voorgesteld, een amendement, dat hij aan het
.'lol der zitting introk. De heer Haentjes wilde
j de zitting van den volgenden dag aan het
llkel een vijfde paragraaf toegevoegd zien, die
au de correctioneele rechtbanken ook de beslis-
;ntr gaf over geschriften, die afbreuk deden aan
b discipline van het leger. Dit amendement werd
.bestemd en het artikel 2, zooals het door de
i.-.mniisBie was vastgesteld in zijn geheel aange-
•omen. Het luidt dus als volgtDe correctioneele
•ecbtbanken zullen voortgaan kennis te nemen van
j 1. Delicten tegen de goede zeden gepleegd,
•.oor de openbaarmaking, uitstalling, uitdeeling
j het verkoopen van teekeningen, gravures, litho-
^sphiën, schilderstukken en zinnebeeldige voor-
nellingen.
j 2. Delicten van eerroof tegen paticuliere
[irsonen.
5 3. Delicten bestaande in beleedigingen tegen
itie het ook zij.
5 4. Zuiver materieele inbreuken op de wetten,
jecreten en reglementen op de pers.
Art. 5 eindelijk stelt vast, dat door deze wet
ille daarmee strijdige bepalingen vervallen en
set name het decreet van 17 Februari 1S52 en
je wet van 11 Mei 1868. Over dit artikel werd
;een discussie gevoerd; alleen greep de heer
Lepere de gelegenheid aan om vóór de stemming
per de geheele wet mede te deelen, dat hij en
«schillende van zijne partij (linker zijde) er tegen
tonden stemmen omdat zij van oordeel waren,
Jat er geen afzonderlijke pers-delicten bestaan,
maar dat de pers moet beoordeeld worden naar
ie algemeene regelen der strafwetgeving.
De belangrijkste discussie werd gevoerd over
een aditioneel artikel, dat door den heer Laserve
werd voorgesteld, doch helaas niet in de wet is
afgenomen. Helaas zeggen wij, want die afstem
ming toont, dat ook in Frankrijk de liberale ge-
voelens ten opzichte der koloniale politiek nog
liet veel veld gewonnen hebben. De heer Laserve
wilde door geuoemd artikel de toepassing van
je nieuwe wet ook tot de koloniën uitbreiden.
Door den afgevaardigde Barthe werd tot be
strijding hiervan vrij wel hetzelfde stokpaard
[«klommen, dat in onze volksvertegenwoordiging
zoovele tegenstanders der liberale koloniale poli
tiek op zijn rug gedragen heeft. „Wanneer wij
aaien handel krachtig willen beschermen" zoo
sprak hij „laten wij ons dan niet laten mede
tiran door die theoriën, die tot resultaat zouden
keten om den invloed van de koloniën te stellen
terendien van het moederland. Wanneer wij hun
ieielfde drukperswetten toestaan, dan zullen wij
Iod weldra ook dezelfde organisatie der gemeen
teraden moeten geven. Tienduizend blanken nu
■taan in verscheidene koloniën tegenover hon-
ierdduizend negers; in andere is de verhouding
lells nog kleiner." Te vergeefs werd er op gewe
ien, dat die negers Franschen waren, en dat de
Fransche wetgeving overal moet toegepast wor
den waar zich Franschen bevinden. Te vergeefs
werd aan den minister Dufaure, die het voor
stel bestreed, quasi omdat de afgevaardigden
van alle koloniën nog niet aanwezig waren,
legeugeworpen, dat die afwezigheid de vergade
ring niet verhinderde, de belangen der Koloniën
le behartigen. Er werd nog eens flink op het
aan beeld geslagen van de onvatbaarheid der
negers voor de vrijheid om behoorlijk hunne
gedachten publiek te mogen maken omdat zij
cog slechts sedert 23 jaren Franschen waren
geworden en door de afstemming van het amen
dement werd eindelijk besloten, de ongelukkige
koloniën vooreerst nog over te laten aan het welbe
hagen van een gouverneur, benoemd door Na
poleon III. Het geheele wetsontwerp werd daarna
ia stemming gebracht en aangenomen. Nadat
oog de heer Depeijre den minister Picard had
geinteipelleerd over de weinige mededeelingen
die aan de vergadering over het tooneel van den
strijd werden gedaan, welke interpellatie een
stortvloed van klachten hierover van andere
afgevaardigden in 't leven riep, werd de zitting
onder eene vrij ontevredene gemoedsgesteldheid
der leden opgeheven.
Ter explicatie van de verschillende houdingen,
die de leden der rechterzijde tegenover de regee-
ring en de onlusten te Parijs aannemen, geeft
eeu correspondent van de Independence de volgende
verdeeliug van die partij
1". Een état-major van verstandige, knappe
koppen, waartoe o. a. belmoren De Broglie,
hupanloup, Buffet, Castellane, Randot, De
lleaux, enz.
2". De landelijke armee, die allerlei komieke
'ijpes bevat van den molenaar op zijn zondags
tot aan den ingebeelden landjonker, van den
goudkleurigen schitterenden heer De Lergéril
'ot den vroomen De Belcastel.
3°. De gelegenheids-bondgenooten, bestaande
oil die heeren, die zich indertijd hechtten aan het
keizerrijk, omdat zij meenden, dat het op vaste
[rondslagen was gevestigd, of hoopten, dat Olli-
vier het naar zijn hand zou doen draaien.
Een nuttige vereeniging heeft zich in den boezem
der nationale vergadering gevormd, die zich ten
doel stelt om het werk voor te bereiden tot de
behartiging van de handels- en landbouwbelan
gen in Frankrijk. Zij noemt zich de Réunion
libre-échangiste" een naam, die zou doen denken,
dat zij zich vooral zal toeleggen op het wegne
men der belemmeringen, die den handel door
in- en uitkomende rechten worden in den weg
gelegd. Maar dit is toch inderdaad het geval niet,
wijt zij begrijpen dat Frankrijk juist in den te-
genwoordigen toestand, misschien hooge rechten
zal moeten heffen. Maar haar groote doel is om
het stelsel van protectie tegen te gaan, een stel
sel voor welks bestrijding onze eeuw zich zoo
verdienstelijk heeft gemaakt, (adres aan de graan
wetten) en om vooral te verhinderen, dat daar
voor de belangen der industrie worden bevoor
deeld ten koste van den landbouw, wiens bloei
op het oogenblik voor Frankrijk zoo hoog noo.
dig is. Er werd met het oog op die gezindheid
dan ook beraadslaagd of het niet wenschelijk
ware, den naam van „Réunion de libre échange"
te veranderen in dien van „Réunion anti-protec-
tioniste" en het is waarschijnlijk, dat na toetre
ding van meerdere leden tot de vereeniging de
laatste benaming zal aangenomen worden. Op
het oogenblik telt zij 28 leden, waaronder de
bekendste zijn: Generaal d'Aurelles de Paladine,
Daru, Haentjens, Victor Lefranc, Léon Say en
anderen. Daar wij ons nu toch bezig houden met
de leden der nationale vergadering willen wij
nog even vermelden eene verdeeling in twee
groepen van de afgevaardigden van Parijs. De
éene, waaronder Vacherot, Henri Martin, Littré
sluiten zich nagenoeg aan bij het gouvernement
en den heer Thiers; de andere ten getale van 9
leden, waaronder Schoelcher, Adam, Peyrat,
Tirard en Louis Blanc voeren oppositie tegen het
gouvernement in de algemeene richting, waarin
de vergadering zich beweegt. Men moet daaruit
niet afleiden, dat zij gemeene zaak maken met
de commune, maar zij zijn van oordeel, dat de
schuld der droevige gebeurtenissen meer te wij
ten is aan de vergadering dan aan de ontevre
dene Parijzenaars.
Over de gebeurtenissen op het tooneel van den
strijd zullen wij kort zijn, welke kortheid ons
trouwens door de weinige belangrijke berichten
meer eene noodzakelijkheid dan wel vrije ver
kiezing is.
De laatste dépêches uit Versailles zwijgen over
de positiën te Neuilly doch vermelden daaren
tegen een schitterend gevecht dat ten gevolge
zou gehad hebben de bemachtiging van het kas
teel Becon, dat de stelling der opstandelingen te
Asnières bestrijkt. Die stilzwijgendheid nu over de
gevechten te Neuilly in verband met opgewon-
dene berichten van Dombrowski over in dat dorp
veroverde vaandels, gevechten van man tegen man
en insluiting van gouvernements troepen in de
dorpskerk (op welker toren een 16jarige knaap
onder een regen van kogels de vlag der commune
zou hebben geplant) geven ons de treurige over
tuiging dat de positiën te Neuilly door de insur-
genten grootendeels bemachtigd zijn. Treurig
noemen wij die overtuiging, want het verlies voor
de gouvernements-troepen van die sterke stelling
moet onvermijdelijk aanleiding geven tot ver
nieuwde energieke pogingen van hunne zijde en
derhalve tot verlenging van den bloedigen strijd.
Eene afdeeling der nationale garde in Parijs
heeft de onvoorzichtigheid gehad om zijne weder
rechtelijke aanvallen uit te strekken tot de ge
bouwen der Belgische legatie. De commune echter
die het gewicht van deze fout inziet heeft dade
lijk eene commissie benoemt om naar deze zaak
eene enquête in te stellen. Volgens een ander be
sluit der commune worden de werkplaatsen, die
door hunne eigenaars verlaten zijn verder door
coüpérative vereenigingen geëxploiteerd. Voor
zeker zou dit tot voorziening in het algemeene
gebrek aan arbeid een verstandige maatregel zijn,
indien de commune tevens in staat was de grond-
materialen aan te wijzen, waarmeê de werk
zaamheden moeten worden aangevangen en te
zorgen voor een behoorlijke gelegenheid om de
voortbrengselen buiten Parijs aan den man te
brengen.
Zvritiaerland.
De Augsb. Allg. Zeit. behelst het volgende artikel
uit Bern:
,De strijd, dien het dogma der Pauselijke on
feilbaarheid in het leven heeft geroepen, is nu ook
in Zwitserland in vollen gang. Eene onlangs te
Luzern gehoudene liberale vergadering heeft de
volgende besluiten genomen: Tegen het leerstuk
der onfeilbaarheid protest aan te teekenende
regeering dank te zeggen voor de houding, die
zij aangenomen heeft tegenover de excommuni
catie van den pastoor Egli (de regeering hand
haafde dezen geestelijke in de waarneming van
den dienst in de gevangenissen); iederen katho
lieken priester die op dezelfde wijze vervolgd
wordt te ondersteunen; op verbanning van de
grondstellingen van den Syllabus en van de Jezuïten
uit de scholen aan te dringenen eindelijk om
een verzoek aan de commissie tot herziening der
Bondsconstitutie te richten: dat in het nieuwe
ontwerp bepalingen mogen worden opgenomen
die strekken om het overwicht der Roomsche
kerk, vooral der Jezuiten, in Zwitserland voor
alle toekomstige tijden onmogelijk te maken. Hier
tegenover heeft zich gesteld eene vergadering van
afgevaardigden der conservatieve partij, die, onge
veer 300 man sterk, den staf brak over de door
de regeering in kerkelijke, politieke en materieele
aangelegenheden gehuldigde politiek, als zijude
deze in strijd met den wil van de voor de meer
derheid conservatieve bevolking van Luzern;
zij besloot dien ten gevolge tot de bestrijding
naar hare beste krachten van eene verandering
der Bondsconstitutie in den zin der liberalen.
Dat men in Zwitserland weder met over elkaar
gevouwen armen op den in Luzern begonnen
strijd zal toekijken, is niet te verwachteneven
als daar staan ook in de overige kantons
de liberale beginselen en achteruitgangs-begrip-
pen op godsdienstig gebied scherp tegen elkaar
over, weldra zal tusschen hen eene worsteling
beginnen, waarvan de uitslag voor Zwitserland
wellicht nog van grooter beteekenis zal zijn, dan
de strijd in 1848.
TELEGRAMMEN.
ChrUttanla, 17 April, ('s avonds) De Storthing
heeft heden, na eene driedaagsche discussie, het
nieuwe unie-voorstel met 92 tegen 17 stemmen ver
worpen.
Versailles, 17 April. De minister Picard heeft
in de Nationale Vergadering de tijding bevestigd,
dat de regeeringstroepen Chateau Becon hebben
ingenomen. Volgens particuliere berichten, heeft
kolonel Davoust zich bij die gelegenheid bijzon
der onderscheiden en was het verlies der troepen
zeer gering. De batterijen, welke reeds in Becon
zijn opgericht zullen die der insurgenten te As
nières en Clichy aantasten. De bewering van het
Parijsche Journal Officiel, dat de nationale garden
te Neuilly een vaandel der Vendeërs en pauselijke
zouaven gevangen gemaakt hebben, is geheel van
grond ontbloot. In het tegen Parijs opereerende
leger bevindt zich geen enkel Vendeesch vaandel
en geen enkel pauselijk zouaaf. In het gevecht
bij Becon zijn door de regeeringstroepen 50 man
gevangen genomen. In de omgeving van Parijs
zijn nog andere opstandelingen gevangen geno
men en naar Versailles overgebracht. Een gepant
serde spoorwagen der opstandelingen is bij Co-
lombes vermeesterd.
Het gerucht, volgens hetwelk de Duitschers
gedreigd zouden tusschenbeide te treden, is on-
grond.
Londen, 17 April. Het Lagerhuis heeft het bud
get van oorlog aangenomen.
Napels, 17 April. De internationale maritieme
tentoonstelling is heden in tegenwoordigheid van
de Prinsen van Piëmont geopend. Het Italiaansche
eskader en de Spaansche Engelsche en Oosten-
rijksche schepen waren met vlaggen getooidhet
korps artillerie loste saluutschoten. De Prinsen
bezochten de tentoonstelling en moedigden de in
zenders aan. Zij verlieten het gebouw te 3 uren
en werden door de menigte toegejuicht.
Par(|s, 18 April, ('s ochtends 8 uren.) Een rap
port van den generaal Cluseret van den 17den
luidt: „De nacht is rustig geweest, behalve te
Neuilly, waar Dombrowsky voortgaat met terrein
te winnen. De bres in de werken van het fort
op den MontrValérien is reeds zeer belangrijk."
Een rapport van den generalen staf meldt, dat
alles goed gaat, dat de artillerie de vijandelijke
batterijen gedemonteerd heeft, en dat de herhaal
delijk tegen de troepen der Commune gerichte
aanvallen krachtig zijn afgeslagen; voorts, dat er
geene gesneuvelden zijn, slechts éen gekwetste,
en dat de geest der troepen uitmuntend is.
Le Mot d'Ordre verzekert, dat er officieuse onder
handelingen zijn aangeknoopt om tot eene schik
king te geraken.
Het Journal Officiel weerspreekt het bericht, vol
gens 't welk aan Lullier het bevel over de flottille
op de Seine zou zijn opgedragen.
Men meent te weten, dat de maarschalk Mac-
Mahon zijn hoofdkwartier te Fontinay-aux-Roses
heeft gevestigd.
Jlanchen, 18 April. De Südd. Presse meldt, dat
de aartsbisschop van Muncheu gisteren Döllinger
geëxcommuniceerd heeft.
Par(js, 18 April. Uit berichten over het ge
vecht van Asnières blijkt, dat gisteren een hevige
aanval de gefedereerden dwong hunne positiën
te ontruimen, die echter niet door de troepen
van Versailles bezet zijn, daar deze zich verge
noegden met een bombardement.
In den namiddag bezetten de gefedereerden
weder den rechteroever der Seine en wierpen
eene batterij op, die het vuur der mitrailleusen
van het kasteel Befon tot zwijgen bracht.
De redoute van Gennevilliers beschiet Asnières.
De troepen van Versailles rukken voorwaarts
i en naderen de Seine, onder een onophoudelijk
J geweervuur, dat echter ten nadeele der gefede-
reerden uitvalt, die zich met groote moeite staande
I houden.
I Versailles, 18 April. De troepen geposteerd in
het bosch van Colombes, hebben de insurgenten
uit Colombes verjaagd, waarbij deze groote ver-
liezen hebben geleden aan dooden, gekwetsten
i en gevangenen. Men vermoedt, dat Asnières, nu
van twee zijden bedreigd, door de insurgenten
spoedig zal worden verlaten.
Het gerucht dat het gouvernement het verkeer
per spoorweg tusschen Parijs en de departemen
ten heeft gestremd, is onjuist; evenzeer als het
gerucht, dat de toevoer van levensmiddelen naar
Parijs is verhinderd. Er wordt uit het binnenland
niets aangevoerd, uithoofde de kooplieden vree
zen voor requisitiën.
Parjjs, 19 April. De troepen van Versailles,
hebben hun aanval niet voortgezet; zij kampee
ren op de veroverde positiën. Het eiland Grande-
Jatte scheidt de beide partijen. De brug van
Courbevoie, die altijd nog in de macht van het
leger van Versailles blijft, is het doel van den
aanval van Dombrowski. Deze in aan den hals
gewond.
Van de forten is niets nieuws.
De gefedereerden hebben zware verliezen ge
leden.
De Bien Public zegt, dat de bataljons van St.
Antoine, Belleville en Montrouge erg ontmoedigd
beginnen te worden.
De Commune meldt, dat er 4400 bommen, 90,000
kilo kruit en een aantal kardoezen ontdekt zijn.
Marktberichten.
Amsterdam, 19 April. Rogge, stemming onver
anderd; Petersburg 210, 215; Galatz 217 c. z./k.
Levering, stemming iets lager; Mei 207, 206;
October 211, 212. Raapolie 6/w. 4844vliegend
48%voorjaar 44», 45%; najaar 43», 43», 43%.
Lijnolie 6/w. 34»; vliegend 38, 33»; voorjaar
32%, 33; najaar 34, 34». Koolzaad October 80%.
Gemengde Berichten.
De vader van Henri Rochefort is op Sljarigen
leeftijd overleden. Hij was indertijd medearbei
der aan de Drapeau, schrijver van eenige vau
devilles en chansons en ondergouverneur van
Cayenne.
Volgens de Temps hebben sedert den wapen
stilstand reeds meer dan 500,000 Parijzenaars met
de spoortreinen de stad verlaten.
Pierre Leroux, de bekende socialist, is den
12den dezer, ten gevolge van een aanval van be
roerte, overleden. Hij was in 1798 te Parijs ge
boren. Hij was eerst drukker en corrector van
proeven daarna nam hij, in 1824, een werkzaam
deel aan het stichten van de Globe en werd van
toen af medewerker van de heeren de Broglie,
Guizot, Cousin en Jouffroy. Hij was aanhanger
der leerstelsels van het Saint-Simonism, doch
spoedig scheidde hij zich vau Enfantin's kerk af.
Hij schreef verschillende werken, onder ander
de Thumanité, de ton principe et de son avenir. Zijne
Fransche vertaling van Gcethe's Werlher is de
beste, welke men van dit werk kent.
In 1848 werd Pierre Leroux, door het depar
tement der Seine, tot lid der nationale vergade
ring benoemd; hij stemde er altijd de Montagne
en werd tot de wetgevende vergadering herko
zen. Na den 2den December zag hij van de po
litiek af en vluchtte eerst naar Jersey en daarna
naar Lausanne.
De mitrailleuse, welke in Rusland is aan
genomen, is het stelsel Gatling, verbeterd door
generaal Gorlow. Zij heeft twaalf stalen loopen,
het affuit is in ijzer. Deze mitrailleuse wordt
door vier paarden getrokken. Zij wordt door vier
man bediend en lost van 300 tot 400 schoten per
minuut.
De prijs van sommige levensmiddelen te
Parijs is reeds zeer gestegen. De boter kost er
niet minder dan 5 fr. het halve kilo. De eieren
zijn in prijs verdubbeld. Het kalfsvleesch kost 2
fr. het kilo.
De krijgsraad te Zürich heeft de behande
ling van de zaak der Fransche officieren en on
derofficieren, betreffende de gewelddadige storing
van het Duitscbe vredefeest te Zürich, ten einde
gebracht. Het resultaat is, dat het voorgevallene
wordt gelijk gesteld met eene gewone vecht- of
kloppartij. Vier zijn vrijgesproken en de overigen
veroordeeld tot eene gevangenisstraf voor den
tijd van zes maanden, met solidaire voldoening
der kosten.
Ter terechtzitting van de rechtbank te Rot
terdam verscheen gisteren als getuige een 14jarig
meisje, dat den arm had gebroken en thans nog,
na zes weken te zijn verpleegd, met verbonden
vooruitstekenden arm moest gaan. Zij is woon
achtig te Moordrecht, waar zij des daags in eene
baanderij met het wiel te draaien werkzaam is.
Na volbrachteu arbeid bezocht zij de avondschool
van den heer Lalleman, om de onontbeerlijkste
kundigheden op te doen. Met dat doel trad zij
ook in den avond van 6 Maart 11.ten omstreeks
zeven uren, den gang der school binnen, doch
werd (zoo luidt haar verhaal) teruggehouden
doordien een knaap zijn- been vooruitstak,
waarover zij struikelde, met het ongelukkig
gevolg dat zij viel en den arm brak. Dit voorval
wekte de algemeene deelneming in die gemeente
op. De jongen, die vau dat feit werd beklaagd,
ontkende dat hij degeen zou geweest zijn, die
door het vooruitsteken van het been dë verwon
ding had veroorzaakt. Vijf' getuigen a charge en
vijf a, décharge werden gehoord. Van de laatsten
verklaarden er drie, dat een andere jODgen hun
had medegedeeld, dat deze het feit had bedre-
