YlTJTt
N\ 8475. "TV© engelss gj 45 October. A0. 1887.
Dit Eiiimmer bestaat uit Twee Bladen.
BerictLt.
PRIJS DEZjER COURANT:
Voor Leiden per 8 maanden.J. 10.
~Fï*nco per potsi1.40.
AlzonderUjke Nommer»0.05.
By dit nommer wordt onzen Abonné's door den
Uitgevor wederom de IVlnterdlenstregeling der
van Leiden vertrekkende spoortreinen en stoomtrams
gratis aangeboden.
Aan Abonné's buiten de stad wordt zü ook gratis
toegez inden, wanneer zü door toezending van hun
naamkaartje of op eenige andere wijze daartoe hun
verlangen te kennen geven.
De 3-October-vlerlng.
Vervolg.)
"VVaren gisterochtend de straten onzer met vlag
gen getooide stad reeds druk bezocht, tegen half-
twaal bewoog zich door de verschillende wijken
eene nog grootere menschenmassa, welke gaandeweg
steeds aangroeide toen ook verschillende middelen
van verkeer eenige vreemdelingen aanbrachten.
Tegon halféén stroomde de bonte en gedecoreerde
schare naar buiten de voorm. Koepoort en den
Vliet om getuige te zyn van de toebereidselen of
den intocht der heil aanbrengende, kloeke Water
geuzen. Evenals véór 313 jaren, hoewel thans niet
uitgehongerd, verdrong men zich in de nabijheid
der versiorde schuiten, welke platboomde vaartuigen
moesten voorstellen, ja, zelfs sprong daar toen een
persoi n te water om de voorstelling meer over
eenkomstig de historie te doen zijn. Ook later
sprongen nog enkele personen in den Vliet en in
het Sceenschuur, en één ook in den Ouden Rijn,
met oen stuk brood in do hand. Hij moest even
wel door twee in een schuitje aanwezige politie
agenten bijgestaan worden om niet ter plaatse om
te komen.
Na lang wachten, na veel geroep van „daar
komen ze!" hoorde men eindelijk iets wat don
Watergeuzen zeer vreemd in de ooren moest klin
ken, nl. het fluitje van het kleine pleizierbootje,
dat len waterstoet voorafging, hot toekon van
afvaart.
Juist toen de vloot do Neksluis zou binnengaan,
word van het geheel eene photographic genomen
door eon photograaf, die op het dak van een huis
had post, gevat.
Behoedzaam voortgesleept door de boot, waarop
het bestuur der 3-October-Vereeniging plaats had
gonomen, naderde de eerste afdeeling van zes
schuiten met de gekostumeerde helden aan boord
terwjil de muzikanten der d.d. Schutterij, mode in
eene schuit gezeten, krachtige tonen aan hunne
instrumenten ontlokten, krachtiger hoorbaar althans
dan dos morgens op de Korenbeurs.
De twoede afdeeling, uit even zooveel schuiten
bestaande en opgevroolijkt door het muziekcorps
van hot 4de reg. infanterie en ook getrokken door
eene sleepboot, waarop leden der 3 October-Ver-
eeniging, die zich des morgens bij de uitdeeling
hadden verdienstelijk gemaakt, bestond slechts
uit deputatiën van 22 verschillende Leidsche Veree-
nigingeu en Inrichtingen met hunne voor hit
meerendeel schitterende banieren, ofschoon er in
<je vaartuigen nog plaats genoeg overbleef.
Eene eigenaardige hulde, bestaande in het lossen
van saluutschoten, werd den stoet bij het uitkomen
van den Vliet bewezen door de met vlaggen
versierde boeiors, welke in het Rapenburg naast
elkander geschaard lagen.
Hierna werd de tocht soms onder toejuichingen
der menigte en ondor het spelen van het „Wil
helmus" en hot blazon van fanfaros langzaam en
statig voortgezet langs het bekranste beeld van
Var.-der-Werf en had die menigte ruimschoots do
gologenheid er zich over to verwondoren dat „die
(§ize ($ourant wordt dagelijks, ast uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
Watorgouzon er toen zóó uitzagen en dat „onze
mannolyke voorouders zidke pluimen droegen."
Het meest werd Boisot bewonderd, die fier in de
eerste schuit stond.
Het Van-der-Werf park was voor hot publiek
gesloten, doch toen de water-optocht hot voorby-
rok, stonden eenige kleine weezen dien van daar
gade te slaan.
Toen de vloot nabij het standbeeld van Van
der Werf, den wakkeren burgemeester uit het
beleg, gekomen was, naderde een roeibootje met
don praeses en a'o-actis en den pedel van het Stu
dentencorps de bestuursboot om namens het corps
onder eene korte toespraak der commissie een praeh-
tigen krans aan te bieden, welke onmiddellijk aan
den steven der boot werd gehecht. De aanbieders
namen daarna bjj de commissie op de boot plaats.
In goede orde ging het nu verder voorwaarts:
het bestuur een Van der-Werf-pjjpje rookende, de
Watergeuzen onnatuurlijk deftig en als in zichzelvon
gekeerd bewegingloos in de schuiten staande,
met eene 19de-oeuwsche sigaar in den mond,
de menigte vrjj stil, zeker denkende aan de ellende
vóór ruim drie eeuwen goleden. Niets bijzon
ders kenmerkte den gesleept wordenden stoet tot
in den Ouden Rjjn, waar in don tuin van het Inva
liden-huis do metalen-kruis-ridders naast do invaliden
geschaard stonden om met hunne banieren en met
ongedekten hoofde den voorbytrekkonden de noodige
eer te bewyzen. Dit biyk van hulde werd beant
woord met buigingon van de commissie, met een
„Wilhelmus" van de schutterü, met fanfares van
het 4de en met gejuich van de als herlevende helden.
Den voortgotrokkenen wachtte nu nog een vry
raoeilyk oogenblik by de bocht aan de Hoogstraat,
om van den Ouden- in den Nieuwen Ryn te komen,
doch met vereende kracht en almachtig veel geduld
gelukto hot oindolyk. Wat op dit punt veel genoe
gen aan de omstanders verschafte was dat de
commissie, op eigen kosten, eens iets ging gebruiken.
Over het algemeen werd deze maatregel nogal
verstandig goacht en vooral het feit dat die heen n
zich zoo weinig „geneerden" vond veel byval.
Inmiddels hadden ook de kloeke gekostumeerden
f een glaasje bier verorberd.
Zeer prozaïsch kwamen hier, in den Nieuwen
Ryn, bovendien een paar bloemkool-schuiten den
overgang aanvullen tusschen de eerste en de tweede
afdeeling van don tocht.
Hoewel men zich biykbaar als leuze had gesteld
hot gulden „zachtjes aan, dan breekt hot lyntje
niet", brak het lijntje of liever het kabeltouw tóch,
in de Heerengracht nl., dadr, waar men de Oude
Yest indraaide. Een deel van het lange geheel
stoomde vol majesteit met de nu dansende Water
geuzen voort, niet bespeurende dat eenige losge
raakte schuiten vruchteloos poogden op gang te
komen.
Toch ontdekte men dit eindelyk en kon men
na eenig oponthoud en weder aan elkander vast
gesjord den nog korten weg vervolgen, waarvan
het einddoel de Kweekschool voor Zeevaart was.
Daar was op de kanonneerboot eono groote menigte
landkrabben gezeten, die de waterrotten van hun
element als verdreven hadden. Ook de boeiers
„Roeloffine" en „Charlotte" uit Amsterdam, „Maria",
„Cornelia" en „Mums" uit Leiden, „Blondine" uit
Leiderdorp, „Adriana" uit Zoeterwoude en „Je doe
maar" uit Oegstgeest, welke den tocht tusschen-
beide hadden meegemaakt, hadden daar post gevat
en deden de luchtlagen ook daar weder gedurig
trillen toen de sloet er voorbygleed. De jeugdige
Janmaats begroetten in het want de geuzen.
Zoo was do tocht dan geëindigd, begunstigd
door good weder, eene enkele maal verrast door
een buitje, maar ook meestal beschenen door gou
den zonnestralen, welke het menigen toeschouwer
PRIJS DER ADVERTENTIE»
7tn 16 regels 1.05. Iedere regel meer 0.174-
Grootero letters naar plaatsruimte. Voor het InccS-
eeoren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
zelfs nog lastig schenen te maken. De tocht was
zeer rustig afgeloopen, maar had Leidens inwoners
als het ware bezield met eene zekere vaarwoede,
getuige de families, die in schuitjes den tocht mede-
maakten on zich liefst als vastklampten aan d e
vaartuigen, waarin zich familieleden van hen be
vonden. Dat varen kostte nog menigeen, vooral
hun, die misschien te veel aan Bacchus geofferd
hadden, een nat pak, o. a. aan een paar personen, die
in de Oude Vest „spelevaarden" en waarvan één
in het water terechtkwam en er eerst maar niet
uit wilde, maar er toch uit moest.
Des avonds richtte de stroom zich deels naar het
afgesloten terrein van het Schuttersveld, dat door
de drie ingangen nu zeer gemakkeiyk te bereiken
was en waar ook goed gezorgd was voor zitplaateen
en tafeltjes, deels naar het voor bet publiek bestemde
gedeelte. De singel, welke naar het laatstgenoemde
leidt, was door sterren van vetglaasjes, aan de
boomen aangebracht, verlicht en voor een gedeelte
waren planken van boom tot boom gespykerd om
de menigte de gelegenheid te benemen van in het
water te vallen. De illuminatie der muziektenten,
op het groote veld geplaatst, kon niet schitterend
genoemd worden, terwyi het electrisch licht alles
behalve het karakter van waar electrisch licht
droeg. De muziek was ditmaal niet zoozeer het
onderwerp der verwachting, maar wel de chassi-
netten, dingen, voor menige tong zoo lastig te
noemen vanwege de vele sisklanken en welke
gezegde chassinetten als „reusachtig" waren te boek
gesteld.
Eindelyk verscheen zoo'n niet-reusaebtig gevaarte,
vervaardigd van dun, geolied linnen en de beeltenis
vertoonende van den grooten Zwyger. Toen de
bongaalscho verlichting aan de achtorzydo er van
reeds lang van wit in rood was veranderd, begon
eindelyk de schuttery kapel het „Wilhelmus" te
spelen. Do militaire kapel bleef toehoorderes.
Later kwamen nog voorstellingen van Van
der Werf en Van der Does, wien daardoor mede
hulde gebracht werd. Omtrent de gelijkenis en het
voorkomen der helden liepen de gevoelens zeer uiteen.
Droog was de feestviering op hot .Schuttersveld
overigens niet te noemendaar zorgde de rogen
nog voortdurend voor en daar had hy reeds vroeger
voor gezorgd. Pantalons werden met modder bedekt
en japonnetjes afgezet met gryze grondstof, om
van baggerlaarzen en lijno schoeisels niet te spreken.
De toon, welke op het veld heerschte, was uit
nemend: men danste en sprong, b'.oef vastzitten
in de klei en gleed naar hartelust, en toen de
groote taptoe werd geblazen en geslagen en eenige
muziekstukken met koraal door beide corpsen to gelijk
werden gespeeld, toen werd mon nog vrooiyker
en men zag by het licht der bengaalscho zonnen
de aangenaamste blikken gericht naar de drie chas
sinetten, nu geiyktydig verlicht.
Op het Schuttersveld had nog eene aardige
schermutseling plaats tusschen twee in een bekend
uniform gestoken personen, dio aldaar de orde
moesten handhaven en het hierover maar niet eens
konden worden. De worsteling eindigde hiermede
dat beiden in de klei terechtkwamen, zeker om
daarin hot zegel van hun gansche wezen af te
drukken. Een lid der feestcommissie had tever
geefs getracht deze buiteling te voorkomen en de
vechtenden te scheiden.
Daar begonnen de zonnen te tanen en het feest
op het Schuttersveld was ten eindede parapluies
van de zittende paartjes, welke steeds de hoofden
verborgen haddon gehouden, ook wanneer hot niot
regende, stelden zich in beweging en velen gingen
straatwaarts. waar het „Leve Willem lil 1" onaf
gebroken werd uitgegalmd en de herinnoring aan
den tocht naar de Maliebaan on wat daarbij be
hoort, werd verlevendigd.
