemde
heeren moet plaats hebben.
In eene gistermiddag te Rotterdam ge
houden vergadering der Vereeniging tot onder
steuning van de Duitsche Opera, werd voor
gesteld haar te ontbinden. By stemming
word dit echter verworpen. Het punt omtrent
de verder te nemen maatregelen maakte het
onderworp uit van breedvoerige beraadslagin
gen, waarvan het slot was, dat het bestuur
zeide de vader van Ginevra op verdrietigen
toon tegen de oude dienstbode: „Ik herinner
my nog van myne overleden vrouw, dat jonge
dames tegenover de huisdokters verlegen zyn,
terwQl zy aan een onbekende veel lichter
vertrouwen schenken. De dokter moet bepaald
als geneesheer en niet als lid van haren ge-
zelligen kring, tegenover haar staan. Weet gy
ook of er een bekwame arts in de buurt
woont? De dienstbode wist het niet.
„Hm," zeide de ontvanger. „Nu, ik moet
toch nog uitgaan en wil zien of ik niet een
geschikt persoon kan vinden. Een uur later
schelde hy aan eene breede voordeur, waar
naast op een schild in groote letters te lezen
stond: „Dr. Maratta. Spreekuren: van 4 tot 6
des namiddags."
„Dat treft immers goed," dacht de ontvan
ger, terwyi hy de gang binnentrad; „het is
I juist 4 uren en ik ben. zooals 't schynt, de
eerste."
Signor Maratta bagn itto hem zeer voor-
koraond.
„Dokter," zeide de bekommerde vader, „ik
bob een dochtertje van zeventien jaar, waar
over ik bezorgd ben.
Wordt vervolgd).
