Het corps diplomatique te Parijs telt
op het oogenblik Diet minder dan twee gezanten
van Peru, nl. Torobio LaDz, welke die waardigheid
onder den vroegeren president Pierola bekleedde, en
Rosas, die vanwege den nieuwen president Calderon
werd gezonden met zijn eigen geloofsbrieven en
brieven van terugroeping voor Torobio. Daar echter
het Fransche gouvernement tot dusver geweigerd
heeft het bestuur van Calderon te erkennen, heeft
Rosas die documenten nog niet officiëel kunnen
overhandigen.
Twee Italianen, die te Montevideo waren
gevangengenomen, maar door tusschenkomst van
den Italiaanschen gezant weder in vrijheid werden
gesteld, hebben volgens de „Anglo-Bresilian Times"
tijdens hunne gevangenschap de gruwelijkste pijni
gingen ondergaan. De vingers werden hun achter
overgebogen; men vulde hun den mond met zand
©n trok hun eenige tanden uit. Ook liet men hen
haring en andere dorst verwekkende voedingsmid
delen eten, maar belette hun vervolgens water te
drinken, dat buiten hun bereik voor hunne oogen
werd neergezet; hunne voeten werden geschroeid;
met de armen hing men hen aan een dak op, ter
wijl aan hunne voeten zware kettingen werden be
vestigd, en zoo liet men hen heen en weer slinge
ren, totdat zij het bewustzijn verloren. Beiden,
Volpi en Patroni geheeten, leden bij hun ontslag
uit do gevangenis aan verlamming. Geen wonder!
Uit Djjon wordt gemeld dat aldaar een
gerechtelijk onderzoek is aangevangen in zake een
duel, dat aan een der partijen, Albert Champion,
het leven koztte. Het tweegevecht had plaats tus-
schen twee jongelieden uit Djjon, in het Bosch van
Fixin en na een in losbandigheid doorgebrachten
nacht, terwijl men verre van nuchteren was. Een
der strijders zou minderjarig zijn, maar van zijn
vader de schriftelijke vergunning hebben verkregen
om het duel aan te gaan. Voorts wordt nog als een
bijzonderheid vermeld dat de wondheeler, die op het
terrein aanwezig was, daar zijn hulp niet zou heb
ben kunnen verleenen, omdat hij verzuimd had de
noodige instrumenten mee te nemen, en eindelijk
dat de politie, ofschoon met het voornemen tot het
tweegevecht bekend, geen enkele poging zou hebben
aangewend om het te verhinderen. Het laatste al
thans mag vrij onwaarschijnlijk heeten.
Te Dinant verscheen op zekeren dag
-een persoon van het type der kleurlingen, die zich
van het station naar het hoofdplein der stad liet
brengen en daar opmetingen begon te doeD. Natuurlijk
zag hij zich spoedig omriDgd door een aantal nieuws
gierigen, aan wien hij met den noodigen ophef ver
klaarde dat hij regisseur was van een cirque, dat
zich op het oogenblik te Namen bevond, maar thans
Dinant zou bezoeken. Toen dat nieuws zich als
een loopend vuur had verspreid, volgden belangrijke
bestellingen, zooals vleesch voor vijftien leeuwen,
fourrage voor vijftig paarden; er werden kamers
gehuurd voor de artisten, in het kort een aantal
tontraefcen gesloten, waarbij de slimme vogel ook
een aardig sommetje gelds wist machtig te worden,
waarmee hij zich uit de voeten maakte. Slimmer
echter was de politie, die hem den volgenden dag
in hechtenis nam te Givet, waar hij hetzelfde spel
was begonnen.
De lijken van twee visschers te Saint-
Valóry-sur-Somme, die waren omgekomen bij hun
menschlievende pogingen om tijdens den jongsten
storm van schipbreukelingen het leven te redden,
zijn op kosten der gemeente en in tegenwoordigheid
van den onderprefect en het gemeentebestuur op
plechtige wijze ter aarde besteld, in tegenwoordig
heid van bijna de geheele bevolking, als gold het
een algemeenen rouw.
buitenland.
Franhr^jli.
Den lOden dezer zal te Parijs een eigenaardig
banket gehouden worden ter eere van zekeren Grisel,
een spoorweg-machinist, die dertig jaar van zijn
leven op de locomotief heeft doorgebracht en reeds
lang geleden aanbevolen werd voor het Legioen
van Eer, wegens de tegenwoordigheid van geest,
waarmede hij eenmaal, door in strijd te handelen
met zijne instructiën, 120 menschen het leven redde.
Den 238ten Nov. 1857 namelijk kwam hij met oen
trein te Mid-le-Comte in het departement Allier
aan. Toen het sein gegeven werd om verder te
6toornen, weigerde Grisel, daar hij uit een bijzonder
gebruis in de rivier opmaakte, dat de brug niet te
vertrouwen was. Vruchteloos dreigde de chef met
ontslag, en eenige oogenblikken later werd de ge
heele brug weggeslagen. Sedert heeft Grisel trouw
zijn plicht gedaan, en onder het ministerie van den
heer Gambetta werd hem eindelijk de orde van het
Legioen van Eer geschonken. Om dit te vieren, zal
nu het banket plaats hebben, waarvoor 250 sena
toren en afgevaardigden van verschillende groepen
hebben geteekend. Victor Hugo heeft verzocht voor
zitter te mogen zijn en de heer Gambetta zal mede
aanzitten.
Het vermelde bericht uit Hongkong, als zouden
de Franschen Hanoï, aan de Roode-rivier, hebben
beschoten en ingenomen, blijkt eone vergissing te
zijn. Genoemde sterkte is sedert jaren door een
detachement, behoorende tot de troepen van Cochin-
china, bezet geweest en juist dit garnizoen heeft
van Hanoï uit op Chineesche zee- of rivierroovers
geschoten.
Gpoot-BritanniS.
De verandering van Gladstones politiek betreffende
Ierland is natuurlijk bet onderwerp van beschou
wingen in de Lendensche bladen. Volgens de „Tri
bune" is do premier thans tot de erkentenis geko
men dat Ierland niet opnieuw gerogeerd kan worden
zonder de hulp der Iersche leiders. Voor Parnell
i8 Gladstones ommekeer een grooto overwinning.
Hoe zal hij er gebruik van maken? De „Herald"
laakt zeer scherp de handelwijze van den premier
en zegt dat niets hem meer in diskrediet kan bren
gen dan hetgeen hij nu gedaan heeft. De „Eveniüg
Post" verklaart dat er niet te twijfelen valt of de
Parnellisten hebben hunne zaak gewonnen. Evenwel
gaan er stemmen van wantrouwen op. Een voornaam
lid van het uitvoerend bewind der „National Land-
gelooft niet in Gladstones oprechtheid, en
houdt zich overtuigd dat, althans wat Amerika be
treft, de wederstand van dien kant niet zal verzwak
ken, daar het hooge einddoel, waarnaar men streeft,
nog niet is bereikt.
Na de redevoering des heeren Forster ver
klaarde gisteren de heer Gladstone in het Lager
huis dat er tusschen den heer Parnell en de regee
ring geenerlei afspraak was gemaakt. Vóór de vrij
lating des hoeren Parnell c.*s. had de regeering be
sloten eene wet tot kwijtscholding van achterstal
lige pacht in te dieneD, en had zij van vertrouwbare
zijde vernomen dat indien de quaestie der achter
stallige pacht op den grondslag van des heeren
Redmonds wotsontwerp werd beslist, de heeren
Parnell c. s. er geen bezwaar meer in zouden zien
om zich aan de zijde dor wettelijke orde te scharen. -
De heer Parnell bevestigde dat hij zich in dien zin
had uitgelaten.
Naar men verzekert, is gisteren in eoue ver
gadering der conservatieve partij met algomeene
stemmen besloten, de verdere uiteenzetting van hot
programma der regeering ten aanzien van Ierland
af te wachten. Indien de antwoorden der regeering
op de vragen der conservatieve afgevaardigden ten
dezen niet bevredigend zijn, zal eene motie van
afkeuring worden voorgesteld.
Vereenigde Staten.
De Amerikaansche troepen, die in Arizona de
Apache-Indianen vervolgden, hebben hen over de
Mexicaansche grens teruggedroven. Dinsdag 11. zijn
zij daarop door Mexicaansche troepen aangevallen,
die 78 hunner deden sneuvelen en 33 gevangen
namen. Omstreeks 100 der Indiaansche stroopers
zjjn het ontkomen en zwerven nog langs de grens.
Het Huis van Volksvertegenwoordigers heeft de
veranderingen, door den Senaat in het wetsontwerp
tot wering van de immigratie van Chineezen gebracht,
goedgekeurd, zoodat het ontwerp ter bekrachtiging
aan den president is opgezonden.
Pan CBasses-PyrénéeO» 20 April 1882.
Notre cródulité fait toute leur science,
is een woord van den Franschen romanschrijver
uit de vorige eeuw die dartel en driest de litateur
schreef. Hij meende daarmee een ernstigen aanval
te doen op zaken die sedert veel ernstiger aan
vallen hebben doorstaan, en die in deze dagen van
onderwijs- en eed-quaestiën overal aan de orde zijn
zonder de wereld in rep en roer te brengen, zooals
zij doen zouden wanneer niet tegelijkertijd vele
andere zaken van groot gewicht de vooruitstrevende
menschheid bezighielden. Zoolang menschen menschen
blijven, hebben zij geloof noodig en zal het geloof
een onmisbaar element zijn om het leven met meer
of minder gemak te dragen. Wanneer men hoort
verhalen dat de groote Cesar aan de bronnen van
Cauteret herstel te danken had, wie zal dan beweren
dat men bij historie geen geloof noodig heeft. Wie die
te Lourdes honderde krukken van herstelde lammen
en kreupelen aan de rots ziet hangen, gevoelt niet
dat geloof noodig is in deze geneeskunst, vooral
wanneer hjj let op de uitgebreide ver f.meling van
gebrekkige en ziekelijke stervelingen die om en bij
die zoogenaamde grot gehouden word on, naar het
schijnt, om hot geloof op de proef te stellen, want
die ellendigen herstellen nooit van hunne kwalen,
waarvan zij een kapitaal maken dat hun altijd
honderd percent daags opbrengt. Is er iets ter wereld
dat gedoien kan wanneer wij het zonder geloof
ondernemen De kracht die het geloof ons geeft, is
zijne heiliging, al zijn sommige soorten van geloof
ontstaan door een zeker contagium dat de mode
verbreidt, gelijk het geval is met het geloof aan
milde of zachte klimaten ter genezing van teringlijders.
De climatologi8che beschrijvingen van, Pau door
b. v. de doctoren Casenave (waar in het zuiden
zijn geen doctoren en apothekers die Cazenave
heeten?) en Louis, met ware doctors-tact gesteld,
zijn er op berekend, volstrekt niet om Nice of
Hyères of Montpellier in kwaden reuk te brengen
maar Casenave zegt dat ware Pau niet ton westen
en noordwesten beschermd, het aan denzolfden nood-
lottigen wind (mistral) zou zijn blootgesteld als
die plaatsen. In zjjn brief aan dr. Taylor schrijft
de beroemde dr. Louis: „Gij ziet, zeer geëerde heer
en confrater, dat ik van Pan niets weot dan het
geen gij er mij van zegt; maar al ken ik de voor
dooien van Pan's climaat niet ten volle, zoo weet
ik toch iets van de nadeelon die andero oorden in
dit opzicht aankleven, en zonder tut schade van
Rome of Nice te willen spreken, zoo zon ik, had
ik raad te geven aan zieken die een strengen winter
willen ontgaan, ze naar Pau zendeu zooals ik het
al menigmaal deed, omdat de temperatuur er zacht
ïb; de lucht is er kalm,, zelden door sterken wind
bewogeD, prachtige wandelingen en alle hulpmid
delen en afleidingen waaraan rijke menschen ge
wend zijn, on een massa knappe doctoren."
Daarop gaat men naar Pan, want men gelooft in
dr. Cazenave en dr. Louis en dr. Taylor en dr.
Clark en nog 32 andoro doctoren die geen van allen
afbreuk willen doen aan andere climatorijen waar
zij niet zjjn. Men moet aan 's menschen geloof geen
afbreuk doen en er niet over strjjden zooals de
jood meende die door Frederik den Grooten op straat
te Berlijn gevraagd werd waarom hij zoo lachte.
„Wel," antwoordt de jood, „ik lach over die twee daar
voor mjj, die bjina vechten over roomsch en protes
tant." Yan welk geloof zjjfc gij dan," vroeg Frede
rik. „Ik," zei de jood, „bori van 't geloof van mijn
kleermaker wien ik tien thaler schuldig ben." „En
wat gelooft uw snijder"? „Dat ik hom die tien thaler
niet betalen zal en dat geloof ik ook." J)
Naar algemeen zoggen is de winter hier buiten
gewoon zacht geweest. Ook in ons Noorden was
dat hot geval. Hier aankomende in 't laatst van
Maart was het eerste groen niet zoo ontwikkeld als
ik het te Brussel en Parijs verlaten had. Dit komt,
zeide men hier, omdat er weinig regen gevallen
is, en dat het nog al gewaaid heeft. Dus droogte
en wat winderig, ik wil niet overdrijven, wat win
derig en wat stofferig. Dat nu de stof boven de
hoogste huizen in wolken weg ging, is eenvoudig
omdat die stof zoo licht is, volstrekt niet omdat de
wind sterk is.
Aan fraaie wandelingen en vele zaken die voor
geld verkrijgbaar zjjn, hapert het hier niet, en sy-
barieten kunnen zich hier het leven heel aangenaam
maken. Men kan er een beetje ziek bij zjjn en 't
dan hier nog redelijk wel hebben. Eene lieve dame
zeide mij onlangs toen ik klaagde dat de thermo
meter niet boven tien en elf centigraden ging:
„Ce n'est pas le Midi ici, ce n'est que le
Nord corrigó."
Men geloove wat men wil. Opnieuw heb ik hier
voor oogen een aandoenljjk ziektegeval, dat de
hemel weet hoe zal afloopen. Naar mijn inzien is
dit geval ter bevestiging Yan mijne overtuiging dat
men wel doet met ernstige zieken thuis te blijven,
waar alles wat liefde en kunst vermogen verschaft
kan worden, zonder de vele vermoeienissen, ont
beringen en ergernissen te beloopen die aan een
reis naar verre landen en een verblijf in den vreemde
onvermijdeljjk verbonden zijn.
Orermorgen verlaat ik Pau om eenige scboone
plekjes in de Pyreneeën te gaan bekjjken. Ik zal
u daar echter niet meer van vertellen, want ik heb
al te veel gebruik gemaakt van de gastvrijheid mij
verleend door het Leidsche Dagblad, waarvoor ik
mijn oprechten dank betuig. D. H.
1) Anekdote aan de table d'höte opgedisebt door een te Parijs
rijk geworden Duitschen jood, die zich na 1848 in Frankrijk
liet natoralisceren, maar dat maakt hem niet andere.
