liet' en leed van Oranje-Stam steeds innig deel
neemt, viert het mede. Ongetwijfeld ook een
ernstig feest, wanneer men bedenkt, welke smar
telijk beletsel die voltrekking van 't huwelijk
van H. K. H. Prinses Marie met Z. D. H. deD
Prins Zu Wied een jaar heeft vertraagd, en welke
zware verliezen Z. K. H. Prins Frederik en de
Vorstelijke bruid van hed6n sedert hebben ge
troffen, zoo deze droevige herinneringen on wille-
- keurig dezen dag bij allen, die in persoon of in
gedachte bij dit feest tegenwoordig zijn, moeten
oprijzen, laten wij ook niet vergeten, welke bal
sem de huwelijksdag van 's Prinsen éenig over
gebleven telg duet druppen in zijne nog versche
wonden. Het is een voorrecht, den Prins gegeven
op zijnen gevorderden leeftijd, dezen nieuwen
baud te zien sluiten, op innige gehechtheid des
harten gegrond. De Prins zal dit voorrecht weten
te waardeeren en bij de vele aandoeningen van
berusting, dankbaarheid en nieuwe blijde hope
in de toekomst, welke zijn vaderhart mogen ver
vullen, zal 't hem ongetwijfeld aangenaam en
troostrijk zijn, opnieuw de blijken te ontvangen
van de hartelijkste belangstelling des volks!
Reeds vroeg in den morgen begaven zich vele
wandelaars uit de hofstad, Scheveniugen, Leiden
en omstreken naar het Bosch enden Wassenaar-
schenvveg om getuigen te zijn van de levendigheid,
- welke er heerschte. Het heerlijke weder, daar
de natuur dit feest begunstigde, lokte daartoe
als van zelve uit. Wij zwijgen vau het feestelijk
aanzien van den Wassenaarschen weg, omdat daar
van reeds vroeger melding is gemaakt. Van af
de buitenplaats het Hoefijzer van den heer Schilfer
van Bleisvvijk waren alle buitenplaatsen met
vlaggen en guirlandes smaakvol versierd. Vooral
de uitgebreide buitenplaatsen Bakkershagen en de
Pauw waren sierlijk getooid met de banieren der
beide Vorstenhuizen en prijkten met de naam
cijfers van het bruidspaar. Maar zoo de gansche
onafzienbare weg naar Wassenaar éene door 't
zonlicht bestraalde allée van groen aanboodaan
genaam werd het oog ook getroffen door den
aanblik van het dorp zelf. De groote laan die
naar 't dorp geleidt en aan beide zijden door
oude linden is omzoomd, was de ingang naar
de groote dorpstraat, welke een zeldzamen aan
blik aanbood. De bevolking der gemeente Was
senaar had zich beijverd om van hare deelne-
ming in 't feest de ondubbelzinnigste bewijzen
te geven. Alle woningen tot de nedengen en
minder aanzienlijkeu, waren met groen en sparren
versierd; overal waren stellages opgericht om de
wandelaars in de gelegenheid te stellen den feest-
trein te zien voorbijgaan. Het was inderdaad een
.boeiend en fantastisch schouwspel, de woelige
menigte in de dorpstraat en op 't kerkplein daar
bont te zien dooreengemengd. De equipages van
de bezoekers der hofstad, de boerenkarren van
heinde en ver gekomen, de tallooze rijtuigen die
zoowel den Scheveningschen badgast als den
stedeling derwaarts hadden gevoerd, de steeds
wkssende stoèt van wandelaars, het satnéu vloeien
vaii landgenoot, vreemdeling en dorpsboeren in
hunpe verschillende kleeding, toch allen in de
ppgewekste stemming en onder den indruk van
den heugelijkeu feestdag, vormden inderdaad een
zoo schoon geheel op, als men zelden ergens, en
in het dorp Wassenaar zeker nimmer veree-
nigd zag.
Toch zou die opgewektheid nog klimmen, naar
mate de eigenaardige feesturen nader.len. Des
namiddags te 1 uur kwamen de vorstelijke
rijtuigen, die de leden van het Vorstelijk Stamhuis
eu hun hofstoet wachten op het huis de Pauw
bijeen. Men had daarbij gelegenheid behalve de
leden - van het Vorstelijk geslacht de vreemde
Vorsten op te merken, die zich tot dat doel ook
naar 't lustslot van Prins Frederik hadden be
geven.
Onmogelijk was van dit gedeelte van den feest
dag eemg verslag te geven.
Reeds is gemeld door vvieu en ten overstaan
vau welke hoogu getuigen het burgerlijk huwe
lijk van het Bruidspaar werd voltrokken. Wij
twijtelen niet of de Hooge Echtelingeu en de Ge
tuigen zullen bij die gelegenheid de pen hebben
gehauteerd, welke hun op zoo hartelijke wijze
door de gemeente Wassenaar ten geschenke is
gegeven en wij vernemen met zekerheid, dat de
Burgemeester van de gemeente Wassenaar, door
verkieziugsdrukle belemmerd op een korte eu
gevoelvolle wijze liet Echtpaar heeft toegesproken
en het Burgerlijk Huwelijk heeft voltrokken.
Voor de burgerlijke wet waren H. K. H. Prinses
Alarie der Nederlanden met Z. D. H. den Prins
Von Wied als man en vrouw vereenigd. Langer
duurde echter de plechtigheid, welke op 't pro
gramma was aangekondigdde feestelijke optocht
naar de kerk en de huwelijksvoltrekking in de
kerk zelve.
Te lialftwee begaf zich het Hooge Bruidspaar
HU.MM.de Koning en Koningin en verdere Vorste
lijke personen met hunne hofhouding op de door
het programma aangewezen wijze naar het kerk
gebouw. Statig en langzaam reden ze door de
Wassenaarsche hoofdstraat en over het kerkplein,
aan wier in- en uitgang fraaie eerepoorteu
waren opgericht, wederom versierd met de ba
nieren eu deviesen der beide Huizen. Langs
dien weg werden zij voortdurend hartelijk ver
welkouid. Van alle zijden klonk het hun „Leve
de Koning" „Leve het Bruidspaar' tegemoet. Aan
den ingang van het kerkgebouw gekomen, werd
de Vorstelijke stoet geleid naar de kerkekauier,
om het oogenblik af te wachten dat alles iu ge
reedheid was om de kerkplechtigheid te doen
aauvaugen. Het was bijkans twee uren toen de
leden vau liet Vorstelijk Huis in de door het
programma omschreveu volgende en voorafgegaan
dbor hel Hooge Bruidspaar de kerk uitreden,
iner is de piaais te vermelden, dat ook de kerk
eenvoudig, net was versierd en de kolommen
waaronder de leden van het Vorstelijk Huis had
den plaats genomen met guirlauders waren om
vlochten, terwijl ook de kerklaan in een tuin was
heischapeu, overvloeiende vau keurige bloemen
en gewassen. Bij het binnentreden van het Bruids
paar en de Vorstelijke personen stond de ver
zamelde menigte, staatsman en landbouwer, leden
tun het corps diplomatique en leden van den
Staatsraad, edelman en boer, jonkvrouwe en
dorpelingen op van hunnen zetel en deed het orgel,
dat reeds vroeger zijne welluidende toonen had
doen hooren, het Wilhelmus van lYatsauwe" ver-
neineu. Eeue diepe stilte heerschte er in de
kerk toen üs. Van Rhtjn het preekgestoelle be
klom en juist dat oogenblik kon uien waar
nemen om oog te laten weiden over de schare
van ernstige toehoorders eu toehoorderessen,
landgeuooteu en vreemdelingen, die zich binnen
de enge wanden van het nederige kerkgebouw
hadden vereenigd. Onmogelijk tan al de toilet
ten der dames en de costumes der genoodigden
in korte trekken eene beschrijving te gefen.
Het bijeen zijn van alle Ministers, leden var het
korps diplomatique, kamerheeren en leden der
verschillende hofhoudingen met hunne dameskan
een kort begrip doen ontstaan van den rijkdom
en de verscheidenheid van kleeding, welke men
hier op éene zoo enge spanne gronds bijeen zag.
Maar aller oog richtte zich onwillekeurig laar
het toilet der bruid. De pracht van dat toilet iaat
alle beschrijving te boven. Laten wij trachten
daarvan eene zwakke voorstelling te geven.
Het toilet van H. K. H. Mevrouw de Prinses
Marie, Hertogin Von YVied (waarvan de bewer
king alle eer doet aan den kunstzin van bet luis
Trippelvitz te 's-Hage) was een lang sleepgewaad,
gemaakt van wit zijden stof, doorweven mei zil
ver (drap d' argent). Het lijf van het gewaad
was hoog open en gegarneerd wit zilverbloide,
alsmede de mouwen. De rok was geheel iri de
rondte geborduurd met een breeden rand van
zilver, oranjebloesem en bladeren. Over het kleed
bevond zich een zeer lange sleep van dezelfde
witte zijde, met zilver doorweven als het k/eed
en eveneens met een breede geborduurden rand,
welke rand evenzeer was van zilver bewetkte
oranjebloesem met bladeren van zilver en geveerd
inet wit satijn. De kroon die de Hooge Brnid
droeg was met een witte tulle sluier afgezet. De
sleep werd gedragen door de vier Hofdames 7an
de Prinses, allen gekleed in witte hooge zijden,
doffe kleederen, gegarneerd met witte Brustel
sche kanten eu lila. Ook trof het rijk, maar een
voudig wit gewaad van H. M. de Koningin alle
opmerkzaamheid, terwijl de mee6te dames gekleed
waren in wit satijn met lila garneersel en Brus-
selsche kanten. Z. M. dn Koning, de Prius Vou
Wied, zuomede de overige Prinsen waien in ver
schillend militair tenue.
Ds. Van Rhijn, na het preekgestoelte beklom
men te hebben, verzocht de gemeente aan te kef
fen Psalm 10S (vers 1 eu 3) omdat deze verzen
het auditorium zou plaatsen op't rechte standpunt
van 't oogenblik. De gemeente zong daarna de
volgende verzen
Loof, loofden Heer, mijn ziel, met alle krachten,
Verhef Zijn naam, zoo groot, zoo heilig't achten,
Och, ol nu al wat in mij is Hem preez'!
Loof, loof mijn ziel! den Hoorder der gebeden,
Vergeet nooit éeu van Zijn weldadigheden,
Vergeet ze niet, 't is God, die z' u bewees!
Loof Hem, die u vergunt uw zielsverlangen,
En 't goede tot verzading doet ontvangen,
Uw jeugd vernieuwt, gelijk eens arends jeugd.
De heer doet recht, is heilig in Zijn richten,
Treft iemand druk, Hij wil den druk verlichten,
En hard en mond vervullen met Zijn vreugd.
Psalm 103: vs. 1 en 3.
üs. Vau Rhiju knoopte zijn aanhef van zijne
rede onmiddellijk aan de door de gemeente psalm
verzen vast. Wij volstaan wat die rede betreft,
met in korte woorden de gedachten van dien
eerwaarden leeraar terug te geven.
Hij begou met de vermoedelijke reden te ver
melden waarom juist dit nederige dorps-heilig
dom tot deze nationale godsdienstige plechtigheid
(waarop gansch Nederland de oogen had geves
tigd) was uitverkoren. Dit kon geen bevreemding
wekken. Wassenaar was de geboorteplaats van
de Prinses. Van hare vroegste jeugd stelde zij er
bijzonder prijs op gelijktijdig met het landvolk
iu deze kerk hare bidstond te houden. Zij kwam
er zoo dikwijls van Hare Doorluchtige ouders
vergezeld. Nog aan het laatste avondmaal had
zij hier deelgenomen en nog den voorlaatsten
Zondag was zij hier gekomen aan de hand van
Haren Bruidegom. Er was dus een innige band
tusscheu de gemeente en de Bruid en het was
een eer en eene voldoening op dit oogenblik het
welkom toe te roepeu der gansche gemeeuteaan
het Bruidspaar eu Haar hoog aanzienlijk geslacht.
Onze aardsche Koning was hier tegenwoordig,
maar de ernstige bekentenis van het oogenblik
lag iu de tegenwoordigheid van onzen Heinel-
schen Koning, voor wieu hoog eu laag dezelfden
zijn en die alleen naar-de harten ziet. Hier beriep
zich de zieleherder op den geliefden leerling van
Christus Johannes die in Hoofdstuk i vers 11 een
bruilott schetst, die in zoovele opzichten punten
van vergelijking aanbiedt met deze huwelijks-
vereenigmg. Na een korte vergelijking tusscheu
hetgeen liet huwelijk was bij het Joodsche volk
en de Heideusche volkeren oeroudheid, wees hij
op het opmerkelijk verschijnsel, dat de Hersteller
van ons zondig menscheugeslacbt aaugevaugeu
is zijne helpeuue, verlossende heerlijkheid aller
eerst bij een bruiloft te openbaren. De redenaar
outvouwde de diepe beteekenis daarvan en in
welken zin nog heden het wonderteeken van
Kana kan worden gezegd te geschieden lot ver
sterking des gelools iu den Middelaar tussclien
God eu de menschen. Geen gelukkig huwelijk
waar de Christus is buitengesloten en Christus
wit nog zijne heerlijkheid openbaren overal waar
bij in huis en gezin als gastvriend wordt ontvan
gen. Dit geldt vooral wat meusch heet, zonder
onderscheid, maar voor dit Vorstelijk Bruidspaar
in 't bijzouder en zoo natuurlijke genegenheid
de grondslag is van ieder gelukkig huwelijk, het
christendom moet er het cement van uitmaken.
Na iu korte trekken over de waarde van het
huwelijk en over de gelijke waarde daarvan
voor huogere en lagere te hebben uitgevoerd,
richtte de redenaar een afzonderlijke toespraak
lot den Bruidegom eu Oen Bruid.
Den Bruidegom herinnerde hij aan den aan
doenlijke lijkbaar van 3i December vau het vorig
jaar eu aan de woorden toen door hem gespro
ken en welke Inj thans iu't oogenblik herhaalde.
Het was de roeping vau den Vorst Vou Wied,
en de redenaar twijlelde niet of die roeping zou
worden vervuld, om de levensavond vau Prins
Frederik der Nederlaudeu, zijnen gnjzeu, beproef
den, diei baren vader te verhelderen.
Jegens zijne uitverkorene Bruid twijfelde de
iedeuaar met of hij zou zijne heilige plichten
keuueu.
Aan de Bruid kou hij geen beter voorbeeld
stellen dan hare iu God rustende moeder, die
haren echtvriend eu hare kinderen steeds tot
steun en troost had verstrekt, een voorbeeld van
echte huisselijkheid en vrome plichtsbetrachting
'vau iielde eu geloof. Zoo moge ook zij zijn voor
haren gemaal.
Ook herinnerde spr. de Bruid aan Louise Heu-
riette van Oranje-Nassau, dochter van een Hol
landscheu Prins Frederik, aan wier nagedachte
nis iu den Duiischeu evangelischen calender den
dag van den lOdeu Juli is gewijd als aan eeue
heilige. Eindelijk was hij op de treffeuste overeen
komst tusschen de beide vorstenhuizen van Oranje
en Wied in zedelijken aard, iu bistoiische eu
evangelische beteekenis en ook in de kracht en
bedoeling van beider wapenkleur en zinspreuken.
Na deze toespraak zong de gemeente op de
wijze van psalm 84 het volgende:
God, die in Christus Vader zijt,
Die droeven troost hun 't hart verblijdt,
Och, laat deez' echt U wel behagen I
Tot U gaan onze smeekgebeên
Van U daalt al het goede alleen,
Dat goede ook, dat wij voor hen vragen.
Schenk Uwen zegen hier en daar,
O Vader! aan dit dierbaar paar.
Hierna geschiedde de huwelijksinzegening door
den Weleerw. heer Hofprediker des Konings, Dr.
G. Ruitenschild.
Zijn weleerw. nam in een inleidend woord
aanleiding te gewagen van de geschiedenis der
beide doorluchtige Stamhuizen, welke geschiedenis
vroeger en later wijst naar velerlei afwisseling.
Bevredigend achtte hij het echter dat daarin zoo
menigmaal het leed verzacht en duisternis ver
vangen wordt door licht. Wij zegenen dezen dag
zoo liet Zijnweleerw. zich nagenoeg en met veel
gevoel uit, wij zegenen dezen dag, die na zoo
vele maanden van rouw, gevaten en onrust,
spreekt van nieuwe Weldadigheden en Trouw,
gelijk aan de Vaderen, zoo ook aan U, Hunne
Kinderen bewezen. Ook elders is innige deelne
tiling gewekt. Nederland en Neuwied die Hunrie
Vorstenhuizen eerbiedigen en beminnen, geden
ken U, Christelijke Echtgenooien, met weemoed,
en éen met onze gebeden.
Door Zijnweleerw. werd vervolgens, onder
wijziging van het formulier van den Huwelijken
Staat, voor de Gemeente te bevestigen, herin
nerd aan de ernstige roeping, waartoe én Gemaal
èn Gemalin vrijwillig en duur zich hebben ver
bonden; de beloften werden gevraagd, dat de
hooge Gehuwden den nieuwen band eerbiedigen,
voor elkander leven en in alle dingen trouw en
geloof willen houden, naar uitwijzen van hel
Heilig Evangelie. Die beloften werden onder toe
bidding van licht en hulp, aangenomen in naam
der Gemeente als getuige.
Aan Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Frede
rik werd door Zijnweleerw. herinnerd, wat dit
scheiden voor het vaderhart zal verzachten, en
hoe ook nu, gelooveude en hopende, Z. H., als
van ouds, boven de stormen en beproevingen van
dit leven, zich zal verheffen. Hoe de onbepaalde
zucht om wèl te doen een Vorstelijk karakter
siert en adelt, werd tot opwekking voorgesteld
aan de hooge echtgenooten.
Aan Zijne Majesteit den Koning, Hare Maje
steit de Koningin, de Koninklijke en Doorluchtige
Vorsten en Vorstinnen werd door Zijnweleerw.
dauk en hulde betuigd en de ervaring toegebeden,
dat Zij in der welgezinden harten immer zijn
gevestigd eu op al Hunne wegen geplaatst, onder
een goeden en getrouwen Leidsman.
Der christelijke vergadering is aangeprezen,
dat alle hare Leden telkens weder onder geleide
van den Zaligmaker en Heer zich mogen plaatsen.
Treffend was vooral hier het oogenblik. De Echt
genooten knielden, eu de geestelijke herder bracht
Gode hoogen lof, Hem, die hen heeft geleid, be
schermd en tcreenigd. Vurige gebeden werden
voorts uitgestort voor de tijdelijke en eeuwige
belangen van Vorst en onderdanen.
Met zegenbeden werd de plechtige wijding van
het hooge Huwelijk geëindigd; de innige rede
werd uitgedrukt, dat trouw zou worden bewaard
liet gegeven woord, en de grootste zegen zou dan
niet uitblijven, zoo is God nabij en zal 't wel
gaan, is toch de gegeven verzekering.
Met diepe aandoeuing werd het uitgesproken
Auieu herhaald en hief nu de Gemeente aan
naar het gewijde lied van Psalm 134, vs. 3:
Dat 's Heeren zegen op U daal',
Zijn gunst mt Zion U bestraal;
Hij schiep 't Heelal 'Zijn naam ter eer',
Looft, looft, dan aller Heeren Heer!
O Zoon des Vaders, Hoofd en Heerl
Voor U knielt uw gemeente neer,
Wil als in Kana hun verschijnen;
Toon hun ook Uwe heerlijkheid,
Doe hun ook door Uw heilbeleid
Al wat de ziel beknelt verdwijnen.
O Gij, wiens bloed wascht van de zond',
YVees Gij de derde iu hun verbond!
Heel Neerland is de ontroering groot,
Nu Gij een dierbre Oranje-loot
Naar 't Duitsche Rhijnland gaat verplanteu
Heel Neerland smeekt U voor deez' spruit;
Zij wortle ginds, breid' wijd zich uit,
Tot vreugd van oudreu en verwanten.
O Heer, die hier en ginds gebiedt,
Blijf met Oranje en 't Huis Von Wied!
Na liet zingen van deze verzen door de ge
meente, beklom Ds. Van Rhijn opnieuw het preek
gestoelte doch alleen om op dezen plechtigen dag
de gemeente aan te bevelen ook een offer te bren
gen op het altaar der liefdadigheid. Hij vermelde
met genoegen dat hij dezenmorgen tot dat doel
van de vorstelijke leestgenooten, reeds eene aan
zienlijke geldsom had ontvangen.
De godsdienstige plechtigheid had hiermede een
einde genomen.
De jonggehuwden, de leden van het Vorstelijk
Huis begaven zich naar de kerkekamer terug en
keerden van daar naar het Huis de Pauw, onder
het blij gejuich der aangegroeide menigte. Ook
de hooge getioodigden begaven zich naai- hunne
rijtuigen en vereenigden zich aan het dejeun- r
doiiatoire dat op het Huis de Pauw door Z. K. II.
prins Frederik werd aangeboden. Wat dit dejeu
ner betreft, kunnen wij natuurlijk alleen inede-
deelen liet door de gunstig bekende ürtna Wed.
Spauier keurig vervaardigde menu dat bestaat uit
„Potage a la Duchesse; Petits patés k la Fran-
caise; Filet de Boeul' k la Bohémienne ;Chapons
k I'ludieuue; Cótelettes de mouton aux pointes
d'asperges; Hivre de SuhglierCailles èt la Royale
Peths pois; Salade de Saumon; Dinrionneaux
Iruffés; Timbales de riz it ITmperatrice. Galée
de pêches au vin de Champagne garni; Glacés et
Dessert.
Te ruim halfvier waren de toeschouwers eerst
in staat het dorp Wassenaar te verlaten, waar
zich de politie der gemeente, versterkt door die
van 's-Hage, onder leiding van den inspecteur
Harden berg zeer ijverig en met goed gevolg van
haren moeielijken laak kweet, terw ijl nog zeer
velen achterbleven om de feestelijkheden van he
denavond bij te wonen.
BUITENLAND, r;
hapte J
Frankrijk. audient
Uit Rome wordt aan het Journal des Dél:en den
schreven Het Italiaansche gouvernement man
hier thans éénen vertegenwoordiger, den m,W"*T,
van buitenlandsche zaken; eerst met de i18
Sept. a. s. zal het algemeene bestuur des koaii raDhf
gezegd kunnen worden hier gevestigd te t be»elei
Het is hier ter stede volkomen rustig; e, patfl
de daad niet van revolutionairen aard, icïjl
wat in ernst dien naam verdient, in het optr'^Bs
op te merken. de reg
In de kerken van Rome worden de guds js dooi
oefeningen en kerkplechtigheden ge koudiunijjj
dezelfde wijze als vroeger, eu wel onder
zeer grooten toevloed van geloovigen; schikt
heb ik mij zelf kunnen overtuigen. De gi teruggi
in de kerken afgelezen brief van den kand ljf„
vicaris, die aan de geloovigen het lezen vaif pc;
dagbladen, behalve de kerkelijke organeivaste
eene doodzonde verbiedt, brengt, zoover graat
merken kan, niet de minste beweging in Vorme
moederen teweeg. M
Het aantal hier ter stede uitkomende dagbl^*"^
van liberale kleur is vrij groot; doch tot uging
kunuen zij niet gezegd worden tot de sitjury
der dagbladpers te oehooren; zij zullen deD» jpet
eer door het gebrekkige harer redactie, dat.
de mandamenten van den kardinaal-vicariils Boe
worden opgaug te maken. Aan den andereq De
hebben ook de voorstanders der pauselijkerje gp
ring een eigen orgaan, nl. den Osservalore /k'
die onder de nieuwe orde van zaken beii«?S";
schreven eu meer gelezen wordt dan vroe»uaar 1
Op de stralen dezer stad ontmoet ik zeei Pai
priesters in hun ambtsgewaad. In al'gek-jje co
wijken ziju, naar gezegd wordt, eeuige t' -
lijkeu op straat aangerand eu beleedigd Btemn
geen zoodanig feit door den Osservalore h van 1
onopgemerkt en onvermeld wordt gelaten, de g,
voor zeker worden gehoudenen het Italiaai
gouvernement doet wat het kan om zulke 1 10
te beletten; dit heeft het beloofd, eu zijn werd
belang vordert dat het ter goeder troutv De
plicht vervulle. yaD
Voor het Vaticaan, aan den voet van
groeten trap, slaat een wachtpost van its! I*
sche grenadiers, en bovenaan den trap ee: rucht
daat van 's Pausen Zwitsersche lijfwacht 0iaa*!
een achterlaad-geweer op den schouder, li
de Paus uitging, zoo hij van den Italiaan
wachtpost de militaire eerbewijzen ontva:
buitendien staan er militairen van 's Kt
lijfwacht gereed om den Paus te verge
wanneer hij verkoos door de straten de Tei
te wandelen of te rijden. Welk een zonder gende
wonderlijke toestand! En toch is het wel i Te]
lijk dat die toestand nog lang voortduuri coll
heeft niets van eene crisis die wegens hart of J
ligheid spoedig eenen of andereu afloop trege
nemen. Er zal zich met de hervatting der W£.
gevende zitting een netelig vraagstuk voon doen
namelijk of de hier gevestigde opperbesture: gen 1
kloorsterorden eu godsdienstige gestichten al ya3ej,
deel der met zeer bijzondere voorrechten 1 keuz<
tigde hofhouding van den Paus beschouti
wel onder het gemeene recht gesteld, dat is
de wetten des kontugrijks opgeheven zullen
den. Denkelijk zal er hierin een midde:
worden gevonden.
De paus schijnt vooral in Europa's tegen
dige gesteldheid grond te vinden om ii:
afwachten Ie houding te volharden. Het-
sche hof meent dat er in Europa eene 0:
rinn „aaude i.-, die tot eenen nieuwen sias
zaken" moet leiden, doch wellicht geruiuiei
zal behoeven om af te loopen; hel wacht i
op het einde daarvan, en intusscheu ven
het alles waardoor het iets van zijne rechlt
aanspraken zou laten vallen.
Het italiaansche gouvernement wil des
te Rome houden en met hem, zoo mogelijl ad
goede verstandhouding levendat is ooi leve
wensch van negen tienden van het Italiaai de t
volk, zelf» vau vele vrijdenkers. De wensch ren
het Italiaansche gouvernement is ten halve
vu ld, daar de paus zich nog te Rome bei
en nog liet oor sluit voor degenen die
trachten te bewegen om de stad te verlateii
Engeland,
Het werkliedenverbond te Londen heeft, o dien
voorzitting van den vredestichter Edinond Be den
een meeting gehouden, om te handelen over B
internatiouule vieüerechtbank. Men heeft da; beri
het tuigende ontwerp aangenomen„Daar de hier
log als middel LOt beslechting van volkenret en
hjke geschillen onbillijk en in strijd is met goei
aard eu den geest onzer eeuw, kau het be: j
van vrede eu eendracht krachtig bevorderd i 8ja£
den door de oprichting van een Hoog Gere- de
hof der Volken, op de volgende grondsla stai
Art. 1. Elke afzonderlijke en onafhankelijke de
geering zal het recht hebben een gelijk si gev
vertegenwoordigers naar die rechtbank af te t het
digen. Art. i. De rechtbank zal een wetboek var
intei nationaal recht outwerpen, om, op grond tijd
daarvan, de geschillen te beslechten, welke aar
scheu de vertegenwoordigde regeeriugeu moe: die
ontstaan. Art. 3 De werkkring van het sclv gel
gerecht zal zich tot alle vertegenwoordigde rt pat
ringen uitstrekken; zijn bevoegdheid tot im: ter
ging zal zich echter bepalen tot de uitsluitend om
tenlandsche betrekkingen van elke regeerin" hel
inwendige aangelegenheden zijn er vau uiig uw
ten. Art. 4 Indien een der vertegenwoord j
regeeriugeu weigert zich aan de uitspraak rjc-
rechtbank te onderwerpen, of daaraan bu p0]
een bepaalden tijd gevolg te geven, zal zij b» ve,
het volkenrecht worden gesteld de overige re ge]
ringen zullen alle diplomatieke betrekkingen i
dergelijke mogendheid afbreken en de han- eei
betrekkingen met haar verbieden, totdat aai
uitspraak van de rechtbank gevolg zal geg<
zijn.
T'jEUiEGmAJYIJiEA
Madrid, 18 Juli. Men zegt, dal Serrano
Koning heeft voorgesteld de Internationale bu
de wet te stellen en een krachtige politie
doen gelden in alle quaeslién de openbare
betreffende. Zorilla zou zijnerzijds hebben i
gesteld een zeer liberale uitvoering te geve»
de grondwet van 1869 en een burger-mili»
vormen, 400,000 man sterk. Ook verhaalt
dat de verzoeningsgezinde denkbeelden bij
leden der meerderheid veld winnen. Sagasl»
verklaard hebben, dat hij geen deel wild»
maken van een combinatie, welke geen o
De
in h
huis
ge»,
te k
gave:
van
moet
Di
in 1
steld
en i
over
Zi
denl
A
den
van
en
te t
he
be
te
ne
de:
ve!
te
tw
tei
ee:
da
he
w
aa
