LEIDSCH
DAGBLAD.
Vrijdag 6 April.
N°. 7096.
IA0. 1883.
Tweede Blad.
PRIJS DEZEB COURANT:
foor Leiden per 8 maanden1.10.
Franco per post.1.40.
Afzonderlijke Nommers.a 0.05.
Deze Oonrant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 1fl regels f 1.05. ledera regel meer 0.17^.
Grootera letten naar plaatsruimte. Voor het incassee*
ran bniten da stad wordt 0.10 berekend.
GomeuffU Nieu w
De peinture-Bogaerts zal hier terstede
wel niet onbekend zjjD. Hnn, die echter nog niet
in de gelegenheid waren er keenis mede te maken,
kunnen wij een bezoek bij den heer H. Langezaal op
de Hooigracht wel aanraden. Verschillende schilde
rijen zijn aldaar geëxposeerd.
Jammerklachten van een voetbode. -
Ach neenl Ik kan er niet meer aan twijfelen! 't
Is geen Aprilvisch, dien de minister ons opdischt,
maar het zijn zware postpakketten, die hij ons op de
schouderen laadt. Achttien kilo knnnen we dragen;
de minister heefc zoo geoordeeld.
Beladen als muilezels, met achttien kilo op den
rug, zullen wij 's morgens uitrukkenOf wij op
onzen tocht vermoeid zullen worden, of de beenen
hunnen dienst zullen weigeren Wie vraagt daarnaar
Maar of wij tijdig op de plaats onzer bestemming
zijn, daar bekommert men zich wel om! Laat het
regenen, waaien, donderen en bliksemen, laat het
vriezen, dat de steenen barsteD, laat eone brandende
zon het zweet bjj stroomen ons uit het lichaam
persen, wij moeten steeds op tijd present zijn, en
zorgen wij daar niet voor, dan hebben we ten onzen
koste het gelag te betalen.
Arme monsohenkioderen, die we zijn 's Morgens
zal men ons achttien kilo op den mg laden, groote
pakkotten, kleine, lichte en zware pakketten, zoodat
wij als marskramers 's Heeren wegen zullen be
wandelen. Des namiddags zal men nog geen mede
lijden met ons hebben, maar onze schouderen nog
maals met hetzelfde gewicht beladen!
En gij lacht, mpdemenschenGij nit openlijk uwe
tevredenheid, omdat gij weldra de voordeelen der
postpakkeUct zplt genieten! En gij denkt niet
een6 aan ons, arme voetboden, die weldra om u te
gerieven, op ons veertigste jaar zullen versleten
zijn. (Maasbode.)
Ooggetuigen van den brandinhet
Nationaal Theater te Berlijn verzekeren dat noch
de ijzeren voorhang, welke na de repetitie werd
neergelaten, noch het werpen van de groote hoe
veelheid water in den vuurgloed, in staat waren
om zelfs maar voor een korte poos den voortgang
van den brand te stuiten. Jn den tijd van een half
uur waren het tooneel en de ruimte voor de toe
schouwers volkomen uitgebrand, ofschoon vier stoom-
en verscheidene handspuiten zeer spoedig op de
plaats de3 onheils aanwezig warep. Slechts bet ge
bouw is verzekerd, nl. voormillioen, maar kleederen
en verdere benoodigdheden niet. Velen hebben bij
deze ramp alles verloren en 150 personen zijn
broodeloo9. Io de laatste avonden was de schouw
burg, wegens een sensatiestuk, overvol.
Uit Cattarowordt aan de „NeueFreie
Presse'' weder eene bloedige botsing tussohen Alba-
neezen en Montenegrijnen gemeld, waarbij 25 van
de eersten en 9 van de laatsten bet leven lieten.
De slfijd werd in vaartuigen op het meer van
Yrangina gevoerd.
Een Spaansch gerechtsdienaarte X e-
res, die in handen was gevallen van eenige leden
der „Zwarte Hand", gelukte het te ontsnappen na
perst een pak stokslagen gehad te hebben. - Dezelfde
personen mishandelden eene vrouw, die ten stelligste
weigerde hen in haar huis binnen te laten.
Te Par ij s zakte eene arme, maar zin-
delijk gekleede vrouw op het trottoir van den Bou
levard des Italiens in elkaar. Haar man was ziek
en kon niet werken en zij moest een kind van drie
maanden zogen. In vijftig uren had de ongelukkige
niets gegeten! Door liefdadige voorbijgangers werd
gij paar een restaurant gebracht, waar men haar
ppijs en drank voorzette.
Te Frankenthal woonde een gezin met
5 kinderen. De man was dag aan dag beschonken,
zoodat de vronw alleen den kost moest verdienen
door het verkoopen van groenten en vrnchten.
Daarbij had zij van haren onwaardigen echtgenoot
veel te lijden. Toen hij onlangs weer met een zwa-
ren roes thnis kwam en begon te krakeelen, sleepte
de vronw, door woede buiten zich zelve, hem in de
schnur, bond hem vast en sloeg hem met een hamer
dood. Zij werd kort daarna gearresteerd, zoodat de
kinderen nu geheel zonder verzorgers achterbleven.
Als men een bericht nit het „Berliner
Tagoblatt" mag gelooven, zijn te St.-Petersburg bij
een hoedenmaker een aantal hoeden ontdekt, die
gevold waren met dynamiet. Men veronderstelt
dat deze zonderlinge hoofddeksels bestemd waren
om voor de voeten van den czaar te worden ge
worpen. Talrjjke arrestatiën zijn gedaan naar aan
leiding van deze ontdekking.
Te Weenen heeft zioh een 68-jarig
gepensionneerd majoor, waarschijnlijk ten gevolge
van een smartelijk lichamelijk lijden, doodgeschoten
en daarbij eene zeldzame wilskracht aan den dag
gelegd. Toen men de gesloten kamer met geweld
opende, vond men den majoor in een plas bloed
liggen, eene revolver met zes loopen krampachtig in
de hand houdende, en waarmede hij niet minder
dan vjjf kogels op zich had afgeschoten. Bij een
geneeskundig onderzoek bleek, dat hij eerst drie
schoten op de linkerborst had gelost, die echter
niet doodelijk waren. Toen had de majoor de re
volver togen het voorhoofd gelegd en had zich
tusschen de oogen en den neus een kogel door het
hoofd gejaagd. Ook deze kogel trof het doel niet
en eerst het vijfde schot tegen een der slapen had
den dood ton gevolge.
De melkverkoopers worden meteone
ernstige concurrentie bedreigd. De jongste onder
zoekingen toonen namelijk, dat niets voedzamer is
danolifantsmelk, die meer boter en sniker
bevat dan eenige andere, er goed uitziet en wel
riekt. Van hare versterkende eigenschappen is de
olifant het levend bewijs. Er kan ook uitmuntende boter
van gemaakt worden. Een tweede, nieuwe melkbron
heeft de Engelsche onderzoeker sir Joseph Hooker
ontdekt in de „Pais de Vaca" of „Koeboom." Deze
groeit in Venezuela, en wordt 100 voet hoog. Snijdt
men in den stam, dan loopt er een vocht nit, dat
smaakt naar zoeten room, geurig, gezond en voed
zaam iB. De hestanddeelen zijn bijna als die van
kopmelk.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur,
In uw geacht Dagblad van Maandag 2 dezer
lazen wij een ingezonden stuk geteakend Mina,
waarin zij onze zgak. hevig aanvalt en hare ver
ontwaardiging te kennen geeft, omdat de vuilnis-
ophaalders in het opgehaalde vnil met hnnne handen
wroeten, om snippers papier en lompen te zoeken,
zonder te vragen of or veel of weinig meosohen
passeeren.
Qnze lieve Mina (want Min» is een lieve naam)
noemt dat een sohandaal in een stad als Leiden
en begrijpt niet hoe dat door de autoriteiten kan
worden geduld. Vervolgens neemt zij den pachter
onderhanden en sleept er ten laatste de politie bij
de haren bij; maar onder verzachtende ometpp-
digheden.
Als middel daarfeg^p geeft Ml °P eigen exploi
tatie (lij mepnt dat men de gemeente-arbeiders het
walgwekkend wroeten in het vnil onder het oog
van het publiek wel zon verbieden.
Het kan zijn dat er met het wroefen in het vnil
wel eans wat ri>vr wordt te werk gegaan, maar
met een weDk aan den pachter wordt dat altijd
dadelijk zooveel mogelijk tegengegaan. Over het
algemeen is de klacht van onze lieve Mina zoo
niet ongegrond, op zijn zachtst genomen zeer over
dreven een algemeen zwak van geëmancipeerde
vrouwen of die zich verbeelden dat te zijn, en zich
daarom vermeten in het publiek mede te praten
over zaken, waarover zij net zooveel knnnen oor-
deelen als een blinde over de kienren.
"Wij veroorloven ons op te merken dat het om
wroeten in het vuilnis (zooals onze lieve Mina dat
noemt) nog eene andere Btrekking heeft, dan er pa
piersnippers en lompen uit te balendat geschiedt
ook daarom, om te zien of er som ook onder het
weggeworpen vnil voorwerpen van waarde zijn, zoo
als zilveren lepels en vorken enz., die dan aan den
pachter worden ter hand gesteld en bij wien zij altijd
tegen eenige vergoeding voor den eerlijken vinder
terng zijn te bekomeD. Menig ingezetene heeft daar
van de ondervinding, en er gaan jaren om dat er
30 a 40 stuks aan den reohtmatigen eigenaar worden
ternggegeven. Onze lieve Mina zal dus hier nit zien
dat het wroeten in het vnil ook zijne nnttige zijde
heeft, al is het voor sommigen een minder aange
naam gezicht; niemand is trouwens genoodzaakt er
naar te zien, en onze lieve Mica behoeft er ook
niet naar te kijken, dan zal zij zich daaraan niet
ergeren.
Wat het middel betreft om over te gaan tot
eigen exploitatie, dat noemen wij een engelachtig
denkbeeld, dat streelt ons vnilnismanshart, en al
had onze zeer geliefde Mina nog tweemaal zooveel
op ons bedrijf geohicaneerd, wij zijn daardoor geheel
met haar verzoend, en wel om de volgende reden.
Als die zaak door de gemeente onder eigen beheer
wordt genomen, krijgen wij zeker hooger loon dan
een pachter kan geven, omdat de draagkracht van
40,000 zielen veel grooter iB dan van een pachter;
bovendien komt het er voor de gemeeDte zoo nauw
niet op aan, dat kan men wel zien aan Den Haag:
daar kost de openbare reiniging onder eigen beheer
per jaar maar f 112,000, en in Amsterdam niets
mieder dan f 330,000. OI het er nu beter om is,
zullen wij niet booordeelenwij hebben wel eens
hooren zeggen dat een raadslid in Amsterdam had
gesegd: „De reinigingsdienst onder eigen beheer is
duur en sleoht", maar dat gaat ons niet aan, als
wij maar hooger loon krijgen.
Die meening van onze geliefde MiDa dat men de
gemeente-arbeiders het walgend wroeten in bet vnil,
onder het oog van het publiek wel zon verbieden,
willen wij gaarne toegeveD, als wij hooger loon
krijgen hebben wij er ook minder behoefte aan.
Maar tnsschen verbieden en het nakomen van een ver
bod is een hemelsbreed oaderscheid. Niet alle orders
of bevelen, van gemeentewege gegeven, worden
stipt nageleefd. Ook zelf niet ondanks de strengste
contróle. Als eenig voorbeeld kan dienen dat de
in8tructiën voor de bewaarscholen luiden dat de
kinderen goed opgepast en verzorgd zullen worden,
en zindelijk zullen worden gehouden, en toch ge
beurt het wel eens dat er kinderen van die scholen
te huis komen, die in hnn ondergoed iets met
zioh meevoeren, dat geschikter op een andere
plaats zon te hnis behooren.
Het zij verre van ons daarvoor het hoofd van
zoo'n school verantwoordelijk te stellen. Ons doel
is maar alleen om aan te toonen dat als er in be
trekkelijk kleine kringen (zooals bewaarscholen)
afwijkingen van den regel knnnen bestaan, men
hoogst onbillijk is te verlangen dat in zaken van
zoo nitgebreiden omvang en algemeene strekking als
het ophalen van assb en vuilnis alles volmaaktzal zijn.
U dankzeggende voor de welwillende plaatsing
nemen wij hiermede afscheid van onze Mina. ,1-
Lbiden, Namens de Vnilnishaalders,
3 April 1883, Izak Snippee,
