LEIDSCH DAGBLAD. N°. 7602. Vrijdag 28 November. A0. 1S84 Tweede Blad. PRIJS DEZER COURANT: V®or Leiden per 8 maanden1.10. Franco per post1.40. Afzonderlijke Nommers,0.05. Deze Conrant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 16 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17^. Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het incaasee- ren buiten de stad wordt 0.10 berekend. Gemengd Nieuws. Dinsdag-avond ging de bouwman N. H. te Oad-Ade volgens gewoonte gezond en wel naar bed. Wie beschrijft echter de ontsteltenis der inwonende zoons en verdere huisgenooten toen zij hem den volgenden morgen dood in bed vonden, waarschijnlijk door een beroerte overvallen. Dezer dagen werd door aanplakbil- jetten eene openbare verkooping aangekondigd van hout, afkomstig van de Landbouwtentoonstelling te Amsterdam, te houden den 26sten November 1884 in de gemeente Alkemade, ten huize van de weduwe Zoetemelk te Rijp-Wetering. Er waren op dien dag wel verscheidene boeren en koopers komeD opdageD, maar van het te verkoopen hout was geen spoor te bekennen. De heer H., van Amsterdam, die dezer dagen te Nieuwediep zaken deed, had het ongeluk daar eene portefeuille met ruim f 6400 aan bank noten en eenige geldswaardige papiereo te verliezen. Door een marinier gevonden, werd bet verlorene weer in goeden staat in het bezit van den eigenaar gesteld. De oudste inwoner van Utreoht, de heer J. Lorette, is zijn 99ste levensjaar ingetreden. Niettegenstaande dien hoogen leeftijd is bij nog vlug en kras en geniet ongestoord het vrije gebruik van al zijne zintuigen, ofschoon hij deze in zijn steeds werkzaam leven nooit gespaard heeft. De laatste 20 jaar was hij werkzaam aan 's Rijks Munt. Hoe weinig hij nog tegen moeite opziet of van vermoeienis weet, bleek voor enkele dagen, toen hij, lust gevoelende om naar Leiden te gaan, de reis daarheen gemakkelijk op één dag heen en terug maakte. Een aan mazelen lijdend kind te Utreoht was dezer dagen, tegen de voorschriften des geoeesheers in, door de ouders in de open lucht gezonden om zich te vermaken. Toen de arts zich onverwacht in de buurt ver toonde en door de moeder werd ontdekt, werd het kind door haar, onder den uitroep: kom hier jong, daar komt de dokter aan!" opgepakt, naar binnen gebraoht en te bed gelegd. De dokter, wien het voorgevallene op straat niet ontgaan was, trof het kind tot zijne niet geringe verbazing te bed aan, terwijl hem verder bij onder zoek bleek dat de zorgzame moeder haar spruit geheel gekleed, zelfs met de klompjes aan, oüder de dekens had gestopt, pnur uit angst dat haar lieveling kou zou kunnen vatten. UD Korten tijd geleden keerde zekere heer X. met den nachttrein uit Brussel naar Leu ven, zijn woonplaats, terug en behalve hem zat enkel eene dame uit Verviers in dezelfde coupé. Het was verschrikkelijk warm in den wagen en X., die, hoewel hij reeds kleine voeten heeft, uit ydelheid bovendien zeer nauwe laarzen draagt, kreeg eindelijk geducht pijnigke voeten. Hij keek eens rond, zag dat zijne reisgezellin Bliep en besloot kort en goed om zijne bottines uit te trekken, waarna hij evenzeer een dutje ging doen. Terwijl de beide reisgenooten rustig lagen te droomeo, snelde de trein rusteloos voort od X. ont waakte eerst toen men te Haat-Pré arriveerde. Het was hoog tijd om de satansche bottines weder aan te trekken en onze vriend haalde ze van onder de bank te voorschijnbij slaagde er heel spoedig in om de linkerbottine aan te krijgen, maar het scheen wel alsof de rechtervoet eensklaps gegroeid was, want niet dan met heel veel moeite en na lang wormen mooht hij er toe komen om de tweede bottine aan te trekken. Leuven was bereikt, de dame sliep nog steeds rustig en X. sprong nit den wagen en wilde naar huis wandelen, maar dit bleek onmogelijk, want de man kon zijn rechtervoet letterlijk niet bewegen. Hij nam eene vigilante, reed naar zijne woning, werd door zijne vrouw met blijdschap begroet en haastte zioh om zoo spoedig mogelijk zijne laarzen uit te trekken. Plotseling bemerkte hij tot zijne ontzetting dat hij een dameslaarsje aan den rechtervoet droeg. Hoe was dat mogelijk? zou de conducteur hem een poets hebben gespeeld? Mevrouw X. trok den neus op, geloofde geen woord van hetgeen haar man haar vertelde en het kwam tot eeoe verschrikkelijke echtelijke scène. De dame, die met X. gereisd had, had het nog erger te verantwoorden, want haar echtgenoot wilde met alle geweld weten hoe zij aan een heeren bottine was gekomen, terwijl zij toch volstrekt geene opheldering kon gevent De verruilde voetbekleedingen gaven eindelijk zelfs tot twee aanvragen tot echtscheiding aanleidiog. Gelukkigerwijze wondden mevrouw X. en de echtgenoote der dame te Verviers, zich tot één en denzelfden advocaat, die eene bijeenkomst van de echtparen wist te bewerken; de zaak werd tot ge noegen van alle partijen opgehelderd en men nam ten slotte onder groote hilariteit en het wisselen van handdrnkken, afscheid van elkaoder. Baron Stieglitz, die dezer dagen te St.-Petersburg overleed, ging door voor den rijksten man van Rusland; zijn vermogen wordt op 120 a 150 millioen roebels geschat. Hij laat geene kinderen na en heeft 50 millioen aan eene nicht vermaakt, die bij als pleegdoohter had aangenomen en die met den minister Polowzeff gehuwd is; 20 millioen aan twee dochters van zijne overleden zuster en 7 mil lioen aan een achterneef, die het geheele vermogen geërfd zou hebben, indien bij had kunnen besluiten bankier te worden. Höt overige deel van zijn ver mogen vermaakte de overledene, die ook tijdens zijn leven veel weldeed, aan liefdadige instellingen. Van dez9n schatrijken baron wordt verhaald dat een barbier, die hem 15 jaren achtereen eiken mor gen scheerde, het geluid van zijne stem niet bad gehoord. Men kan dus van hem zeggen dat zwijgen goud is. BUITENLAND. Duitechland. De Rijksdag nam gisteren, met 180 tegen 99 8temmeo, het voorstel aan, om den leden van den Rijksdag reis- en verblijfkosten te verleeoen. Prins Von Bismarck had zich als Rijkskanselier tegen het voorstel verklaard. Het niet-verleenen van reis- en verblijfkosten, zeide hij, staat in verband met het kiesstelsel en berust op een compromis tus- schen de bondsregeeringen; het is derhalve niet goed elk jaar aan de grondwet te tornen. Het kan niet anders dan goede gevolgen hebbeD, wanneer men het lidmaatschap van den Rijksdag niet tot eeoe soort van beroep maakt; de zittiogen van dat staatslichaam worden aldus verkort en korte zit tingen zijn in het belang des lands Op zich zelf staaode partijen, zeide hij verder, kampen om de heerschappij; 157 leden van den Rijksdag strijden voor den keizer en het Rijk, 100 voor de heerschappij der Kerk. De vrijzinnigen en de mannen der volkspartij beschouwde hij in den grond der zaak als republikeinen. Zijne vroegere bezorgdheid, dat der eenheid vau Duitschland een maal gevaar mocht dreigen, was ongegrond ge bleken; evenwel had hij in de laatste tien jaren geen Rijksdag bijgewoond, welke op den naam van een „nationaleo band" kon aanspraak maken. De Rijkskanselier kwam nadrukkelijk op tegen het streven der vrijzinnigen naar eene parlementaire regeering. Hij deed uitkomen dat hij Diet sleohts met den Rijksdag, maar ook met den Bondsraad in overeenstemming moest zijn, en de Bondsraad was een zeer gewichtig staatslichaam, zonder het welk hij niet voorwaarts kon gaan. In het rapport der commissie voor de Congo- conferentie wordt het Congo-gebied, aan hetwelk internationale handelsvrijheid zal gewaarborgd wor den, als volgt omsohreven: In West-Afrika omvat het de kuststreek van deo tweeden tot den achtsten graad Zuiderbreedte. In Middel-Afrika wordt onder dat gebied het groote bekken verstaan, gevormd door den reusachtigen boog, welken de Congo in zijn loop aldaar beschrijft. Voor Oost-Afrika zijn nog geen vaste grenzen bepaald, doch de commissie meent dat het wenschelijk zou zijn om de gebieds- grenzen voor de internationale handelsvrijheid tot aan den Indischen Oceaan uit te strekken, zoodat eventueel het geheele kustgebied van den sultan van Zanzibar en dat der PortugeezeD tot aan Zambesi daaronder zou behooreD, met eerbiediging der be staande 80uvereiniteitsrechten. Over het laatstbe doelde voorstel wordt nu nog van gedachten gewis seld. De erkenning der Belgisohe „Association inter nationale africaine" door Rusland, Engeland, Italië, Spaoje en Oostenrijk wordt in den loop der coofe- rentie-zittingen verwaoht. De onderhandelingen daar over hebben een aanvang genomen. De heer Windthorst verklaarde gisternamid dag aan het „Amtsgericht" te Brunswijk, namens den hertog van Cumberland, dat deze ziine erfenis vau deD BruDswijasohen troon aanvaardt. In de academische kringen van Berlijn loopt het gerucht dat de heer Scbweniger van buiten gewoon tot gewoon hoogleeraar zal verheven wor den. Het is haast ongelooflijk, maar het bewijst in elk geval, dat men bij de thans bestaande ver houdingen alles voor mogelijk houdt, zelfs bij ernstige mannen, zegt men. België. Te Brussel is feest gevierd ter herdenking van de stiohting der universiteit 50 jaar geleden. De universiteiten te Luik en Gent zijn rijks-hooge- scholen, die te Leuven en Brussel gemeentelijke instellingen. De laatste werd door de liberale partij tot stand gebracht tegenover de in 1834 herstelde katholieke universiteit te Lenven. Het begin was zeer bescheiden, maar thans telt de hoogesohool 1686 studenten. Ia 1873 werd een polytechnische school er nevens opgericht. Verleden Donderdag had de plechtige herden king van den stiohtiogsdag plaats in het zooge naamde Broodhuis (thans geheeten „Maison du Roi") tegenover het stadhuis. Daar werd het woord ge voerd door den burgemeester, de heeren Deroubaix, Van Meenen, Rousseau en Vaudrun, en overhan digde de heer Rousseau, als rector, eene fraaie banier aan het sta lentencorps, aan den voet een bronzen beeldje, voorstellende Verhaegen, den stichter der universiteit. De nieuwe leeszaal en nieuwe laboratoria werden bij deze gelegenheid geopend en de studenten hiel den een interoationaal studentencongres. Zondag-avond was er groot feestmaal in de beurs, waar 300 gasten aanzaten, en werd de burgemees ter met veel geestdrift begroet. Senator Van Schoor presideerde. Hij behoorde tot de stichters der uni versiteit en nam, niettegenstaande zijn 78 jarigen leeftijd, nog met jeugdig vuur het voorzitterschap ter tafel waar. Na een debat, dat verscheidene dagen heeft gednurd, eindigde gisteren in de Kamer van Afge vaardigden de beraadslaging over de interpellatie met betrekking tot de binDenlandsche politiek. Aan genomen werd eene motie van orde, door de rechter zijde gesteld en door de linkerzijde bestreden, waarin de Kamer verklaart genoegen te nemen met de verklaringen der regeering.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1884 | | pagina 1