Zaterdag 5 Februari. K°. 6433. A0. 1881. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per 3 maandenf 1.10. Franco per post1.4(1 Afzonderlijke Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 1—6 regels.1.06. Iedere regel meer0.171. Grootere letters naar plaatsruimte. STADS-BERICHTEN. BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN LEIDEN, Gezien art. 8, 1ste alinea, der Wet van 2 Juni 1875 Staatsblad n°. 95), tot regeling van het toezicht bij hel oprichten van inrichtingen, welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken; Brengen bij deze ter algemeene kennis dat door hen op heden vergunning is verleend aan H. M. TAVERNE en zijne rechtverkrijgenden tot het oprichten van eeslacht plaats, rookerij en zoulerij, in het pand in de Haarlemmer straat No. 113. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Leiden, DE KANTER, Burgemeester. 4 Februari 1881. E. KIST, Secretaris. Beter teu halve gekeerd dan ten heele gedwaald. Daar zal geestdrift heerschen in alle gemeenten van Nederland ten dage wanneer de Grieken het zwaard ontbleoten om ten koste van hun aloude vjjanden de Turken hun koninkrijk af te ronden, met die deelen, welke daarmee in overoude tijden één geheel uitmaakten, of wel wanneer - wat nog verre verwijderd moge zijn! - tusschen machtige natiën meer in onze onmiddellijke nabijheid het oor logsvuur mocht ontbranden. Geestdrift - niet voor den oorlog zelf; ons kleine land heeft alle redenen om wars te zijn van den krijg met zijne onbereken bare gevolgenmaar geestdrift juist om een tegen wicht in de schaal te leggen, om metterdaad de wonden, door het zwaard geslagen of door den kogel gegroefd, zooveel mogelijk te heelen, om de pijnen der verminkten en stervenden te verzachtener zal geestdrift zjjn voor het „Roode Kruis", de Vereeni- ging, onder wier bekende vaan dat menschlievende doel zal worden nagestreefd, en de giften, waardoor dat doel zal moeten worden verwezenlijkt, zullen mildelijk vloeien. Wij hopen 't, maarvreezen. Het „Roode Kruis", dat in den oorlog tusschen Duitschers en Franschen, tusschen Russen en Turken de vaan der menschenliefde voor Nederland zoo met eere omhoog hield, het „Roode Kruis" loopt gevaar zijn popula riteit hier te lande te verliezen. Men kent de reden van dat betreurenswaardig verschijnsel. Met belangstelling werden binnen onze grenzen de eerste berichten vernomen van het verzet der Transvalers tegen de hun opgedrongen heerschappij van het Britsche rijk, dat wel wist te annexeeren, maar vergat den Boeren de hun beloofde autonomie te schenken. Het moge waar zijn dat onze aloude stamgenoo- ten een groote fout begingen door zich niet met hand en tand tegen de annexatie te verzetten, deze wordt daardoor nog geenszins gewettigd en de Boeren verloren allerminst het recht om zich tegen de overweldigers te verzetten, zoodra zij daartoe aanleiding vonden en zich daartoe in staat gevoel den. Yooral een volk, welks voorzaten een tachtig jarigen kamp voerden tegen hunne overheerschers, zou zich wèl mogen wachten zulke mannen, plomp maar krachtig, ruw maar taai en onbuigzaam als die voorzaten zelf, rebellen te noemen. En tochdat geschiedde, wel niet door het Nederlandsche volk zelf, maar door de vereeniging hot „Roode Kruis", wier hoofdbestuur op grond der statuten, volgens welke alleen aan erkende oorlog voerende partijen hulp mag worden verleend, allen steun aan de Boeren onthield en dezen daardoor tevens tot rebellen stempelde of althans hun goed recht als oorlogvoerende partij in twijfel trok. Die stap bracht in den lande een pijnlijken indruk teweeg. Welk een contrast met de deelneming, die de wakkere pogingen der Transvalers zelfs in het buitenland ondervonden! In een Berlijnsche corres pondentie van de „Frankfürter Zeitung" wordt dan ook de houding van het hoofdbestuur van het Ne derlandsche „Roode Kruis" scherp veroordeeld. „Wat zouden de heeren toch gewaagd hebben - vraagt de correspondent - met te voldoen aan den bij hen te lande zoo duizendvoudig herhaalden wensch? Zouden zij het er niet op kunnen, ja op moeten laten aankomen, of hun regeering, op het gevaar af van zich impopulair te maken, het zou wagen de inzamelingen te verbieden P of de EDgelsche autoriteiten er op zouden loeren de bezendingen in beslag te nemen, en of de Engelschen in de Trans vaal even goed op de ridders van het „Roode Kruis" als op de Boeren zonden schieten Beroer en andere autoriteiten op het gebied van het volken recht pleiten met dergelijke argumenten voor de erkenning van een volk, dat optreedt onder gelijke omstandigheden als thans met de Boeren het geval is, als oorlogvoerende partij. Dat het Nederlandsche volk de leemte, door de onthouding van het „Roode Kruis" veroorzaakt, gevoelde en trachtte aan te vullen, daarvan getuigt het ontstaan van het „Oranje-Kruis", waarvan de naam eohter minder gelukkig gekozen schijnt met het oog op de noodzakelijkheid van algeheele offi- ciëele onthouding. Toch is er periculum in mora. Reeds vernamen wij de tijding van een eerste treffen, een zegepraal der hardnekkig kampende stamgenooten. En met geestdrift werd die mare verbreid van mond tot mond; waarom zouden wij het verbloemen? Zeker, de strijd zal er waarschijnlijk te bloediger en te lang duriger om worden. Maar had men dan liever ge zien dat de Transvalers den nek lafhartig hadden gebogen voor den aanrukkenden Brit? Yerre van daar. Immers daarvoor koesteren wij allen te veel sympathie voor de stamgenooten, wier volkslied een Nederlandsch lied is, zij het dan ook verbasterd, een verbastering trouwens, die juist getuigt van de standvastige gehechtheid en onwrikbare trouw, waar mee zij hun oorspronkelijk volkskarakter hand haafden, te midden der vreemde elementen om hen heen. Intu8schen, die eerste overwinning bleef ook niet zonder vrucht. Of zon men haar zonder invloed wanen op de zooeven in het Engelsche Parlement afgelegde verklaring: dat de Boeren geheel zullen worden behandeld naar de regelen van beschaafde oorlogvoerende partijen, ook wat betreft het weder zijds uitleveren van gevangenen? Geen wonder! Immers de belangen der talrijke Engelsche gevan genen, die der Boeren in handen vielen, maken die verklaring voor de Britten tot een gebiedende nood zakelijkheid. Maar na de erkenning der Boeren als oorlog voerende partij is aan het Nederlandsche „Roode Kruis" ook alle reden tot schroom ontnomen. Welnu, het hoofdbestuur kome dan ook ten spoedigste terug op den gedanen stap en haaste zich het roode kruis op het witte veld in Zuid-Afrika te ontplooien, nu het de verpleging van gewonde stamgenooten geldt. Zóó zal versnippering van krachten worden voorkomen, en het Nederlandsche volk, de lauwheid van zooeven vergetende, zal met geestdrift de pogiDgen steunen van de vereeniging het „Roode Kruis", wier bezit het zich steeds tot een eere rekende. LEIDEN, 4 Februari. Voor de betrekking van directrice aan de eerlang alhier op te richten hoogere burgerschool voor meis jes is door B. en Ws., na ingowonnon advies van de betrokken autoriteiten, de volgende aanbevelings lijst van benoembarei opgemaakt en aan den Raad overgelegd, als; 1®. mej. M. Engelmann, leerares in de Hoogduitsche taal aan de middelbare school voor meisjes te Amsterdam, en 2°. mej. Joh. De Lange, leerares in de Fransche taal aan de school voor middelbaar «nderwijs te Leeuwarden. Omtrent het programma der viering van 8 Februari a. s. door het Leidsche studentencorps kunnen wij thans het volgende berichten. Maandag avond zal ouder gewoonte het feest met eene ge zellige bijeenkomst op de sociëteit „Minerva" be gonnen worden. Daarna zal op den eigenljjken feestdag prof. T. Zaayer in het groot-auditorium de rectorale oratie honden te 2 uren. Te één uur zal intusschen reeds de tocht begonnen zijn der gekostumeerde jongstn- denten, die zich circa te drie uren tot een gemeen schappelijk verder trekken bij de studenten-sociëteit zullen vereenigentorwijl hunne oudere collega's dan gebruik denken te maken van de emancipatie der sociëteiten Amicitia en Concordia voor de studenten. Te vijf uren zal in de Stadsgehoorzaal een gemeen schappelijke maaltijd gehouden worden der studenten, opgeluisterd door muziek. Na het diner zal men zmh naar den Stadsschouwburg begeven, waar de heeren Prot en Kistemaker een gelegenheidsstuk zullen opvoeren. Halverwege zal deze opvoering worden geschorst en zullen de studenten eene luis terrijke serenade gaan brengen aan de curatoren en hoogleeraren der Academie, dan in het hotel „Ver- haaff" aan het rectorale diner vereenigd. Daarna zullen zij weder tot den schouwburg terugkeeren, waarvan de toegang alleen open is voor studenten, die het recht ook nog hebben ieder één gast mede te brengen. Het feest zal, zooals reeds ge meld is, besloten worden met eene muziekuitvoering op de sociëteit „Minerva", welke wederkeerig den ganschen dag geëmancipeerd zal zijn. Yoor een paar weken maakten wjj melding van het geschrift van den heer Quarlcs Van Ufford, waarin hij aandrong dat de regeering partij zou trekken van de kennis van den grooten indoloog Matthes, door hem een leerstoel te Leidon op te dragen. Het bezwaar tegen zoodanige benooming is thans weggenomen door het besluit van den Leid- schen Senaat, waardoor hij het radicaal voor het hoog- leeraarsambt bezit. (Amh. Crt.) Men verwachte hier over het in de Stadszaal plaats gehad hebbend Heymann's Concert geen uit voerig verslag. Als de tonen van het klavier zóó als gisteravond tot het hart spreken, dan is de pen niet in staat de indrukken in woorden weer te geven. Met onverflauwde aandacht werd onze vroe gere, beroemde landgenoot door het vrij talrijk op gekomen publiek in de vertolking der verschillende muzikale scheppingen gevolgd en stormachtige toe juichingen vielen hem ten deel, vooral bij het einde van het concert, toen hij het nog op een voordracht, buiten het programma om, vergastte. De ware muziekvrienden en kenners konden den geheelen avond volop genieten niet alleen; maar ook, zooveel eenvoud, meesterschap en grootschheid als hier werden ten toon gespreid, zelfs bij moei lijkheden die anderen zouden doen duizelen, dwingen achting, eerbied, bewondering af.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1881 | | pagina 1