noch staan kunnen, worden door de ziekenop passers met den lichtblauvven armband met het roode kruis, gedragen. Men ziet hier de meest verschillende uniformen, meest allen echter Fran schen; infanteristen,, artilleristen, kurassiers, zoua- veu, ook enkele turcos, die intusschen door hunne kalmte contrasteeren met het beeld der dierlijke woestheid dat ons niet ten onrechte van die Afrikanen gemaakt wordt. Bij en door dat alles heen, bewegen zich allerlei bonte groepen van bedienden, officieren, ziekenoppassers enz. De trap opgaande, komt men in de afdeeling, waar docter Warteman uit Arnhem zijne diens ten bewijst. Hij en vier collega's de h li. Dr Büch- ner uit Deventer, Dr. De Vrij uit Dordrecht, Dr. Van der Ley en De Zwaan uit 's-Hage en de twee candidaten uit Groningen, Sauneseti Offër- haus, hadden zich ter beschikking van den genees kundigen dienst gesteld, en zijn hunne diensten dankbaar aangenomen. De drie eerste doctoren met de beide candidaten zijn hier gebleven, de heeren Van der Ley en De Zwaan zijn gisteren naar Elberfeld vertrokken waar hunne hulp ge vraagd was. De kamers strekken zich langs een langen corridor uit. In ijzeren kribben op stroo- zakken liggen de ougelukkigen uitgestrekt; hier met een doorboorden arm, daar met een kogel in de dij, door de borst of door het beenopmer kelijk is het, dat het nagenoeg alle kogelwonden' zijn. Met eene bedaardheid, die vertrouwen wekt gaat onze doctor met zijn helpers langs de bedden: elke wond wordt zorgvuldig nagezien, gereinigd en opnieuw verbonden. Treffend is de onvermoeide zorg der geestelijke zusters. Kalm en rustig met een glimlach op de lippen, als de zieke zich beter gevoelt, of met een weemoedige uitdruk king op 't gelaat als de arme drommel zich tracht te verzetten tegen de martelende pijnen staan zij daar met haar mand met zwachtels, pleisters en pluksel én wenden het oog niet van den arts af om hem terstond aan te reiken wal hij te midden van zijn bloedig werk vraagt. Dat is wel met recht de bedaarde zelfverloochenende toewijding in hare verheven eenvoudigheid. Maar tevens zijn voor die taak, alleen geoefende handen en krach tige 'gestellen berekend. Onze door echte menscheuliefde gedreven vrou wen en meisjes mogen wel bedenken dat het zware werk der barmhartigheid zonder sterke zèn'uwen onmogelijk kan worden uitgevoerd. Men moet het zied, om te weten wat het is, al die gapende wonden, de kramptrekkingen van den lijder, zijn met het klamme zweet bedekte bleeke hoofd. Ook zij, die als geneesheeren of assistenten hunne diensten willen verleenen, mogeu dit wel bedenken. Hebben zij vertrouwen op zich zeiven, een vertrouwem gegrond in studie en ondervinding, dan zullen zij overal met open armen worden ontvangen want er is bijna overal gebrek aan praktisch bekwame heelmeesters. Een steeneu hart zou breken bij al de tooneelen van ellende die zich bij een bezoek aan het hospitaal aan alle zijden opdoen. Het zijn in deze afdeeling meest allen Franschen, die dus het droevige van de krijgsgevangenschap iu een land, waar zij geen woord van de taal verstaan, bovendien moeten djragen. Wij gaan van de eene kamer naar de andere een treurige reeks van martelingen, llier ziet men twee Turco's; den eenen, die een granaatscherf een stuk uit den schedel geslagen heeft, wordt het zwarte kroeshaar, rondom de wijde wond afgeschorenhij zit met den witten mantel om de schouders geslagen, overeind in het lied en kijkt met over elkander geslagen armen en stoïcijnsche bedaardheid op het zwart-bruiue gelaat, recht voor zich uit. De andere heeft twee wonden in den dijdoor de eene is de kogel ingedrongen, door de andere heeft hij het vleesch verlaten, en tusschen die beide heeft het mes van - :en chirurgijn een nieuwe diepe wonde gesne den. Ginds ligt er een, wien een kogel door de longen is gegaan. Zijn toestand is hopeloos; aan1 twee hunner had Dr. Biichuer den dag na zijne aankomst, inet den chef van het lazareth belang rijke operatiën gedaan. De eerste was het rechterbeen even onder de knie afgezet; hij maakte 't vrij wel en had goede hoop: „Je rentrerai av.ee une jambe de bois," zei hij gelaten, en na een oogenblik peinzens: „du- moins j:espère qu'on me donuera une pension." Er was iets onbeschrijfelijk pijnlijks in den blik dien die arme verminkte zoo in de toekomst wierp. Voor de andere waren de vooruitzichten noch slechter, hij had een resectie van de knie ondergaan en de wond zag er slecht uit. Hij zélf had weinig hoop. Toen ik betn vroeg hoe het ging, antwoordde hij met bevende stem„Je pense bien crever ce soir." Over het algemeen zijn zij onderworpen en tevreden: „Nous som mes bien soignés, on nous traite bien," hoort men telkens uit hun mond. Niet minder treurige too neelen zag ik daarna in het Evangelische kran- kenhaus, eene voortreffelijke inrichting, waar de gewonden uitstekend verpleegd worden. Er waren er ongeveer zes en negentig die in een ruime, goed geventileerde zaal op matrassen met heldere linnen lakens lagen, en waar tevens alles te vin den was, wat tot hunne verkwikking kou dienen. Dit buis is eerst onlangs gebouwd en nog niet geheel gereed; het is een filiaal van het Mutter- haus in Kniserswerlh, maar heeft weinig midde len. Men vroeg mij vooral om pluksel en om geiibte krankenwarterinnen. De telegraaf heeft hun verlangen dadelijk aan het hoofdcomité te 's-Hage kenbaar gemaakt en weldra zullen ook Hollandsche, waarschijnlijk Utrechtsche diacones sen de liefdetaak harer Duitsche zusters komen verlichten. Het zijn hier meest zwaar gekwetsten die niet getransporteerd kunnen worden. Béfialve dit ziekenhuis zijn er nog vele kloosters die met elkander wedijveren in de verpleging der ge- wpnden. Het hoofdmagazijn van het Roode Kruis is in een dér zalen van het Lazareth. Een flink jong student uit Bonn, is hier met een paar leden van het Dusseldorpsche comité en twee jonge dames den geheelen dag aan het werk en ze hebben de handen vol. Men moet het gezien hebben, om zich een denkbeeld te kunnen vormen, van al wat die hospitalen bij de meeste orde, in het gebruik ver slinden. En toch is datgeue wat ik gezien heb, slechts een klein onderdeel van het jammerlijk geheel. Men kan verzekerd zijn, dat iedere gul den, die hier wordt gegeven, daar ginder tien dubbele waarde heeft. Vraagt men mij, wat ik volgens de hier opge dane ondervinding, het meest wenschelijk oordeel, dat door de comités aan het hoofdcomité worde gezonden, dan zoh ik moeten zeggen, alles: want aan alles is behoefte. Maar in de eerste plaats, getd. Verder komen in aanmerking chirurgale instrumenten, vooral die voor amputatie en resec tie, vervolgens paardenharen matrassenbijna alle gewonden liggen in het lazareth nog op stroo- zakken, Voor een man met een gebroken been kreeg men met moei'tè een matras. De tijd om nieuwe te maken is er niet. Wie een matras zendt, doet een weldaad. Verder Bordeauxwiju (roode) die bij pns voor minder geld beter te ver krijgen is. Zweeftuigen tot het ondersteunen van gewonde ledematen. IJzeren bedsteden zijn voor eerst niet uoodig. Verbandmiddelen, gitter charpie, opengespleten watten, aan de ruwe zijde met neteldoek belegd, draadpluksel, dat lijnrecht tegen het advies van Professor Polano, door Duitsche geneesheeren bij centenaars gebruikt wordt, irri- gateurs die van den eenvoudigsten vorm kunnen zijn. Vooral onze doctoren, die zoo wakker de eer van het Roode Kruis ophouden, zal de toezending hartelijk welkom zijn. Hun werkkring wordt dagelijks grooter. Dr. Warteman zal eerstdaags 110 gewonden onder behandeling hebben. Dr. Biichner bezoekt 15 kamers, Dr. De Vrij 8 kamers vobral bezet mét oogzifektenzij zijn daarbij den géheelen dag van dienst in het reserve-Lazareth. In de Stadsgehoorzaal werd alhier de vierde algemeene vergadering van onderwijzers en on derwijzeressen gehouden, uit het district Leiden. Nadat de nolulen gelezen waren, gaf de voorzit ter Prof. M. J. de Goeje het woord aan den heer Haanstra om het onderwerp: „hoe wij de verge lijkende examens wenschen" te bespreken, dat in de voorgaande vergadering niet was afgehandeld. Zijne wenschen kwamen voornamelijk hierop neder, dat de bedoelde examens werkelijk ver gelijkend en doelmatig zijn en door eerlijke en kundige examinatoren worden afgenomen. Na door den voorzitter hiertoe te zijn uitgenoodigd, beschouwde hij de voornaamste vakken, waar over de examens loopen in het bijzonder. Om den stijl der sollicitanten te beoordeelen, verlangde hij, dat hun een onderwerp werd opgegeven, dat geheel in hunne macht was, en dat men bij het behandelen der taalkunde de quaesties, waar over de gevoelens uiteenloopen, zou \ermijden. Bij hel rekt een moest men naar zijne meening geen voorstellen opgeven, die door zoogenaamde loopjes worden opgelost, want daaruit kan niet blijken of de sollicitant goed denkt; men moest meer werk maken \an het rekenen uit het hoofd enz. Prof. Goudsmit, die inmiddels ter vergadering was gekomen, wenschte daarop de vraag beant woord te zien of bedoelde examens niet alleen konden bestaan in het plaatsen der sollicitanten voor eene klasse en hun te doen onderwijzen; de voorzitter merkte op, dat wanneer liet aantal sollicitanten 5U of meer bedraagt, hetgeen dikwijls doorkomt, de examens te lang zouden duren, doch dat men de heeren, die den tweeden dag nog aan het examen deelnemen, gewoonlijk doet on derwijzen en dat de bevinding hiervan veel ge- Wicht iu de schaal legt. Nadat de discussie hier over gesloten was, kwam de stelling Van den heer Struick aan de orde: „De hulpondénóijze- ressen kunnen, zónder schade voor het onderwijs!, in vele opzichten de hulponderwijzers vervangen." Deze heer achtte het bewezen, dat de vrouw even geschikt is als de man óm de kinderen te ontwikkelen, daar er in Amerika voorbeelden zijn, dat bij de 1200 personen, die Onderwijs ge ven, slechts een honderdtal onderwijzers Woïdt gevonden, en daar toch zeer ontwikkelde staats burgers worden aangekweekt. Hierbij kwam) dat de overgang van de bewaarschool tot de volksschool, wannéér in de laagste klassen hulp- onderwijzeressen werdén gebezigd; voor de kin deren niet zoo groot' zóu zijn en dat hierdoor voor vele burgerdochters, die mi sónis' verne derende betrekkingen moeten aanvaarden, een goed middel van bestaan was geopend. Na dat hierover eenige discussie was gevoerd, ver zocht de heer Du Rieu, die mede ter vergade ring was gekomen, den heer Van Dijk, aan wiens school sedert eenigen tijd een meisjeskweekeling werkzaam is, hieromtrent zijne bevinding mede te deelen. Dezè heer verklaarde daarop, dat hij tot nu toe geene enkele reden had om te betwijfelen of men aan eene hulponderwijzeres eene geheele klasse kan toevertrouwen. De heer Veenendaal deed daarop de vraag, of men dan ook mag ver wachten, dat de dames aan het hoofd der volks scholen zullen geplaatst worden. Hierover ont stond een langdurige discussie, doch ten slotte was men het vrij algemeen eens, dat de dames zelf hiertoe het krachtigst kunnen meewerken en dat het met den tijd zal komen; de heer Van Efferen bleef evenwel in weerwil van al het ge hoorde, huiverig hiertoe over te gaan, uit vrees, dat eene dame de orde niet zal kunnen hand haven. Na de pauze kwam in behandeling destelling van den heer Van Efferen: „Men wijt aan ge brekkig onderwijs, wat men veeleer aan gemis van gaven in ons volk behoorde toe te schrijven. Tot toelichtiug hiervan diende, dat men hier te lande na de groote wereldtentoonstelling over gebrekkig onderwijs was gaan klagen, omdat de Nederlandsche industrie daarop een zeer ongun stige figuur had gemaakt; doch de Engelscheu en Franschen deden in dien tijd stellig minder voor het onderwijs dan wij en daar zij nu niettegen staande dit althans in oorspronkelijkheid boven ons uitmuntten, moet hij besluiten, dat het den Nederlanders aan vinding ontbreekt. De heer Haanstra bestreed deze stelling. Hij toonde aan dat de Engelschen iu het fabriekwezen gemak kelijk kunnen uitmunten, omdat de bodem alles oplevert wat daartoe behoort. Waar, vroeg hij, wordt de beste turf gemaakt? Iu Friesland, een voudig omdat de bodem daarvoor geschikt is. Ook Prof. Goudsmit kon de stelling niet toegeven. Het is, zeide hij, buiten kijf, dat ons volk op het ge bied der wetenschappen, even groote mannen heeft voortgebracht als andere natiën en waarom zal men het dan gebrek aan vinding toeschrijven. Dat de industrie niet op hooger trap staat, schreef hij uitsluitend aan het gebrekkig onderwijs of. liever aan het gemis van onderwijs toe. De am bachtsman kent zijn waarde als mensch niet en is veeltijds alleen eene machine. Wanneer hij door grondig onderwijs zijne eigenwaarde heeft leeren kennen, dan zullen er ook geniën onder zijn, die nieuwe zaken voor den dag brengen. De heer Van Dijk was vervolgens aan het woord en weidde uit over den droevigen toestand en het weinige, dat gedaan wordt voor den toekoinstigeu handwerksman. Van de burger avondscholen wachtte hij maar weinig heil omdat de jongelui, wanneer ze daar komen, gewoonlijk zoozeer zijn afgewerkt, dat ze nog alleen de kracht hebben oin in slaap te vallen. Ten slotte kwaui in behandeling de tweede stel ling van den heer Van Efferen. „Beter is het, voor het gewoon lager onderwijs een knaap uit inin- dan meergegoeden stand op te leiden. Een onder wijzer zeide hij uit mingegoeden stand voortge komen, zal niettegenstaande de soms geringe be looning zijner werkzaamheden tevreden zijn met zijne betrekking en in het gevoel van hethooge gewicht daarvan, zich met lust en ijver daaraan' toeweiden, terwijl een ander, die een zekeren stand heeft te handhaven gevaar loopt onder die omstandigheden ontevreden te worden met zijne betrekking, hetgeen niet anders dan nadeelig voor het ouderwijs kan zijn. Deze stelling werd van verschilleude zijden bestreden op grond, dat een slecht bezoldigd onderwijzer niet zal oordec- len naar zijn vroegere positie, maar naar hetgeen hem toekomt. Buitendien zal bij den onderwijzer uit mingegoeden stand altijd eenigszins gebrek aan manieren blijven bestaan en dit moet scha delijk geacht worden voor het onderwijs, dewijl dit dikwijls beoordeeld wordt naar de hoüding van den onderwijzer buiten de school. Ten slotte kwam de heer Haanstra tot conclusie, dat het spreekwoord: „tevredenheid maakt gelukkig" waarvan in het debat gebruik was gemaakt, ver vangen moet worden door „ontevredenheid maakt gelukkig," wanneer zij zich namelijk openbaait door het betoonen van geestkracht." De Limburgsche oudheidkundige maatschappij heeft aan den gemeenteraad van Kessel en aan Gedep. Staten adressen gezonden om te verkrij gen, dat de Romeinsche altaarsteen, onder de Katholieke kerk van Kessel dezer dagen gevon den, niet naar Leiden in 't Museum worde ge bracht. Dr.- A. Rutgers te Alphen a/d Rijn, is door den Minister van Binnenl. Zaken benoemd tot leeraar in de wis- en natuurkunde aan het gymnasium te Brielle. Aan de Commissarissen des Konings in de pro vinciën is door den directeur van het Kabinet des Konings eene missieve gezonden van den vol genden inhoud: '„Het is den Koning gebleken, dat de-ingezete nen in uwe provincie de inkwartiering der troe pen met de meeste bereidwilligheid ontvangen en den soldaat over het algemeen met onderschei. ding behandelen. „Zijne Majesteit verheugt zich zeer over den goeden geest der bevolking en heeft mij opuc. I dragen aan UEd. Gestr. deswege de betuigin„ i zijner bijzondere tevredenheid over te brengen." I De Alinister van Oorlog heeft bepaald: daim,. liciens, in eene militaire ziekeninrichting opo(. nomen, die blijken te lijden aan een ziekte, ongesteldheid welke hun waarschijnlijk nog., a ruimen tijd zal beletten militaire diensten e: verrichten, zulks verlangende, zonder soldij a 3 verlof gezonden zullen wordenook zal dit wordt 8 toegepast op miliciens, van alle lichtingen die n e ljun garnizoen of bij hun korps ziek zijn gewot-l's den, zoomede op vrijwillig dienende soldatenec voorts dat wanneer naar het oordeel van den eersl- 11 aanwezenden officier van gezondheid voorgeschre- *- Ven verlof met behoud van soldij dient te wordet Verleend, daartoe de gewone aanvrage aan het t( dep. van oorlog behoort te worden gedaan. j De miliciens die ziek achtergebleven, en nou bij hunne korpsen moeten opkomen zullen doorl ri de burgemeesters hunner woonplaats op de depo; Tl der regimenten gedirigeerd worden. De partieele verkiezingen voor de Prov. Stated ..van Noord-Brabant, zijn nog niet geëindigd. Thai-go is het de heer G. Berman, lid der Prov. Stateif M voor het hoofdkiesdistrict Zevenbergen, die zij, n' ontslag heeft genomen. Op Dinsdag den 13'->ljj September zal in dat district eene verkiezin,; lu plaats hebben voor een nieuw lid der Staten. tc Het bestuur der Nederlandsche vereeniging vai tc weldadigheid te Brussel, heeft haren bescheru, heer, den heer baron Gericke Van Herwijne tl voormalig gezant bij het Belgisohe Hof, die that den baron Gevers te Londen heeft vervangen, al een blijk zijner innige erkentelijkheid voor 4 veelvuldige uitstekende diensten der vereeniginj bewezen, het eerelidmaatschap aangeboden. Dr. Broers te Utrecht heeft aan den chef vap den geneeskundigen dienst bij de landmacht hei voorstel gedaan, aan Z. M. den Koning de toe stemming te vragen om de meeste officieren vat gezondheid, en vooral de ongehuwden, met be houd van hun tractement naar het oorlogsveld te doen vertrekken. Die chef, generaal-majoor, Dr ee Sas, antwoordt daarop thans in het Vaderland, da! hij tot het doen van zulk een voorstel volstrek! geen vrijheid had kunnen vinden, om reden dal voor Nederland de staat van neutraliteit, en wé van gewapende neutraliteit, aangenomen zijnde hij het onverantwoordelijk zou achten thans on: zoo voltallig leger van een tal van officieren var gezondheid te berooven, en door dien maatregel tevens de goede waarneming van den geneeskun- digen dienst in de nu zoozeer gevulde hospitalen noodeloos te bemoeilijken. De Haagsche Commissie tot ondersteuning vau D: de achtergebleven betrekkingen der gehuwd' m militiens heeft ruim 10,000, aan giften in een: hc ontvangen en toezegging van maandelijkse!' di; bijdragen tot een som van f 1000. pr de De politie te Ka-open heeft dezer dagen een' menigte onrijpe appelen in beslag genomen. B jongst stormachtige weder zal zeker aan de litie in alle gemeenten tot verdubbelde waal zaamheid op den verkoop van onrijpe boomvrucli ten aansporen. Nopens de zaak van B. Rotgers, die, zooals men in weet door het Hof van Groningen onschuldi; ve werd veroordeeld en gedurende 15 maanden van scl zijne vrijheid beroofd, wordt uit Groningen me- on dqgedeeld, dat de oorzaak van het ongelukkige lei arrest daarin is gelegen, dat de hoofdpersonen it eei het proces, de benadeelden, onder eede hebber ne volgehouden, dat R. de dader der aanranding is ter geweest. De gelijkenis van dien persoon met den te vermoedelijken werkelijken dader, moet dan ooi de frappant zijn en de vergissing uit dien hoofd' pa licht te verklaren, vooral bij menschen, die pi he in deze stad waren gekomen. De ontdekking va: Al de ware toedracht der zaak moet het gevolg zijr vn van bedreigingen, die, in tegenwoordigheid \t> mi een politie-dienaar, geuit werden in een gef Ti schap van personen, dat nabij deze stad zich s» het gebruik van jenever te buiten gegaan en n» Os niet meer volkomen in staat was, de beteekenu /tf van zijne woorden behoorlijk te wikken en is I wegen. Mi St De Alinister van Binnenl. Zaken1 heeft bij be- js schikking van 29 Augustus, overwegende dat ten gevolge van het aannemen der benoeming je van kant.onregter te Helmond door den heer'Mr. Zij J.' B. Bots, lid van de'Tweede Kamer der Btaten- Generaal, de verkiezing van een lid dier Kamer in het hoofdkiesdistrict Eindhoven moet plaats hebben, bepaald dat die verkiezing in gemeld sc|. hoofdkiesdistrict zal geschieden op Dinsdag 20 September eerstkomende, en dat, zoo eene her- 'stemming noodzakelijk is, die1 zal plaats hebben op Dinsdag 4 October daaraanvolgende. jel| Onze landgenoot de heer Emile Dunkier, be-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1870 | | pagina 2