N% 6131.
Donderdag 12 Febmari.
A". 1880.
Deze Oourant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEB ADTEBTENT1EN:
V«b 16 regelsL05.
Iedere regel meer0.171.
Grootere letten oatr plaatsruimte.
mtm
PRIJS DEZER COURAKT:
Voor Leiden per 3 maanden.1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
Gemengd Nieu ws.
Ondanks het ijs in de rivier voor
Dordrecht niet meer vertrouwbaar is, merkbaar
ook aan het reeds sedert twee dagen inhalen der
planken aan de stadsveren, zag men het nog gis
termiddag aanhoudend door voetgangers passeeren,
alsmede met beladen schietschouwen, zonder dat
deze er doorvielen. De rammonitor „Haai" was met
het breken van het ijs in de Kil ongeveer 1300
meter gevorderd en bevond zich 's namiddags ter
hoogte van het Schenkeltje, p. m. 700 meter be
neden het 's-Graveudeelscbe veer. De rammonitor
„Panter", belast met de ijsopruiming op de Boven-
Merwede, heeft gisteren geen dienst gedaan. Dit
vaartuig was namelijk op eene plaat gevaren en is,
na vlot gekomen te zijn, naar Hardingsveld ge
stoomd om kolen in te nemen.
Woensdag-avond is, naar de N. R. Crt.
als vervolg op haar vorig bericht meldt, onder
scherp toezicht der politie de voorstelling van prof.
Hansen in het „Ringtheater" te Weenen zonder
stoornis afgeloopen. Alle proeven slaagden en
professor Hansen had het geluk uit het publiek
eene juiste keuze van mediums te doen, die in
elk opzicht aan zijne wenken en bevelen gehoor
zaamden. Ongelukkig voor de twijfelaars waren
deze mediums aan niemand onder het publiek bekend,
zoodat er ook na de geslaagde voorstelling van
Woensdag nog personen te Weenen zijn, die mede
plichtigheid dezer mediums aan bedrog niet onmo
gelijk achtten. Drie der rustverstoorders van den
vorigen avond zijn tot geldboeten veroordeeld,
hetgeen professor Hansen aanleiding heeft gegeven
tegen hen eene aanklacht wegens hoon en beleedi-
giug in te dienen. Maar het interessantste bij dit
alles is misschien nog dit, dat een der mediums,
zekere heer Einhörl, na afloop der voorstelling
verklaard heeft dat hij bij volkomen bewustzijn
gedaan heeft wat professor Hansen hem beval.
De politie, die zich nu eenmaal bijzonder voor
deze zaak interesseert, heeft dit zonderlinge medium
voor den commissaris in het centraal onderzoekings-
bureau ter verantwoording geroepen.
De derde seance is opnieuw niet gelukkig voor
den Deenschen „professor" uitgevallen. Eerst ging
weer alles goedmaar toen hij daarop een student als
medium had gekozen, vloog deze nadat hij
evenals zijne voorgangers een tijdlang alles met
zich had laten doen, alsof hij geheel onder den
invloed van den magnetiseur stond eensklaps
op, met den uitroep: „Nu heb ik er genoeg van;
ik wilde maar eens laten zien dat het met veinzen
even goed gaat." Een politie-agent bracht den
student van het tooneel en uit de zaal, onder
luid gejuich en gesis van het publiek, maar geene
der verdere proeven van den magnetiseur wilde
meer recht gelukken en hij moest de voorstelling
vóór den gewonen tijd sluiten, zich wegens ongesteld
heid verontschuldigende.
Op de dezer dagen te Essen gehouden
vergadering van het Stenografenbond werd door
den heer Aug. Reiser uit Mühlheim a/d Ruhr
eene voor de Dusseldorper nijverheids-tentoonstelling
bestemde briefkaart vertoond, waarop 35,500
woorden in stenographisch schrift zich bevonden.
Dat is het grootste meesterstuk, hetwelk op dit
gebied nog vertoond ishet wekte dan ook alge-
meene bewondering.
Een belangwekkend proces over een
diefstal van twee millioen, die ten vorigen jare te
Ancona gepleegd is ten nadeele van de nationale
bank, zal eerstdaags te Rome beginnen. De twee
millioen zijn niet teruggevonden. Wel heeft men
den hoofddader ontdekt, maar eerst toen hij over
leden was. Het was een inwoner van Ancona,
die zich verborgen had weten te houden in een
huis, dat bijna aan het politie-bureel grenst.
Daarna heeft hij gedurende eenige maanden in
Frankrijk gereisd, achtervolgd door politiedie
naren, die hem herhaaldelijk ontmoet, maar niet
herkend hebben.
Twee voortvluchtige beambten van
het weldadigheids-bureel te Lyon ziju bij verstek
veroordeeld wegens het verduisteren van voor de
armen bestemde gelden ten bedrage van 40,000 fr.
Een te Kiewverschijnenddagbladver-
haalt de volgende vreeselijke geschiedenis, welke bij
het Russische dorp Virbovka moet ziju voorgevallen.
Een houtvester woonde op eenigen afstand van dat
dorp met zijne vrouw en zijn zoon, een jongen van 12
jaar. Den 20sten Januari jl. schonk zijne vrouw
hem een tweede kind en de houtvester moest dien
tengevolge naar de nabijgelegen stad om eenige
inkoopeu te doen. De vroedvrouw ging met hem
mede, hoewel hij haar verzocht bij de kraamvrouw
te blijven, maar beloofde vóór zijne tehuiskomst
terug te zullen zijn. Zij hield woord, maar kwam
met haar man, ten einde het geld te stelen, dat
zij den houtvester in eene kast had zien bergen.
Yan de kraamvrouw eischte het elkander waardige
echtpaar de sleutels en de vrouw begreep niet te
kunnen weigeren, maar toen zij dat gedaan had,
verliet zij hare legerstede en sloot de deur der
aangrenzende kamer, waarin de dieven bezig waren,
met dubbelen grendel. Kort daarop kwam haar
zoon tehuis en even daarna hoorde men een
wagen aankomen. De vrouw dacht dat haar man
terugkeerde en zond haren zoon den vader
te gemoet, maar ongelukkig was het de zoon der
vroedvrouw, die mede van het komplot was en
zijne ouders kwam afhalen. Hij sloeg den jongen
dood en drong het huis binnen om ook de kraam
vrouw te vermoorden, maar deze had zich van
een pistool voorzien en een goed gemikt schot
velde den aanvaller neder. Men kan zich den
schrik en de smart voorstellen van den houtvester,
toeu hij bij zijne terugkomst zijn zoon levenloos
voor het huis vond liggenhij verwachtte niet
anders dan ook zijne vrouw vermoord te vinden.
Groot was dus zijne verbazing, toen hij het lijk
van den moordenaar hij het bed zijner vrouw
vond liggen. De toedracht der zaak vernomen heb
bende, begreep de man het verstandigst te doen
om de overheid van het naburige dorp te halen
en niet zelf de schuldigen te straffenmaar toen
men de deur der kamer opende, waarin zij waren
opgesloten, bleek het dat de vroedvrouw en haar
man zich hadden opgehangen.
Een handelaar in steenkolen te Schaer-
beek, een zekere Willemsen, was eenige jaren ge
leden in het huwelijk getreden met eene weduwe,
die vrij wat meer jaren telde dan hij en boven
dien een zoon uit haar vorigen echt bezat. Dit
jongmensch was de bestendige oorzaak van hui
selijke twisten. Hoewel pas 21 jaar oud, liet zijn
gedrag veel te wenschen over. Wanneer de stief
vader nu zijn zoon over de eene of andere ver
keerdheid ernstig onderhanden nam, had de moeder
de gewoonte voor haar bedorven jongen partij te
kiezen. Deze oneenigheden liepen steeds hooger
en hooger, zoodat het gemakkelijk te voorzien
was dat ze ten laatste een noodlottig einde moes
ten hebben. Zoo gebeurde het dan ook. Zondag
middag ongeveer te halfdrie hoorden de buren plot
seling twee revolverschoten en zagen kort daarop
Willemsen haastig zijne woning verlaten. Een
spoedig ingesteld onderzoek bracht aan het licht
dat Willemsen aan het einde van een hevigen
twist een revolver uit zijn zak gehaald en daar
mede eerst op zijn stiefzoon en vervolgens op
zijne vrouw een schot had gelost. De eerste is
ernstig aan den hals gewond, de vrouw ontving
daarentegen slechts een licht kwetsuur. Willemsen
werd kort na den aanslag in eene herberg in de buurt
gearresteerd.
Te Turijn is een wapenbroeder van
Napoleon I overleden, Garda genaamd. Hij was
het, die na den terugkeer van Elba de driekleu
rige vlag plantte op de Tuilerieën; hij behoorde
tot den staf van Napoleon en woonde den slag
bij Waterloo bij. Hij vluchtte naar Piemont en
ging later naar Spanjevan daar ging hij naar Peru
en keerde in 1836 in Europa terug. Garda nam
ook deel aan de expeditie van Garibaldi in Sicilië.
Er worden nog steeds meer b ij zonder
heden bekend van het spoorwegongeluk te Clicby-
Levallois. Zoo deelt men nu een treffend verhaal
mede omtrent de redding van twee jonge meisjes
van twaalf en acht jaren, wonende bij hunne ouders
te Bois-Colombes. lederen morgen gingen deze
kinderen in gezelschap van hun vader naar Parijs,
om daar de school te bezoeken en dan met den
bewusten trein, zoo hun vader, wat gewoonlijk
het geval was, zijne zaken nog niet afgedaan had,
alleen terug te keeren. Yolgens vaste gewoonte
namen zij dan plaats in den laatsten waggon. Zoo
geschiedde
het ook nu. Zooals men weet, werd
het laatste rijtuig door den aankomenden sneltrein
geheel verbrijzeld, waardoor het feit hunner
redding des te merkwaardiger wordt. De beide
kinderen ontvingen, zoo luidt het verhaal, een ge
weldigen schok, welke hen echter door een wonderlijk
toeval uit het portier slingerde en in een kuil op
eenigen afstand van den weg deed terecht komen.
De oudste bleef daar bedwelmd liggen; de jongste
daarentegen, die slechts eenige kneuzingen ont
vangen had, begon, na eenigszins van den schrik
hersteld te zijn, om hare zuster te roepen. Deze
lag daar echter koud en roerloos als een lijk en
de arme kleine, op grooten afstand van alle men-
schelijk verkeer aan zich zelve overgelaten, begon,
na langen tijd tevergeefs om hulp geroepen te
hebben, bitter te huilen. Zonder recht te weten
wat zij deed, bedekte zij hare zuster met hare
eigen kleederen, in de hoop haar door meerdere
warmte in het leven terug te roepen. Zoo brachten de
kinderen daar drie uren door, toen eindelijk het snik
ken van het kind toevallig door een Engelschman
gehoord werd, die het oudste meisje in zijne armen
nam en het jongste weder de kleederen aantrok
en zooveel mogelijk geruststelde. Langen tijd
moest de menschlievende vreemdeling met de zoo
verwonderlijk geredde kinderen ronddwalen eer het
hem gelukte in de verwarring een rijtuig te krij
gen. Hierin werd het oudste voorzichtig op een
kussen neergelegd en nu ging het stapvoets naar
de woning der kinderen, waar men des morgens
te twee uren aankwam. De wanhopige vader was
juist te huis gekomen, met den trein, die den
vorigen avond te zeven uren uit Parijs vertrokken
was. De blijdschap en de dankbaarheid der ouders,
toen zij hun verloren gewaande kinderen terug
zagen, laat zich denken.
In de synagoge te Siedlce, in Polen,
is eene groote hoeveelheid patronen gevonden, be-
hoorende aan twee Israëlieten, die gearresteerd zijn.
