N°. 8505.
Woensdag O November.
A0. 1887.
Feuilleton.
CONSTANCE CHORLEY.
Vervolg der Advertentiën.
Plaatledikanteii.
LEIDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
Vmi Leiden per 8 maanden1.10.
Fr&aoe per poet1.40.
Affcondarltfke Nommera0.06.
§eze (Qoaraat wordt dagelijks, met attzouderieg
ran fan- en feestdagen, uitgegeven.
PRUS DER AD VERTEN TIEN
Tan 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.1T|.
Grootere lettere naar plaatsruimte. Toer het ineaa-
seeren bnüen de stad wordt 0.10 berekend.
Slot.)
„Oom Humphrey," Kris haalde een smerig zak
boekje voor don dag en maakte het langzaam open.
„Oom Humphrey, het is met my zoo erg niet als
het schynt, en ik hob mijne ongelukken wel wat
overdreven, maar niets gezegd van hetgoen my is
medegeloopen. Gy weet dat vader my 200 pond
heeft voorgeschotenhot was, dunkt my, niet kwaad
als ik begon met dit af to doentweehonderd pond
en drie jaar interest, maakt.ik dank u, vador,
voor het voorschot; wil u het eens nazien?"
Kris legde daarby drie banknoten op tafol: twoe
van hondord en een van vijf pond.
„Alle duivels, wat is dat?" schreeuwde de Land
heer. „Heb je uwen oom voor den zot willen hou
den? Nu, de grap is mooi ik vergeef hot u. Kom
in myne armen, myn jongen, ik hub altyd veel
van u goboudcn." En hy greep Kri9 met vervoe
ring aan handen, aan armen, aan schouders, aan
vest, aan mouw, alios onder do wonderlijkste bok
kensprongen.
„Kyk eens, oom Humphrey, dat is ook nog een
mooie. En dat ook." Hy haalde nog twee bank-
noton, elk van duizend pond voor don dag! „Dat
is alles het myne, oom Humphrey, alles eoriyk
vordiend. Wat bliofjo? Is het niet jammer dat ik
geen wagonmaker ben geworden?"
Humplirc-y Standish had vele dingon in dit on-
dermaansche leven gezien, waarover hy verbaasd
wa3, maar zóó was hy nog nooit uit de wolken
gevallen, 't Was als word hom do mond toegeklemd,
of liever opongeklomdwant hy zat wyd gapend
in do rondte te zien, maar kon geen woord uit
brengen. Hargarotha on Eofje vielon in elkanders
armen. Vallon trad, met een paar groote tranen in
het oog, naar zyn zwager, klopte hom op den
schouder en zoido alleen„Ik beleef vreugde aan
den jongon. Toe, Kris, vertel het zelf eens."
En nu verhaalde Kris hoe hy in Noord-Amerika
geplaatst was geworden als agent eener machine
fabriek, hoe hy daarmede veel gold had verdiend,
maar dat nog niots was by hetgeon eene uitvin
ding hem had opgebracht; hy had namelyk eene
vorbetering aan de locomotievon dor spoorwegen
aangebracht, waardoor ruim een derde aan brand
stof bespaard en by grooter snelheid de veiligheid
grootelyks vermeorderd werd. Hij had mot dit ge
heim in Amerika duizenden gewonnen en was nu
naar Engoland gekomen om de zaak ook daar in
te voeren, waarvoor hy reeds een patent van de
rogoering had. Hy had dit alios bereids aan zyne
ouders medegedeeld. Humphrey Standish had niet
moer verbaasd kunnen staan zoo de donder in
„Voerlui's Rust" geslagen waro.
Het eorsto gebruik dat hij na oonigo oogenblik-
ken van zyn herkrogen spraakvormogen maakte,
was het bovonkomen van zyn berekenenden geest.
Hy zeido tet Margaretba: „Vrouw, in dit geval zou
het met Loontje iets anders worden!"
„Wat my betreft niet," viel hem Kris in, doch
zonder ecnigen schyn van geraaktheid ovor den
ongepasten uitval. „Ook myne huwelijkskeuzo is
reeds gedaan."
„En wio is de gelukkige?' vroeg tante Marga-
retha, konnelyk grootelyks uit het veld goslagen.
„Constance Chorley!" sprak Kris.
Maar daar kwamen de poppen weder aan den dans.
„Myn jongen, myn boste Kris! Zyt gy stapelzot,
myn jongenNeen, gy weet niet wat hit"- in En
geland is voorgevallon. Gy zyt lang in Amerika
geweest. Die Constance, dat varken, zit voor jaren
achter de grendels als brandstichtstor. Ik had het
er niet op, maar men had medelyden met die kin
deren. Ik zio hen nog; wie zou gezegd hebben, dat
die Constance zoo'n dierage was."
„Oom Humphrey, ik verzoek u uwe uitdrukkin
gen te matigen ten aanzien van een meisje, dat
ik weldra myne vrouw hoop te noemen. Laat my
u eens ordelyk alles verhalen.
„Op eene van myne allerlaatste reizen in Noord-
Amerika ontmoette ik op oon afgelegen dorp, waar
men bezig was met het leggen van een spoor
weg, waarby ik zaken had, een uitgeteerd man,
in wien ik, ondanks zyne verarming en vermage
ring Daniël Chorley meende te herkennen. Hy was
met zyn zoontje naar de nieuwe wereld overgesto
ken om redenen, welke ik eorst later ontdekte. Hy
had na veel hoen en weder reizen met den knaap
plaats genomen op eene Mississippi-boot. Maar al
te dikwyls gebeurt het dat do dolle mededinging
van verschillende maatschappyen aldaar een wed-
stryd tusschen do booten doet ontstaan, die maar
al te noodlottig wordt voor de passagiers. Zoo was
het ook hier. De boot, waarop Chorley zich bevond,
vloog in do lucht. Byna al de menschen kwamen
ora hot loven; ook de kleine Marmaduko Chorley.
Zyn vader, eerst in de lucht geslingerd, werd in
de rivier goworpen en door de andere boot opge-
vischt. Maar hij bezat niets moer, on, wat hem
het pynlijkst foltordo, zyn zoon niet, om wien en
voor wien hy onboschrijfeiyk veel geleden en ge
streden had. Maar dit behoort niet rechtstreeks tot
myn verhaal. Chorley, hovig lydendo naar lichaam
en geest, voelde zyn stervensuur naderen. Hem
drukte do last eener vroeselijke gewetenswroeging
omtrent Constance. Om hem te redden van eene
verdenking, wolko, naar zy in haro eenvoudigheid
meonde, hem op hot schavot moest brengen, had
zy zich zelve beschuldigd den brand te hebben ge
sticht, uit welken ik haar redde. Eorst had Daniël
hot voornomen om zyne dochter te bevryden van
de over haar uitgesproken straf, maar liefde voor
zyn zoontjo, en hoop om dezen in het bezit eener
zokore erfenis te stellon, hielden hem terug. Zyn ge
weten dreef hom uit Lympton en naar Amerika,
waar liy omzwierf onder kwellingen, die hij vruchte
loos poogde te ontvluchten, en vruchteloos ook te
bestrijdon door zich op te dringen, dat liefde voor
zyn zoon hem een ontaard vader maakte omtrent
zyne dochter.
„Hy smeekte my haar na zyn dood te recht
vaardigen. In zijn bezit waren eonige papieren,
waaruit do geheele samenhang der zaak op zoo
danige wyze bleek, dat men ze in rechten kon
doen golden. Bovendien werd door een openbaar
ambtenaar onder getuigen nog eene allernauwste
verklaring aangaande alle fryzonderheden uit den
mond van den kranke opgeteekend er. met eede be
krachtigd. Niet lang daarna stierf de beklagens
waardige man.
„Toeu Constance hier was, nauwelyks nog iets
meer dan kind, bezielde my reeds voor haar een
gevoel, dat ik toen nog toeschreef aan do omstan
digheid dat ik hot arme meisje het leven gered
had, maar dat my zelf reeds voor het in Amerika
met Daniël Chorley voorgevallene helder bewust
was. Doch ook buiten dat zou ik niet hebben na
gelaten haar te redden van don zedelykon en maat-
schappelyken dood, geiyk ik haar eons met gevaar
van myn levon uit de vlammen droeg.
„In Engeland teruggekomen was myn eerste
werk oen kundig rechtsgeleerde te Londen bekend
te maken met de zaak van Constance Chorley. Hy
onderzooht al de papieren mot de grootste zorg
vuldigheid en beloofde my zijne beste pogingen. Na
ecnigen tyd werd ik by twee ministers ontboden,
die my nauwkeurig ondervroegen. Alles word op
nieuw onderzocht, en vooral toen hot onzer gena
dige koningin behaagde hare belangstelling in het
ongolukkige meisje aan den dag te leggen. Eene
hooggeplaatste vrouw had Hare Majesteit met de
edele zelfopoffering bekend gemaakt. Op hoog be
vel is het geheelo proces herzien, het vonnis ver
nietigd, de veroordeelde in hare eer hersteld n door
de koningin haar eene aanzienlyke huwelijksgift
toegezegd. Toen zy do gevangenis verliet, waren het
gejuich en de oploop dor volksmenigte onbeschryfe-
lyk. Eon dor aanzionlykste inwoners dor stad bood
der zwaarbeproefde Constance voorloopigo huisves
ting aan, welke zy dankbaar aannam.
„Het heeft my mogen gebeuren, haar h 'e na-
byzynde verlossing uit den kerker aan te kondigen.
Over hare bittore zielosmart, meer nog we, ns de
diepgezonken verdorvenheid van haren vaó r dan
wegens zyn lot, wil ik liefst niet uitweiden. Ook
niet over hetgeen voorafgogaan is aan Constance's
toestemming om myne vrouw to worden. Morgen
ga ik haar halonzy zal by myne ouders eenige
weken doorbrengen; dan trouwen wy, en ik gamy
te Birmingham vestigen, waar my de noodige fond
sen zyn aangeboden om er eono fabriek te stichten
van locomotieven volgons myne uitvinding."
Met sprakelooze verbazing hadden Humphrey m
Margarotha oen verhaal aangehoord, waarvan K
zyne ouders reeds vroeger deelgenooton had ge
maakt en dio toon niet minder de handen bad de7!
inoengeslagon. Vallon en zyne vrouw leendei ra ar?ir
hunno stilzwygendhoid tot het welgelukk 1
grap, die de Standislien met eon langen nou: maar
Iversham deed terugkeeren.
Do bruiloft had to Poeier Pond plaats en gaC
eene nooit gokondo levendigheid aan het nietige
dorpje. Uit den gehoelen omtrek vloeiden nieuws
gierigen too, den smid van Readigton nie t -e ver.
goten. Hy had Rebecca willen modenen „j,maar
doze wilde niet. Zeifs John Hollis liet tich zien;
hy had de arme zworvers wel van hur i go]d ont_
last, maar in de gevolgen had by toe j, aan.
doel in de heugelyke uitkomst, zoo hij meende,
want, had hij dit niet gedaan, dan zoud en Constance
en Duke niet halfdood in „Voerlui a rusc' zyn
aangeland en dan zou al het volgen1 je geen plaats
hobben gehad.
Met hot glas ale, dat do golukkif ;e bruid hom in
schenkt, eindigt ons verhaal.
Een goeilc raad voor om e evennaasten,
die aan long-katarrh ot halsiy1 /en lyden, bestaat
in deze, trouw gebruik van de minerale Pastil
len van Sodcn te maken, (t /en kan ze zich ver
schaffen by alle apothekers vo or 60 Cents de doos).
Do uitwerking van deze, gesr J0lten in warm water,
is waarlyk uitnemend. „Bror aborg den 2don Maart
„1887. Het is mij aangen aam u mode te doelen
„dat uwe minerale Pas' .fUcn van Soden een
„uitnemend middel zyn tegen do longaandoening
„en de keelpijn, gelyk zy Ook een voorbehoedmiddel
„tegen de verkoeling "i ,yn; ik laat niet na or by
„het nevelachtig weder allo dagen eenige te nemen,
„maar ook voor de maa' gpynen en slechte verteringen
„brengen zy de uiri werking snel voort, na hun
„gebruik." Geteekoiv jGeorgius Thies, tooneelspelor
van den schouwbur g der stad.
Een-plaats f 10.
Bastaard. „11.—
Twee-plaats 12.—
Eiken-, Noten-, Pa
lissander ofMahonie-
hout geschilderd.
SI. l. t.VGEÏAiL ZUaiV, Hooigracht HO.
