mm JV°. 3380. Woensdag A°. 1871. 15 Februari. DAGBLAD J?RIJS DEZER COURANT. Voor Leiden per 3 maanden. neioon Franco per post Afwmderlijke Nomraers 3.00. 3.85. 0.05. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zen- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIEK. Voorlederen regel0.1? Grootere letter« naar de plaatsruimte die rij beslaan. PABLEMENTARISME KIESRECHT. I. lsii Aller oogen waren voor eenige dagen gericht i het conflict tusschen Jules Favre en Léon Gam- ODll tta. Eene zeer fijn versneden, maar zeer on- vai limig voortbewogen Nederlandsche pen heeft el, onder den indruk die den talentvollen schrij- r op dat oogenblik bezielde, sympathie trach- i op te wekken voor het uitsluitingsdecreet van tei e. n ontembaren ministre de 1'intérieur et de la erre, maar toch heeft dat decreet weinig sym- ithie gevonden. De openbare meening heeft het n strengste afgekeurd, niet al* „eene politieke at," maar als onrecht, als een bewijs van wan- juwen in de zaak der vrijheid, als tirannie. Doch men stelle zich nu eens voor, dat een ider uitsluitingsdecreet ware verschenen van elke zijde doet er niet toe een uitsluitings- icreet niet met eene politieke strekking, maar junende op overwegingen van staatsrechterlij- in aard. Men stelle eens, dat in dat decreet hat ipérialistisch systeem van het algemeen stem- cht ware verlaten, dat het kiesrecht voor de menstelling der constituante eens beperkt ware t hen die zekere som in de belastingen betaal- in en tot hen die bepaalde qualiteiten bezaten, 'elk een geroep van onrecht zoude ook daartegen jn opgegaanZou de openbare meening niet ebben geklaagd, dat men, door alleen degegoe- jn een stem te geven, aan de quaestie van vrede oorlog praejudicieerde, dat men de beginselen er volkssouvereiniteit verloochende, dat men echts éen deel des volks liet beslissen over het- ;en het leven van het gansche volk raakte? ouden dergelijke stemmen ook niet in Neder- ,11(1 zijn opgegaaD, in Nederland, waar men et toch met een beperkt kiesrecht doet, waar sn algemeen stemrecht bij velen onder de lealen der toekomst, bij niemand onder de schen van het oogenblik zijne plaats vindt? Doch nu stelle men zich al weder voor dat éon Gambetta in plaats van een uitsluitings- icreet een uitbreidings decreet had gegeven. Dal ij in het Journal Ojficicl had doen plaatsen que le iffrage universel comme il a été exercé sous i gouvernement du 2 Décembre au fond n'a vmais été universel, dat de franfaises niet min er van den oorlog geleden, niet minder van de eslissing der constituante omtrent de voortdu- ng van den strijd en den nieuwen regeerings- orm te wachten hadden, dan hare mannen, roeders, zonen en amants, dat alzoo aan de erkiezingen gedurende den wapenstilstand ook e vrouwen zouden deelnemen. Met welk een lgemeen gelach zou men Frankrijk hebben be- üulaagd dat met de versche striemen der pas oegebrachte zweepslagen over zijn lichaam nog .ansen moest naar de pijpen van een gek. Zoude P elfs de bovengenoemde Nederlandsche publicist, :h: ib nder dien nieuwen indruk, nog langer man en van koortsgloed ijlenden held uit Bordeaux e sloffe voor zijne prachtige volzinnen heb- oen willen ontleenen? Ja vergissen wij ons, of oude niet het onmiskenbaar schoone„vousêtes M IBD L. es plus forts, mais je suis le plus fier," gevaar ;eloopen hebben van te worden omgezet in het s;,ivous êtes les plus forts, mais je suis le plus on?" En waarom? Omdat in dat geval Frank- l.gtijks Maceabaeus, voorgevende de vrijheid te 'villen in al haar zuiverheid, de volksvertegen woordiging in al haren omvang daarbij den g.iring der hedendaagsche convenances zonde heb- jen oversohreden. Zijn deze onderstellingen v»n hetgeen de open bare nieening in al die gevallen zoude gezegd hebben, onjuist? Zoo neen, dan blijkt het op nieuw, dat ook in de quaestie van het kiesrecht l'hérétique d'aujourd'hui est l'orthodoxe de demain, Zoo neen, dan vragen wij of het iets meer dan wille keur is, wanneer men voor Frankrijk elke beper king van het algemeen stemrecht onrecht noemt, wanneer men voor Nederland met eene beperking hoogst tevreden is, en wanneer men eindelijk weder voor het land der algemeene kiesbevoegd heid het stemrecht der vrouw uitkrijt als be- lachelijken onzin? Nog eens, is dat willekeur? zoo niet, van welke beginselen gaat men dan bij zijne beschouwingen van het kiesrecht uit? De quaestie der kiesbevoegdheid is in Neder land weder aan de orde. Met een leap in the dark heeft de heer J. Heemskerk Az. h.ar in het voorjaar van 1869, bij de herziening der kies tabel, op de parlementaire tafel geworpen. Ka merleden, kiezers en niet-kiezers zagen elkaar verbaasd aan. Men wist niet wat die quaestie daar deed, men bekeek haar op een afstand, men wantrouwde de verrassing, waarmede zij geko men was, men koos echter de partij der voor zichtigheid en liet haar onaangeroerd liggen. Sinds dien tijd is zij aan de orde gebleven. De libe rale partij heeft zich afgevraagd, of eane uitbreiding van het kiesrecht eigenlijk geen liberale operatie was, en of men het niet aan de beginselen der vrijheid verschuldigd was die operatie op te vat ten en te leiden. Een deel der liberale partij heeft het hoofd geschud en met het: „ik vrees voor de Danuërs ook wanneer zij geschenken brengen," aan de uitbreiding van het kiesrecht den rug toegekeerd. Een ander deel heeft gemeend dat het den con servatieven het liberale vaandel niet in handen mocht laten, het heeft de uitbreiding der kiesbe voegdheid op zijn programma geschreven, het heeft zelfs aan het tegenwoordige ministerie zijn steun ontzegd, voor het geval dat dit kabinet zijne eiachen niet mocht willen bevredigen, hoewel het zijn eischen nog volstrekt niet heeft geformuleerd. En intusschen zijn de conservatieven voortgegaan de quaestie als hun product in bewaring te houden, zijn zij begonnen er mede te speculeeren en hebben daartoe met de antirevolutionnairen en katholieken een vennootschap gesloten met het doel de winst der speculatie gemeenschappelijk (ook gelijkelijk?) te verdealeD. Zoo is de quaestie steeds verwarder geworden, zoo is de openbare meening het spoor bijster geraakt, zoo loopen de beginselen van welke iedere be schouwing over het kiesrecht moet uitgaan, ge vaar van te worden miskendzoo is er kans dat die quaestie worde opgelost naar de willekeu rige opvattingen van een valsch liberalisme, het welk op dit gebied beurtelings den grootsten liberaal meeneude te zien in Gambetta, Stuart Milt, Thorbecke, zelfs Napoleon III en Von Bis marck, ten slotte niet meer weet welken heilige bet zal aanbidden, of liever aan welken heilige het Nederland zal ten offer brengen. Maar wij halen voor die quaestie allerminst de schouders op. Wij beweren niet, dat men het wijst doet door die quaestie te laten rusten. Waarom? Is zij niet belangrijk? Daarentegen, zij is de belangrijkste van alle. Zij is de belang rijkste voor de openbare meening, welke zich aangaande die quaestie vestigen moet, omdat elke hervorming op dit gebied door den tijd geëischt, door het volk gevvenscht en dóór ernstig onder zoek voorbereid moet wezen. Zij is de belang rijkste in een land, waar het zwaartepunt der staatsinrichting ligt bij de vertegenwoordiging, waar het parlementarisme in da grondwet ge schreven is en in de constitutionneele practijk ontwikkeld moet worden. Daarom is het de plicht der pers haar te bespreken. Bij die quaestie geen willekeur, maar vaste beginselen, geen onbepaalde aspiratiën, maar ge formuleerde wenschen. Daarom bij die quaestie allereerst vastgehouden aan dezen grondslag, dat elke regeling der kiesbevoegdheid waarborgen, elke hervorming dier regeling nieuwe waarborgen moet geven voor de verwezenlijking van hetgeen elke staatsvorm te verwezenlijken heeft, detouve- reinileit van het recht. Lielden, 14 Februari. Gisterenavond werd in de Stads-Gehoorzaal al hier, de negende openbare bijeenkomst der Volks voorlezingen gehouden. Het programma luidde: Van kwartier voor achten tot halfnegen muziek uitvoering; te halfnegenspreekbeurt te vervul len door den lieer J. W. Schaap. Men zal zich herinneren, dat de heer Schaap, reeds voor de bijeenkomst van 16 Januari II. als spreker aangekondigd, door eene plotseling toe genomen ongesteldheid verhinderd was geweest, dien avond als zoodanig op te treden. De kolos sale gekleurde afbeeldingen, die, zooals reeds toen door ons werd vermeld, ieders aandacht en be wondering wekten, bedekten ook nu weder het grootst gedeelte van den wand langs de Breestraat. Met genoegen vermelden wij, dat die platen niet, zooals velen gissen, van vreemden oorsprong zijn, maar onder toezicht van den heer Schaap, hiér ter stede werden vervaardigd. Zoowel de ontwer per als de bewerker hebben er alle eer van. Voor de muziekuitvoeriog had de Commissie een beroep gedaan op onzen welbekenden stad genoot, den heer J. Godefroy, die met de meeste bereidwilligheid ook nu weder zijDe talenten be schikbaar stelde, otn der Commissie in het vol voeren van bare taak behulpzaam te zijn. De welverdiende roem, die de heer G. zich als kun dig en geniaal musicus heeft verworven, maakt bet overbodig te vermelden dat hij zich ook gis* terenavond op hoogst verdienstelijke wijze van zijne taak kweet. Toch kunnen wij niet nalaten met een enkel woord te wijzen op den bijzonderen tact en vaardigheid door den heer G. getoond, in de keuze en uitvoering der gisterenavond gehoorde stukken. Zeer terecht had de heer G. ingezien, dat bepaalde orgelmuziek voor de hoorders daar meerendeels ongeschikt zou zijnhij koos daarom stukjes die meer binnen ieders bereik bleven en zich door zangrijke melodiën onderscheidenmee rendeels waren ze echter niet voor orgel geschre ven en vereischte dus hunne uitvoering op de seraphine, eene vaardigheid, die slechts door enke len wordt bezeten; dat onder die enkelen den beer Godefroy eene eervolle plaats toekomt, heeft de avond van gisteren op nieuw bewezen. De Commissie zoowel als de bezoekers zijn hem on getwijfeld dankbaar voor het genot dat hij hun daardoor heeft kunnen schenken; ook der Loge „La Vertu" komt dank toe, voor het in gebruik afstaan der haar toebehoorende seraphine. Daarna trad de heer bcbaap op en behandelde, in eene lezing die ruim anderhalf uur duurde, éene der vele „questions brülantes" van onzen tijd, de zoogenaamde riool-quaestie, om naar aan leiding daarvan meer bepaald stil te staan bij bet stelsel door Lieruur uitgedacht om de men- schelijke uitwerpselen in groote steden te ver zamelen en voor den landbouw beschikbaar te stellen. 't Spreekt wel van zelf dat wij de keus van het onderwerp al dadelijk zeer gelukkig noemen in onze gemeente waar (voor zooveel ons land be treft) de eerste proef op groote schaal met de toepas sing van dat stelsel zal worden genomen, past het den burgers zich met de bijzonderheden daar van althans eenigermate bekend te maken en kan die kennis niet beter worden verkregen dan wanneer hij, die voor de gemeente over de uit voering der zaak zal waken, zich bereid toont de vruchten zijner studie over dat onderwerp aan anderen mede te deelen. En dat heelt de heer Schaap gedaan op eene wijze die uitstekend mag genoemd worden; wie gisterenavond aandachtig heeft geluisterd en gekeken kan zich ongetwij feld de geheele inrichting der zaak, hoe gecom pliceerd ook, in hoofdtrekken levendig voorstel len; wij willen trachten, hoe beknopt opk, van deze belangrijke voordracht onzen lezers eenig denkbeeld te geven. Maakt in onzen lijd de zorg voor den open baren gezondheidetoestand en, in nauw verband hiermede, voor de reinheid van straten en grach ten eene der eerste bemoeiingen van een ge meentebestuur uit, vroeger was dit geenszins liet geval en leverden onze steden een schouwspel op, waarvan wij ons bijna geen denkbeeld meer kunnen vormen. Huizen zonder dakgooien of aflaatpijpen, straten grootendeels ongeplaveid met uitzondering van een smalle strook langs de hui zen en zonder afvoer noch van het hemelwater, noch van het keukenafval, noch van de uitwerp selen, die allen te zamen, in een staat van voort durend rottende gisting, zich in het midden der straat ophoopten. De gevolgen hiervan bleven dan ook niet achter want de vreeselijko pest ziekten die bij herhaling Europa en ook ons Va derland teisterden, kunnen aan geen andere oorzaak worden toegeschreven. Langzamerhand is. in dien toestand verbetering gekomen; meer en meer heeft men, vooral in den laatsteu tijd; zijue aandacht gewijd aan al wat op den openbaren gezondheidstoestand van invloed kan zijn, niet het minst aan dat gedeelte der quaestie, dat betreft den geregelden afvoer der menschelijke uitwerpselen op zoodanige wijzen dat daaruit geene voor de gezondheid nadeellge gevolgen kunnen ontstaan. De oudste methode, o. a. op reusachtige schaal in een deel van Lon den toegepast, is het zoogenaamde spoelstelsoL; daarbij worden de uitwerpselen in gemetselde kanalen verzameld en vaDdaar door een natuur lijken of kunstmatigen waterstroom tot op verren afstand weggevoerd'; de gebreken aan dit stelsel eigen zijn velen en worden meer en meer erkend zelfs door hen die er vroeger zeer mede waren ingenomen; o. a. heeft de ingenieur, die met den aanleg dier werken te Londen was heiast ge weest, het veelbeteekenend getuigenis afgelegd dat hij de proef als mislukt en1 de millioenen daar aan besteed, grootendeels als verloren beschouwde. In de tweede plaats komt in aanmerking het zoogenaamd beerputtenstelsel. Gemetselde ver gaarbakken, in of bij elke woning aangebracht, dienen om de uitwerpselen te bewaren tot liet blijkt dat de put vol is en dus moet geledigd worden. Dat ledigen brehgt evenwel zijne na tuurlijke bezwaren met zich en daar bovendien die putten meestal niet dicht genoeg zijn om te voorkomen dat de omliggende bodeui van een deel der uitwerpselen, wQqdl doortrokkep, verdiept ook dit stelsel, weipig aanbeveling. Minder bezwaar ip de toepassing vindt bet zoogenaamd tonnenstelsel, dat sinds geruiinen tijd te Groningen in werking is, Daarby is elk privaat voorzien van een losse ijzeren kuip of ton waarin de uitwerpselen worden opgevangen eiken morgen wqrdt die behporlijk gesloten, weg- gevqerd en door eene ledige vervangen. Opper vlakkig beschouwd beveelt zich dit stelsel wel aan vooral ook uit een financieel, oogpunt, (laai de aldus verkregen meststof, met keukenafval en «traatvuil vermengd, voor den landbouw groote waarde heeft zoodat in Gronjngeu de exploitatie van dit stelsel belangrijke lyinsten oplevert. Maar aau den anderen kant moet (wat toch wel de hoofdzaak diout te blijven) de gunstige imjopd van dit stelsel op den openbaren gezondheidstoe stand worden betwijleld wanneer men nagaat de vreesselijke verwoestingen die verschillende epiflemiën, met name de chplera, ouder, de werking van dit stelsel te Grqnjngen hebben aangerjeht. Dit verschijnsel pleit vooralsnog tegen de waarple van het tonnenstelsel en werkt nafuuilijk zijne verspreiding in andere gemeenten tegen. [In het volgend nummer plaatsen wij ver volg en slot.) Op bet aanstaande Landbouw congres te Gronin gen \va9 het voorstel ingekomen om in de be raadslaging ook een voorstel te brengen tot schen king van adhaesie aan de Coöperatieve Veréeni- ging ter bescherming en aanmoediging van bet stroopen, wier oprichting- onlangs in het Ingezon den stuk van het Leidsch Dagblad hésprnkrn is. Het bestuur van het congres heeft echter aan liet verzoek niet voldaan, daar de jachtwet ree,Is onder de punten van behandeling voorkomt Halévy's opéra La Juive, werd gisterenavond vooc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1871 | | pagina 1