geschorst
dat, zoo een afsiand mocht of reeds xijn toe-
temd, hunne nationaliteit langs alle mogelijke
jen tegen iedere overweldiging te zullen te-
eischen."
;p voorstel van den heer Thiers werd besloten
e verklaring onmiddellijk in de afdeelingeD
[[onderzoeken.
Nadat de vergadering een half uur
waf, werd zij heropend en bracht de rapporteur
jer commissie, in wier handen de verklaring was
gesteld, de heer Beulé, het volgend rapport uit:
Mijne HeereD, Uwe Commissie stelt met een-
stemmen, op een na, die van den heer
liler, voor aan het voorstel van den heer Kel-
fer c. s. het volgende voorstel toe te voegen
De Nationale Vergadering ontvangt met de
Bndigste sympathie het voorstel van den heer
er en zijne collega's en laat het verder over
6 de wijsheid en de vaderlandsliefde van de
'jansche onderhandelaars."
Dit voorstel werd met bijna eenparige stemmen
langenomen.
Bet tweede gewichtige onderwerp, dat in deze
vergadering aan de orde kwam, was de behan
deling van het voorstel om het uitvoerend gezag
mi de republiek in handen van den heer Thiers
te stellen.
Bet was de afgevaardigde Victor le Franc,
die namens de. commissie, in wier handen dit
tel gesteld was, rapport uitbracht. Na in
eeoige warme bewoordingen den, gevaarlijken
loatand van het vaderland te hebben aangestipt,
hij de volgende conclussie van de commissie
(voor:
fDe Nationale Vergadering, in wier handen het
ippergezag is gesteld
Overwegende dat de noodzakelijkheid gebleken
is, om in afwachting van eene beslissing, nopens
den regeeringsvorm van Frankrijk, onmiddellijk
voorzien in de behoeften van het bestuur en
de leiding van de onderhandelingen;
I Besluit:
De lieer Thiers wordt benoemd tot hoofd van
helluilroerend gezag van de Fransche republiek;
bij ral die betrekking uitoefenen onder het gezag
vsD de Nationale Vergadering, met medewerking
der ministers, die hij zal kiezen en van wier
ministerraad hij voorzitter is."
De commissie gelooft niet de keus van den man, aan
wiea zij de opdracht van de uitvoerende macht der
IFrausche republiek van u vraagt, te moeten moti-
veeren. De ingeving, die hem voor 3U jaren Parijs
leed versterken, dat alleen voor den hongersnood
leeft gebukt; het doorzicht, dat hem voor eenige
,andeD er toe leidde, om den oorlog te bestrijden,
het nog mogelijk was hem te bezweren;
poffering, die hem naar alle volken van Europa
jrde, om er de belangen van Frankrijk voor
itaau; de rechten der beschaving eindelijk de
itikle hem door de benoemingen in vele depar-
iDiecleD gebracht, - alles scheen van zelf te leiden
tot onze keus.
Geven wij hem eenparig het gezag, dat is het
eenige middel, om de kracht van zijne vaderlands
liefde le versterken. Hij zal waardige medewer
kers weten te vinden onder hen, die te Parijs
els in de provincie den worstelstrijd hebben we
ten Ie doorstaan.
Nadat de lieer Louis Blanc was opgekomen
legen het voorloopig karakter, dat de rapporteur
aan de thans feitelijk bestaande republiek had ge
geven, werd het voorstel met bijna eenparige stem
men aaugenomen.
Hierop is deze bijeenkomst gescheiden; zoo men
rich herinneren zal, geschiedde dit om den lieer
'hiers in de gelegenheid te stellen zijne minis-
ters te kiezen.
In de zitting van den 19deu heeft de heer
Thiers de redevoering uitgesproken, waarmede
hij de opdracht van de Nationale Vergadering
heeft aanvaard,
leze redevoering, het hoofdmoment van de be
slaging der vergadering sedert hare bijeen-
Mmst, laten wij hier volgen
ijne hoeren, voor alles moet ik u dankzeggen
iet voor den zwareu last waarmede gij mij hebt
den, maar voor het bewijs van vertrouwen,
gij mij in de zitting van eergisteren hebt
ihonken. Hoewel bevreesd voor de moeilijke,
arhjke, ja smartelijke taak die mij is opge
ien, werd ik slechts door éen gevoel beheerscht,
1 van onmiddellijke gehoorzaamheid aan den
'il van het vaderland, dat te meer gehoorzaamd,
'Deer gedreigd eu te meer dierbaar moet zijn,
PMiwate het ongelukkig en rampzalig is.
Helaas! ja, het is diep ongelukkig, ongelukki-
6er dan in eenig tijdperk van zijne zoo uitgebreide
tu roemrijke geschiedenis, waarin men het zoo
dikwijls in den afgrond ziet gestort, oui eensklaps
te herrijzen op het toppunt van macht en roem
eo steeds vooraan slaande in al het grootsche,
'One en nuttige wat voor de menschheid is
itdcaii,
I Ongetwijfeld is het diep ongelukkig, maar het
hlijfi een van de grootste en machtigste landen
h® aarde, altijd jeugdig, fier, onuitputtelijk in
jlihronnen, vooral altijd heldhaftig, getuige de
;durige tegenstand van Parijs, die door alle
l'eo heeu een van de monumenten zal blijven
'S|l meuschelijke standvastigheid eu wilskracht.
Met een vol vertrouwen op de machtige gaven
van ons dierbaar vaderland, onderwerp ik mij
onbeschroomd, zonder eenige berekening aan den
door u uitgedrukten nationalen wil en thans
gehoor gevende aan uwe roepstem, stel ik mij
onder uwe bevelen, bereid om u te gehoorzamen;
met een voorbehoud nogtans, dat ik mij zal
weten te verzetten tegen al hetgeen gij, medege-
sleept door een edelmoedige hartstocht maar onna
denkend, zoudt vragen, en dat zou strijden tegeneen
wijs beleid, gelijk ik het voor acht maanden deed,
toen ik mij nadrukkelijk verzette tegen de nood
lottige plannen, die ons tot dezen rampzaligen oor
log hebben geleid.
In het belang der eenheid hebt gij mij de keus
mijner ambtgenooten gelaten. Ik heb ze gekozen
zonder eenige andere voorkeur dan de algemeene
achting voor hun karakter en hunne bekwaam
heid; ik heb ze gekozen, niet uit eene der par
tijen, die ons verdeeld houden, maar uit alle, gelijk
ook het vaderland zelf heeft gedaan door u zijn
stemmen te schenken en door op dezelfde candi-
datenlijst personen te plaatsen, die van elkander
in zienswijze verschillen en schijnbaar tegenover
elkander staan, maar eensgezind zijn door vader
landsliefde eu goede bedoelingen.
Vergun mij u de namen te noemen van de
collega's, die mij wel hunne medewerking hebben
willen verleenen
De heer: Dufaure, min. van justitie;
Jules Favre, min. vau buitenl. zaken;
n Picard, min. van binnen 1. zaken;
u Jules Simon, min. voor h. openb.onderw.;
h De Larey, min. van openbare werken;
n Lambrecht, min. van koophandel;
i, generaal Le Flö, min. vau oorlog;
admiraal Pothuau, min. van marine.
De minister van financiën ontbreekt nog.
Deze keus staat reeds vast bij den minister
raad; maar het geachte lid aan tvien dit de
partement zal worden opgedragen, is Dog niet
te Bordeaux kunnen aankomen; ik heb dus ge
meend zijn naam nog niet publiek te moeten
maken.
Gij hebt ongetwijfeld opgemerkt dat ik mij
met geene ministerieele portefeuille belast heb,
ten einde meer tijd ter beschikking te hebben,
om mij met denzelfden ijver aan alle takken van
bestuur van Frankrijk te kunnen wijden.
Zonder u heden eeu regeeringsprogram te geven,
dat altijd meer of min vaag is, zal ik mij ver
oorloven in korte trekken in eenige bijzonder
heden te treden nopens de gedachte van een
dracht die mij leidt, en waaruit ik de herrijzing
van ons vaderland wensch te doen voortkomen.
In een welvarenden staat, die regelmatig geor
dend is en geleidelijk zonder schokken rekening
houdt met den vooruitgang, vertegenwoordigt
iedere partij een politiek stelsel en allen zijn ver-
eenigd onder een eu het zelfde beheer.
Maar, helaas! is onze tegenwoordige toestand,
die van eene welgeordende maatschappij waarin
geleidelijk wordt toegegeven aan den vooruitgang?
Frankrijk, dat in een oorlog gewikkeld is zon
der ernstige beweegredenen, zonder goed voor
bereid te zijn, ziet de helft vau zijn grondgebied
overweldigd, zijn leger vernietigd, zijne schoone
organisatie verbroken, zijne oude en machtige
eenheid bedreigd, zijne financiën ten prooi aan
verwarring, het grootste gedeelte van zijne kin
deren aan den arbeid ontrukt, om te sterven op
het slagveld, de orde diep geschokt door eene
plotselinge regeeringloosheid, en na de noodwen
dige overgave van Parijs, den oorlog slechts voor
eenige dagen gestaakt, en klaar om hervat te wor
den, indien niet eene regeering, geacht door Europa,
die onverschrokken het gezag aanvaardt, op haar
de verantwoordelijkheid nemende van eene smarte
lijke onderhandeling, een einde maakte aan de
ontzettende onheilen.
Kan en, mag er bij het bestaan van zulk een
toestand tweeërlei politiek zijn?
En is er integendeel niet eene enkele, krach
tige politiek noodzakelijk, die er zich op moet
toeleggen zoo schielijk mogelijk de rampen weg
te nemea die ons drukken?
Zou er iemand kunnen volhouden, dat men
niet zoo spoedig mogelijk de bezetting van den
vreemdeling moet doen ophouden, door middel
van een vrede, waarbij men onverschrokken zal
optreden eu die niet zal worden aangenomen,
dan als hij onze eer niet krenkt; dat men niet
de handen aan het werk moet slaan om onze
provinciën van den vijaud te bevrijden, die haar
uitmergelt; om uit de gevangenisseu en den
vreemde onze gevangene soldaten en officieren
terug te roepen, om met hen een ordelijk en
dapper leger samen te stellenom de gestoorde
orde te herstellen, onmiddellijk de afgetreden of
onwaardige administratiëu te vervangeu om door
verkiezingen onze algemeene raden en gemeen
teraden te hervormen; om iD onze in wanbeheer
verkeerende administratie orde te brengen om
uitgaven, die ons ten verderve brengen, te doen
ophoudeü, eu zoo niet onze financiën te herstellen,
dat niet bet werk van eeu dag is, altliaDS ons
krediet, het eenige middel om dringende verbin
tenissen te kunnen nakomen? Moet menuielzoo
spoedig mogelijk onze mobielen en gemobiliseerden
naar de velden en hunne werkplaatsen terugzenden;
de verbroken gemeenschap op de wegen weder her
stel len; de verwoeste bruggen weder gouwen,
en alzoo den overal stilstaanden arbeid weder
opbeuren, den arbeid die aan onze arbeiders
en landbouwers alleeD brood kan verschaffen?
Is er iemand, die ons zou kunnen zeggen of
er iets is dat dringender voorziening behoeft?
En zou er iemand kunnen zijn, die bij voorbeeld
over de artikelen van de constitutie durfde te
beraadslagen, terwijl onze gevangenen in ellende
verkeeren in verre gewesten, of terwijl onze be
volking, stervende van honger, verplicht is aan
vreemde soldaten hun laatste bete broods af te
staan?
Neen, neen, Mijne Heeren 1 Vrede, hervorming,
herstel van het krediet, opbeuring van den arbeid,
ziedaar de eenig mogelijke en de eenig begrij
pelijke politiek op dit oogenblik. Ja, aan haar kan
ieder verstandig, eerlijk, verlicht man, hoe hij
ook denke over de monarchie of republiek, nuttig
zijn en medewerken en heeft men slechts een jaar,
slechts zes maanden gewerkt, dan kan men in
den boezem van zijn vaderland terugkeeren met
opgeheven hoofd en een voldaan geweten.
Ja! Ongetwijfeld, als wij aan ons vaderland de
dringende diensten hebben bewezen, die ik zoo
even heb opgesomd; wanneer wij van den grond
opgeheven hebben dien edelen gewonde, welke men
Frankrijk noemt; wanneer wij zijn wonden ge
heeld, zijn krachten zullen teruggegeven hebben,
dan geven wij hem aan zich zeiven terug; hersteld
als hij is en tot bezinning gekomen, zal hij zeg
gen hoe hij voortaan wil leven.
Als dit herstellingswerk geëindigd is - eu dit
tijdstip is niet ver meer af dan zal het oogenblik
gekomen zijn om te beraadslagen, om deze the
orieën van bestuur te wikken en te wegenen
dan zal dit geen tijd meer zijn die aan het heil
van het vaderland ontroofd wordt. Toen wij nog
slechts een weinig verwijderd waren van de
rampen eener revolutie, hebben wij onze koel
bloedigheid weergevondenals wij onze herstel
ling hebben bewerkt onder het bestuur van de
republiek, kunnen wij met kennis van zaken
uitspraak doen over onze verdere bestemming en
dit oordeel zal niet worden uitgesproken door
eene minderheid, maar door de meerderheid der
burgers, dat wil zeggen door den nationalen wil.
Dit is de eenig mogelijke en noodzakelijke po
litiek bij de smartelijke omstandigheden, waar
onder we gebukt gaan. Het is daaraan dat mijne
ambtgeüooten hunne beproefde talenten zullen
wijden; daaraan zal ook ik, ondanks mijne hooge
jaren en de vermoeienissen van een lang leven,
de krachten die mij nog overblijven toewijden,
zonder berekening, zonder eenige aDdere eer
zucht, ik zweer het u, dan om in mijne laatste
dagen mij betreurd te zien door mijne medebur
gers, en vergun mij er bij te voegen, zonder zelfs
zeker te zijn van na de meest mogelijke toewij
ding een rechtvaardig oordeel over mijne pogin
gen te krijgen.
Maar dit doet er niet toe; voor het land dat
lijdt, dat op den rand van den afgrond staat, is
iedere persoonlijke zaak onvergeeflijk.
Laten wij eensgezind zijn, mijne heeren, en
laten we wel bedenken, dat, als wij eendrachtig
zijn, wij de achting van geheel Europa zullen
verwerven en met zijne achting, zijne medewer
king zulleD wij bovendien eerbied afdwingen aan
onzen vijaud, en, geloof mij, dit zal de grootste
kracht zijn die gij aan uwe onderhandelaars kunt
geven om de belangen van Frankrijk te dienen
en te verdedigen in de moeilijke onderhande
lingen, die geopend zullen worden.
Verwijdert daD ieder verschil van inzichteD,
die ons zoo verdeeld hielden en nog misschien
verdeeleu, tot eeu tijdstip, dat niet zoo ver meer
in het verschiet ligt; maar komen wij er niet
op terug, dan als het verschil van inzichten, die,
ik weet het, uit oprechte overtuigingen voort
vloeien, niet meer het bestaan en liet heil vau
ons vaderland zullen in den weg staan
België.
Men schrijft uit Londen: „De Engelsche regee.
ring zou onderricht ziju geworden, dal de Paus
besloten heeft Rome te verlaten, omdat de ltali-
aansclie begrippen eu de gevoelens der vrijden
kers aldaar onophoudelijk veld winnen. Na er
aan gedacht te hebben op Malta, in Oostenrijk
of elders een toevluchtsoord te zoekeu, is hij eiu-
1 delijk tot het besluit gekomen eeu wijkplaats aan
te nemen, hem door de Belgische katholieken aan-
geboden. Dezer dagen is er sprake geweest van een
j petitionnement bij Leopold II, door de geestelijk-
i heid op touw gezet en ten doel hebbende het
herstel van 's Pausen wereldlijk gezag te eischeu
de uuderteekeiiing van de verzoekschriften in
dien geest houdt niet op; reeds honderdduizeu-
den namen staan op die adressen. Het eigenlijke
practische doel dezer manifestatie heeft uien niet
begrepen; ook had men geeu besef vau wat be
oogd werd met de plechtige bedevaarten te Brus
sel eu iu andere plaatseu des lands gedaan, cn
waarbij up de publieke straat met luider stem ge
beden werd voor ue vernieling van het koninkrijk
Italië. Welnu, al die demoDstratiën dienden tot
niets anders dan oui aan Pius IX de overtuiging
te schenken van de gehechtheid eu toewijding der
Belgen aan hem, en om hem te doen besluiten
gehoor te geven aan de uitnoodiging der geeste
lijkheid van dit land, dat overigens verdient dat
de Paus er de voorkeur aan geve, dewijl België
het eenige land is, dat op dit oogenblik een be
paald clericale meerderheid in het Parlement en
een bepaald clericaal ministerie heeft. Komt dit
plan tot verwezenlijking, dan wordt België on
getwijfeld een centrum van ultramontaansche
kuiperijen eu woelingen. Wee dan België, want
het zal bedreigd worden met een lot gelijk aan
dat van de Spaansche, de Napolitaansche en an
dere monarchieën, die de ilachtoffers van het
ultramontanismus zijn geweest.
TELEGRAMMEN.
Parijs, 21 Februari. Alle bladen juichen de
rede, die de heer Thiers heeft gehouden tot ver
dediging van de vrijheid, toe. Die rede bevestigt
het voornemen van den heer Thiers om op loyale
wijze, zonder eenige nevengedachte, de republiek
te vestigen.
De leden der commissie, om te onderhandelen
over den vrede, zijn heden naar Versailles ver
trokken; zij werden vergezeld door den heer
Thiers. Men vleit zich met een spoedig resultaat.
Volgens het Journal de Paris zou de oorlogs
indemniteit 500 millioen thaler bedragen.
Versailles, 22 Februari. Ten gevolge van de
onderhandelingen, die gisteren plaats hadden tus-
schen den heer Thiers en den heer Von Bismarck,
te midden waarvan de laatste zich eenige malen
naar den Keizer begaf, is de wapenstilstand met
twee dagen, dat is tot Zondag-avond, verlengd.
RIJsel, 22 Februari. Het gerucht was hier ter
beurze verspreid, dat de vrede geteekend is. Als
hoofdwaarde zou vastgesteld zijn, dat de Elzas,
Lotharingen en Franche-Comté neutraal grond
gebied verklaard worden. Intusichen is officieel
niets daarvan bekend.
Berlin, 22 Febr. De Provincial Correspondenz
zegt, dat de Rijksregeering de vredesvoorwaar
den heeft beperkt tot het meest onvermijdelijke.
Voor de Fransche onderhandelaars blijft derhalve
niets over dan een snel bealuit te nemen. Daar
bij het sluiten van een wapenstilstand de eischen
van Duitschland in hoofdzaak reeds werden aan
genomen, bestaat de mogelijkheid, dat hij voor
eenige dagen zal worden verlengd, ten einde tot
een eindresultaat te kunnen komen. In het ver
trouwen dat de onderhandelingen tot eene goede
uitkomst zullen leiden, heeft de Regeering de
vertegenwoordigers der Zuid-Duitsche Staten
uitgenoodigd naar Versailles te komen. Men kan
dan ook het sluiten van den vrede tegen de vol
gende week te gemoet zien.
Brussel, 22 Februari. Het Journal de Bruxelles
weerspreekt de berichten van de Echo du Parlement,
betrekkelijk de waarschijnlijke aftreding van den
Minister Kervyn de Lettenhoven en onderhande
lingen, die tusschen het Hof te Rome en sommi-
teiten der Katholieke partij in België zouden
worden gevoerd om den Heiligen Stoel naar België
over te brengen.
In strijd met hetgeen de Echo du Pari. gemeld
heeft, is de graaf van Cham bord Brussel niet
gepasseerd.
Kameryk, 22 Februari. Men heeft nog niets
vernomen omtrent de Pruisische voorwaarden.
De Figaro verzekert, dat Thiers zou hebben ge
zegd, dat er reden is om te gelooven aan de ge
matigdheid van Bismarck, maar niemand gelooft
hier aao Pruisische gematigdheid. De Monileur de
Versailles van heden neemt een artikel over uit
de Spenersche Zeitung, waarin liet bedrag vau 2
milliarden thaler als oorlogsvergoeding verdedigd
wordt. Daarin wordt gezegd, dat Frankrijk, even
goed als Amerika, spoedig zijne verliezen zal
hebben hersteld, mits het zijn leger eu sijue vloot
beperkt eu afziet vau het ruïueuse spel van den
oorlog.
De Monileur zegt, dat de Pruisen van het de
partement der Uise slechts voor2 nnllioeiidadelijke
betaling eischen en voor de overige S millioen
uitstel verleend hebben.
Bordeaux, 22 Februari. De keizer van Rusland
beeft aan graaf Cliandordy, die bij afwezigheid
van Favre, met de leiding van het ministerie van
huiieulandsche zaken heiast blijft, kennis gegeven,
dat hij de Fransche regeeriug erkent.
Buffet heeft geweigerd de portefeuille van
financiën aan te nemen, vooral uit vrees, dat
zijn gedrag en ministerschap ouder het keizerlijk
een onaangenameii indruk zou kunnen maken.
Charles de Rèmusat, die eerst de post vau ge
zant te Weenen had aangenomen, is later in een
brief aan de regeeriug op dit besluit terugge
komen.
Lecesne, president van de commissie van wa
pening, heeft aan Thiers het verzoek gericlu um
eene enquête in te stellen omtrent de daden dier
commissie.
Men houdt het er algemeen voor, dat de vrede
verzekerd is.
Berlijn, 22 Febr. Uil vertrouwbare bron wordt
verzekerd, dat Pruisen er bij blijlt, oin geene
interventie te dulden. Het vredeslructaat zal geene
bepaling bevatten, waaruit wegens Luxemburg
