N°. 5812.
Maandag
A". 1879.
27 Januari.
Dit Nommer bestaat uit TWEE
BLADEN.
Eerste Blad.
DE UITVAART VAN PRINS HENDRIK.
I
LEIDSCH
DAGBLAJ
PRIJS DEZER CÖÜRANT:
Vaor Leiden per t nmndeti1.1#.
FraD-ce per post9 1.40.
Afzonderlijke Nummers0.05.
D«e Oonrant wordt dageüjki, met uitzondering
?an Zon- en Feestdagen, uitgegeven-
F SIJS DER ADTERTE XTIÏN
Vu 1regel..--•/ 1-1-
leden regel meerl>J.
Grootere letters naar plaatsmimte.
Ter gelegenheid Tan de plecjafige begrafe
nis van het stoffelijk overshot van onzen
zoo diep betreurden Prins' Hendrik waren
heden, zoowel als in audeve gemeenten, ook
hier ter stede van openbare en particuliere
gehouwen nationale euoranjevlaggen half-
stoks en met rouww'. tnpel voorzien, uitge
stoken. Insgelijks wapperde van en bij 'hel
siation der Leidsch/e Stoombootmaatschappij
„Volharding" en t-er plaatse waar hare boo
ten ingevroren liegen, de nationale vlag met
rouwfloers omkiep ter halver stok.
Alles wat 'jiaar op eeuige publieke ver
makelijkheid .betrekking heeft, staat stil;
ook het carillon zwijgt. Niet het minst was
de belangstelling in het verlies, dat ons land
geledeD hc;eft, te Delft zichtbaar, in die
veste, w aa,b reeds zoovele leden vau het huis
vau Oranje aan den schoot der aarde werden
toevertrouwd en waar thans ook het stoffe
lijk ovfgrscbot van den te vroeg ontslapen
Prins in den vorstelijken grafkelder werd
bijgezej-. Daartoe zou gisteren het lijk uit
Luxemburg in ontvangst worden genomen.
Ten .gevolge daarvan had zich aldaar reeds
vroegtijdig jn den morgen een talrijke menigte
aan b(etcentraal-spoorwegstation vereenigd, om
ee" -laatste hulde te brengen aan het stoffelijk
over-schot van den Prins, en getuige te zijn
van, bet vertrek. Overal heerschte eerbiedige
stil'ie en diepe droefheid was op aller gelaat
te (lezen. Op het bepaalde oogenblik, te halfzes
111den morgen, reed de trein voor, die het
vojfstelijk lijk zou overbrengen. Hij bestond,
*>e,halve uit de locomotief en tender, uit den
lijkwagen, twee personenwagens, een salon-
w,agen der directie en een gewonen bagage
wagen. Zoodra de kist in den lijkwagen was
eplaatst, vertrok de trein onder het doffe
•edreun van het geschut en het spelen van
treurliederen. De lijkwagen was gedekt met
een zwart laken, waarop een groote zilveren
Kroon rustte. De trein werd vergezeld door den
Luxemburgschen minister-president, den heer
Von Blochausen, in ambtsgewaad, en eene
deputatie nit de Luxemburgscbe Kamer van
Afgevaardigden. Overal langs den weg bevon
den zich tal van belangstellenden, terwijl ook
fip de Belgische stations de militaire eerbe
wijzen aan den doode werden gebracht en de
Autoriteiten zich op het perron bevonden. Bij
dlven kwam de trein aan het station tc Luik
Aan, waar hij werd opgewacht door de directie
jlan de Maatschappij tot exploitatie van staats-
oorwegen. Even over elven van Luik ver-
okken, passeerde de trein te kwart over
Awaalven Hasselt, alwaar de guides met ge
presenteerd geweer en omfloerst vaandel aan
®let station waren opgesteld. De muziek speelde
Ket Nederlandsche Volkslied en een trenr-
Aaarsch, terwijl duizenden belangstellenden
Aanwezig waren. Te Eindhoven werd eem
bouquet en een krans op de kist gelegd.
Te tien min. voor halfdrie te VBosch aan-
- .-.afcav
komende, werd de trein aldaar opgewacht dour
Z. M. den Koning, die te halftwee aldaar
was aangekomen met een trun, bestaande
uit een gewonen hagagewagen, den konink
lijken salonwagen, twee pas.-agierswagens en
een koninklijken bagagewagen. Zooals reeds
gemeld werd droeg Z. M. de tenne van op
perbevelhebber der marine, de krijgsuiachi
waarbij Prins Hendrik slechts weinige dagen
vóór zijn onverwachten dood tot de hoogsie
waardigheid was opgeklommen.
Z. M. werd bij zijne aankomst te 's-Bosch
door den commissaris des konings in de pro
vincie Noord-Brabant eu den burgemeester
vau 's-Hertogenbosch, die tot Z. M. toe
spraken hielden, ontvangen in de wachtka
iner eerste klasse, welke op toepasselijke wijze
gedrapeerd was met vlaggedoek, wauriusschen
rouwfloers was gestrengeld. Het portret van
den Koning en het borstbeeld van Koning
Willem II waren eveneens met vlaggedoek
en rouwfloers omgeven. Een voor deze gele
genheid in crayon geteekend portret van
wijlen Prins Hendrik was onder een immor
tellenkrans opgehangen en met rouwfloers
voorzien.
Het geheele garnizoen, bestaande uit cava
lerie, artillerie en infanterie, alsmede de
schutterij en de scherpschutters, was om
het station opgesteld, terwijl de officiereu
zich op het perron bevonden en het muziek
corps der infanterie treurliederen uitvoerde.
Op de ijsvlakte tegenover het station was
een talrijke menigte aanwezig. Toen de trein
met het vorstelijk lijk en de autoritei.en,
die het vergezelden, was aangekomen, begaf
de Koning zich dadelijk en bij herhaling
naar den lijkwagen, zichtbaar getroffen en
tranen stortende. De lijkkist was als met
immortellen en kransen van levende bloemen
bedekt. De indruk van het oogenblik was
overweldigenddie sombere trein, dat met
rouwteekeuen getooide station, die plechtige
muziek, die met rouwfloers omwonden bran
dende lantaarns, die diep bewogen menigte
en eindelijk die treurende Vorst bij de lijk
kist van zijn broeder men zal dit oogen
blik niet gemakkelijk vergeten. Onder de
saluutschoten van het geschut en de tonen
der treurmuziek vertrok de trein, die door
het heet loopen der assen van een der wa
gens ongeveer twintig minuten later was ge
komen dan verwacht werd, te 2.35, terwijl
het lijk de militaire honneurs werden bewezen.
Te balfvier passeerde de rouwtrein het
station Utrecht, waar op het perron afdee-
lingen van het bataljon mineurs en sappeurs
en van de vesting-artillerie met de muziek
der dd. schutterij ea alle officieren van het
garnizoen en der schutterij geschaard stonden.
Ook de scherpschuttersvereeniging „De Zwij
ger" was bijna door al hare leden, met haren
voorzitter, den heer F. W'. Klokke, en den
heer dr. Schubart aan het hoofd vertegen
woordigd, om met de in rouwfloers gehulde
banier eene laatste hnlde aan haren gelief
den beschermheer te brengen.
De kanonnen, die op Damlust gereed
stonden, kondigden met dof gedreun de
nadering van den trein aan. Vóór de aankomst
aan het station werden de locomotieven van
den staatsspoorweg (de trein was door twee
machines aangebracht) vervangen do- r a
met de rouwkleureu getooide locomoii J au
den Rijnspoorweg, en langzaam stoomde
daarna de trein het station voorbij 'et
muziekcorps hief de treurmuziek a a de
nilitaireu presenteerden sabels en gew reu,
de leden van „De Zwijger" ontblootte eer
biedig het hoofd, de meuigte bewaarde eeue
diepe stilte. Gedurende het voorbijrijden was
de prachtig versierde rouwwagen geopend,
zoodat de met kransen bedi kte kist voor hei
publiek zichtbaar was.
Inmiddels had in Den Haag een talrijke
menigte in de nabijheid van het Rijnspoor-
station post gevat om den beminden Vorst
een stille hulde te brengen. Te ongeveer
halfvijf kondigden kanonschoten de Daderiug
van den trein aan. Terwijl de vier bataljons
van het regiment grenadiers en jagers aan
weerszijden van den spoorweg waren ge.-chaard
en de geweren presenteerden, reed de trein,
gei rokken door eeue met rouwvlaggen ver
sierde locomotief, het staiion statig binnen.
De Koniug stond op het balkon van den
salonwagen, toen de rouwtrein tusschen de
gelederen der militaire macht passeerde. De
wagen met het vorstelijk lijk was met rouw-
drapgrieën omhangen en gedekt met de konink
lijke kroon. Het geschut bulderde gedu
rende de tegenwoordigheid op het Haagsche
grondgebied. Daarbuiten weerklonk het trom
petgeschal van de op het stationsplein in slag
orde opgestelde batterijen en huzaren-esca-
drons. Nadat de Koning en de met den treiu
gekomen autoriteiten uit Luxemburg, waren
uitgestegen, werd de rouwwaggon voor Z. M.
den Koniug gebracht. De Koning trad naderbij
en salueerde, weenende van aandoening, op
plechtige wijze het stoffelijk overschot. Na
het vertrek des KoniDgs verdrongen zich
als het ware schier alle officieren voor den
lijkwagen om een laatsten blik op de kist
te werpen. Door duizenden oogen nagestaard,
verdween de trein met het stoffelijk omhul
sel van den diep betreurden Prins ten laatste
daarna weder uit het gezicht.
Te Delft werd het stoffelijk overschot plech
tig door de autoriteiten ontvangen en door
het garnizoen onder saluutschoten
begroet. Het lijk werd in de vestibule, tot
rouwkamer ingericht en met zwart fluweel
eu damast bekleed, geplaatst. In de vier
hoeken der rouwkamer stonden zilveren can-
delabres, elk met zes brandende kaarsen. De
eerewacht van het 4de regiment infanterie,
waaronder ook manschappen uit Leiden, vatte
voor de lijkkamer post.
Delft heeft heden het gewone karakter san-
genomen dat de stad draagt, wanneerde konink
lijke grafkelder in de Nieuwe Kerk wordt ge
opend, om het stoffelijk overschot van een
vorst of vorstin nit het huis van Oranje Nassau
te ontvangen. Noch op den toren, noch van
het rsadhuis wappert de rouwvlag. En hier
en daar staan voor de huizen naakte, leelijke
getimmerten, alsof het een maskerade gold.
In tegenstelling daarmede hebben duizenden
de winterkoude getrotseerd om naar Delft te
komen en de laatste eer te bewijzen aan een
edel Vorst.
Met den trein, die om 8.20 nit Amsterdam
vertrok en uitmuntend op tijd aankwam,
i
