S°. 3430. Maandag A0. 1871. 17 April. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT. \'oor Leiden per 3 maanden3.00. Franco per post3.85. Afzonderlijke Nommersn 0.05. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zen- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS 13ICR ADVKRTKNTIEN Voorlederen regelƒ0.15. Grootere letter, naar de plaatsruimte die zij beslaan. NEDERLAND KN Ipe herder der- Katholieke kudde. I. I De raadpleging van het politieke weerglas is Ikivijls eene ondankbare handeling. Evenals gij likwerf de onpleizierige gewaarwording ond er- liiidt, dat, terwijl des ochtends het weerglas mooi |eer teekent, gij des middags plotseling door regenbui wordt overvallen, die u druipnat ■aer de woning doet terugkeeren, die gij, op den Ijzer van het weerglas afgaande, zonder para- linie verlaten hadt, evenzoo zijn de teleurstellin gen legio die gij ondervindt door uit verschijn- lelen in de politieke atmosfeer voorspellingen te Boen of gevolgtrekkingen af te leiden. Het inenschenverstaud is echter eenmaal zoo, dat Imeeraan het waarschijnlijke dan aan hetonwaar- Ihijniijke hecht en zoo kunnen wij on9 niet los haken van eenige denkbeelden, die ons door jiaarnemingen van gebeurtenissen omtrent een leer teeder politiek vraagstuk zijn ingegeven. Die denkbeelden zal men terugvinden in de lolgende daaruit voortvloeiende beschouwingen ■ver den plicht van Nederland tegenover den eer- Iten herder der Katholieke kudde. [Zonderling teeken des tijdsOuder Thorbecke Las het, dat in 1853 ter wille van de scheiding la» Kerk en Staat, eene bisschoppelijke hiërarchie Ier Roomsch-Katholieke kerk werd ingevoerd, Lier Thorbecke zal andermaal een vraagstuk Kr oplossing moeten worden gebracht, waarbij itzelfde beginsel, weder in het nauwst verband «iet de Katholieke kerk, van onzuiverheid gerei- nigd moet worden. Zonderling teeken des tijds, zeggen wij nog- Is, dat in ons land althans, omtrent dit be ginsel de hekken geheel verhangen zijn. Werden Thorbecke en zijne geestverwanten in 1353 voor de toepassing en redding van dit libe- beginsel door de Katholieken op de handen gedragen, en van af het trotsche Vaticaan tot in ne nederigste Katholieke hut geprezen en geeërd, door decouservatieven en synodemannen verguisd en miskend, van af de hoogsten machten in den staat totin deschamele woningeuderaangehitstedoinme menigte, thans worden deze talrijke vrienden der irijheid door het grootst gedeelte onzer katholiek# lasdgenooten als de vijanden der menschheid veroordeeld, waarop de conservatieven en ortho doxe mannen van 1853 niet alleen ja en amen veggen, maar waarmede zij arm aan arm gaan. 0 tijden! O menschen! O zedelijkheid! Edoch bewaren wij hierover het stilzwijgen. Ondankbaarheid, het behoeft niet nader uiteen- Sezet te worden, is zoo dikwerf het loon van ten die 't met het menschdom welmeenen. En waartoe voert zelfzucht al niet? Begeven wij ons dus met de beginselen voor "ogen, die volgens onze heilige overtuiging de goede zijn, in de brandende quaestie. Teekende ons weerglas juist, dan zullen bij de tehandeling van het budget voor dit dienstjaar, die staat aangevangen te worden, wijdloopige discussiën worden gevoerd over Nederlands stand- Pent tegenover den van wereldlijk gezag ontdanen dW Met te meer klem, nu de Rijksdag van het "mctitige Duitschland op beslissenden toon voor di' land heeft uitgemaakt wat onze Tweede Kamer •>j de gedenkwaardige behandeling van de karak- teschetsende interpellatie Kerstens naliet: een zui- 'etNederlandsch standpunt in te nemen tegeuover dtn Roomsch Katholieken godsdienst; een stand punt als tegenover elk andere religie, die., vooral ten gevolge der gelukkige Grondswets-herziening hier te lande zonder eenige de minste krenking wordt beleden. Al zoekt men in het Voorloopig Verslag over het Hoofdstuk Ëuitenlandsche Zaken tevergeefs wijdloopige beschouwingen over Rome; al kan men het antwoord van den heer Gericke van Herwijnen zeer voorzichtig en niet onbevredigend noemen, men kan en mag een en ander niet afscheiden van den 19den December van het vorig jaar, waarop de bodem der Tweede Kamer ge peild werd voor het petitionnement betreffende de Pauselijke aangelegenheden. Toen waren het de Katholieken die zelf de pionniers waren. Thans moeten de liberalen niet rusten voordat alle wereldlijke banden met het Pausdom zijn afgebroken. De wereldlijke Paus is gevallen. Wij kennen Rome niet meer als hoofdstad van den Kerke- lijken Staat, maar wel als hoofdstad van Italië. Wij kennen geen gezant meer bij den Paus, wel bij den Koning van Italië; geen consuls bij Pius IX, maar wel bij Victor Emanuel. Alle betrekkingen tusschen den hoogsten gees telijke der Katholieke kerk en onze regeeriDg op den voet waarop die thans bestaan, worden thans strijdig met onze constitutie. Onze constitutie hebben wij lief; wij zullen hare vele uitmuntende beginselen verdedigeu tegen iedere aanranding. Den Katholieken godsdienst eerbiedigen wij als alle andere gezindheden, maar waar zij in conflict komt met den Staat, waar zij encycliek en sylla bus tot detriment van onze constitutie en daar uit voortgevloeide instellingen zou willen opvol- geD, daar zullen wij in onzen bescheiden kring alle pogingen in hel werk stellen om haar bin nen de grenzen der grondwettige vrijheid te houden. En ieder waarachtig Nederlandsch Katholiek zal alle middelen, die met dat doel worden aange wend, bevorderen. Alvorens in nadere ontwikkeling van dit be langrijk vraagstuk te treden, waarbij wij vooral zullen letten op de discussiën over de interpellatie Kerstens en in den Duitschen Rijksdag, op de ge beurtenissen in Beieren en op aDdere waarnemin gen hier te lande als elders, wenschen wij voor heden deze algemeene schets te besluiten met te wijzen op een heuglijk verschijnsel. In den Rijksdag van het nieuwe keizerrijk hebben radicalen, libe ralen, conservatieven en orthodoxen zich broe- i derlijk en innig de hand gereikt, om als denman I pal te staan tegenover priesterdwang en ultra- montaanschen overmoed. Hoe gunstig steekt dit verbond af tegenover j alliantiën hier te lande! Duitsche Byksdag;. I' I Terwijl Bismarck zijn vorstelijken mantel toe- knoopt, de tengels in de hand neemt en den bok beklimt om den Duitschen rijks-wagen verder te sturen zullen wij, zonder nog te weten waar de voerman ons naar toe brengt, in de kattebak plaats nemen en van daar een blik werpen op den weg, dien het rijtuig reeds afgelegd heeft. Vooraf willen wij ons echter nog eens op de hoogte stellen van de verschillende passagiers, die binnen in zitten, met andere woorden, den stand der verschillende partijen in den Rijksdag overzien. WanDeer wij de partijen nagaan, die in den vroegeren Noord-Duitschen Rijksdag bestonden, dan vinden wij niet dan met verscheidene ver anderingen die fractiën in den tegenwoordigen Rijksdag terug. Van die veranderingen is de voornaamste, dat twee partijen nagenoeg verdwenen zijn, terwijl daarvoor twee nieuwe in de plaats zijn gekomen. De voorstanders van een constitutioneelen Bonds staat zijn als afzonderlijke partij verdwenen door dat zij zi»h reeds in den Noord-Duitschen Rijksdag langzamerhand oplosten in de streng katholieke elementen, die zich bij haar hadden aangesloten. De Sociaal-Democraten, zijn slechts ten getale van twee vertegenwoordigd, doordat zij in den laatsten oorlog zich hebben durven verzetten tegen den algemeenen geest van bewondering en aan bidding der veroverings-politiek, en kunnen dus ook qua partij als niet aanwezig beschouwd worden. Daarentegen zijn twee andere fracties gevormd, n.l. de liberale rijkspartij en de clericale centrums partij. De eerste is door Von Bismarck genoemd „die Partei der parlementarischen Verlegenheit" waarschijnlijk omdat zij zich bij geen der bestaande richtingen geheel wilde aansluiten, en de leden er van toch geen lust hadden, om zoo te zeggen in het wilde te blijven losloopen. Zij wil gelijkmatige uit breiding van de bevoegdheid van het centrale be stuur en van de autonomie der verschillende staten, al nadat een van beide haar in de verschillende quaesties het doelmatigst voorkomt; waarborging vau de persoonlijke, burgerlijke en politeke vrij heid voor het volk; zoover het met de veiligheid van hei rijk is overeen te brengen, ontheffing van lasten voor het volk. Wat de verhouding tusschen staat en kerk betreft wil zij nog niet beslissen in hoeverre het in het vervolg noodig kan zijn, haar onder de bevoegdheid van de rijkswetgeving te brengen. Zooals wij vroeger reeds zeiden en aan de tweeslachtigheid van hun programma ook duidelijk te merken is, heeft deze partij zich samengesteld uit de gematigde leden der vroegere conservatieve fractie. Bij het clericale centrum is dadelijk bij de debatten de aap uit den mouw komen kijken. Hoewel zij haar formeel programma nog niet heeft vastgesteld is bij de debatten over het adres van antwoord gebleken, dat een deel van hunne taak is om de ondersteuning van de wereldlijke macht des Pausen door Duitschland te bewerkenterwijl haar amendement op de rijksconstitutie toont, dat zij onder voorwendsel vau liberale beginselen te willen invoeren de autonomie der katholieke kerk in hare adminis tratie, onderwijs enz. wil verzekeren. Dat zij zoo dadelijk hare echte gezindheid heeft blootgelegd doet de andere partijen op hunne hoede zijn, zoodat zij met de -twee ondergane nederlagen het grootste gedeelte van haren invloed verloren heeft. Het talrijkst vertegenwoordigd zijn de natio- naal-liberalen, die vooral door Beieren in grooten getale afgevaardigd zijn. En toch heelt deze partij door de vereeniging van het Noorden en Zuiden hare eigenlijke beteekenis verloren, want daar door toch is haar voornaamste streven, Èenheié, bereikt. Dat zij nu zooveel mogelijk den nog eenigszins afgezonderden toestand van Beieren wil doen verdwijnen, dat is meer een voorwend sel of verontschuldiging voor het vasthouden aan haren ouden naam. In hoeverre deze partij, die zich met ieder nieuw succes van Bismarck lijd zamer volgster van dezen staatsman getoond heeft, den naam van „liberaal" verdient, zal eerst Daar hare dadeD en handelingen beoordeeld kunnen worden. De Fortschrittspartij en de daar tegenoverstaande conservatieven hebben het programma dat deze beide fractiën in alle landen kenmerkt, nl. be vordering der volksvrijheid door recht van ver eeniging, vrijheid van drukpers, van godsdienst euz., tegenover begunstiging van een sterk auto cratisch gezag. Zij vereischen dan ook geeu na dere beschrijving, daar bij elk hunner daden de richting die zij zijn toegedaan, duidelijk ge noeg van zelf zal spreken. Als twee ongelukkige kinderen, die een vroo- lijke bende aan het spelen zien en gaarne zou den willen meedoen, maar afgescheept worden met den uitroep: „Jullui mag niet!" staan de Hanoveranen en Polen afzonderlijk in den rijks dag dd&r. Van de eersten heeft de afgevaardigde Ewalds nog een lans gebroken voor den „recht- matigen vorst en koning van Hanover, George V," op welk betoog Bismarck het niet de moeite waardig vond, te antwoorden. Toen de Polen echter eene poging beproefden, om zich door den rijksdag als een zelfstandig volk erkend te zien, gunde de rijkskanselier zich op zijn verjaardag het leest om Zoltowski en zijne lotgenooten toe te roepen: „Mijne heeren, verbeeld u niet, dat gij gekozen zijt om hier de Poolsche natie te vertegenwoordigenuwe taak is om de belangen van den katholieken godsdienst voor te staan. Indien deze ter sprake komt doet dan uwen plicht, maar doet mij verder het genoegen en houd uw mond I" Lelden, 16 April. De Minister van Oorlog in Belgie heeft aan de volksvertegenwoordiging een rapport overgelegd, waarin hij op de leemten wijst die ontdekt zijn, toen het Belgische leger in 1870 onverwacht mo biel moest worden gemaakt. Die leemten zijn hoofdzakelijk de volgende: a. de lichtingen bren gen niet het aantal bij de wet gevorderde man schappen op de been, omdat te veel jongelieden voor den dienst moeten worden afgekeurd; b. de vierde en vijfde bataljons infanterie zijn niet goed georganiseerd; c. het Belgische veldgeschut staat te veel achter bij het buitenlandsche; d. de dienst der intendance is incompleet; en de trein-dienst ontbreekt bijna geheel. De Commissie van beoordeeling voor de ten toonstelling van planten enz., van de afdeeling 's-Gravenhage en Omstreken der Hollandsche Maatschappij van Landbouw, in het gebouw der Teeken-academie te 's-Gravenhage gehouden, heeft o. a. toegekend een gouden medaille (1ste prijs) aan C. Eveleens, te Aalsmeer, voor eene verza meling van dertig conifeeren, die door grootte en verscheidenheid uitmunten; een zilveren medaille en f 10 (1ste prijs) aan P. Harting, te Aalsmeer, voor eene verzameling van dertig hulsten, voor den vollen grond, die door verscheidenheid uit munten twee bronzen medailles en f S.50 (2de en 3de prijs) aan F. ff. Meijer, te Leiden, voor eene verzameling van twintig reseda odorata in bloei; een bronzen medaille (2de prijs) aan J. Plantveber, te Leiden, voor de uitgebreidste verzameling bloempotten van aardewerkeen zil veren medaille aan C. Eveleens, te Aalsmeer, voor eene verzameling groen blijvende heesters, palm- boomen voor den kouden grond en conifeeren; een zilveren medaille aan Koning C., te Sas- senheim, voor eene verzameling Hyacinten, op gla zen gekweekt; en een bronzen medaille aan D. A. Sala, te Leiden, voor de fraaiste en doelmatigste verzameling tuingereedschappen. De Commissie bestond uit de heeren J. Ever- wijn, te Noordwijk, en W. Hoog, te Noordwij- kerhout, M. Been, te Rotterdam, D. De Graaf, te Leiden, P. Van der Laan, Zorgvliet bij 's-Gra venhage. Bij de uitgevers Is. An. Nijhoff en Zoon te Arnhem heeft een nieuw werkje van de hand van onzen stadgenoot Jhr. Mr. O. Q. van Swiu- deren het licht gezien. Het zyn „beschouwingen over de privaat- en publiekrechterlijke strekking der straf," die hier door den schrijver worden ontwikkeld naar^de historische methode, die wij van hem gewoon zijn. Beurtelings wordt stilge staan bij het Israëlitische, het rotneinsche en het germaansche recht, bij de wetgevingen waar het recht zich onder den invloed der romeinsche be grippen beeft ontwikkeld, en eindelijk bij die wetgevingen, waar het zich zelfstandig ontwik kelde: Engeland, Duitschland, Frankrijk, Belgie, Nederland. Bij het groote verschil, dat nog altijd onder de criminalisten bestaat omtrent de vraag, welke de eigenlijke strekking is der straf, is de studie van Mr. v. Swinderen een zeer gewenscht werk, dat ook aan de aandacht der commissie voor de her ziening onzer strafwetgeving zeker niet zal ont gaan. (Arnh. Cl.). Gedurende deze week zijn in het werkhuis alhier opgenomen van 128 tot 141 volwassen per sonen en van 37 tot 51 kinderen. De afdeeling voor Taal-, Letter-, Geneeskundige en Wijsgeerige Wetenschappen der Koninklijke Academie van Wetenschappen, zal eene gewone vergadering houden op Maandag den 17den April e. k., des middags ten twaalf ure, in het gebouw der Academie Trippenhuiste Amsterdam. Maakten wij voor eenigen tijd melding van eene vergadering van werkbazen te Harlingen, door een zeventigtal arbeiders samengeroepen, waarop aan dezen beloofd werd, dat de bazen met elkaar ernstig zouden overleggen, of zij aan hunne knechts eene loonsverhooging konden toe-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1871 | | pagina 1