Maandag A°. 1869 19 April. N°. 2818. LEIDSCH DAGBLAD PRIJS DEZER COURANT. Voor Leiden, per 3 maandenf 3.00. Franco per postn 3.85. \fzonderlijke Nommers0.10. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagenuitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1-6 regels 0.75iedere regel meerf 0.12. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten van 1-4 regels0.90iedere regel meer0.15. BINNENLAND. LEIDEN, 17 April. Evenals in andere plaatsen waar zij zich reeds I deed hooren, werd ook hier het optreden van Miss Minnie Hauck in het aangekondigde concert Ivan gisterenavond, met belangstellend verlan- [gen door velen te gemoet gezien. Het ruime [schouwburglokaal was reeds vroegtijdig bezet en, even voor den aanvang van het concert, |op alle rangen eivol. Wij zwijgen van de smaak* volle toiletten, die Leidens schoonen ook nu we ten toon spreidden, om ons alleen te he in bij het kunstgenot, dat wij, door de ge lukkige vereeniging van deze drie virtuozen [Minnie Hauck, Theresina Carreno en Camillo [Sivori, den geheelen avond mochten smaken. Was de verwachting gespannen, zij werd niet teleurgesteld, en wij vertrouwen dat allen, die met ons dit concert bijwoonden, het met ons eens zullen zijn dat Miss Minnie Hauck den lof verdient die haar alom wordt toegezwaaid. Aan een liefelijk en helder sopraangeluid paart zij eene gevoelvolle en toch zoo eenvoudige voor dracht, dat zij haar gehoor medesleept en ver rukt. "Vooral was dit het geval in het //Ave Maria van Gounod" en in l'Echo van Eckert" toen er aan het daverende applaus geen einde scheen te komen en zij, na met bouquetten be groet te zijn, tot driemalen toe werd terugge roepen. 't Was weder een dier gelukkige "enkbeelden van eenige leden van het Leidsche "tudentenkorps om haar, toen zij onder dave- end applaudissement voor 't eerst optrad, een ijke bouquet van witte camelia's op het too- eel aan te bieden, welk huldeblijk zij rain- aam aanvaardde. De bekoorlijke Theresina Carreno deelde iet minder in den bijval van het publiek, dat aar meesterlijk pianospel wist te waardeeren en haar na elk nummer herhaaldelijk terugriep en ook met bouquetten vereerde. Ook de reeds van vroeger hier bekende violist Camillo Sivori handhaafde zijn welgevestigden roem en werd telkens teruggeroepen. Bewonderenswaardig in de uitvoering van zijn spel, waarbij hij de grootste moeilijkheden met evenveel kalmte overwint, klom de geestdrift van zijne hoorders ten top toen hij ten slotte het bekende Carnaval de Vénise van zijn leermeester Paganini voordroeg op eene wijze, zooals dit voor hem zeker door nie mand werd gedaan. Aan het daverende applaus kwam dan ook geen einde voor hij dit bij het publiek zoo geliefde toonwerk herhaalde. Een der oudste leden van het Leidsch orkest fluisterde ons nog eene bijzonderheid in, die wij bij deze gelegenheid niet ongepast achten in herinnering te brengen. Toen Camillo Sivori, voor vijfentwintig jaren, hier voor 't eerst optrad, speelde hij onder meer een stukje getiteld: La Clochette, mede van zijn leermeester Paganini. De heer N. Wetrens, de broeder van onzen stadgenoot, toenmaals orkest-directeur, wenschte dit te bezitten, maar Sivori was er zoo geheim mede, dat hij 't, zelfs tusschen de repetitie en de uitvoering, niet aan hem wilde afstaan. Wetrens, die een mu sicus was van den eersten rang, luisterde echter zoowel op de repetitie als op de uitvoering aan dachtig toe, en, eer veertien dagen verloopen waren, had hij 't niet alleen voor zich uit het geheugen opgeschreven, maar ook voor het or kest gezet. Als we Sivori hadden kunnen na deren hadden wij wel lust gevoeld hem dit nog eens in het geheugen te roepen, zeker was hem dan de geniale figuur van onzen vroegeren stadgenoot den nu ontslapen Nicolaas Wetrens, weer voor den geest gekomen. Wij eindigen dit kort overzicht met den wensch dat het niet voor de laatste maal moge geweest zijn dat wij Minnie Hauck mochten hooren; maar tevens hopen wij haar dan weder in ge zelschap van de schoone Theresina Carreno en den genialen Sivori te mogen ontmoeten. In de 'maand Februari zijn aan het postkan toor alhier bezorgd de volgende brieven, naar het buitenland, die wegens onbekendheid der adressanten niet bezorgd zijn kunnen worden J. F. Salomon te Dussel^orff; C. A.C.Fischer te Frankfort a/MainWillem Mempel te Gun- thersfeld; Edm. Vrede te MunsterNarrendam, G. C. F. J. Korn, beiden te ParijsP. J. Kool loos te Trainel-Aube; W. F. Schey te Brussel. Gedurende deze week zijn dagelijks in het werkhuis alhier opgenomen van 116 tot 132 volwassen personen en van 47 tot 75 kinderen. Aangenomen het beroep bij de Geref. Gem. onder 't Kruis alhier, door den pred. P. Los Gz. van Dordrecht. In de gisteren gehouden zitting van het provinciaal gerechtshof van Zuid-Holland was de beurt aan Mr. J. Van Gigch, advocaat van den 7den beschuldigde, Lobman. Alvorens over te gaan tot eene beschouwing der zaak, gaf deze eenige algemeene opmer kingen van rechtskundigen aard. Breedvoerig bestreed pleiter de qualificatie, dat hier had plaats gehad rebellie door meer dan twintig gewapende personen. Wel was uit verklaringen van verschillende getuigen geble ken, dat bij de Paauwensteeg en op het Boy- mansplein wel meer dan 20 personen, ja wel 200, 300 of zelfs 500 personen tegenwoordig waren, maar waar blijkt dat te gelijk meer dan 20 personen zich schuldig hebben gemaakt aan feitelijken en gewelddadigen wederstand of an dere feitelijkheden. Of, als er 20 waren, die zich inderdaad aan feitelijke en gewelddadige we- derspannigheid hebben schuldig gemaakt, dan is de vraag gewettigd: waarom staan ze dan niet hier terecht? Buitendien, de twaalf beschuldig den het is onder eede verklaard zijn gezien in verschillende buurten, gearresteerd op verschillende tijden en plaatsen, bij verschil lende uitvallen, door de politie gedaanzij zijn niet gearresteerd bij éen uitval, maar successieve lijk bij onderscheidene charges. Het blijkt in de verste verte niet, dat ieder besch. bij eiken uitval tegenwoordig was. Geen der getuigen weet precies wanneer ieder der beschuldigden gearresteerd is. Er wordt een algemeen tijdsver loop van 1 tot 3 uren opgegeven, en om te komen tot de conclusie, die het O. M. verlangt te zien nemen, moet er zijn//réunion armée", moet er wezen samenwerking op dezelfde plaats en tijd. Pleiter kwam daarop tot de vooropgezette ge wapende vereeniging" door meer dan twintig personen. Wat de gewapende personen betrof, gaf hij wel toe: dat stokken wapenen zijn, maar vroeg hij, al geef ik dit toe, heeft een van de twaalf beschuldigden een stok bij zich gehad? Is het bewezen, dat zij die in den nacht van 31 October op 1 November bij zich hadden Dit blijkt niet met juridieke zekerheid, maar er blijkt nog minder, en dan zal er wel uit moeten volgen, dat hier geen //réunion armée" plaats had, daar niet een der besch. van die attroupements, door iemand met stokken gezien is, of men bij hen stokken gevonden heeft. Voorts behoeft hij wel niet aan te toonen, dat bij ongeregeldheden als te Rotterdam voorge vallen, de menigte niet altijd uit dezelfde per sonen bestaat; de hoop groeit aan, neemt af, verspreidt zich, anderen komen er bij, gaan weer weg, gaan naar huis, en verwijderen zich. De //réunion" verandert elk oogenblik, naar gelang der tijdstippen in andere personen, maar opdat nu worde bewezen de rebellie van meer dan 20 personen, moet ten eerste bewezen zijn, dat ieder der besch. zich aan rebellie heeft schuldig gemaakt, telkens als 3 personen met stokken of steenen gewapend waren, waarvan ze gebruik hebben gemaakt, want er staat ar- mes ostensibles". Derhalve, daar het onmogelijk is om precies den tijd, ten aanzien van ieder feit, waarop het zou zijn gepleegd, op te geven, rust op het Openbaar Ministerie de verplichting om aan te toonen, dat op éen oogenblik ieder der besch. eene //bande" of //réunion armée", minstens van 3 personen, met //armes ostensibles" ge vormd hadden. Na deze algemeene opmerkingen ging pleiter over tot de meer speciale verdediging van den 7de besch., Lohman. Ten eerste behandelde pleiter de beschuldiging tegen Lohman, in verband met diens karakter. Twee agenten van politie hebben hem met steenen zien gooien en hem gearresteerd. Een der dagbladen (Dagbl. van Zuid-Holland), zegt pleiter, heeft in zijne verslagen gezegd //de be schuldigden zijn mannen als hoornen." Dit is op den besch. L. zeer zeker niet van toepassing, daar hij eerder een riet mag genoemd worden want uit een physiek oogpunt is hij een zeer zwak persoon. Oneindig beter is het met hem gesteld, wat het moreele betreft, waarvoor plei ter de bewijzen bijbrengt. Wat de feiten be treft, waarvoor hij terecht staat, zegt pleiter om nu aan te nemen, dat een huisvader van het gestel, het onbesproken gedrag, den han del en wandel als Lohman, den 31sten Octo-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1869 | | pagina 1