!Oiaasda«: £20 Noyeiaiber.
Bit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 28 November.
<§eze (Courant wordt dagelijksmet uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
Een reizend tooneelgezelschap,
Ao 1G07
Pa t&U i i
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJ3 DEZER COURANT:
"Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommere....0.05.
Met het oog op het a. s. St.-Nicolaaefeist
wordt het publiek andermaal door den minis
ter van w., h. en n. uitgenoodigd om, ten
einde eene geregelde en onbeschadigde over
komst der met de pakketpost te verzenden
pakketten zooveel mogelijk te waarborgen,
voor het stevig inpakken der te verzenden
voorwerpen en het zorgvuldig vasthechten
der adressen op de pakketten te willen zorg
dragen.
Bij de heden gehouden openbare verkooping
van cokes in partijen van 100, 50, 10 en 5
hectoliters, waren de hoogste prijzen 35,
ƒ18, ƒ3.80 en ƒ1.85; de laagste ƒ35, ƒ18,
3.70 en 1.85.
De trein van 12 uren uit Utrecht naar
Leiden zal des Zaterdags, met het oog op
den marktdag te Utrecht, te Waarder stoppen.
De Ned. mail mèt berichten uit Indib
kan 29 dezer alhier worden verwacht.
Beroepen is bjj de Christ.-Ger. gomeen'e
te Alfen aan den Rijn de heer J. Impeta, te
Schiedam, en bedankt voor Bierum, door den
heer J. W. Van der Kouwen, te Hazerswoude.
Tot directeur van de „Martha-stichting"
te Alfen aan den Rijn is benoemd de heer
G. H. F. De Haas, uit Rotterdam, die met
Januari a. s. de betrekking hoopt te aanvaarden.
Tot gemeente arts van Waarder en Lange-
rulgeweide is door de betrokken gemeente
raden benoemd de heer J. A. Th. Ligterink,
arts te Langeruigeweide.
Een oud-secretaris der commissie voor
de vaart over den Rjjn heeft in eene kleine
brochure „Het belang der scheepvaart bij de
spoorwegbrug over de Gouwe bij Gouda" het
standpunt der Rijnspoorwegmaatschappij ver
dedigd.
Hij tracht aan te toonen dat eene vrije
doorvaarthoogte van 3 meter mim toereikend
zal zijn en verklaart dat de Rynspoor eene
doorvaarthoogte van 4 meter nimmer zal toe
geven. De schrijver hoopt dat de Kamer al
de betrokken belangen zelve zal wegen en dan
een billijk besluit zal nemen. De Kamer zal
dan tot de overtuiging komen, dat de scheep
vaart er zeker niet door zal zjjn gebaat,
wanneer daarmede door haar werd gewacht.
De Nederlandsche Rijnspoorweg-maatschappij
zou zich dan genoopt kunnen zien, hare be
reidverklaring (om eene doorvaarthoogte te
maken van 3 M.) terug te nemen, waartoe
zij het recht behoudt, zoolang deze niet is
aangenomen.
Onder de rubriek Kunst- en Letternieuws
bevat het „Yad." van heden het volgende
omtrent Marcella Sembrich:
Er is van deze Gallicisclie zangeres, die
sedert eenige jaren slechts met AdelinaPatti
pleegt te worden vergeleken, niet te veel
gezegd. Begaafd met eene stem van zeldzame
welluidendheid (vooral in het midden-register),
omvang en kracht, overwint zij spelende de
grootste technische moeilijkhedon en munt
zij in zeer uiteenloopendo genres uit. Marcella
Sembrich is meer dan eene „chanteuse ii
roulades"; eene zulke zou noch de „Garten-
aria" uit „Figaro's Hochzeit", noch Duitsche
liederen op haar program schrijven tusschen
Italiaansch vuurwerk als de „Traviata"-aria
en Arditi's tamelijk banale wals „Paria."
Eerstgenoemde aria hoorden wij nooit zoo
volkomen en tevens met zooveel gemak zin
gen; de aria uit de „Figaro" verliest veel
van hare poëzie in de concertzaal en ligt
bovendien wat laag voor mevr. Sembrich,
die haar een toon hooger zong. Veel meer
genot verschaften ons de liedoren „Es blinkt
der Thau", van Rubinstein, een echtFransch
en zangerig lied van Joseph Wieniaweki
„Extase" en het wel wat kokette, maar
dankbare „Ich liebe dich" van Alban Fórster.
Op deze drie volgde als toegift het „Wiegen
lied" van Ries, dat onvergelijkelijk werd
voorgedragen, met eene innigheid, welke een
voud niet uitsloot en met eene fijnheid van
nuanceering, welko van het eenvoudige schetsje
een afgewerkt schilderij maakte. Voor velen
was dit liedje het hoogtepunt van den avond
en zelfs de verbazende virtuositeit, welke
Marcella Sembrich in de wals van Arditi en
in het als toegift gezongen allegro van de
aria uit „La Sonnambula" ten toon spreidde,
kon ons niet in die mate tot geestdrift
stemmen.
Wat men in Marcella Sembrich, behalve
hare buitengewone stemmiddelen steeds waar
deert, dat is het edele gebruik, hetwelk zjj
daarvan maakt. Geen jacht op effect verleidt
haar tot te voel uitzetten der stem, totover-
matig lang fileeren der tonen, of tot over
lading in fioritures. De schoonheid van den
zang, daarop is in de eerste plaats haar doel
gericht. Jenny Lind klaagde eens dat zoovele
zangeressen met het hoofd en het hart, maar
niet met het oor zingenMarcella Sembrich
zingt met alle drie; hare intonatie is vlek
keloos en steeds weet zjj de maat te houden,
ook in de voordracht. Hoewel men het o. a.
aan het sprekend gelaat kon zien dat zjj ge
woon is in de opera's op te treden be
voegde beoordeelaars zeggen dat zy een der
weinigen is, die evenzeer op het tooneel als
in de concertzaal uitmunten zondigde zy
niet door op een concert minder passende ge
baren en bewegingen.
Wjj maakten heden kennis met eene
uitgave van de hoeren Noordhoff en Smit te
Groningen, welke, naar het ons voorkomt,
niet dan met ingenomenheid zal worden
begroet en getiteld is: „Teekenschool voor
eerstbeginnenden, door F. Deelstra, hoofd eener
school te Groningen."
Het is eene reeks van teekenschriften, be
stemd voor de lagere school en welke een
cursus vormen voor eerstbeginnenden, waarin
de oefeningen geleidelijk in moeilijkheid opklim
men. De allereerste oefeningen bepalen zich
alleen tot het trekken van rechte en schuine
lijntjes, welke later tot figuurtjes gecombineerd
zijn. Later zijn enkele ruwe omtrekken opge
nomen van zeer bekende voorwerpen, welke
een kind gaarne afbeeldt, en wordt overgegaan
tot oefeningen mot gebogen lijnen, terwijl in
het laatste cahier (er zijn er 5 a 6) de stippen,
welke do vroegere hulplijnen hebben vervangen,
geheel zjjn weggelaten.
Bjj het onderwijs in het teekenen op de
lagere school zal deze uitgave wel goede
diensten kunnen bewijzen.
Tevens zag bjj dezelfde firma het licht eene
goedkoope, zeer net en duidelijk uitgevoerde,
uitgave van „De schoone Slaapster", zangspel
voor de jeugd in drie tafereelen door A. F. J.
Reiger, muziek van Richard Hol, welke ook
wel in den smaak zal vallen van hen, die de
leiding der muzikale vorming, meer in het
bijzonder van den zang, dor jeugd op zich
nomen.
Bij koninklijk besluit van 25 dezer is
's Konings commissaris in Utrecht gemachtigd
tot het bijeenroepen van de Staten dier pro
vincie in buitengewone vergadering, op Zater
dag 17 December 1887, voor de verkiezing
van een lid van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal, ter vervanging van jhr. mr. P. J.
Elout Van Soeterwoude.
In de zitting der Tweede Kamer van
heden is ingekomen het liandelstractaat met
Spanje.
Bjj het voortgezet debat over de Indische
begrooting bleven de minister en de heer Keu
chenius bestrijden het denkbeeld van de heeron
De Ranitz en Van Gennep om voor de Indische
spoorwegen te leenen.
Morgen voortzetting.
PHJJB DEB, Aï> VERTE NTIEN:
Van 16 regels 1.05. Iedeitf regel meer 0.17).
Grootere letters naar plaaterffnte. Voor het in-
casseeren buiten de stad -wordt 0.10 berekend.
Dezer dagen overleed te Baam op 84-
jarigen leeftijd de gepensionneerde kapitein
Niels Nielson. Te Kopenhagen geboren, nam
hjj in 1833 als vrijwilliger dienst by het korps
jagers van Van Dam; in 1836 ging hy over
by het leger in West-Indië en in 1874 nam
hy eervol ontslag uit Zr. Ms. militairen dienst
en werd hem de titulaire rang van majoor
verleend.
Door wylen mejuffrouw A. W. Spiering,
vóór eenige dagen te Tiei overleden, is aan
de Hervormde diaconie aldaar een legaat van
4000 en aan de Tielsche ziekeninrichting
3000 vermaakt, vry van rechten.
De 1ste luit. N. D. De Ridder, is op
verzoek overgeplaatst van het 8ste by het
4de reg. inf.
De heer J. Willink te Winterswyk, lid
der Tweede Kamer voor het kiesdistrict Zutfen,
heeft officiéél kennis gegeven dat hy by de
eerstvolgende verkiezingen geene candidatuur
zal aanvaarden.
Onder bevel van den majoor der infan
terie van het Oost-Indisch leger J. Tyi zal
den 3den December van Harderwyk een deta
chement suppletietroepen vertrekken, sterk
106 man, met bestemming naar Neerlandsch-
Indië, aan boord van het stoomschip „Noord-
Brabant", liggende te Rotterdam. Tot mede-
geleide van dat transport zyn aangewezen de
2de luitenants G. P. J. Caspersz en J. B.
Doyer, respectieveiyk van het wapen der genie
en der artillerie.
De Nederlandsch-Amerikaansche Stoom-
vaart-Maatschappij is eigenares geworden van
het Engelsche stoomschip „British Crown",
gebouwd by de firma Harland Wolff te
Belfast, groot 3563 ton register en tot dusver
in de vaart tusschen Engeland en Noord-
Amerika.
Het stoomschip is lang 410 voet, breed 32
voet en 28 voet 9 duim hol.
Het zal den naam voeren van „Amsterdam."
Uit het dezer dagen verschenen jaar
verslag der Nederlandsch-Zuid-Afrikaansche
Vereeniging blykt in de eerste plaats dat de
werkzaamheden van het bestuur en de daar
mede gepaard gaande uitgaven in den laatsten
tyd aanmerkeiyk zyn toegenomen, en in de
tweede dat de vereeniging thans veel krach
tiger en invloedryker stelling inneemt dan
voorheen. Het onmiddeliyk gevolg dezer beide
met voldoening waargenomen feiten is gebrek
aan leden en het bestuur richt dan ook eene
krachtige opwekking tot allen, die belangstellen
in het lot onzer stamverwanten in Afrika, om
zich by de Z.-A. Vereeniging aan te sluiten.
3) VAN
FRIEBRICH FRIEBRICH.
De zonderlingste gedachten gingen my daarby
door het hoofd. Zie, klein ding, als ik toen
maals naar den apotheker was gegaan en ik
hem voor een stuiver vergif had gevraagd
natuurlyk op crediet want ik had geen
cent op zak dan zou dat monster het my
nog geweigerd hebben! Ja, ik ken dien man
met zyne kleine, gryze oogen en zyn spitsen
neus maar al te goed, en als ik ooit weer
in schitterende omstandigheden kom, dan
ik zweer er een duren eed op, want dat zal
toch nooit meer gebeuren, dan
Hier blyft hy in zijne rede steken, want
het doel van de reis is bereikt.
Eenige uren later zitten allen in een groot,
laag vertrek van een logement byeen, en
vormen eene schilderachtige groep. De kachel,
die eerst rookte, staat thans gloeiend rood,
zoodat het half bevroren gezelschap, dat zich
er eerst dicht omheen geschaard had, lang
zamerhand achteruit schuift. Op de hoeken
der straten staat reeds met groote letters
aangeplakt: „Don Carlos, infant van Spanje."
Een deel van het gezelschap leest de rollen
nog eens overElisabeth van Valois en prinses
Eboli zyn met de garderobe bezig, terwyi Don
Carlos ruzie heeft met den waard.
Alleen Braus, de markies van Posa, loopt
vol minachting voor zichzelf en voor den
honger, die hem kwelt, het vertrek op en
neer, terwyi hy gedurig nog met de beide
sleutels rammelt, waarvan hy de koffers reeds
lang niet meer bezit. De directrice heeft eene
afzonderlyke kamer gelukkig voor den armen
Braus, want, indien hy haar voortdurend in
zyne nabyheid had moeten zien, zou hy den
hem kwellenden honger niet hebben kunnen
verdragen.
Wederom zijn oenige uren verloopen. Het
is thans kort vóór het begin der voorstolling.
De weinige schermen zijn in de droogschuur
opgezet on het roode, opgelapte gordyn opge
hangen. Het publiek is in grooten getale opge
komen. Achter het tooneel is de kleedkamer,
mede een deel van de schuur uitmakende, en
verlicht door twee lantaarns, daar de wind, die
door eene gebroken glasruit vry spel heeft,
de medegebrachte kaarsen reeds tot tweemaal
toe heeft uitgeblazen. Buiten heerscht nog
vyftien graden vorst. Het geheele personeel,
behalve de directrice, is in de kleedkamer
byeen. De koningin en prinses Eboli hebben
zich in het logement gekleed en zitten tan
denklapperend en in doeken gehuld naast een
pot met vuur. Philips II en Don Carlos loopen
al stampvoetend op en neer om zich te ver
warmen.
Braus staat, kalm tegen den muur geleund,
met van koude bevende lippen een deuntje
te fluiten. Hy is nog niet gekleed, daar de
directrice voor zyne garderobe moet zorgen
dat staat zoo in het contract want zelf
bezit hy er geen meer.
Eindelyk komt juffrouw Hauser met z,n
kostuum aangeloopen. Met stoïcynsche kalmte
neemt hy het van haar aan.
„De directrice vraagt of gy by den knieval
wat voorzichtiger zult zyn danden laatsten keer,"
zegt juffrouw Hauser; „ik heb deze broek
nieuw voor u gemaakt."
„Nieuw nieuw?" roept Braus verwon
derd uit.
„Ja, nieuw," bevestigt de naaister; „ik heb
hem uit een ouden mantel van de directrice
vervaardigd."
„En dat noemt gij nieuwroept Braus
nog meer verbaasd uit, terwyl hy het bewuste
kleedingstuk tegen het licht houdt, welks
schynsel er vry helder door straalt. „Mensch!"
roept hy toornig uit, moet ik my in dit arm
zalig kleedingstuk steken Zal ik my in deze
nauwe broek als een vry man moeten bewegen
„Maar wat vindt gy er dan op aan te
merken?" vraagt juffrouw Hauser gebelgd.
„Mensch, uit de mode geraakte helden-
moeder! Zie mijne beenen eens aan hebt
gy eene zóó geringe meening van menschen-
waarde en zielegrootheid, dat gy gelooft dat
ik Posa's beenen in een ouden mantel van
de directrice zou willen hullen? Kan ik als
vry man vóór Philips staan, hem in de oogen
zien en uitroepenIk kan geen vorstendienaar
zyn! als ik deze broek zie en aan de direc
trice moet denken?"
„Nu, speel mynentwege dan maar in uwe
geruite broek voor Posa!" antwoordt juffrouw
Hauser op spottenden toon.
„Erbarmelyke ziel! waardige vertrouweling
van de directrice, breng uwe meesteres deze
broek terug en zeg haar dat zy zelf haar
mag aantrekken en voor Posa spelen!"
Dit zeggende werpt hy haar het kleeding
stuk voor de voeten en keert haar veront
waardigd den rug toe. Juffrouw Hauser ylt
de deur uit.
„Wees niet dol, Braus!" waarschuwt Don
Carlos. „De voorstelling zal zoo beginnen,
kleed u aan en maak de directrice niet driftig."
(Wordt vervolgd).
