TH'. 5783.
A0. 1878.
23 December.
Maandag
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad
Gremengd Nieuws.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden pei? 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADYERTENTIEN
Van 16 regelsf 1.05.
Iedere regel meer0.17*.
Grootere letters naar plaatsruimte.
Naar de Locóm. mededeelt ontmoette
de controleur te Oenarang, met eenige inlandsche
ambtenaren in het district Oenarang op de tijger-
jacht zijnde, in het bosch van Gamang Poetjang
onverwachts een mensch, die uit eigen beweging
zich èen hol in dat bosch tot woonplaats had ver
kozen en er nu drie jaar in had gewoond. De man
is ongeveer 50 jaar oud.
De heer Hughes, een Protestantsch
leeraar, die sedert kort uit Afghanistan is terug
gekeerd, waarheen hij als zendeling vertrokken
was, heeft dezer dagen, in een redevoering te
Chester gehouden, de volgende mededeelingen ge
daan omtrent Shir Ali: De emir is geen onder
wezen man, zegt hijhij kan lezen noch schrijven
en vraagt, waartoe dat zou dienen, als men daar-
voor over honderden personen kan beschikken.
Hij is intusschen zeer goed op de hoogte der ge
schiedenis, zooals alle Oostersche prinsen. Hij kent
haar door zijn omgang met wetenschappelijke per
sonen, dien hij op hoogen prijs stelt. In het
openbaar is de emir matig, maar in zijn paleis
is hij een dronkaard. Hij is oorlogzuchtig van
aard en een echt soldaat. Zij, die hem te Um-
balla hebben lceren kennen, zeggen dat hij al de
eigenschappen heeft van een uitstekend generaal.
Maar eveneens kan men verzekeren, dat bij een
wreed karakter heeft. Toen de emir den troon be
klom na den burgeroorlog, heeft hij de drie per
sonen, aan wie hij zijn succes te danken had,
allen verwijderd. "Van dezen liet hij zijn broeder
worgen zijn neef zond hij naar Lahore, waar hij
in de gevangenis stierf, terwijl hij zijn zoon liet
opsluitenin de gevangenis te Kaboel, waar hij
krankzinnig werd. De emir, zegt de missionaris,
is geen interessant man om mede te spreken, en
ik, die hem ken, zeg, dat hij een barbaar is.
Aan den St.-Gothardtunnel wordt
ijverig voortgewerkt. Hij is nu reeds 11,650
meter lang, zoodat tog 22601 meter rots moeten
doorboord worden.
Te Calatagirone, op Sicilië, werd
Zondag 11. gedurende den kerkdienst een hevige
aardschok gevoeld. Ieder in de kerk wilde naar
buiten en een hevig gedrang ontstond, waarbij
twee vrouwen onder den voet' geraakten en het
leven verloren. Twintig andere personen werden
ernstig gewond.
Als de ijsbaan bij de Lilliebridge
te Londen niet spoedig wegsmelt, zal er een
wedstrijd tusschen een velocipedist op den oever
en een schaatsenrijder plaats hebben. De afstand is
een kwart Engelsche mijl.
Het gezin van zekeren Bazin iD de
Pransche gemeente Thiers was een waar huishouden
van Jan Steen; de man dronk en mishandelde
dikwerf zijn eerzame wederhelft, die zelden nuch-
teren was. Op zekeren avond dat beiden het dan
weer erg „beet" hadden, ging de man naar de
herberg, na zijn vrouw gelast te hebben zich te
bed te begeven om uit te slapen. Toen deze na
verloop van eenigen tijd weer tot bewustzijn was
gekomen, stond zij op om een nieuwen voorraad
wijn te gaan koopen. Wat er verder voorviel laat
zich gemakkelijk radenwant te één uur na mid
dernacht kwam Bazin bij zijn buren vertellen, dat
hij zijn vrouw dood in de sneeuw had gevonden
ten gevolge van dronkenschap en koude. Inderdaad
lag de vrouw te zieltogen, en bij onderzoek bleek,
dat het lichaam letterlijk overdekt was met oude
en versche wondenniet minder dan zeven ribben
waren ingedrukt, aan de borst ontdekte men vree-
selijke kwetsuren; bovendien verkeerde de vrouw
in een staat van verdooving ten gevolge van hevige
slagen in den nek en eindelijk was haar een doo-
delijke wond in den buik toegebracht. Het spreekt
van zelf, dat de (den drank) liefhebbende echtgenoot
terstond in arrest werd genomen.
Ten gevolge eener klacht bij de
justitie ingediend door het huis L. Prere te
Parijs, eigenaar van het fabriekmerk van Guyot's
teerkapsules, hebben de rechter van instructie te
Brussel en de procureur des konings zich naar
den koopman M. A. Durieax, rue de Blaes 35,
begeven, op wien hun aandacht gevestigd was
als verkooper van producten met valsche fabriek
merken. Bij gelegenheid der huiszoeking gaf de
justitie last een klein bureau in het kantoor te
openen. Op hetzelfde oogenblik maakte Durieux
zich meester van een rolletje nagemaakte etiquetten,
dat hij snel ineenrolde, in zijn mond stak en
trachtte in te slikken. Geen gehoor gevende aan
de bevelen van den rechter van instructie om
het weder te geven, moest de hulp van eenige
agenten van justitie worden ingeroepen om den
hevigen en wanhopigen tegenstand van Durieux
te overwinnen. Eindelijk werd men bet corpus
delicti machtig. Durieux werden wegens zijn tegen
stand de handboeien aangelegd en ten gevolge van
zijn gedrag werd hij naar de gevangenis gebracht.
Bij verschillende apothekers vond men onderschei
dene flacons met teerkapsules, met valsche eti
quetten, alle van Durieux afkomstig. Ook een
der bedienden van den heer Durieux, bij wien
men bij huiszoeking een groot getal dier valsche
etiquetten aantrof, is gevangengenomen. Het on
derzoek duurt nog voort. De vervalsching schijnt
op buitengewoon groote schaal gedreven te worden.
Terwijl twee ambtenaren in den
post waggon in een van Dresden naar Eeichen-
bach wederkeerenden avondtrein dezer dagen
met het sorteeren der brieven bezig waren, ver
scheen plotseling tusschen de stations „Edle
Krone" en „Klingenberg" een man in den wagen,
die met een revolver in de hand de brieven met
geld eischte. Men zeide hem dat die zich in een
anderen wagen bevonden, doch de man merkte
op dat hij beter wist, greep met de linkerhand,
terwijl hij met de rechter- de beambten steeds
met den revolver dreigde, een pakket brieven
uit een der loketten achter zich en verwijderde
zich. Bij nader onderzoek bleek dat een der pas
sagiers zich de retirade-coupé, welke onmiddellijk
aan den postwaggon aansloot, had doen openen
en sedert Diet meer gezien was. De seindraden
boven den waggon waren doorgesneden en uit een
en ander maakt men op, dat de roover iemand
moet geweest zijn, die met de dienstzaken vrij
goed bekend was. Yan de gestolen brieven waren
acht aangeteekendin twee andere bevond zich
ongeveer 200 mark.
Zondag-avond werd te Würzburg
een student gearresteerd omdat hij de wacht op
de brug plaagde. Hij zou naar de hoofdwacht
worden getransporteerd en trachtte op weg daar
heen, ten gevolge van de aansporingen zijner
vrienden, die hem vergezelden, te ontsnappen. De
onderofflcier, die bevel over het transport voerde,
schoot op den student, die badende in zijn bloed
neerviel. De kogel was in den rug ingegaan en
door de borst uitgekomen. De ongelukkige stierf
eenige oogenblikken later.
Een plaatsje kan het op één dag al
heel slecht treffen. Uit St.-Dénis meldt men dat
daar op één dag vier moorden of moordaanslagen
zijn gepleegd. Een inwoner kwam thuis en den
sleutel in de deur stekende, werd hij door vier onbe
kende personen aangevallen, waarvan een hem
met een pistool een doodelijk schot toebracht.
Bijna tegelijkertijd viel een herbergier, die een
hevigen twist met zijne vrouw had gehad, op
deze aan, sloeg haar vreeselijk, zoodat de buren
te hulp snelden, waarvan er een van den woeden
den man vijf messteken in het gezicht bekwam.
De woestaard zette het op een loopen met zijn
vijfjarig kind op den arm en is nog niet opge
spoord. Een derde geval viel voor midden op de
straat vlak voor den schouwburg, waar een her
bergier van een zijner klanten, dien hij om be
taling aansprak, een messteek ontving. Eindelijk
ontdekten eenige voorbijgangers des avonds een
ongelukkige, met bloed bevlekt, die zich met moeite
voortsleepte. Hij verklaarde door een bende per:
sonen te zijn aangevallen en mishandeld. Als men
dit alles gelezen heeft, zou men zich in de mid
deleeuwen verplaatst denken. „Havas" geeft dit
verhaal nochtans als een ware gebeurtenis in het
jaar 1878.
Te Périgueux is de thermometer tot
13 graden onder nul gedaald; na 1870 had men
daar geen zoo strengen winter.
De uitvoer voor het in Suriname ge
vonden goud bedroeg gedurende het eerste half
jaar eene aangegeven waarde van f 183,396; in
de elf maanden van dit jaar beliep de waarde
f 370,490 tegen f 293,800 in het geheele jaar
1877 en f 49,000 in 1876.
In eene correspondentie uit Parama
ribo meldt men het volgende: Het Boschneger-
opperhoofd Adrai van het boschnegerdorp Mari-
paston in de Boven-Saramakken, heeft een an
deren boschneger laten ophangen na hem vooraf
te hebben laten geeselen. De zaak, zooals mij die
kortelijk is medegedeeld, komt hierop neder. Een
boscbneger, die geruimen tijd lepreus was, kreeg
niet lang geleden een hersenontsteking, waarop de
dood volgde. Het opperhoofd Adrai zou daarna
gedroomd hebben, dat een boschneger, dien hij
vroeger goedgevonden had wegens beweerde ver
giftiging uit zijn dorp te bannen, de bewerker zou
zijn van den dood des overledenen. Hij liet hem
buiten zijn eigen»dorp en in een ander district
door andere boschnegers gevangennemen en vóór
zich brengen, en dwong hem te bekennen dat hij
den overledene vergiftigd (gewiesied) had. Op grond
dezer afgedwongen bekentenis bracht hij hem voor
den disiricts-commissaris v. M., maar deze, geen
bewijs van schuld vindende, weigerde den beschul
digde te vervolgen. Adrai scheen hiermede niet
tevreden en liet den beschuldigde gevankelijk naar
zijn eigen dorp voeren en daar geeselen en ophangen.
Men zegt dat de strop tot driemaal toe gebroken
is en dat Adrai, bemerkende dat de gehangene
nog niet geheel dood was, hem door middel van
een apoetoe den doodslag toebracht. Wat de bijzon
derheden betreft, hoop ik nadere berichten tehooren,
maar het hoofdfeit, het ophangen van den eenen
boschneger door den ander, is vast en zeker. Deze
gebeurtenis heeft hier een zeer pijnlijken indruk
gemaakt, en men hoopt, dat het bestuur dezen
gruwel niet ongestraft zal laten, ook in het belang
van den rechtmatigen en noodigen invloed van het
gezag, zoowel bij de boschnegers als vooral bij de
overige negerbevolking. Ik verwacht daaromtrent
echter niets, daar zelfs de couranten het stilzwijgen
bewaren.
