«V
«oede uitwerking, d.at de Turksche trom achter
je koren was geplaatst, waardoor de eigenaardige,
«edempte toon van een aanrukkend bataljon werd
voortgebracht. Zou eene lichte maar voortdurende
neiging om te dalen in de stem van mej. Le Lièvre
niette veranderen zijn? De stem klinkt zoo ziel
vol dat men met spijt de zuivere intonatie mist.
leer (schoon klonk de baryton in de wonderlijke
passage, waar Max Bruch, alsof hij zelf vervuld
„as van de schoonheid zijner compositie, geheel
legen de grondbeginselen der nieuwe school, meer-
ualen ook met begeleiding van het koor laat
herhalenFahrl wohl denn, Weib und Kind daheim I
De schoone stem van den baryton nam hier geheej
een dramatische vlucht.
Zeer bijzonderen indruk maakt ook het slot
van het stuk, door ntej. Le Lièvre zeer schoon
ingezet: Nun hat unt erettet die alle Treu'I enz.
Den directeur en alle medewerkers, solisten,
koor en orchest, zij een hartelijk woord van dank
loegebracht I
KOLONIËN.
SURINAME. Paramaribo, 4 April. De ge
neesheer N. Anslijn, alhier, maakt naar aanlei
ding van een algemeen verzoek, door de heeren
Mouton en Coinp. te 's-Gravenhage gedaan, in de
5„rin. Cl. bekend dat het resultaat der behande
ling van pokken met Sarracenia Purpurea, hem
niet bijzonder gunstig was gebleken bij de laatst
eheerscht hebbende epidemie van kwaadaardige
kken te Curasao. Doch zooveel te meer waarde
chtte hij aan vaccinatie en revaccinatieimmers
n dezelfde epidemie bleven de militairen en ma-
éhaussees, op twee k drie gevallen na, vrij van
lie vreeslijke ziekte, terwijl de militairen de
raten bezochten alwaar de epidemie het hevigst
oedde, en de maréchaussees het toezicht had-
en op vervoeren, begraven, isoleren eu desinfec-
eren. Ik vermeen (zoo besluit de heer Anslijn)
it le moeten bekend maken, opdat de leek, ver-
rouwende op een specificum, de vaccinatie niet
oge verzuimen.
De koloniale stoomer Vice-Admiraal Rijk, die
en JOsten Maart met de mailpakketten van hier
tar Demerary vertrokken was, verloor voor
trbice zijn schroef, maar bereikte, al zeilende,
tn 22sten Georgetown. Door de noodzakelijke
jaratie, werden de per Engelsche mailboot
'gebrachte, voor Suriname bestemde brieven-
'ketten, den 24sten per schoener Onderneming,
spit. Abendanon, van Demerary geëxpedieerd,
e passagiers zijn te Georgetown gebleven, om
et den Vice-Admiraal Rijk te vertrekken.
Uit de balans der Surinaamsche bauk blijkt,
at zij den lsten April 1871, bij een specievoor-
ad van 347,683, voor eene som van 7630,535
inder aan bankbiljetten in omloop had, dan
aartoe zij gerechtigd is; terwijl de specievoor-
ad, op zijne beurt, f210,178 meer bedraagt dan
1 dekking der opvraagbare verbindtenissen door
e wet gevorderd wordt.
Een besluit des Gouverneurs ziet, onder
agteekening van 28 Maart, het licht, waarbij
e Commissaris van Politie te Paramaribo wordt
aagewezen als de ambtenaar in wiens handen
esteld worden de schepen of goederen, die in
te of op de buitengronden gered, geborgen of
evischt worden zonder dat de schipper, andere
"velhebber, eigenaar der lading of geconsigneerd e
aarbij aanwezig of bij de bergers bekend zijn.
Curasao 1 April. Alhier is aangekomen de 2de
ueuant des artillerie J. G. O. de Veer, overge-
laatst van het garnizoen te Suriname bij dil
hiér. j
Eene weldadigheids-loterij wordt hier geor-
iseerd ten behoeve van het Oude Mannen- en
Nuwenhuis op Cura9ao. Men stelt zich daarvan
«I goeds voor; het geld dan ook eene instelling
ier doel het is het lot van oude lieden op dit
'land te verbeteren, onverschillig voor welk al-
r zij nederkuielen."
B ÜITENLAND.
Frankrijk.
Niettegenstaande de ongehoorde verwarde toe-
'nden in Frankrijk valt er uit dat land op het
kenblik zeer weinig nieuws mede te deelen.
P het krijgstooneel is nog niets beslissends voor-
w'gevallen. De troepen van het gouvernement
ebben alleen het park, het kasteel en het kerk-
van Issy bemachtigd, ten gevolge waarvan
eu verwacht, dat de val van het fort zelf ook
«edig zal volgen. Het leger der Commune is
11 verdeeld in en buiten de stad, in dier voege
alleen de sedentaire garde binnen de muren is
tergebleven. Het bevel over de strijdende natio-
garden is behalve aan Dombrowski, nu ook op
dagen aan den generaal Wroblesky, tot nu
een onbekende militaire grootheid. Naar den
ui te oordeelen schijnt de commune een voor
de te hebben oiii de verdediging barer belan-
aan vreemdelingen en vooral aan Polen op
d'agen.
Ten gevolge van beschuldigingen, van wreed-
'd in de bladen der Commune tegen de aan-
"e'ders van het gouvernements-leger voorko
rtte, heeft een lid der nationale vergadering,
eei^ officier der marine, een protest doen indienen,
dat echter door den minister van oorlog gecou
peerd is, omdat zulk eene rechtvaardiging voor
alsnog onuoodig was en er na herstel der orde
een raad zou benoemd worden om alle quaestien
van deloyauteit te onderzoeken.
De nationale vergadering heeft verder een wets
ontwerp van den heer Dufaure goedgekeurd, waar
bij de goederen, waarop door de Commune beslag is
gelegd, voor onvervreemdbaar worden verklaard,
zoodat de eigenaars ze steeds zullen kunnen terug
vorderen. Deze billijkheidsmaatregelen zijn voor
zeker alleszins goed te keuren, maar het ware
te wenschen, dat de kansen om ze ijiderdaad ter
vervulling te kunnen brengeu wat spoediger eene
gunstige wending voor het gouvernement namen.
De vergadering zal waarschijnlijk voor. eenige
dagen uiteengaan, daar verschillende leden zich
naar hunne departementen willen begeven, om
invloed uit te oefenen op de gemeentelijke ver
kiezingen.
De voornaamste oorzaak, die de vredesonder
handelingen te Brussel zoo langzaam doet vor
deren, is eene quaestie over teruggave van Duit-
sche handelsschepen, die door Fransche kruisers
zijn genomen. De Pruisische bladen, de Kölniiche
Zeitung eu de Kreuz-Zeitung, beweren, dat de
quaestie uit het oogpunt van het zeerecht zeer
gemakkelijk is op te lossen, nl. door eenvoudige
teruggave der genofnene schepen, dat de Fransche
regeèring hiertoe ook wel zou genegen zijn, maar
dat haar goede wil afstuit op den wil van den
minister van marine, die de manschappen van
de Fransche kruisers hun aandeel in den op
brengst der vermeesterde bodems niet wil ont
nemen. Wij weten niet in hoeverre de Duitsche
schepen aan vreemde compagnieschappen toebe
hoorden, welk soort van lading zij aan boord
hadden enz. Maar zeker is het, dat de1 bewering
der Pruisische bladen, als zou de quaestie zoo een
voudig te beslissen zijn, ons gewaagd en eenzijdig
toeschijnen bij de groote onzekerheid die er op het
gebied van het zeerechtnog steeds bestaat,en waarin
dan ook volgens de meest bevoegde autoriteiten
noodzakelijk in moet voorzien worden. Genoemde
bladen verzekeren intusschen, dat het Duitsche
gouvernement niet van plan is in deze zaak het
minste toe te geven. Deze glorieuse verzekering
komt ons voor, met het oog op Elzas, Lotharingen,
milliarden, requisitien, kortom op de geheele in
halige handelwijze der Duitschers, hun gouver
nement eer tot schande dan tot eer te verstrekken.
Grx-ieltenlancl.
Zooals men weet liepen eenigen tijd geleden
geruchten, dat de goede verstandhouding tusschen
de Porte en Griekenland gevaar liep ten gevolge
van de overbrenging naar Athene van het stoffe
lijk overschot aan den Patriarch, Gregorius V, wiens
lichaam tot nog toe in Odessa een veilige rust
plaats had gevonden. Men vreesde over manifes
tation van de in Contantinopel aanwezige Grieken
bij de doorvaart van het schip, dat het lijk naar
Athene zou overbrengen. Men vreesde vooral
te groote opwekking van het nationaliteits-gevoel
te Athene wanneer het overschot van het slacht
offer voor de grieksche zaak, de hoofdstad werd
binnengevoerd. Men vreesde ten gevolge hiervan,
dat de Porte de overbrenging van het lijk zou
verhinderenkortom men was bang voor een
vredebreuk tusschen twee staten alleen omdat
een weinig asche aan den gi'Qnd van een dier
staten toevertrouwd zou worden! Doch gelukkig
heeft de uitkomst bewezen, dat men, zich hier
toch nog een al te slecht idéé vormde van de
lichtzinnigheid waarmede vorsten, gouvernemen
ten en volken de weldaden des vredes opofferen
aan persoonlijke inzichten en onbeduidende voor-
oordeelen. Wel is er quaestie geweest tusschen
Ali Pacha en koning George, aan welke stad de
eer zou toegekend worden om den tot stof ver-
ganen geestelijke voor het vervolg eene rustplaats
te verleenen, maar dit getuigde juist voor eene
vriendschappelijke gezindheid der Porte, daar
zij aan hare hoofdstad Constantinopel deze eer
wilde vergunnen. En de Turken én de Grieken
van 1371 hebben begrepen, dat zij niet meer de
overiieerschers en de opstandelingen van 1821 zijn.
Het schip, dat met de zending naar Odessa
belast was, waartoe met opzet geen oorlogs
maar eeh handelsvaartuig was gekozen, heeft
zonder eenige manifestatie Constantinopel en den
Bodphorus gepasseerd en zal ook zijn tocht zonder
eetiigé verhindering ten einde brengen. Te Athene
zijn voor alle zekerheid maatregelen genomen
om- eene eventueele uiting van het volksgevoel
te. voorkomen, en wij mogen dus gerust aanne
men,. dat de sedert 50 jaren gestorven Patriarch
geene aanleiding aan zijn nageslacht zal geven
om elkander te mishandelen en der vernietiging
prijs te geven. Niemand zal intusschen beweren,
dat er voor de begrafenis van dezen vijfden
Gregorius niet genoeg zorg is gedragen, daar het
nu de derde keer is dat hem eene rustplaats
wordt ingeruimd. De wijze waarop men de beide
eerste keeren de laatste eer aan hem bewezen
heeft, is merkwaardiger dan deze laatste ter aarde
bestelling eu wij nemen derhalve hier de volgende i
beschrijving over, die eeu Oostersche correspondent
van de Indépendance daarvan geeft:
//Gregorius V was op den patriarchalen zetel
te Coi. tantinopel gevestigd in het jaar 1821, dat
is i n tijd" \an den Griekschen opstand. Hij werd
door de Turken verdacht, in verstandhouding te
staan met de hoofden van de insurrectie, en
dien ten gevolge van zijn patriarchaat beroofd
en in het openbaar opgehangen. Zijn lichaam
werd eerst aan allerlei beleedigingen van de
bevolking blootgesteld en vervolgens, met gewich
ten beladen om het onder water te houden, in
de Corne d'Or geworpen In dien tijd van
bloedige wraaknemingen, waarin dagelijks hon
derden het slachtoffer werden van eene opper
vlakkige rechtspraak, Was dit de gewone manier
van handelen der Turken. De bisschoppen
van Ephezus, van Cijzïcus eh vele anderen
werden óf opgehangen óf onthoofd en vervolgens
met een steen aan den hals onder de wateren
van den Bosphorus bedolven.
Eenige dagen na de exécutie van den patriarch
Gregorius, hoorde men 's nachts aan boord van
een schip uit Céphalonia, dat in de Corne d'Or
voor anker lag, een voorwerp op de maat van
den golfslag tegen de kiel van lret schip slaan.
De kapitein, in de meen ing daVer een of ónder
gedeelte van de tuigaadje was losgeraakt en hem
averil zou kunnen bezorgen, gaf bevel aan zijne
manschappen om het voorwerp te gaan wégne-
men. Een boot werd neergelaten; blaar hoe groot
was dé verwondering der bemanning, toén zij
in plaats van een'Stuk hotft of balk hétTijk v'd'n
een iiiensch opvischten. De duisternis van den
nacht verhinderde om het in bijzonderheden op
te nemen, maar, toen het eenmaal aan boord
was geheschen, kon men gemakkelijk aan de
snede-van deh baard aan.de lengte van het haar
en eenige van de kleeding overgebleven flarden
het lijk herkennen van een lid der orthodoxe
geestelijkheid.
Het was nog in zooverre geconserveerd, dat men
de identiteit kon constateeren; bij het aan breken van
deu dag zond derhalve de kapitein om een Griek
schen priester, (jieop het eerste gezicht het lichaam
als dat van den patriarch Gregorius herkende.Helgei-
heim werd zorgvuldig bewaard, daar het gevaarlijk
was om de zaak ruchtbaar te maken, en het schip,
dat onderzeil was naar Odessa, lichtte onmidde-
J,
lijk het anker, het kostbare overschot in een
vat met wijn-geest medévoerende.
In de chronieken van dien tijd leest men nu,
dat de Grieksche uitgewekenen te Odessa op
nieuw de identiteit van het lichaam bevestigden
op uitnoodiging van den gouverneur, graaf Lan-
gerón, die bericht van het geval naar St.-Peters-
burg zond. Keizer Alexander I beval, dat men
aan het overschot van den patriarch Gregorius
dezelfde eer zoude bewijzen als waarop dat van
het opperhoofd der heilige Russische synode recht
zou hebben. De plechtigheid, die den 19 Juni
begon, duurde dus drie dagen, gedurende welke
helt lichaam de eerbewijziugen der getrouwen
ontving in,de kathedraal van Samporium.
De beroemde Economos, oud leeraar in de
groote kerk' te Constantinopel eu vroeger per
soonlijk met den patriarch bevriend, hield de
lijk-rede. Den vierden dag yverd het lichaam
overgebracht naar de kerk van Siut-Nicolaas,
aan de Grieksche kolonie te Odessa toebehoorende
en begraven voor Let gropte sanctuarium.
Enigen tijd geleden nu l)e,bbeu de betrekkingen
van patriarch Gregorius, die zich in Morea be
vinden, bij den, Hqlleenschen souverein de ge
dachte opgewekt, om,, het stoffelijk overschot
terug te vragen, en koning George zelf beelt
regelrecht het verzoek naar St.-Petersburg ver
zonden. De keizer van Rusland heeft met wel
willendheid hieraan gevolg gegeven en reeds
is een handels-stoomboot naar Odessa gevaren
met de vrome zending om het gebeente van het
oude opperhoofd der Oostersche kerk naar Athene
over te brengen."
De correspondent van de Indépendance verzekert,
dat hij de geheele zaak van vertrouwde personen,
die van de gebeurtenissen gedurende den Griek-
sohen opstand óÓggetuigén waren, vernomen heeft.
Wij willen nu de Grieksche geloovigen het
genoegen niet misgunnen, zich voor te stellen dat
hun tot stof vergapen Patriarch in hun midden is
teruggekeerd. Maar .wij voor ons voeden eenigen
twijfel omtrent de zaak van wege de passage
waarin verteld wordt dat het lijk tegen de kiel
van hel schip aanschominelde. Om dit met zooveel
kracht te' doen, dat debeïnanuiug zich verbeeldde
dat er een houten voor'Werp was losgeraakt dien
den noodzakelijk de stéenen nog aan het lijk
bevestigd te zijn. Zoolang nu de natuurwetten
volgens welke een steen, doordat zijn specifiek
gewicht veel grooter is dan dat vau water, op
den bodem blijft "liggen, nog niét zijn wedérlegd,
bèhouden wij dé treurige overtuiging, dat het lijk
van Patriarch Gregorius V, ten gevolge der bar-
baarsche handeling zijner beulen, aan de visschen
in de Corne d'Or tot spijs verstrekt heeft.
TECÉGttAfllMEN.
Parijs, 29 April. Generaal Cluseret meldt in
eene dépêche van gisteren„Ik ben zoo even uit de
forten Issy en Vanvres teruggekomen. Zij wor
De Corne d'Or is een prachtige golf, die Constantinopel be
spoelt en de schepen tot een ruime haven verstrekt.
den heldhaftig verdedigd en liggen letterlijk mét
projectielen overdekt. Bij mijn oponthoud te
Vanvres heb ik een hevig gevecht bijgewoond,
waarvan het geweervuur van beide zijden drie
kwartier heeft geduurd."
In de zitting der Commune is behandeld het
voorstel van Courbet, dat aan de buitenlandsche
mogendheden een manifest zou worden gezonden,
om te eischen dat de Commune als oorlogvoerende
partij wordt erkend. De heer Paschal Grousset
heelt hieiup beautwoord, dat de delegatie voor
Buitenlandsche Zaken het aanstootelijk acht,
Europa in de zaak van den burgeroorlog als
rechter te stellen en te verzoeken om een verdict,
waardoor alleu Franschen konden wordeu getrof
fen. De Commune moet tot eiken prijs eene bui
tenlandsche interventie vermijden. Het zou trou
wens eene dwaasheid zijn, de rechten eener
oorlogvoerende partij te eischen voor de Commune,
die deze rechten reeds feitelijk bezit. Niemand
kan haar of hare verdedigers eene enkele han
deling ten laste leggen, die met het oorlogsgebruik
in strijd is. De Commune zal den strijd op loyale
wijze voortzetten. Zij zal daartoe geene verkeerde
middelen bezigen en niet zoo maar kortweg de
gevangenen doen fusilleeren. Met deze verklaring
van den heer Paschal Grousset heeft de Commune
zich vereenigd.
Des avonds). Bij afwisseling duurde heden
het kanonvuur voort. Te Asnières en Neuilly
wordt steeds gevochten zonder merkbaar resul
taat. Naar de Moniteur meedeelt, heeft een korps
van 12000 Gouvernements-troepen de positie van
Asnières omsingeld en Gennevilliers bezet tot
aan het eiland Saint Quen. Ongunstige geruch
ten voor de opstandelingen zijn onder de natio
nale garden in omloop; men schijnt een nade
renden strijd op de wallen tegemoet te zien. Er
worden toebereidselen gemaakt tot 't optruimen
der zuidelijke forten. Om een tweede lijn van
defendé te vormen wordt geschut geplaatst aan
de poorten van Orleans en Vaugirard. In de wij
ken Montrouge, Plaisance en Vaugirard verwacht
men een bombardement, de inwoners beginnen
naar elders te verhuizen. Ook de inwoners van
Mobtmartre hebben van de militaire autoriteiten
aanschrijving ontvangen om te verhuizen.
Versailles, 30 April De heer Dufaure heeft bij
de Nationale Vergadering een wets-voorstéi inge
diend, waarin alle in beslag genomen eigendom
men worden verklaard onvervreemdbaar te zijn,
zoodat zij ten allen tijde door de eigenaars kun
nen worden opgeëischt. Wijders wordt daarbij
voorgesteld, te bepalen dat alle personen, deel
nemende aan de inbeslagneming of vernietiging
van oflicieele stukken, in de termen der strafwet
vallen. Deze voorstellen zijn urgent verklaard.
Van de zijde der vrijmetselaars te Parijs heeft
de aangekondigde demonstratie plaats gehad. Zij
hebben zich in optocht, met witte vaandels en
loof versierd, langs de Champs Elysées naar de
Porte Maillot begeveri. Bij hunne aankomst aldaar
werd het vuren gestaakt, doch werden zij tevens
gewaarschuwd niet verder te gaan. Zij konden
echter twee gedelegeerden uit hun midden naar
Versailles afvaardigen, die aldaar dan ook zou
den worden ontvangen. Dien ten gevolge zijrt des
avonds twee uit hun midden te Versailles aan.
gekomen.
Het bericht dat er soldaten van de linietroepen
tot de troepen der Commune waren overgeloopen,
wordt tegen gesproken.
(8 uren des morgens). Twpe brigades hebben
zich in den afgeloopen nacht meester gemaakt
van het park, het kasteel en de begraafplaats
van Issy. Zij veroverden acht stukken en am
munitie, Een honderdtal insurgenten werden gei
vangen genomen. De insurgenten verloren veel
völk aan dooden en gewonden. Onze troepen had
den eenige dooden en een twintigtal gewonden.
De begraafplaats van Issy ligt op omstreeks
200 meters van het fort, waarvan de val alsnu
onvermijdelijk wordt geacht.
Het antwoord van den heer Thiers aan de
afgevaardigden van de vrijmetselaars komt hierop
neer: dat Frankrijk geèn capitulatie kan sluiten
met eenige weinige oproerlingenzij moesten zich
derhalve tot de Commune wenden, indien zij den
vrede terugwenschen, dien deze verstoord heeft.
Berlijn, 30 April. De Spenersche Zeitung meldt;
dat de Fransche Regeering laatstleden Dinsdag
de tot 15 dezer verschuldigde kosten tot onderhoud
der Duitsche bezettingstroepen heeft- betaald.
L/ondcn, 30 April. De Observer zegt, dat de heer
Gladstone zich tegen alle verdere wijzigingen
van het budget zal verzetten.
De Situation zegt, dat de Nationale Vergadering
te Versailles niet de ware uitdrukking is van
den wil der Fransche natie. Wanneer het defP
nitief vredesverdrag geteekend zal zijn, zal er
noodzakelijkheid bestaan om de natie omtrent
de quaestie van het Napoleontisch Gouvernement
te raadplegen eu dan zullen de Bonapartisten
hare uitspraak aannemen.
_EaxU>, 3CLApril.-In het, fort-Issy zijn de kaze
matten vernield, de borstweringen verwoest, 30
van de .60. kanonnen..gedemonteerd. Het garpe
zoen bestond uit 300 man met 30 artilleristen.
Dezen zijn in verzet gekomen tégen den com
mandant Mégy; zij verklaarden, dat zij het niet
langer konden houden en vernagelden de helft
der kanonnen. Daarna verliet het geheele garni
zoen het fort, dat voor het oogonblik onbegefc
bleef. Cluseret beeft besloten er verscbe troepen
heen le zenden.
Dé' „wrekers van Parijs" zijn tegen MouTineaax
uitgetrokken.
Tusschen de porte Maillot en Asnières bleef
het heden kalm.
De Pruisen hebben gedreigd op een escadron
jagers van Versailles vuur te geven, dat dé gefe-
dereerden tot Villeneuve-la-Garenne vervolgde
en dé brug over de Seine naar het eiland van
St.-Denis wilde overgaan.
Mai-litbericlxten.
Amsterdam, 1 Mei. Tarwe 10 lager. Stemming
N. B. P. 390. Rogge stemming lager. Petersburg
211; ordin. 204; Galatz 213, 215, 217Pruiss, 220
