gemeente aan Z. Ms. zorg aan en vestigde 's Ko-
nings aandacht op de Spoorweglijn ArnhemNij
megen. De stad had bij gelegenheid van het diner
een feestelijk aanzien, vooral in den omtrek van
het komedie-gebouw en op het Velperplein. Voor
den hoofdingang van den Öehouwburg prijkte
een keurig uette gasilluminatie, bestaande uit
dubbele boog met de Koninklijke W en kroon,
omgeven door eiken en laurierbladeren, in hei
met gas verlichte park Musis Sacrum liet zich de
muziek van tijd tot tijd hooren, voor vele parti
culiere huizen waren nette gasilluminatiën aan
gebracht, terwijl de Roggestraat bij tusschenpoozeu
door bengaalsch vuur verlicht werd eu voor de
werf van den heer (Joers piktonnen ontstoken
waren. Na alloop van het diner werd het groote
vuurwerk op het Velperplein afgestoken.
Z. M. vertoonde zich toen boven den zijingang
van den schouwburg, om vandaar het geheel te
overzien.
De verschillende kleine eu groote werken wer
den met zorg en goed gekozen, afgestoken, en
voldeden uitmuntend. Het lichteffect, vooral om
den vijver bij Musis, was dikwijls tooverachtig
schoon.
Het slotdécoratief kroonde het schouwtooneel
op prachtige wijze. Sierlijk prijkte daar de ko
ninklijke W met kroon, omlijst door lichtbogen,
waaruit een krachtig bombardement zich liet
hoorendaarnaast zag men trofeëu vau vaandels,
eveneens van schitterend gekleurd vuur, en boven
alles uit eene kleine, maar magnifieke ster. Fon-
leiuen wierpen prachtig gekleurde bloemen op
eu alles was vereeuigd om dit slotwerk zoo fraai
mogelijk te doen zijn eu het deed den vervaardiger,
den heer P. Van der Burgh, hot'vuurwerkmaker,
te Amsterdam, dan ook alle eer aan.
Hedenmorgen teu 10 ure is Z. M. vertrokken.
Ten huize van den baron Van Tuyll van Seroos-
kerken wachtten weder de leden van den ge
meenteraad den Koning op, 0111 Hem van daar
uitgeleide te doen. Op de markt stond voor de
woning van den commissaris des Konings de
eerewacht uit de ingezetenen geschaard, van wie
Z. M. aldaar afscheid nam.
Nijmegen, 26 October. Onze stad had heden
de eer een bezoek te ontvangen van Z. M. den
Koning. Hij kwam te elf uren aan, steeg aan
de Waal te paard en trok toen met zijn staf
door de met vlaggen versierde straten naar het
exercitieterrein buiten de Molenpoort, waar hij
infanterie en mineurs onderscheidene evolutiën
deed verrichten. Xe 2 uren begaf Z. M. zich bui
ten de Hezelpoort, om de werkzaamheden der
mineurs en het spriugen van eenige mijnen in
oogeuschouw te nemen, waarna hij te 3 uren in
een met vier paarden bespannen rijtuig weder
door de stad naar de Waal retourneerde. Tijdge
brek verhinderde Z. M. van het bij den burge
meester gereed staande collation gebruik te maken.
Brakel, 26 October. Verleden week werden de
bouwlanden hier zeer hoog in prijs verpacht.
Voor een perceel groot 5bunder werd de jaar-
lijksche pachtsom van f 246 beloofd.
De prijs van het hooi is f 13 a f 22 per 500
kilo; die der aardappelen van f 2 tot 3.50 per
hectoliter. Van beide artikelen wordt zeer veel
ingescheept.
Vreeswijk, 25 October. Er moet hier een ge
meenteontvanger worden benoemd, maar de raad
sclnjnt maar met voltallig te willen worden, als
die benoeming plaats moet hebben. Men zegt dat
een der wethouders zijn zoon op slinksche wijze,
tot ontvanger wil promoveeren.
Ambï-Vollenhoven, 27 October. Om de noorde
lijke provinciën meer in gemeenschap met Am
sterdam te stellen, bestaat hier het plan om een
kanaal van zee naar Meppel te graven.
Groningen, 26 October. Aan den gemeenteraad
is het voorstel gedaan om een crediet van 3000
te openen voor de feestelijkheden van het 25jarig
bestaan van het Landhuishoudkundig Congres.
Assen, 26 October. „Sedert eenigen tijd trekken
in deze provincie een paar Duitschers rond, die
Beilen tot punt van uitgang schijnen genomen
te hebben, om tochten te doen en dan hier en
daar teekeningen van landschappeu of woningen
enz. te maken. Die menschen gedragen zich heel
vreedzaam. Nu echter dezer dagen bekend ge
worden is, hoe leelijk de Czaar van Rusland
gefopt is door eenige Pruisische ofliciereu, die
hem nog wel kwamen helpen, maar ondertusschen
het welgelijkend portret van zijn land in hun
zak staken eu meenamen, om er bij voorkomende
gelegenheid hun voordeel mee te doen, baart het
Duitsche teekenaars-bezoek sommigen vaderlan
ders niet weinig onrust en slapelooze nachten.
„Men kan 't nooit weten," zeggen die vaderlan
ders, en dat kan men ook niet. De Rus weet er
van mee te praten." (Ass. Crt.)
Sneek, 28 October. In de laatste Raadsverga
dering is besloten om, behoudens nadere goed
keuring, de jaarvvedde van den burgemeester
dezer gemeente met f 400 te verhoogeu, en alzoo
van f 600 op f 1000 te brengen.
Door het ruwe weder is in de laatste dagen
het water in onze omstreken belangrijk gerezen.
Vele laaggelegen landen zijn ondergeloopen. Som
mige boeren zijn reeds bezig hunne polderdijken
op te hoogen.
BUITENLAND.
De heer Guizot heeft een brief aan de Times
gericht van den volgenden inhoud:
„In Engeland gelooft men zoowat algemeen
eerstens, dat Frankrijk den tegen woordigen oor
log met Pruisen wenschte en dien strijd in het
leven riep: en ten tweede dat Frankrijk, tenge
volge van de nederlagen die het Fransche leger
leed, niet langer in staat is den oorlog te voeren,
en verplicht is de vredesvoorwaarden aan te ne
men die Pruisen voorschrijft, hoe hard deze
voorwaarden ook mogen zijn. Ik geloof dat het
Engelsche publiek ten opzichte van beide punten
zich vergist, en dat het zich vergist omdat het
een oordeel velt volgens den schijn en niet vol
gens de werkelijkheid en de feiten.
„Ik moet, om dit te kunnen bewijzen, een paar
jaren teruggaan Indien men inderdaad verlangt
een goed begrip te vormen van de wenschen
eener natie, dan moet men niet beproeven die
op te maken uit de gebeurtenissen van éen en
kelen dag of uit een op zich zelfstaand feit.
„Toen Frankrijk in 1852 het tweede Keizerrijk
toejuichte, geschiedde dit, omdat de natie de
anarchie duchtte, niet omdat het den oorlog
wenschte. Inderdaad, zóo algemeen en duidelijk
was de verklaring dat men eene vredelievende
politiek wenschte, dat het Gouvernement het
noodig voDd die verklaring te eerbiedigen en bij
verschillende gelegenheden te laten hooren:
L'empire c'esl la paix." Het gevoelen van de natie
op dit punt werd niet gewijzigd, noch door den
Krimoorlog, noch door den oorlog in Italië. Bij
het voeren van deze oorlogen legde de natie den
gewonen militairen ijver aan den dag, maar zij
had geen bewijs gegeven dat zij dien strijd vurig
wenschte, en zij was blijkbaar verheugd dat die
oorlogen zoo spoedig een eind namen. Die wor
stelingen deden Frankrijk den vrede op hoogere
prijs stellen, terwijl de oorlog in Mexico de vre
delievende gezindheid der natie verder ont
wikkelde.
,,Van 1866 tot 1870 noodzaakte de natie het
Keizerlijk Gouvernement op geenerlei wijze om
oorlog tegen Pruisen te voeren, niettegenstaande
de ongerustheid, die door den slag bij Sadowa
was ontstaan en de gevolgen, die uit dien veld-
,g voortsproten. De kredieten, die door het Gou
vernement werden aangevraagd om in tijd van
nood gereed te wezen, werden niet geweigerd,
maar altijd werden deze sommen verleend, gaf
men onophoudelijk te kennen, dat men gehecht
was aan eene vredelievende politiek. Bij het Kei
zerlijk Gouvernement ontstond het denkbeeld oor
log te voeren; de Keizerlijke Regeering beschouwde,
overeenkomstig de oorlogzuchtige traditiën vau het
eerste Keizerrijk, en om de dynastieke belangen
van het tweede te bevorderen, den oorlog als eene
noodzakelijkheid. Het Gouvernement van Napo
leon III wikkelde zich destijds in een doolhof
van verwarde en trouwelooze onderhandelingen,
hetzij met het doel om op eene gunstige gelegenheid
te wachten 0111 Pruisen den oorlog aan te doen,
of in de verwachting ontslagen te worden van
de noodzakelijkheid den oorlog te voeren, door
eene vermeerdering van grondgebied, die de eigen
liefde des Keizers voldoen en zijn rust verzeke
ren zou.
„De stand van zaken was in 1870 ingewikkeld
genoeg, toen de tijding kwam van de candida-
tuur van den Prins van Hohenzollern. Het Keizer
lijk Gouvernement kantte zich onmiddellijk krach
tig tegen de uitbreiding van Pruisens macht in
Europa aan, en daarin zag de Fransche Regee
ring de kiem eener verwikkeling, die een oorlog
teu gevolge kon hebben. De houding, die het
Fransche Gouvernement aannam, was zeer over
dreven, en ten eeneumale in strijd met die, welke
het even te voren had aangenomenmaar het
Pruisische Gouvernement handelde met wijsheid
en voorzichtigheid. Na de ontvangst van het pro
test van het Fransche Gouvernement besliste het,
dat de Pruisische Prins van zijn candidatuur voor
den troon van Spanje zou afzienen dit feit werd
door de Spaansehe Regeering officieel aan het
Fransche Gouvernement medegedeeld. Up die
wijze was de moeilijkheid uil den weg geruimd
wij waren dat elleudige diplomatieke ravijn door
geworsteld, en de vrede scheen zeker. Op het
zelfde oogenblik was er eene krachtige beweging
onder ons, ten gunste eener hervorming van het
keizerlijk Gouvernement, en om terug te keeren
tot het parlementaire stelsel, dat meerdere zeker
heid gaf. Wederom vroeg de natie dat haar de
billijke en noodzakelijke invloed zou worden toe
gekend in het bestuur van hare eigen zaken, en
het scheen als of aan die vraag zou worden vol
daan. De Keizer, zijn hof en zijne eigenbaat-
zuchtige partijgangers in de Fransche Kamer,
stonden op het punt hun persoonlijk gezag te
verliezen.
„Ik weet niet, en ik wil er niet naar vrageu,
wie de eerste was die het denkbeeld opperde
om den Koning van Pruisen een buitengewonen
nutteloozen en verwerpelijken eisch te stellen.
Hem werd verzocht den waarborg te geven dat
de Prins Vou Hohenzollern de candidatuur, waar
van hij had afgezien, nooit of nimmer onder
welke omstandigheden ook, weder te berde zou
brengen. Zooals men mocht verwachten wees de
Koning van Pruisen dien eisch van de hand.
Onmiddellijk werd, met eene blinde en harts
tochtelijke overhaasting van den kant van het
Keizerlijke gouvernement, bevorderd door de
meest onvergeeflijke zwakheid van de voorstan
ders der parlementaire hervorming, zoowel in
het Ministerie als in bet Wetgevend Lichaam,
en ondanks een paar verstandige en koene ver-
toogen, den oorlog aan Pruisen verklaard, en of
schoon het niet werd erkend, werd de geheele
leiding van den oorlog in wezenlijkheid door
den persoonlijken bewindvoerder van Frankrijk
aanvaard.
Hier kan ik een oogenblik stilstaan. Weinige
dagen na dit betreurenswaardig en onverstandig
Keizerlijk initiatief werden onze legers geslagen
de Keizer was een gevangene te Sédan en te
Parijs onttroond. Het Keizerlijk régime, Keizer,
Ministerie, Senaat, Wetgevend Lichaam dat
alles verdween te gelijkertijd.
„De Fransche natie was wederom in het bezit
van Frankrijk en vond zich gedwongen een oor
log voort te zetten die zij noch had gezocht, noch
had gewenscht. Het gouvernement, dat onmid-
delijk aan het bestuur kwam, verklaarde dat
het geen andere begeerte had dan de nationale
eer te handhaven en den vrede te herstellen.
Maar op de Pruisische zegepralen volgden de
eischen van het gouvernement van de overwin
naars en het is aan die eischen te wijten, dat
de oorlog wordt voortgezet, ofschoon zij, die den
strijd in het leven riepen, verdwenen zijn. Frank
rijk heeft geen reden eerzuchtig te zijn, eu de
openlijke begeerte van Frankrijk is de vrede.
II. Men zegt voorts, dat Frankrijk ten gevolge
van de tegenspoeden, die het ondervond, den
oorlog niet kan voortzetten en dat het derhalve
alle vredesvoorwaarden moet aannemen, die
Pruisen stelt.
„Op die wijze wordt een oorlog waarvan de
eerzucht de geheime beweegreden was, vervan
gen door een oorlog waarvan de eerzucht openlijk
erkent wordt het doel te zijn. Het Pruisische
leger heeft Parijs ingesloten.
„Waarom rukt het Parijs niet binnen? Waarom
biedt Parijs, omringd dóór den vijand, van de
gemeenschap met geheel ff rankrijk afgesneden,
zulk een vereenden, krachtigen en volhardenden
tegenstand een tegenstand waarop de belege
raars zeer zeker niet gerekend hebben? Waarom
is Frankrijk over zijne geheele breedte en lengte
tot in zijn diepste grondvesten geschokt? In
sommige deelen kan de natie, tengevolge van
gebrek aan verdedigingsmiddelen, haar bitter
leed slechts openbaren door ontroering, maar in
de meeste gedeelten is de bevolking bezield door
eene vurige vaderlaudsliefde. Dit komt omdat
Frankrijk nog wil overwinnen noch wil ver
overen. Frankrijk is niet eerzuchtig meer, maar
het is nog trotsch en het wil niet tot werke
loosheid vervallen. Zou men meenen dat het voor
beeld door Parijs gegeven, dat zoo krachtig is
in vredestijd, in oorlogstijd minder krachtig zou
werken? Zou men wanen dat die legerkorpsen,
tot nu toe onvoltallig, maar die in het westen,
aan de Loire, in het zuiden te Lyon gevormd
worden, werkeloos blijven en niet naar Parijs
oprukken zullen? Zou men zich verbeelden dat
de inwoners, uit hunne brandende dorpen ver
dreven, de hadden in de schoot zullen leggen,
wachtende op het oogenblik dat zij verlof zullen
krijgen om naar hunne dorpen terug te keerenP
Ie het waarschijnlijk dat de vrijwilligers, de franc-
tireurs zwervende in de bosschen, de wapenen
zullen nederwerpen, omdat de toestand van hun
vaderland hopeloos is. Zal de geestdrift des volks,
die steeds zoo geneigd is tot demagogische en
hartstochtelijke uitersten over te slaan, tot kalmte
komen op een teeken van een diplomatieken agent?
„Wij weten 'l niet en niemand kan voorzien,
hoe groot de beproevingen zullen zijn die
Frankrijk nog te verduren zal hebben, eu even
min in hoe verre het zal geroepen worden
zijn moed te loonen, evenals zijn macht 0111 te
lijden. Maar de beproevingen zullen Frankrijk
niet alleen ten deel vallen; eu hetzij de worste
ling kort of laug is; hetzij dat zij onverpoosd
wordt voortgezet of dat zij een oogenblik wordt
geschorst, Frankrijk wil zich zelf niet te kort
doen. Het heeft materieele hulpmiddelen, die door
geen tegenspoeden kunnen worden uitgeput, en
het bezit een zedelijken moed die door dien
tegenspoed niet vernietigd, maar daarentegen ont
wikkeld zal worden.
„Wil Pruisen een billijken vrede met Frank
rijk sluiten; een vrede die noch 's lands veiligheid
noch zijn waardigheid bedreigt? Of zal Frankrijk
veroordeeld zijn te lijden en onbepaald en ten
koste van alles te blijven voortworstelen? Dit is
thans de groote quaestie en ik aarzel niet te be
vestigen dat Europa evenzeer bij die vraag is
betrokken als Frankrijk.
„De kansen des oorlogs ter zijde stellende, ligt
het in de handen der neutrale Mogendheden
deze vraag tot eene spoedige en vredelievende
oplossing te brengen. Men doet geen beroep op
haar om feitelijk tusschen beiden te treden, zij
behoeven niet beangst te wezen in den oorlog
betrokken te worden. Het is zeer natuurlijk, dat
zij alles, wat haar zou kunnen compromitteer^
van de hand zouden wijzenmaar niemaj
vraagt dit. Hoe meer ik nadenk, hoe meer
overtuigd ben, dat slechts de zedelijken invlo.
van de onzijdige Mogendheden noodig is. Laf
zij verklaren het besluit genomen te hebben
buitensporige eischen te erkennen, en met
oog op Europa geen onzekeren of schijn-vre.
goed te keuren.
„Noch Frankrijk, noch Pruisen zijn domuie
blinde Mogendheden. Zij zijn nu bevrijd van h:
Keizerlijke Gouvernement dat beiden compt
muteerde en de eene natie tegen de andere 0
hitste. Laten zij de bewijzen geven dat gee
harer de billijke grenzen overschrijdt vv
Pruisen betreft: in zijne eischen; wat Frank
aangaat: in zijne verdediging.
„De neutrale Mugeudheden moeten die gre;
aaugeven. Zoo doende zal hen den roem wordt
toegekend, een politiek voor Europa in het lev,
te hebben geroepen waarvan men dikwijls het
gedroomd, die somtijds in praktijk wordt gebr
en dat niet zonder eer eu gunstig gevolg
melijk de politiek van eene groote Europeesc:
scheidsrechterlijke uitspraak bij een tweegeveci
tusschen twee groote Natiën.
„Güizot.
TELEGBAMMEN.
idii
eig1
d i
for
sr<
;êu
upt
ile
tril
e
ke
edi
ac lS
de
vi
kom
Tours, 27 October. Volgens bericht uit Pan
protesteert de Vérilé tegen de arrestatie van hare
hoofdredacteur, die zooals het blad schrijft,
opgesloten in de cel van Traupmann. Het Joun
Officiel verklaart, dat die redacteur gearrestee:
is, omdat hij de belangen der nationale verdei
ging in gevaar had gebracht.
Volgens de France hebben de heeren Von Me|
ternich eu Nigra een oificieele démarche geda-
bij het Gouvernement te Tours, tot oudersteunii
in naam van Oostenrijk en Italië van het
gelsche voorstel betrekkelijk de wapenschorsiu:
De Rappel meldt, dat generaal Trochu het kt
der officieren van het door Blanqui gecouima!
deerde bataljon gardes heeft ontbonden wegetl
ernstige oneeuigheden. Bij eene samenkomst t:
voorbereiding van nieuwe verkiezingen voor
kader werden de vrienden van Blanqui verjaag
en verbrijzelden zij de glasruiten. De vervolgin
tegen Flourens wordt voortgezet.
Beriyn, 27 October. [Officieel Üe. koningin heel
in Homburg de volgende dépêche van den konin,
ontvangen
„Hedenmorgen heeft het leger van Bazaine
de vesting Metz gecapituleerd. Hierdoor ziji
151),00U krijgsgevangenen, alsmede 20,000 gewond'
en zieke soldaten in onze handen gekomen. He
dennamiddag zal het leger en de bezetting
wapens nederleggen. Dit feit is een der gewicb
tigste gebeurtenissen van deze maand. De Voor
zienigheid zij hiervoor gedankt.
„Wilhelm"
De Slaals-Anzeiger maakt een telegrafist
bevel openbaar van den koning aan generaal Vt
gel von Falckaustein van 25 dezer en aldus lui
dende: Daar de voortduring van den oorlog nie
toelaat den staat van beleg op te heffen, maa.
het 's konings wil is, dat gedurende de voorberei
ding van de verkiezingen aan de uiting van po
litieke meeningen en aan de deelneming de:
kiesgerechtigden geen hindernis in den weg wor
den gelegd, bepaalt de Koning dat in de distric
ten, die in staat van beleg zijn verklaard, tot nsfcc
afloop der verkiezingen geen gebruik zal wordet
gemaakt van de wettige bevoegdheid om art. 3'
der grondwet betrekkelijk het recht van vereeni-
ging en vergadering te schorsen, en verder da,
alle gearresteerden of geïnterneerden terstond ir
vrijheid zullen worden gesteld, onder voorbehoud
dat de strafrechter in zijne handelingen niet
worden verkort.
Versailles, 28 October. Officieel bericht uil Ai
Duilsche hoofdkwartier. Gisterenavond is de capitu
latie onderteekend.
Er is onmiddellijk bevel gezonden naar Berliji
om victorie te schieten.
Den 29sten dezer, en dus niet den 27sten dezer
worden de stad en de forten bezet.
Het aautal gevangenen is 173,660, waaronder
drie maarschalken en 6000 officieren.
wilhelm.
Beriyn, 28 October. De Slaals-Anzeiger zegt naar
aanleiding van de capitulatie van Metzhierinet
is het voornaamste punt van de Moezellinie aan
de Duitsche wapenen overgeleverd, die nu geroe
pen zullen zijn het als een defensief bolwerk in
Duitsche handen te bewaren; uit een militair
strategisch oogpunt is dit onvoorwaardelijk nood
zakelijk.
De Corresp. de Berlin zegt, dat de gezond
heidstoestand van Napoleon een zachter klimasl
wenschelijk maakt en hij om die reden mogelijk
in den loop van November Wilhelmshühe zal ver
laten om naar het eiland Elba te vertrekken.
Londen, 28 October. De Times bericht, dat
Versailles een publicatie is uitgevaardigd waaro
wordt gezegd, dat elk burger, die gedurende ec>
gevecht zijn huis verlaat, zal worden gefusileerd-
h
lie
li'
I.;
1st
