De Machine-Fabriek van
Maandag 23 Februari
A". 1885.
OPENBARE VERK00PING
0PENBAEE YEBK00PINÖ
GEBR. LEDEB0ER, te Borne,
N°. 7678
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Derde Blad
Yervolg der Adverteutiën.
min
mm
mm
LEIDSOÏÏ
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
r
Van 16 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17A
Grootere letters naar plaatsraimte. Voor het incuieo-
ren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur,
Na zeer rijp beraad kom ik u een plaatsje vra
gen voor enkele regelen.
Wanneer het hier mocht gebeuren, dat ook de
meerderheid van den Raad verplaatst werd, dan
zouden voorzeker die leden van dat college, welke
zich altjjd door gematigdheid en kalmte hebben
onderscheiden en waaraan dns die omzetting niet
te wijten was, met meerdere berusting kunnen
staren op het verledene.
Ik meen ongevraagd te mogen geven het advies,
dat, al mogen de gedachten ook tolvrij zijn en
blijven, men wel zal doen uit schriftelijke en mon
delinge voordrachten nooit meer te distilleeren, dan
werkelijk is geschreven of gezegd geworden; wil
men dien weg betreden, dan is er weinig te zeggen
tegen - ja alleszins reden zich te verheugen over
de aanneming, in de zitting van gisteren, van het
voorstel-Buys, dat werkelijk grooter waarborg aan
biedt voor eene degelijke behandeling van zaken.
En indien men over de verlaging van den gas-
prijs in het bijzonder en meer in het algemeen
over de wenschelijkheid van een zeer zuinig beheer
het gevoelen der kiezers konde inwinnendan
zoude het, naar ik geloof, blijken, dat er ook onder
de liberale partij meer geestverwanten waren van
den heer Buys, dan de meerderheid van onzen Raad
schijnt te denken.
Ik bedoel hier geen beschuldiging, maar veroor
loof mij alleen te geven een wenk, die niet be
sproken behoeft te worden (ik doe ten deze aan
geen verder geschrijf); maar naar ik hoop wel door
dezen en genen betracht zal worden.
Leidbn, 20 Febr. 1885. A.
Meu ziet het elders, dat aan de beraadslaging bjj het be
trokken college, dikwijls eene discussie der bnrgerjj voorafgaat.
Geachte Redacteur
Zoudt n de goedheid willen hebben het volgende
in uw veelgelezen Dagblad te willen opnemen?
'tls eene enkele bladzijde uit de lange lijdensge
schiedenis van Noordwijk's Duinbouw-Maatschappij.
Maar neen, dat woord „lijdensgeschiedenis" is hier
niet op zijne plaats. Wij hooren die uitdrukking
te Noordwijk zoo dikwijls herhalen dat ze mij
onwillekeurig uit de pen vloeide, en ik wil heden
eerder den triomftocht der Maatschappij beschrijven,
dan haar lijden, een triomf waarbij een
groot deel van Noordwijk's beste ingezetenen als
overwonnenen figureeren,
't Is U, geachte Redacteur, evengoed als ons
bekend, hoe deze Maatschappij nu twee jaren
geleden, met overmoedigen tred plaats nam in den
kring harer znsteren, een groot honderdtal hectaren
door de gemeente gekochten dningrond overnam,
met frisschen moed hare werkzaamheden begon en
hare scheppings- en herscheppingsplannen aanving
te verwezenlijken.
Grootsch waren die plannen - op het papier-
dninen werden geslecht, straatwegen aangelegd
vriendelijke plantsoenen zouden koelen schaduw ver
spreiden, de duinen zouden zich spiegelen in een
vijver van kristalhelder water, dartele herten
zouden leven schenken aan de doode natuur, villa's
zouden verrjjzen langs de kronkelende wandel
wegen, eene laiterie, een badhuis en hotel van
anderhalve ton en een tram.
Dat alles zou, dat alles moest er komen - Geld -
Een half millioen gulden! Bagatel! - Men had
slechts te beginnen en 't geld zou komen toestroomen.
En men begon! - Wegen werden aangelegd en
enkelen werden bestraat. Het graven van den vjjver
werd opgegeven en in plaats daarvan verscheen
eene weide, die nu haar uiterste best doet om tot
haren vroegeren toestand van bemosten dningrond
terug te keereneene rustieke brug werd gebouwd
en in haar schaduw staat de in het dal verscholen
laiterie, hunkerend naar den haar voorspelden stroom
van bezoekers te wachten.
Eene prijsvraag wordt uitgeschreven voor een
badhuis met hotel. Teekeningen komen in en worden
ten toon gesteld. Men doet eene keuze en spoedig
zal de aanbesteding volgen. - Doch men wacht -
men wacht - zij komt niet. En zie 't schijnt alsof
in de laatste dagen ook de andere werkzaamheden
niet meer zoo vlot en flink van stapel liepen.
Eindelijk, 't werk staat stil. Het najaar is ge
komen men zal in 't aanstaande voorjaar met nieuwen
lust weder beginnen en intusschen - de schatkist
weder eens trachten te vullenwant, verbloemen is
toch niet meer mogelijk, ddar wrong hem de schoen
men was a bout de son argent. Nu reeds? En
't werk is pas begonnen! En't badhuisHet hotel
En de tram - Ja - 't heeft met het geld toch niet
zoo flink gegaan als men meende, men heeft de
duizenden niet uit den grond kunnen stampende
tegenwoordige aandeelhouders toonen weinig lust
méér geld in de zaak te steken; nieuwe willen zich
niet laten verlokken, hoe zoet de vogelaar ook fluit;
het verkoopen van duingrond tot het bouwen van
villa's en zomerverblijven brengt niet veel op, -
men zal andere maatregelen dienen te nemen.
't Was immers ook natuurlijk dat vreemden weinig
sympathie toonden voor eene onderneming, waarin
de gemeente, tot welker voordeel zij strekken moest,
zoo weinig belang scheen te stellen. Zij moest maar
eens eerst uit den hoek komen, eens door daden
toonen hoezeer haar het welslagen der Duinbouw
ondernemingen ter harte ging, hoezeer zij de groote
gunst op prjjs stelde tot eene bloeiende badplaats
te zullen worden bevorderd, en dan zouden de vreem
den wel van zelf volgen. Wèl had men vroeger
beweerd dat de geheele onderneming aan de ge
meente geen hal ven cent zoude kosten, wèl waren
er velen in de gemeente - en wel verreweg het
grootste gedeelte harer bewoners - die weinig ver
beelding hadden van de groote guDsten en voor-
deelen, die voor de gemeente er uit zouden voort
vloeien; maar dat waren dwarskijkers, die de zaak
geheel verkeerd inzagen, bang waren een halven
cent tot den bloei der gemeente bij te dragen, hun
tijd niet begrepen.
De vader weet het best, wat goed is voor zijn
kind. Noordwijk zou en moest nit zijn isolement,
uit zijne vernedering opgewekt worden, het zou en
moest eene schitterende toekomst te gemoet gaan,
moest op den weg van den vooruitgang worden
voortgestuwd. Slechts een weinig medewerking werd
er gevraagd; een klein offertje moest de gemeente
brengen op het altaar van haar eigen heil, slechts
honderdduizend gulden!
En men bracht dat offer! De groote meerderheid
van de edelachtbare leden van den Gemeenteraad,
van wie misschien geen enkele aan de toekomst
van de Duinbouw-Maatschappij geloofde, stond toch
toe, dat de gemeente voor honderdduizend gulden
aandeelen nam in de ondernemingen dier Maat
schappij, mits binnen een bepaalden tijd de tram
weg aangelegd en een badhuis aanbesteed werd.
(Waarschijnlijk komen wij op dit punt later terug.)
En volgden nu de inschrijvingen van vreemden in
grooten getale? - Och neen, het goede voorbeeld
der gemeente hielp niet. Waren de vreemden wijzer
of nog kortzichtiger dan de Noordwijkers? Ik weet
het niet; maar 't voorjaar kwam, de werkzaam
heden werden niet hervat; de zomer brak aan, er
gebeurde n ets, - de bij het Raadsbesluit gestelde
termijn tot het aanbesteden van tramweg en badhuis
was nabij. - Nog niets. - De termijn versoheen,
en de gemeentenaren slaakten een zucht van ver
lichting, het aangeboden offer behoefde niet te wor
den gebracht, men had het geld, benoodigd boven
de aangeboden f 100.000 niet kunnen vinden.
„Volharden", was echter het devies der Duin
bouw-Maatschappij. Men gaf het bouwen van een
badhuis en hotel op, om zich te bepalen tot het
aanleggen van een tramweg. Had men vroeger de
richting Eatwijk of Rijnsburg gekozen, thans zon
men de richting Piet-Gijzenbrug voorstellen, minder
kostbaar en misschien meer in den smaak der Noord
wijkers. Zou de Gemeenteraad nogmaals bereidwillig
genoeg zijn een subsidie, thans echter slechts van
f 40,000, toe te staan tot het aanleggen van dien
weg? Men polst, men onderzoekt, men werkt, men -
neen, ik zal niet zeggen, intrigeert - en ja 'tinkt.
De Gemeenteraad beslist nogmaals ten gunste van
de aanvrage der D.-M.
Hoe dit in zijn werk gegaan is, Mijnheer de Red.,
dient bij gelegenheid ook nog wel eens gereleveerd
te worden. Thans moet ik er echter over heengaan
om te komen tot het bespreken eener zaak, die
naar het oordeel van vele ingezetenen ten nauwste
verbonden is met of een gevolg is van de onder
nemingen der Duinbouw-Maatschappij, hier veel
kwaad bloed gezet heeft en thans nog veler onte
vredenheid gaande houdt. Laat ik de bespreking
dier zaak echter besparen tot een volgend artikel
dit is reeds lang genoeg. J. d. G.
Door DuiDbouw-Maatschappij wordt hier bedoeld d« Maat
schappij „Noordwijk."
(met rechterlijke machtiging)
in het Heeren-Logement aan
den Burg te Leiden, bij opbod
op Zaterdag den 28sten Febr.
iiiiii
mm
m"i.= en bij afslag op Zaterdag den
7den Maart 1885, heidedagen
des avonds te halfacht, ten overstaan van Mr.
L. M. J. H. EERSTENS, Notaris te Leiden, van:
Een HUIS en ERF gelegen te Leiden, aan den
Zuidsingel, Nummer 6, Eadastraal bekend Seotie
C, No. 1171, ter grootte van 38 centiaren.
Aanvaarding 1 April a. s., na de betaling der
kooppenningen.
Te bezichtigen daags vóór en op de dagen van
veiling en afslag.
(met rechterlijke machtiging)
in de Herberg van de Wed. J. SCHUUR in de
Zuidbuurt te Zoeterwoude, op Donderdag den 5den
Maart 1885, des voormiddags te elf uren, ten over
staan van Mr. L. M. J. H. EERSTENS, Notaris
te Leiden, vsn:
Een HUIS en ERF gelegen in den Zwetpolder
te Zoeterwoude, Eadastraal bekend Sectie D, num
mers 1051 en 1223, ter grootte van 2 aren, 35
centiaren.
Verhuurd voor f 1 per week.
Aanvaarding 1 April a. s., na de betaling der
kooppenningen.
Te bezichtigen Dinsdag en Woensdag van iedere
week.
levert zeer solide 9IACUINES, HETEL9 en
DRIJFWERKEN.