De dek- en onderofficieren dor marine zullen zich, naar men aan het „Hol." bericht, tot den minister van marine wenden, met verzoek om, door verhooging van hun trakte ment, verbetering in hunne positie te brengen. Blijkens bij het departement van marine ontvangen telegram is Zr. Ms. schroefstoom schip 4de kl. „Sommelsdyk", onder bevel van den kapt.-luit. ter zee J. F. M. Lange, den 24sten dezer te Mozambique (oostkust van Afrika) aangekomen. Aan boord van dien bodem was alles wel. De heer H. H. Timmer te Amsterdam heeft een adres aan de Tweede Kamer ge richt, waarin hy verzoekt „dat het haar be hagen moge, die maatregelen te nemen, welke zy oirbaar zal achten om zooveel mogelijk het sluiten van een handelstractaat en een uitle- veringstractaat tusschen Nederland en de Zuid- Afrikaansche Republiek te bevorderen, en verder al datgene te doen wat de Nederland- sche belangen in Zuid-Afrika ton aanzien van andere rechtmatige grieven mochten vereischen." Bjj het nommer der Staatscourant van 25 Mei worden verzonden de twee laatste vellen (vijftiende en zestier.de) van het door den hoogleeraar dr. P. J. Blok te Groningen aan de Regeering uitgebracht verslag. (Zie Staatscourant van 4/5 Maart jl. No. 55). Dr. A. De Jong, geneesheor voor zenuw ziekten te 's-Hage, heeft, op grond zijner erva ringen, een antwoord gegeven op veler vraag „kan het hypnotismus als geneesmiddeleenig nut stichten?" en dit antwoord in een zeer belangwekkend boekje uitgegeven bij den heer W. Cremer te 's Hage. Indertijd machtigde de minister van justitie, Modderman, den inspecteur der ge vangenissen om nu en dan de verschillende tot zijne inspectie, behoorende gestichten ook onverwacht te bezoeken, ten gevolge waarvan de vooraf aangekondigde inspectiën evenwel niet op den achtergrond mochten geraken. Naar aanleiding van het feit dat die vooraf aangekondigde inspectiën in de laatste jaren bijna nooit meer plaats hadden, heeft de tegenwoordige minister van justitie den in specteur opgedragen met den in do laatste jaren gevolgdon regel te breken en zijne inspectiën weder aan de gevangenisbesturen vooraf aan te kondigen, tenzij hij in een speciaal geval de uitdrukkelijke machtiging van den minister heeft gevraagd en verkregen om eenig gesticht onverwachts te bezoeken. Daar de minister de wenschelykheid erkent <lat de inspecteur eene inrichting zie zooals zij werkelijk is, wanneer hij niet aanwezig is, verlangt de minister dat de colleges van regenton het bericht der komst van den in specteur voor de beambten strikt geheim houden, opdat dezen niet in de gelegenheid zijn alles op diens komst voor te bereiden. Voorts heeft do minister nog bepaald dat de aan- of opmerkingen, waartoe de inspectie aanleiding mocht geven, alvorens die in het desbetreffend rapport op te nomen, door den inspecteur met de colleges van regenten, hun voorzitter of plaatsvervanger zullen wor <3en besproken. Reeds by de behandeling der bekende zaak van een kamerbewonerkiezer te 's-Gra- venhage, werd er de aandacht op gevestigd dat de ministeiiëele uitlegging, thans door den hoogsten rechter bekrachtigd, tot kwade praktijken aanleiding zou kunnen geven. Aan het „Vad." kwam eene zaak ter ooren, welke deze vrees schijnt te bevestigen. Een kamer bewoner te 's-Gravenhage, die opzettelijk ztjno kamer voor zoo langen termijn had gehuurd, dat hij kiesrecht moest erlangen, wordt, nu nauwelijks do 15de Mei verstreken is, door zijn huisbaas voor 't dilemma gesteld, een belangrijken opslag te betalen of onmiddellijk te verhuizen. Do omstandigheden, waaronder dit geval zich voordoet, maken het, volgens het „Vad.", hoogstwaarschijnlijk dat het doel geen ander is, dan dezen kamerbewoner van z\jn kiesrecht te berooveti of althans uit zijne gehechtheid aan dat recht munt te slaan. Tor kunstnijverheids-tentoonstelling in den Koekamp te 's-Hage worden nu alle krachten ingespannen om de volgende week Zaterdag gereed te komen. Verscheidene in zenders schijnen echter tot het laatste oogen- blik te willen wachten om hunne inzendingen op te stellen. Op het feestterrein zijn alle gebouwen zoo goed als gereed. Het Marker-huis o. a. zal zoer de aandacht trekken. Het is door Marker timmerlieden gebouwd, geheel naarhet model van de eiland-woningen, en wordt ook precies ingericht en gemeubeld als de huizen der eilan ders, welke zoovele» naar Marken doen trekken. Hot huis zal door eene wezenlijke Marker- familie worden bewoond. Do ververschingsinrichtingen maken met hare schilderachtige geveltjes een zeer goed figuur. De muziekkiosk is ook reeds gebouwd. Het uitvoorend comité heeft thans van den minister van financiën vergunning ontvangen om tijdens den geheelen duur dor tentoon stelling twaalf avond muziekuitvoeringen te geven. Het comité had aanvankelijk stellig gemeend, dat in den afstand tot gebruik van den Koe kamp voor de tentoonstelling en het feest terrein vanzelf lag opgesloten de bevoegdheid om b.v. tweemalen 's weeks des avonds muziek uitvoeringen te geven. Het ministerie van financiën dacht er echter anders over en zonder eenig afdoend motief voor do weigering te geven word onder het bestuur van den minister Bloem bepaald geweigerd avonduitvoeringen toe te staan. De nieuwe minister van financiën, tot wien het comité zich gewond hoeft, do heer Godin De Beaufort, heeft van zjjne goede bedoeling doen blyken door nu de vergunning voor 12 avonduitvoeringen toe te staan, zonder echter to bodonken dat het comité daardoor in een zeer moeilijken toestand wordt gebracht omdat er de clausule aan verbonden is dat van latere vermeerdering van het aantal geen sprake kan zijn. Het zal de vraag zijn of het comité er nu in zal kunnen slagen een goed corps te enga- geeren. Het stoomschip „Prinses Marie", van Batavia naar Amsterdam, passeerde 25 Mei Dungeness; de „Voorwaarts", van Batavia naar Amsterdam, arriveerde 24 Mei te Suez; de „Noord-Holand", van Rotterdam naar Java, vertrok 26 Mei van Colombo; de „Prins Fredorik Hendrik", van Paramaribo naar Am sterdam, is 26 Mei van Havre vertrokken. Toonkunstenaars-concert. De uitvoering van hot gisteravond in de Stadszaal gegeven concert mag in alle op zichten geacht worden aan het doel en de verwachtingen te hebben beantwoord. Het publiek toch bestond ditmaal niet alleen uit de echte liefhebbers der muziek, welke onze stad telt, maar bovendien uit tal van Nederlandsche toonkunstenaars, naar de Sleu telstad gekomen ter bjjwoning van de alge meenevergadering hunner Vereeniging en wien door hun correspondent alhier, den heer Mann, dit concert werd aangeboden. Het orkest bestond uit het strijkorkest van het vierde regiment infanterie, voor deze bui tengewone gelegenheid versterkt tot 50 per sonen door heeren musici en dilettanten, onder wie we o. a. opmerkten de heeren Timmner, Striening en Van Iporen, als eerste violisten, en den heer Leonides Van Praag onder de collis ten, wier getal niet minder dan vyf bedroeg. Onder aanvoering van zulke krachten kon hot niet anders of hetgeen werd ten gehoore gebracht, moest op bijzondere wjjze tot zyn recht komen. Het was dan ook in waarheid een zeldzaam schoon concert. Echter waren het al geen onbekende namen, welke op het programma prijkten. Met enkeion hadden we reeds vroeger met genoegen kennis mogen maken. Tot die goede bekenden behoorde allereerst de heer Bernard Zwoers, wiens schoono „Sym phonic Es-dur" andermaal met veel toewijding door het orkest werd uitgevoerd, tot inleiding van den feestavond. Ên uitvoerenden èn com ponist ondervonden die waardeering, waarop zij recht hadden. Do in do zaal aanwezige componist moest zich op hot orkest vertoonen, van waar hy wederkeerig zjjno erkentelijkheid betuigde. Als tweede orkestwerk werd later ten ge hooro gebracht „Frithjofs Meerfalirt", een concertstuk van den heer Joh. Wagenaar. Deze dirigeerde zelf zijn werk, dat eveneens met aandacht gevolgd werd en voor de be kwaamheden en groote verdere verwachtingen van dozen jeugdigen toonkunstenaar getuigde. Dat aan de achterzijde van het programma eene korte toelichting omtrent de beteekenis van zijn toonwerk voorkwam, kon niet anders dan zeer worden op prijs gesteld. De waarde werd er door verhoogd. Het derde concortwerk was de „Concert ouverture D-dur", mede uitgevoerd onder lei ding van den componist, den hoer Wouter Hutschenruyter, wien insgelijks om de verdien sten, welke uit zijn werk spraken, rechtmatige hulde werd bewozon. Ook zijn werk verschafte voel kunstgenot. Met deze drio werken was de taak van het orkest evenwel nog niet afgeloopen. Het had niet minder eene belangryke taak to ver vullen in de Prélude voor orkest en Aria voor sopraan, uit Mann's onvoltooide opera „Melaonis", waarvan hier vroegor reeds meer gedeelten waren uitgevoerd. Door deze gedeel telijke herhaling kon men het niet anders dan betreuren dat de heer Mann dat werk nog niot, om welke reden dan ook, tot een einde heeft kunnen brengen, tot welke gevolgtrek king men vooral kwam toen na de prélude mej. Wia Dikema de Aria „Tu nu me connais pas" enz. had doen hooren. Heur voordracht met haar keurig, zuiver mezzo sopraangeluid was allerinnemendst. De innigheid, het gevoel, door haar ton toon gespreid, deden het des te meer gelukkig achten dat we thans zulk eene zan- gores, als onderwijzeres aan de Muziekschool, in ons midden bezitten, want ook als liederen zangeres muntte zij uit, zooals in Nicolaï's aanminnig „Vensterliodekon" en „Goeden nacht", alsmede in Van der Lindens niet min der lief „In de Mei". De toejuichingen voor hare naïeve, ongekunstelde voordracht waren toen zóó groot, dat z(j telkens moest terugkooren en eindelijk het publiek nog op Nicolaï's lied ,,'t Heksken" onthaalde. Wederkeerig waren haar reeds vroegor eene fraai gevulde bloe menmand en een bouquet vereerd geworden. Een andere stadgenoot, die ook als solist optrad, was de heer L. Leonides Van Praag, wiens spel we insgelijks reeds meermalen mochten roemen. Thans had hjj gekozen de Romance voor violoncel met orkest van C. H. Coster en ook thans kweet hjj zich allerverdiensteiykst van zijne taak. Slechts dilettant, mocht hij van de aanwezige toon kunstenaars van naam ondubbelzinnige blyken van ingonomenheid ondervinden, waarbij het publiek zich met warmte aansloot. Eene treffende verschijning op muzikaal gebied was bovendien het optreden van den heer Johan Smit, uit Utrecht, een viool-virtuoos in den waren zin des woords. Hjj speelde het concert G-moIl, op. 26, voor viool met orkest, van Max Bruch (d. i. de eenige naam van een niet Nederlandschen componist, welken het programma vermeldde), zóó heerlijk, zóó vol heilig vuur, zóó boeiend en meesleopend, dat de eerstgovoelde waardeering in bewondering overging, welke nog steeg toen hij ons na de pauze do zoo moeilijke „Othello-fantaisie" van H. W. Ernst zonder effectbejag vertolkte, om deze, na herhaald verlangen, door Zarzicki's „Mazurka" te doen opvolgen. Het geheel was alzoo inderdaad een avond, waarop de heer Mann immer met het grootste genoegen zal kunnen terugzien, een concert dat zich niet enkel onderscheidde door zijn verscheidenheid, maar ook door zijne uitge breidheid, want het eindigde eerst om lij halftwaalf. Gemengd Nionwa. B u i t en 1 u s t. Na hetgeen „F 1 a- nor" onlangs over het afsluiten van de natuur in den „Ned. Spectator" schreef, zy'n hem weder nieuwe bijzonderheden bekend geworden. Het heele Meiendaal, wat de Haagscho jongens het pijnbosch plachten te noemen, is onder de hoede van art. 461 Strafv. gosteld; men wordt daar uitgejaagd. Onlangs zeide een koddebeier tot een van Flanors bekenden„heele koppels dames heb ik hier weggejaagd." Nu is de gansche Wassenaarsche duinstreek van onze wandelkaart verdwenen. De lof, welken ik aan Haarlem gaf, schrijft hy verder, blijkt niet geheel verdiend; althans, de geheelo duinreeks benoorden den spoor weg naar Santvoort, is door borden versperd. En als gjj dan denkt: wacht, ik zal naar Santvoort gaan met den trein en daar op de duinen gaan wandelenmis, want als gjj daar komt, ziet gjj, op het strand loo- pende, tal van borden, welke u de duinen ontoegankelijk maken. De beroemde Blauwe Trappen by Vel- zerend, ook al afgesloten, ja, zelfs is hier en daar het pad met doornstruiken versperd. Zijn de lieden gek geworden? Elders ziet men Verschönorungs-Vereine oprichten, of wordt op alle wjjzen den vreem den of inheemschen wandelaar het verblijf en bezoek aangenaam gemaakt. In Arnhem be ijvert zich o. a. ook eene commissie om het verkeer van vreemden te veraangenamen. Waarom, vraagt Flanor ten slotte, handelt men dan in Holland zoo zot? Zy, die van het perron van het tegenwoordige Hollandsche spoorwegstation te 's Hage het in aanbouw zynde stationsgebouw aldaar aanschouwen, kunnen zich ova i dat de werkzaamheden reeds zóóver g8ï J zijn, dat binnen weinige dagen (men' 1 Juni, ofschoon daaromtrent met zak-J nog niets bekend is) een gedeelte van ij nieuwe gebouw in gebruik zal worden gonom„ Het perron aan. dat in gebruik te gedeelte is geheel gereed. De sporen W reeds sedert geruimen tyd. De lokalen voor den dienst wachten o- bezetting door hot ambteHaarsporsonoe; éón vertrok, dat van don onderchef, den'J Arnoldi, is reeds in gebruik genomen. Tot de dienstlokalen behooren thans J afzonderlyke bureelen voor den stations,3 en de beide terreinopzichterseen zeer m] vertrek voor de conducteurs, met kasti] waarin de dienstorders kunnen opgeij worden; een flink lokaal voor de postetfJ oen bohoorlyk vertrekje voor het aanbid van telegrammen, met aangrenzend kamen] dat tot publiek telefoonstation wordt ingerd Aan de wachtkamers en de restaurati»] wordt de laatste hand gelegd; alleen U fijne schilderwerk zal later aangebracht J den. Do wachtkamer 1ste kl., waarnaast J toiletkamer voor dames, munt vooral uitj] pracht en geriefelijkheid. Een zwaar DeveJ tapyt dempt de voetstappen. Draped zyn aangebracht boven elk raam. Het ad blement stemt geheel met de omgeving, j wyt in het midden van de wachtkamer eJ pouffe van rood fluweel wordt geplaatst,rj welke stof ook de stoelen zyn bekleed. I De restauratie is eene zeer ruime zaal tJ parketvloer. De meubelen voor dit ver.J zyn ook reeds aangenomen. Het gebouw is op verschillende plaatd in steen, met de attributen van stoomwal nyverheid, bouwkunst, enz., versierd col Haagsche wapen, evoneens in steen, prjjkt J het hoofdgebouw. De plaatskaartjes-hureJ worden voorloopig gevestigd in het teJ woordigo goederenbureel, want slechts J daaruit zal het publiek voorloopig het met] station kunnen bereiken, totdat de tunrJ die inmiddels zullen worden afgewerkt, geJ zullen zyn. Daarvoor rekent men 3 of 4 m j den noodig te hebben. Eene menigte fraaie gaslantaarns, waul der ook enkele van eene nieuwe constrJ zullen het station verlichten. Eene ruime retirade staat ongeveer aa: J eind van het station. In de eerste tyden! len groote borden het publiek tot wogw;;J dienen in het nieuwe gebouw. Het is irJ schyniyk, maar nog niet zeker, dat het t«J woordigestationsgebouw afgebroken eninplJ daarvan een geheel nieuwe gevel genu! zal worden. Do kap van het tegenwoordige gebouml dienst doen als remise-kap. Uit 's - Heeren hoek wordt si meld: In de weide van den landbouwerP.j werden twee zyner beste paarden marl de borst verwond. Dat hier aan wraaknem'J moet worden gedacht, werd hedenroorj bewezen, toen op zyne deur een briefje jl vonden werd, waarop stond: „Eerst uw p;! dan uw bloed." Eene sterke politiemacht! waakt de bouwhoeve. Eene erfenis v a n 4 m i 11 i oer.il dezer dagen ten deel gevallen aan de ui van zekeren Guignard, 23 jaren oud, mact J in eene fabriek te Parys. Bedoelde vrouwtl in hare jeugd by eene oude dame gewool by wie hare zustor diende en die haar I lief kreeg, dat zy, geene nabestaanden hebbel haar tot eenige orfgename benoemde. Inl begin der volgende maand zal Guignard J vrouw en dochtertje, zyne moeder en r| schoonouders zyn intrek nemen in een pra '-1 hotel aan de „Avenue de la Grande Aral hetwelk tot de nalatenschap behoort en gelei is by het Bois de Boulogne. Guignard is niet byzonder opgewonden I het buitenkansje, maar wel een beetje zetel achtig by de gedachte aan al hetgeen 1-1 nu hy een ryk man is geworden, te wadi staat. Hy heeft de fabriek verlaten, maarl voornemens voor zyne vrienden en kenci-l het eon en ander te repareeren, waaril hy zich dan tegelykertyd voor vendl vrijwaart. By Deu t sc h en thai, in Saksen, ï9l toonde zich op Pinksterzondag na een 1-1 on weder eene waterhoos, die zeer groote schal aanrichtte. De ongehoorde watermassa's spot den een gedeelte van den spoorweg en eenil schuren weg, terwyl eenige honden en varkd verdronkon. Eene geweldige hagelbui verniel] daarna nog het grootste gedeelte van den vc-Ide staanden oogst.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1888 | | pagina 2