i\°. 6467. Donderdag 17 Maart. A0. 1881.
ALEXANDER III,
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
ALEXANDER III, KEIZER VAN RUSLAND.
LEIDSCH ?É8! DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
Van 16 regels1.05.
Iedere regel meero-m-
Grootere letters naar plaatsruimte.
de nieuwe Koizor aller Russen, is de tweede zoon
uit het huwelijk van Alexander II met een prinses
van Hessen-Darmstadt. De oudste zoon uit dat hu-
weljjk, Grootvorst Nicolaas, overleed in 1865 in het
zuiden van Frankrijk aan eene borstkwaal. De tweede
zoon, Grootvorst Alexander, werd toen de Troon
opvolger en huwde met de bruid zijns overleden
broeders, Prinses Dagmar
van Denemarken. De eerste
door hem uitgevaardigde
proclamatie is reeds onder
de telegrammen vermeld.
Zijn oudste zoon, thans de
Grootvorst-Troonopvolger,
Nicolaas Alexandrowitsch,
is dertien jaren oud. Tot
eenige door hem ontvan
gen personen zeide de
nieuwe Keizer, dat hij den
Troon onder pijnlijke om
standigheden besteeg, maar
met vertrouwen rekende
op de eerlijke medewerking
van alle patriotten. Het
zou zijn streven zijn, de
liefde van gansch Rusland
evenzeer te verdienen als
zijn overleden vader die
verdiend had.
Eenige dagen vóór den
moordaanslag werd door
den adel den Keizer een
adres aangeboden, waarin
eerbiedig werd verzocht
om afschaffing van de wil
lekeurige arrestaties en het
veroordeelen van personen
buiten de vormen der ge
wone rechtspleging. Niet
zonder reden wordt ver
moed dat Loris Melikoff
de hand had in dit adres.
Andere berichten spreken
van den in vele opzichten
treurigen toestand des
landstelkens worden we
der nieuwe misbruiken ont
dekt en de wakkerste po
gingen tot hervorming
stuiten af op de algemeene
demoralisatie van de hoo-
gere en lagere ambtenaren;
daartegenover staat het ge
brek aan energie, aan mo-
reele kracht van het volk
en in plaats van de schuld
te zoeken in het volk zelf, werpt men alles op de
centrale regeering. Hen herinnert zich het bericht,
dat een aantal senatoren naar de gouvernementen
waren gezonden om den toestand te onderzoeken;
verschillende misbruiken van hooge en lage ambte
naren zijn daardoor weer aan het licht gekomen.
Dieverij, dronkenschap, knevelarij zijn zoo diep in
geworteld, dat zij onmogelijk alleen geweten kun
nen worden aan een regeeringsstelsel.
Yoor den nieuwen Czaar, die onder gunstiger om
standigheden den troon beklom dan zijn vader, daar
deze mede den beruchten Krimoorlog erfde, hebben
de politieke berichten, welke aan den moordaanslag
voorafgingen, niet het minst waarde. Een zware en
moeilijke taak rust thans op hem, ook in verband
met de woelingen der nihilisten, die eigenlijk'geen
beginsel hebben; het nihilisme is eene ontkenning
van al wat is in de zedelijke en stoffelijke wereld.
Men wil niet wat bestaat; maar men wil ook niets
anders: men wil niets. Duizenden en duizenden
hebben zich nochtans bij deze secte der nihilisten
aangesloten. Ontevreden over hun toestand, zoo
zegt de Arnh. Crt., wanhopend over de onmogelijk
heid daarin verandering te brengen, willen zij dien
opheffen en verbreken; „beter dan dit" is hunleus
en zoowel uit de rechtsgedingen der nihilisten als
uit de beschrijving van het leven in het Russische
Rijk blijkt genoeg dat de aanhangers van het
nihilisme wel weten wat zij niet willen, maar geen
geformuleerd stelsel hebben van hetgeen zij in de
plaats daarvan zouden willen brengen.
Onder de nihilisten zeiven zijn er intusschen die
hebben ingezien dat eene omverwerping van het
geen bestaat toch gepaard moest gaan met het
aangeven van de hoofdtrekken althans eener
nieuwe orde van zaken, en in een van hunne orga
nen, de „Noradnaja Wolja" (de wil des volks),
worden dan ook zulke algemeene denkbeelden ont
wikkeld. Dit programma komt in hoofdzaak op
het volgende neder:
Het gaat uit van de bewering dat de Russen
worden onderdrukt en uitgezogen door het tegen
woordig gouvernement, en dat de eenige weg om
hervorming te erlangen is, het bewind omver te
werpen met geweld, bij revolutie of samenzwering.
De nihilisten, of socialisten, zooals de schrijvers in
genoemd blad zich betitelen, zullen dan de teugels
van het bestuur onmiddellijk overbrengen bij eene
organiseerende vergadering, gekozen door alle Russen
zonder onderscheid van rang of gegoedheid. De
organiseerende vergadering zal handelen overeen
komstig de instructiën van hare constituenten. "Wan
neer de organiseerende vergadering gekozen is, zal de
socialistische partij aan die vergadering de volgende
punten aanbevelen: 1°. Permanente volksvertegen
woordiging met volledig beslissende macht in alle
quaestiën van Staat. 2°. Uitgestrekt lokaal zelfbe
heer met verkiezingen voor alle betrekkingen, onaf
hankelijkheid der landelijke
gemeenten en economische
onafhankelijkheid van het
volk. 3°. De onafhanke
lijkheid der landelijke ge
meenten als een economisch
administratief geheel. 4°.
Het beginsel, dat het
land eigendom is van het
volk. 5°. Een stelsel van
maatregelen, ten doel heb
bende de overbrenging van
alle werken en fabrie
ken bij de werklieden. 6°.
Volledige vrijheid van ge
weten, spreken, drukken,
van openbare bijeenkom
sten, vereenigingen en kies
beweging. 7°. Algemeen
stemrecht zonder eenige
beperkende voorwaarde of
census. 8°. Vervanging
van het staande leger door
een territoriaal leger.
Dit programma behoeft
niet ontleed te worden;
alleen zij opgemerkt dat,
zoo er een beginsel in uit
gesproken wordt, dit is:
dat alle banden, welke de
maatschappij samenhou
den, moeten worden op
gelost; gezag, overheid, is
er niet meer, ieder is vol
komen vrij en onafhanke
lijk en ieder heeft even
veel te zeggen in dit rijk
van 90 millioen ingezete
nen, waarvan negen tien
den ternauwernood den
naam van beschaafd kun
nen dragen.
Eene Russische Repu
bliek is wel het onzinnigste
wat in men schen hersens
kan post vatten en zij, die
dergelijken toestand be
oogen, beoogen slechts nihi
lisme. Zulk een Staat is
geen Staat, geen maatschappij; het is een chaos,
eene anarchie, eene vernietiging van het volksbe
staan.
Is het om dit plan te verwezenlijken dat de Kei
zer vallen moest, dan is men geen stap nader bij
het doel, want al mocht het waar zjjn dat Keizer
Alexander IH vrijgeviger regeeren zal dan zijn vader -
en dit moet nog bewezen worden, want het is een
gewoon verschijnsel dat hij die naast den troon
staat vrijzinniger is dan hij die op den troon is
gezeten, totdat hij ze.f die plaats heeft ingenomen-,
zóó vrijzinnig zal hij zeker niet zijn, dat hij het
programma der nihilisten tot het zijne maakt. Na
korter of langer tijd zal ook hij moeten vallen,
want geen regeering is in staat zulk eene partij in
het land te bevredigen. Maar nog ondoenlijker is
het haar door geweld te bedwingen; elke maat
regel, die daartoe strekken moet, zal haar aanhang