iV. 7138.
Maandag 28 Mei.
A0. 1883.
Derde Blad.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franr/ per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
PBIJS DER ADTERTEtiTXEN:
Van 16 regels 1.05. Iedere regel meer f 0.17}.
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het incassee-
ren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Gemeigd Nieuws.
Een goochelaar kroop dezer dagen
bij eene voorstelling in „De Kroon," te Haarlem,
in een koffer, welke door eenige omstanders met
touwen omwonden en goed verzegeld werd. De
kunstenaar wist er zich toch uit te redden en er
eene dame van zijn gezelschap in te plaatsen, doch
toen voor het publiek die groote verandering te
aanschouwen zou gegeven worden, miste men den
sleutel van de kist en noch wilskracht, noch mag
netisme, noch klopgeesten waren in staat om de
kist te openen. De kunstige prestidigitateur moest,
wilde de dame niet stikken, in allen haast de toe
vlucht nemen tot het oud-Hollandscho breekijzer.
De melkboer K. te Kralingen had het
ongeluk, terwijl hij de Dijkstraat wilde inrijden,
om te vallen met zij a wageö, die beladen was met
vaten melk en manden met eieren. Dat van de
vloei- en de breekbare waar niets terecht kwam,
kan men donken. Alles lag over de straat verspreid,
terwijl bij die toch reeds vrij aanzienlijke schade
nog het brekcu van den wagenboom kwam.
Uit Essen zou verloden Vrijdag een
extratrein naar do Amsterdamache tentoonstelling
vertrekken. Er had zich 1 ('egge éénpassagier
aangemeld. Ook aan de andere s'ations was de
deelneming zoo gering dat men den extratrein
heeft ingetrokken.
Dezer dagen is in do zoogenaamde
oude fabriek van gietstaal te Bcchum een vreeselijk
ongeluk voorgekomen. Er meeat eene proef genomen
worden uit een houder met gesmolten staal en toen
dit geschied was, door don houder eon weinig in
schuine richting te brengen, zou de werkman - die
den daarvoor bestemden hydraulischen toestel reeds
anderhalfjaar altijd goed bediende - den houder weder
recht zetten. Maar bij ongeluk deed hij een ver
keerden greep en liet don houder omkantelen, zoo
dat de vloeibare massa in den gietkuil vloeide,
waar acht werklieden tezig waren. Twee hunner
bekwamen zulke brandwonden dat zij spoedig over-
leden; twee werden zoo gevaarlijk gekwetst dat
aan hun opkomen getwijfeld wordt; van de vier
anderen werden twee ernstig en twee slechts weinig
gekwetst.
Uit het dorp Beauliou bij Sonnenberg
wordt van een viervouiigen kindermoord melding
gemaakt. De vrouw van een aldaar wonend grond
eigenaar geraakte wegens een kleinigheid met haar
man in twist, welke ten slotte zoo hoog liep, dit
de vrouw aanleiding vond, met hare vier kinderen
van 7, 5, 3 en 2 jaren de woning to verlaten, om,
zoo zij zeide, er niet meer terug te keoren. 's Avonds
keerde zij toch terug, doch werd door haar man
niet in huis genomen. In hare vertwijfeling ging de
vrouw, die reeds meermalen blijken van zwaarmoe
digheid gegeven had, weder weg en zetto zich met
hare kinderen vermoeid aan den rand van een kloin
riviertje neder. Volgens haar eigen verklaring heeft
zij toen de kinderen, die intusschen in slaap geval
len waren, een voor een in 't water geworpen. Na
eenige oogenblikken berouw gekregen te hebboD,
heeft zij de lijken weder opgeaocht en op den wal
gelegd, waarna zij zich vrijwillig ter beschikking
van de politie gesteld heeft. Natuurlijk is de vrouw
in hechtenis genomen en oen onderzoek ingesteld.
Uit de Seine heeft men opgehaald het
lijk van eene onbekende vrouw, dat reeds gedurende
zes maanden in bet water had gelegen. Het lichaam
was nog slechts bijna een geraamte, terwijl het
hoofd geheel verdwenen was. Het lijk was bedekt
met een paar stukken van een zwarte japon, doch
overigens waren geeno herbenningsteekenen zicht
baar.
Te Ibraïla liep een bruiloftsfeest,
dat vrooïijk begon, meer dan treurig af. Een dor
gasten ul. werd plotseling waanzinnig en een mos
grijpende 6tortte hij zich onder den uitroep: „ik
ben de bruidegom" op de bruid en bracht haar 3
doodelljke steken toe. Do bruidegom, die hem go-
grepen had, viel eveneens, door messteken gewond,
dood ter aarde, en nu stortte zich de woedende op
de overige gasten, waardoor er nog verscheideno
het leven lieten. Dat alles had in zulk een kort
oogenblik plaats, en de verwarring was zoo groot,
dat er waarschijnlijk nog meer dooden zouden ge
vallen zijn, indien niet een der kellners den waan
zinnige een stoel voor de voeten geworpen had,
waardoor hij viel. Nu was hij in een oogenblik af
gemaakt als een wild dier. Hot getal gekwetsten
bedraagt 17, waaronder 9 zeer ernstig, zoodat men
voor hun leven vreest.
Te Parijs heeft zekere Pauly op straat
met eene revolver geschoten op zijne vrouw en zijne
dochter. De eerste werd zwaar gewond. De moor
denaar, die achtervolgd word, schoot zich met de
revolver dood. Panly leefde in oneenigheid met
zijne vrouw en zijne dochter; dezen hadden het
plan opgevat alleen te gaan wonen te Charenton
en hij had daarop gezworen dat bij beiden en daarna
zich zelf zou dooden.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur
Een paar dagen geleden las ik toevallig in een
courant een verslag van de zitting van het kanton
gerecht. Onder elkander kwamen eenige vonnissen
voor over „het maken van nachtelijk burengerucht,
verstorendo de rust der bewoners." Aan een paar
daarvan was nog toegevoegd: „Te zamon eu in
vereeniging."
Het schijnt du3 dat or in het vrije Nederland
plaatsen zijn waar men lyranniek genoeg is het
lawaai maken 's nachts te verbieden, en zolfs de
dwaasheid heeft daar verordeningen tegen vast te
stellen. Hoe het in dat cpzicht in Leiden is gesteld,
weet ik niet: ik werk er nog maar sinds oen maand
of wat, en heb wel wat anders te doen dan
naar zulke dingen te onderzoeken. Maar naar het
geen ik in den nacht tusschen de Pinksterdagen
en later weer in den nacht tusschen Zaterdag oü
Zondag heb gehoord, zou ik moeten besluiten dat
men hier het „Vrijheid, blijheid" huldigt. Reeds
vroeger was mij opgevallen, dat de menschon hier
nogal zingerig zijn, voorai dos Zaterdjgs-avcnds,
misschien met het oog op do naderende Zondagsrust
en als zij een harmonica kunnen machtig worden,
dan wel het meest: ik moet erkennen, overal waar
ik vroeger werkte, en daar waren ook plaatsen bij
met een talrijke arbeidersbevolking, was het 's nachts
stiller dan hier.
Dcch in dien Pink stern acht, den eersten dien ik
hier beleefde, toon was het een spektakelHet was
zeker wel drie uren eer het geschreeuw, gebrul,
gelol, gebalk oa gekrijsch ophield: on als de vroo-
lijke gezelschappen over een van de houten bruggen
gingen, dan daverde de omtrek. Ik begrijp dat men
voor het genoegen van zijn ovenmecBch wat over
most hebben, ook zijn nachtrust, on daarom heb ik
op dat hecsch gegalm van „Memotte marseeren"
en „Al op die zee", niets aan te merken: ja, zelfs
toen ik den volgenden morgen, na een slapeloozen
nacht, om zes uren voor mijn raam stond en daar
een half dozijn misschien 15- of 16-jarige fabrieks
meisjes zag voorbij joelen, die met mondjes tot aan
de ooren opgesperd en van het schreejuwen ver
roeste stemmen gilden: „En ik heb van zen leven
nooit zoo'n lol nie gehad!" - toen was het mij een
aangenaam gevoel zelfs, dat ik iets had mogen op
offeren om dio lieve kindertjes dat rein genot te
laten smaken.
Of do politie dien nacht rustig geslapen heeft,
weet ik niet. Misschien welzij mocht anders in
haar jjver eens beproofd hebben, eenige van die
nachtelijke zangers in te rekenen, - en daarmede
aan onze vrijheidsbeginselen groot nadoel hebben
toegebracht. Neen, hot beste is maar dat zij 's nachts
op onze straten laat lollen wat lollen wil. Die dan
niet slapen kan, blijve eenvoudig maar wakker.
Dunkt u dat enk niet, Mijnheer do Redacteur?
Uw onderdanige e*3 vrijheidlievende Dienaar,
Een Werkman.
[De geachte inzendef, wiens klacht wij overi
gens gaarne gegroDd willon noemen, vergeet waar
schijnlijk dat het zoogenaamde „dauwtrappen" de
oorzaak is geweest van zijne minder aangename
ondervindingen. In vele plaatsen van ons land is
dit feest nog in zwang, o. a. te Rotterdam, waar
het in don namiddag van den 2den Pinksterdag zelfs
nog eens dunnetjes wordt overgedaan en men het den
naam van „Keulscho kermis" heeft gegeven. Aan
alles kan een eicdo komen, maar om oude volks
gewoonten op eens weg te nemen, dat gaat niet.
Het is ons bovendien gobleken dat in don bewnsten
nacht alhier wel degelijk processen-verbaal wegens
nachtelijk burengerucht en hot tappen na bezetten
tijd zijn opgemaakt en dit is voldoende om todoen
zien dat men het kwaad niet dan met leede oogen
aanziet. Red.]
Weled. Heer Redacteur!
Laatst hebt u een woord gesproken naar mijn hart,
toon u, melding makende van bet Rijks Ethnograpbisch
Museum allrer, de vraag stolde, wat men eigenlijk
beeft aan oön museum dat altijd dicht is. Al lang
bad ik er u eens naar willen vragen, maar tot nog
toe is er niet van gekomen, omdat het ichrijveu
bij mij een ongewoonte is. Ik weet uïot hoeveel
jaren reeds, misschien wel eon stuk of vier, stond
voer hot raam van het gebouw op de noogowoerd
een kaartje met hot opschrift „Gesloten." Dat kaartje
is nu weg, zoker in dien tijd verrot, en het kan
niet lijden er een nieuw voor te maken; do lui
weten toch al dut zij er niet in inogoa. Er staat
ook een groote steiger vcor het hui-, men zal het
zeker van buiten willen opknappen, en als dat gedaan
is weer van binnen do boel rangschikken, net zoo
laog totdat er geen monscli meer leeft dio eigenlijk
weet wat or daar in dut groote huis te zieu is.
Als ik wel heb, wor.ion toch do traktementon van
directeur on conservator, 2500 en 1800 gulden, uit
do schatkist betaald. Gaarne wil ik aannemen, dat
d e heerer. hun uiterste best doen om die bezoldi
gingen dubbel en dwars te verdienen - maar, men
krijgt cr nooit wat van te zieD, dat is maar 't gekke
van do zaak. Nu zjn, zegt men, weer een deel vaa
de spullen naar de tentoonstelling te Amsterdam;
in October komen zo terug, dan moeten ze weer
gerangschikt worden; vervolgens komt er weer
bericht dat deze of gone aan het museum eon
verzameling voorwerpen hoeft cadeau gedaaD, - je
zoudt die graag eens willen bezien, mis maD, - eerst
moet do boel gerangschikt w orden, en als dat
gedaan is - dan komt er misschien weer een kaartje
mot „Gesloten" voor de glazen.
Als op 't eind van't jaar de tentoonstelling en heel
het gedoente achter den rug is, en al het ethoogra-
phische weer tot zijn rust is wedergekeerd, zullen
we eens zien of bij de behandeling der begrooting
waarop weer die traktementen voorkomen, niet een
of ander lid van de Tweede Kamer zal vragen
Zog eens, Mijnheer de Minister, komt dat museum
op de Iioogewoord te Leiden nooit meer open?
Iemand die veel houdt van kijken
