FEUILLETON.
Wectel N°. 3991.
Woensdag
12 Februari.
JAM DE ZWERVER.
I {Wordt vorvtlgd.),
xV ItJl V»
H°ogitj
LEIGSfH
DAGBLAD
dkzbr courant.
Voor Leiden per 3 mmanden
Franco per post
Af«mwWiiika
J.OO.
3.86-
0.05.
Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen, uitgegeven.
PRIJS DER ADVKHTKNT1 EN.
Voor lederen regel/0.15.
Grooterc lottere neer de pUetemimte die «ij beeleau.
S
LEIDEN, 11 Februari.
lij de Tweede Kamer der Staten-GeDeraal is
ekomen een wetsontwerp tot verandering der
ins tussoben de gemeenten Schiedam en Delfs-
I ven en "Ide gemeente Charlois, waarbij wordt
1 orgesteld die greDS te veranderen als volgt
De tegenwoordige grensscheiding tusschen Schie-
un en Dellshaveu en de Nieuwe Maas wordt,
dezelfde richting als thans, zuidwaarts door
ns
trokkeni tot het midden van deD thalweg der
\euwe Maas, vaD welk punt de grens tusschen
hiedain en Charlois westwaarts dat midden
Igl tot waar dit de tegenwoordige grens raakt,
t oostwaarts de grens tusschen Dellshaveu en
- mrlois tnede langs het uiidden van genoemden
*ilweg loopt tot de tegeuwoordige grens tusschen
arlois en Rotterdam.
[n de memorie van toelichting, tot dit ontwerp
toegd, wordt o. a. gezegd, dat iu verband met
- voorgenomen doorgravtug van de Ruigplaat
de Maas bij üelfsliaven en met de daataan
'bonden afdamming van de Kous, het weosche-
1091 kis, dat die plaat, voor bet zuidelijk gedeelte, het-
lk nu tot Charlois behoort, mede tot Delfsha-
- i gebracht worde. Bleel de grensscheiding als
thans is, dan zou ua de doorgraving de haven
ar het grootste deel tot Dellshaveu, doch de
)nd dier haven tot Charlois behooren; eeu toe-
li nd, waarvan de bezwaren voor ieder duide-
k ziju. u
Door Gedep. Öiateu vau Zuid-Holland werd
- 500 in deD aanvang van 1872 eeue wet ont-
- jrpeu tot verandenug der gemeentelijke grens-
m q iu de Maas, voor zoover dit voor het doel
12 odig weid geoordeeld. Dit omwerp werd even-
al, na overleg vau het Departemeut vau Bin-
Iul. ZakeD uiet deu hoofdingenieur van deu water-
at iu Zuid-Holland en met het Departement
a Financiën, door Gedep. Staten gewijzigd od
ofdzakalijk vastgesteld, gelijk hel thans wordt
.orgedrageu. Alleen bleek, dat de grens der ge-
eente Rotterdam geene verandering behoefde
ondergaan, zoodat dan ook het bestuur dezer
meenteuiet iu de zaak betrokken werd.
Uit de overgelegde rapporten, omtrent het
euwe ontwerp ingevolge art. 181 der gemeente-
et ingewouneu van de raden en van commis
si! uit de ingezetenen der belanghebbende gemeen-
n, blijkt, dat slechts twee bedenkingen zijnin-
ibracht.
De gemeente Charlois verlangt, dat haar schade-
irgoediug voor het te verliezen grondgebied ge
wen wurde. Behalve dat de schade, in verlies
'in eengeringe som wegens opcenten op de
pClondbelastiug gelegen, onbeteekeud zal zijn en
en bet oog heelt op de voordeden, die de naar
groud later zal kunnen
hier te wijzen op de beslissing,
Waoor de wetgevende macht herhaaldelijk genomen,
iWit in gevallen als hier vau geeneschadevergoe-
ing sprake kan ziju.
Wat de hedenkiug der gemeente Dellshaven
etrelt, die de geheeie plaat, ook het kleine deel,
ml ellshaven overgaande
[Itllleveren, valt
1.11
hetwelk tot Schiedam zal overgaan, tot haar ge
bied wenscht gebracht te hebben, het overgelegd
schrijven vau den hoofdingenieur van den water
staat in Zuid-Holland van 12 December jl. zal
doen zien, dat aan dien wensch geen gevolg be
hoort te worden gegeven en het doortrekken
van de grenslijn tusschen Schiedam en Delfshaven
in dezelfde richting uoodig is, opdat de grens
scheiding vaststa.
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft
den 22slen Januari jl. aan bet Provinciaal be
stuur van Zuid-Holland eeue missive gericht, van
den volgenden inhoud //Met den inhoud der cir
culaires vau het Departement van Binnenland
sche Zaken van 11 Januari 1870 N°. 183 (8de Afd.)
en 17 Maart 1870 No. 160 (2de Aid.), die ik mij
heb laten voorleggen, kau ik mij uiet vereeoigen.
Ik verzoek U tus die circulaires, betreffende
het vragen vaD 's Konings goedkeuring op be-
sluiteD der Slateo, waarbij subsidië'n worden toe
gekend, als ingetrokken te beschouwen. Voor
stander der autonomie zoowel der Proviuciale
Staten, als der Gemeentebesturen, ben ik van
oordeel, dat de Regeering zich in de huishouding
der Provincie of Oeuieente uiet behoort te men
gen, dan wanneer de wet haur dit uitdrukkelijk
voorschrijft. Dit laatste nu is hier het geval niet.
De bewoording //regelen" in artikel 131 der Pro
vinciale Wet, meen ik strikt te moeten opvatten
in den ziD van stellen vau regels; zoodat daar
mede niet op elk besluit omtrent eeu of anderen
bijzonderen post van uitgaaf gedoeld wordt. Sub-
8idiëu of andere bepaalde uilgaven, waartoe de
Staten besluiten, behoeven dus geene andere goed
keuring, dan die, welke op de begrooting, waarin
zij moeten verschijnen, gevraagd wordt.
De goedkeuring der begiooting houdt tevens de
goedkeuring der daaiiu uitgetrokken suüsidign in.
Gisteren heeft in den Haag de uitwisseling plaats
gehad der acten van bekrachtiging:
1». op het handels- en scbeepvaart-tractaat, den
18den November 1871 tusschen Nederland en
Spauje gesloten, en is daarbij naar aanleiding
van art. 7 vaD gezegd tractaat bepaald, dat het
zelve in beide rijkeu op den 15den Maart 1873,
en in hunne wederzijdsche koloniën en overzee
sche bezittingen op 1 Juni 1873 in werking zal
treden; en 2°. op de consulaire overeenkomst, iDS'
gelijks tusschen de beide rijken den 18den Novem
ber 1871 gesloten. Tevens is daarbij uitgewisseld
een protocol, betreffende de juiste bedoeliDg der
artikelen 3 en 1 van de voorschreven overeen
komst.
Wij kunnen schier geen woorden vinden, krach
tig genoeg oui den kunstavond van gisteren te
beschrijven. Zooals men weet werd in onzen
schouwburg ten tooueele gevoerd de opera van
Mozart: Don Juan, door het Hoogduitsche opera
gezelschap van Rotterdam, ouder directie vau den
heer Jean Ptlaging.
Niet dat >vij dit gezelschap voor bet eerst in
dezen winter hoordeu en dus het nieuwe ons
onwillekeurig meesleepte; Diet dat wij de mon-
teering van den Duitschen regisseur boven die
van den FraDschen verkiezeu, maar de uit
voering zelve en de eisch der waarheid die
gisteravond van honderde lippen vloeide, noopt
ons tot de bekenteois dat wij in langen tijd geen
opera zoo prachtig uitgevoerd hebben gehoord.
Een vorig jaar, meenen wij, gaf de heer Pfla-
ging hier ook eens de Don Juan, maar die voor-
sielling kon in geen vergelijking komen met deze.
In deze uitvoering toch was nu letterlijk alles
goed; de koren vooral zongen met eeD zuiver
heid en eenheid die aller aandacht wekte en
verrukking teweeg bracht.
Het orkest, dat zwaar bezet was, muntte uit
door zuiverheid en kracht; iedere noot werd met
zekerheid weergegeven en klonk als glas; reeds
dadelijk na het eindigeD der ouverture gaf dan
ook het zoo talrijk opgekomen publiek zijne ou-
dubbelzinnige goedkeuring duidelijk te kenuen.
En nu de artisteu; wie zullen wij bet eerst
noemen oui haar of hem onzen welverdienden
lof toe te kennen? Wij weten het niet, want
allen waren even goed op hunne plaats. De drie
dames frl. Gayer, als Donna Anna, frl. Löscher,
als Donna Elvire en frl. Scbmidtler, als Zerine,
verwierven elk een prachtig bouquet, waarvan
twee afkomstig waren van het bestuur van den
schouwburg eu de andere van heeren studenteD.
De heer Riibsam, als Don Juan, genoot bij her
haling de eer van teruggeroepen te wordeD,
zoodat hij het aria: «Treib der Champagne"
u. s. w. zelfs nog eens ten gehoore moest brengen.
De heer Weiss, als Leporello, was mede uit
stekend en verdient ten volle den naam van een
goed komiek te zijnhet gemakkelijke en losse
in ziju spel is onverbeterlijk.
Geen wonder dus, dat, in weerwil van de
massa toeschouwers die aanwezig was, alles
doodstil was en men geen adem hoorde, wan
neer er gezongen werd; maar na elke schoone
scène waaraan Don Juan zoo rijk iswas het
applaudissement daverend en aanhoudend. Zeker
is het dus dat allen een genotvollen avond heb
ben gesmaakt; een avond dien wij misschien, tot
onzen spijt, dezen winter Diet weer te genieten
zullen krijgen. Wat baat het dus of wij al zeg
gen tot wederzien?
De algemeene tentoonstelling der Hollandsche
Maatschappij van Landbouw zal in de laatste
week der maand September a. s. in het Paleis
yoor Volksvlijt te Amsterdam wordeD gehoudeo.
Het programma, dat binnen kort ter perse gaat,
bevat eeu aanzienlijk bedrag aan uitlovingeD.
Dat programma wordt aan al de leden der Maat
schappij rondgezonden, terwijl het buitendien nog
verkrijgbaar zal zijn bij deD Secretaris-Penning
meester der maatschappij, den heer P. F. L.
Waldeck te Loosduinen.
Volgens een bij het Departement van Marine
ontvangen telegram is Zr. Ms. schroefstoomschip
Citadel van Antwerpen, onder bevel van deu kapi-
leiu-luiteuant-ter-zee J. W. Binkes, den 7den dezer
Ie Batavia aangekomen. Add boord was alles wel.
Blijkens eene mededeeling van de Britscbe
postadministratie heeft de pakketboot den 2den
Februari jl. van Ustende naar Dover vertrokken,
vertraging ondervonden, iD dier voege dat de
Nederlandscbe depêches voor Paramaribo en Cu-
rafao met tijdig genoeg te Londen zijn aange
komen om met de West-Indiscbe post, die den
8den Februari jl. uit Londen is vertrokken, te
worden verzonden.
De Minister van Financiën maakt bekend dat
Dij hem ontvangen is eene som van f 2.50, door
een onbekeDde, onder bet postmerk Berchem van
dezer, tot voldoening van te min betaald suc
cessierecht ingezonden.
De keurige reproductie der schilderij van
ChaplinDream on Sweet Babe, door zoovelen dezer
dagen in het magazijn vau den beer VV. T. Werst
(firma Jacs. Hazenberg Corusz.) bewonderd, werd
heden ook bezichtigd door Z. K. H. Prins Alexander,
die hel magazijn met HD. bezoek vereerde, 6D
mede zijne bewondering over dit kunststuk te
kenneo gaf.
In de heden gehouden verkooping van Cokes
op het Raadhuis alhier, vau partijen van 1ÓÖ,
50, IU en 5 hectoliters waren de hoogste prijzen
f 45.0U, f 22.50, f 4.60 en 2.30. Laagste prijzeD
45.00, f 22.50, f 4.50 en 2.25.
Z. M. heeft aan P. vaD Roojeu, te Amsterdam,
als blijk van Zr. Ms. goedkeuring en tevreden
heid wegens de redding van eeD drenkeling op
19 October 1871, en van een ander op 25 Juli
1872, toegekend eene gratificatie van 10, alsmede
een loffelijk getuigschrift.
Z. M. heeft aan F. van der Ree, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verleend als burgemeester
der gemeente Grootegast.
Z. M. heeft benoemd bij de rustende schutte
rijen in de provincie Zuid-Holland, 2de bataljoD,
lste compagnie, tot lsten luit. P. Alkemade, thans
2de luit. bij 2de comp.2de comp,, tot 2den luit.
J. Nachenius, thans schutter.
Z. M. heelt aan J. J. van Lidt de Jeude, op
zijn verzoek, eervol ontslag verleend als burge
meester der gemeente Wadenoijen, en tot burge
meester dier gemeente benoemd P. C. van der
Willigen.
Z, M. heeft Jhr. A. L. E. de Stuers, thans
secretaris vau legatie hij het gezantschap te Wee-
nen, overgeplaatst naar dat te Brussel, en Jhr.
Mr. D, A. W. van Tets beDoemd, tot Secretaris
van legatie bij het gezantschap te Weenen.
Z. M. heelt aan den heer D. Abro eervol ont
slag verleend als eersten tolk en waarnemend
kanselier bij het Nederlandsch consulaat te
Smirna, en als zoodanig benoemd den heer
M. Abro.
J
pli
jtü
u:l
UI
Vervolg'),
«Ik heb u uiet tegengegaan iu uw genegeu-
eid," zeidu hij tot zijne dochter, „als Jan inder
daad weer een man was gewoiden gelijk ioder
'/uder, dan zou ik mijn toestemming niet gewei
gerd hebben; maar ik laat u zelf oordeeleu, waar
L,at alles op zou uitloopeu. Laat hem jagen zoo-
rieel hij wil, en vergeet hem. Als men zoo mooi
als gij eu geld heelt bovendien, drommels!
an zult gij aan minnaars geen gebrek behoeven
«a, lijden."
n! Eèlise moest toestemmen dat hij gelijk had en
"rist niet wat te antwoorden. Zij bracht een deel
Man hare nachten weenende en biddende door,
lldle heiligen die zij kende smeekende om haar
■Pit, die. ongelegenheid te redden; maar zij kon
r yet besluiten om onherroepelijk te breken en
daardoor alle hoop te laten varen.
„Kpm, kom!" zeide vader Marlijn op zekeren
vond, «daar Lise zoo laDgzaam is in 't nemen
van een besluit, moet ik er mij maar mee be
moeien; dat liedje heeft nu al lang genoeg ge
duurd 1"
De eerste maal dat Jan weer op de hoeve van
Tinei kwain, zat Eélise uiet zooals gewoonlijk
onder den schoorsteenmantel, maar kookte de
oude Marlijn alleen het eten voor de varkens.
«Waar is Lise?" vroeg Jan, niet zonder eenigen
angst, eu met eene bevende stem.
«Zij is eeu beetje ziek," antwoordde de vader
„maar al was zij wel, dan zuu het toch hetzelfde
zijn, Jan.... zij zou u met verwachten."
«Wat wilt gij daarmee zeggen?"
«Dat Lise u niet meer spreken wil, en dat gij
vergeelsche moeite doet met hier te komen."
Deze wreede woorden, op een onverschilligen
toon geuit, snedeD Jan zoo door het hart, dat hij
op het punt was om een gil te geven, Hij hield
zich evenwel in, en hernam, op zijne lippen bij
tende, zoodat zij bloedden«En beeft Lise u ge
last om mij dit te zeggen?"
«Helaas ja, straks nog, op deze plaats, heeft
zij mij gezegd: Als Jan komt, zeg dan dat hij
heengaat, want ik wil hem niet meer spreken,
Op mijn woord, zij heeft het precies zoo gezegd."
«OI" zei Jan, met oogen die vlammen schoten,
«zeg hem dat hy maar heengaat! En gelooft
gij dat dit voldoende is om alles in orde te brengen,
vader Marlijn?"
,,'t ls voorzeker hard, dat stem ik toe; maar
Lise is vrij, niet waar? Wilt gij wat drinken om
vau den scbnk te bekouieu?"
«Dank u, dat zal van zeil wel gaaD.lk ga heen,
maar ik zeg u geen vaarwel, vader Martijn, gij
zult wel nader van mij hooren."
Hij vertrok met een dreigend voorkomen, bleek
en bevende van toorn, zonder dat de oude boer
zien het minst daaraan scheen te storen. «Dat
ziet er leelijk uit, mompelde de oude, in zijn
handen wrijvend. «Die drommelsche Jan houdt
voet by stuk en zal er niet van af te breDgen
zijn, vrees ik. Het is niet genoeg dat hij niet
meer hier komt, hij moet noodzakelijk het land
ruimen; ik zal er eens over denkeu."
Het duurde niet lang ol vader Martijn's gedach
ten kenmerkten zich door feiteD. Onder voorwend
sel van eene oude geit te verkoopen vertrok hij
den volgenden dag naar Mormoiron, vergezeld van
zijn kleinen herder, een jongen van veertien jaar,
een kind uit het godshuis van Carpentras, maar
een voedsterling vao zijne overleden vrouw en
op de hoeve gehouden om deD broode. Deze jon
gen heette Simon; hij was al zoo lang zwak en
mager geweest, dat men hem den bijnaam had
gpgeven van Quinze-Oncea (15 ons), en die naam
droeg hij nog steeds, al was hij door deu tijd sterk
en flink geworden.
Quinze-Onces kon lezen noch schrijven, maar
was reeds een goed herder. Hij was met het ge
bergte goed bekend en weidde zijn schapen al
tijd op de beste plaatsen. Het arme kind was
nooit buiten het dorp geweest, en het denkbeeld
naar Moruioiron te gaan met zyu meester vervulde
hem tegelijk met vreugde en onrust. Als wy
de geit goed verkoopen, zal er iets voor u over
schieten, had vader Martijn gezegd. Eu Quinze-
Onces, die nog nooit geld op zak had gehad, dacht
den geheelen weg over aan die heerlijkheid, en
was 't met zich zelf Diet eens wat er voor te
koopen.
«Wat zoudtgij het liefst hebben, Quinze-Onces?"
«Ol meester, ik durf het niet zeggen."
«Noem maar iets op, te Mormoiron is van al
les te koop. Zoudt gij b. v. eeu mooi mes willen
hebben?"
«O ja, meester, een mooi mes I met een heft
van hoornen dan een gat in het heft om er
een touw door te kunneD doen en het om het
middel vast te maken, anders mocht ik het eens
verliezen
«Drommels, weet gij wel dat zoo iets peperduur is!"
