Vl; N°. 2602. Woensdag A°. 1868. 5 Augustus. BINNENLAND. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT. Voor Leidenper 3 maandenf 3.00. Franco per post3.85. Afzonderlijke Nommers0.10. Deze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1-6 regels ƒ0.75; iedere regel meerf 0.12*. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten van 1-4 regels/0.90; iedere regel meer0.15. Lelden, 4 Augustas. Het begint nu, wanneer [wij een bericht wil len geven van de merkwaardigste politieke ge beurtenissen in Europa, er veel van te hebben, als zaten wij in eene komedie, waar het scherm is gevallenmen kan zich bezighouden met hetgeen er is opgevoerd, men kan zich voorstel lingen maken omtrent dat wat komen zal, maar op het oogenblik is er niets meer te zien. Bij ons is, na de laatste zitting in de Eerste Kamer, het scherm gevallenin Duitschland valt, niettegenstaande de zoo talrijke soorten van representatieve vergaderingen, ook reeds lang niets meer op te merken. Nu hebben Frankrijk en Engeland deze voorbeelden gevolgd, en de eenige troost der dagbladen zal ten slotte de Grieksche Kamer moeten zijn, tenzij de eene of andere vorst Michaël zich ten behoeve van ons wil opofferen. Wij willen voor heden een oogenblik stil staan bij de laatste acten, die in Frankrijk en Engeland zijn afgespeeld. Het Fransche Wetgevende Lichaam is na een heeten strijd eindelijk uiteengegaan. Geen gemakkelijke taak hadden de ministers des kei zers om de oppositie telkens te beantwoorden want die oppositie bestond niet meer uit en kele weinigen, maar zelfs mannen, tot nu toe voor streng regeeringsgezind gehouden, verhie ven hunne stemmen tegen de wijze, waarop in Frankrijk met het geld der burgerij wordt om gegaan. Ontzettend waren de cijfers van uitga ven en schulden. Eene nieuwe leening moest goed gekeurd worden. Wel werden de voorstellen der regeering ten slotte aangenomen, en vooral wer den de belangrijke sommen voor het departe ment van oorlog toegekend, toen de minister van oorlog den maarschalk Niel op de onmoge lijkheid gewezen had, om, tegenover Duitschland, met minder tevreden te zijn; doch de indruk die achtergebleven is, is alles behalve gunstig voor de keizerlijke regeering. De verkiezingen, die waarschijnlijk spoedig zullen plaats hebben, kunnen wel eens minder aangename resultaten voor de regeering opleveren. Wij maakten reeds voor eenige dagen mei dag van de afschaffing der bepaling uit de Code Civil, waarbij ingeval van oneenigheid tusschen meesters en dienstboden of werklieden, de mees ters op hun woord geloofd worden, wat de hoe grootheid van het loon enz. betreft. In verband met deze afschaffing verdient wel de aandacht eene andere wet, die, bij de begrootings-discus- siën, aan Jules Simon en Jules Favre aanleiding gaf tot eenige heftige uitvallen tegen de re geering. Ook van die wet werd de afschaffing ver langd, maar de regeering nam baar in bescher ming en het gansche keizerlijke regime kan men hieruit proeven. Het gold een besluit van 1852 omtrent de colportage van boeken in de departementen. Eene commissie te Parijs keurt alle boeken, brochures en prenten, bestemd om te worden gecolporteerd; weigert zij een boek, dan mag de colporteur het niet rondventen. Daar nu de colportage van boeken in Frankrijk eene groote uitgebreidheid verkregen heeft, en in éen jaar 9 millioen boeken voor eene som van 6 millioen franken op die wijze verkocht worden, is de macht dezer commissie van geene geringe betee- kenis. En hoe angstvallig die commissie te werk gaat, kan men hieruit opmaken, dat zelfs de werken van Victor Hugo verboden worden. In het eerste jaar werden er van de 3649 aan de commissie ingezonden boeken, 556 geweigerd Geen wonder dat Jules Simon en Jules Favre zulke middelen van de regeering, om haar ge zag staande te houden, met verontwaardiging en minachting afkeurden 1 Een niet veel beter of liever gezegd een veel verderfelijker regeeringsbeginsel werd door Dis- raëli verdedigd op het onlangs gehouden ban quet bij den Lord Mayor van de City van Lon den. Bij den afloop van de zitting des parlements onthaalde deze, op de gewone wijze, de ministers en alle grootheden van Londens politieke krin gen. Het feesi was luisterrijk, zoo schrijft men, alles blonk van zilver en goud, en aan toasten ontbrak het er niet. Bij die gelegenheid deelde Disraëli dan ook zijne beschouwingen mede. Tot niet geringe verwondering van allen verze kerde hij, dat de staat van Ierland alle reden van voldoening en tevredenheid gaf. Wist men niet dat de Engelsche minister gaarne zijn eigen regeeringsdaden prijst, en daarom steeds alles couleur de rose ziet, dan zou men denken, dat het geheugen van den premier wat kort was, en hij vergeten was, hoe voor weinige maan den de Iersche bevolking, tot zelfs in het hart van Londen, groote ontsteltenis wekte, en hoe parlement en regeering het dan ook tot nu toe onraadzaam geoordeeld hebben, om de habeas- corpus-acte weder in Ierland van kracht te verklaren. Het merkwaardigste van Disraëli's betoog was echter dat, waar hij zijne verwach tingen over de werking der nieuwe kieswet uitsprakhij verblijdde er zich over, dat nu de beslissing over 's lands zaken aan een engen kring van overbeschaafde kiezers wordt ontno men, en het volk meer aandeel hieraan ver krijgt. Overbeschaving en al te goede opvoe ding, zoo voegde hij er bij, voeren dikwijls tot valsche theorieën en verkeerde beschouwingen. In plaats dat de minister de nieuwe kieswet toejuicht, waarbij aan meerderen deel aan het stemrecht gegeven is, omdat men oordeelt dat hunne ontwikkeling hunjhiertoe recht geeft, keert Disraeli dit juist om, en juicht hij het toe, dat het kiesrecht aan minder beschaafden is gegeven, omdat deze het beter weten dan de meer ontwikkelden. Waarlijk, Disraëli heeft zijne oude reputatie, dat hij de meest absurde theorieën met vuur weet te verdedigen, prachtig gehandhaafd! Geen beter middel tegen zulke beweeringen dan wat Lord Palmerston bezigde, toen Disraëli zijne zoogenaamde India Bill n°. 2 had voorgedragen: toen Palmerston in het parlement die wet zou bestrijden, begon hij met te vertellen hoe hij door de straten van Londen had gewandeld, en hoe al de ken nissen die hij tegenkwam, in lachen waren uit gebarsten; vraagde hij hen, waarom zij zoo lachten, dan was het antwoord bij allen: Wel om de India Bill n°. 2. Vertrouwt Disraëli op de nieuwe kieswet om in het parlement die meerderheid te verkrijgen, die hij noodig heeft, niet zoo algemeen is men daarvan overtuigd. In het najaar zullen de ver kiezingen doen blijken, of men in Engeland ra dicale hervormingen in Ierland verlangt, volgens het plan van Gladstone, of dat Disraëli goed gezien heeft, en zijne weifelende houding meer sympathie heeft. LEIDEN, 4 Augustus. De N. R. Courant verneemt, dat in het vervolg alle rijksambtenaren, niet in actieven krijgsdienst of buitenslands ter zee varende, tot deelneming in het weduwenfonds voor de geëmployeerden, tot het algemeen bestuur be- hoorende, kunnen worden toegelaten, tegen be taling van de daarvoor bepaalde bijdrage. Naar men meldt, zijn de heeren L. C. E. E. Fock, medicinae doctor, en Manuel Wolff Mzn., schorsmolenaar en koopman, beiden te A m e rs- f o o r t, werkzaam tot oprichting eener maat schappij van zijdeteelt in Nederland, te vestigen aldaar, met een kapitaal van f 150,000 in 300 aandeelen a f 500 ieder, waarvan echter slechts 15 pCt. als eerste en eenige storting opgevor derd wordt gedurende de eerste 3 jaren, om als bedrijfskapitaal te strekken, opdat alsdan de eerste resultaten der onderneming kunnen blijken. Dr. Fock heeft reeds sedert eenigen tijd land tot voortbrenging van het voor zijde wormen vereischte moerbezieblad ingericht, hetwelk hem met hetgeen de teelt voor zijde wormen enz. vereischt, 1200 per bunder kostte en 70 kilo zijde opleverde. Deze zijde, volgens de overgelegde monsters, door den heer Travag- lino te Haarlem per kilo a f 40 getaxeerd, ver tegenwoordigt eene waarde van f 2800, en dus eene winst van 133'/> pCt. Dit schitterend resultaat gaf aan de bovengemelde heeren aan leiding om, als directeuren, genoemde maat schappij op te richten, zijnde reeds de eieren der moerbei-zijderups van Japansch ras, alsmede van andere rassen aanwezig, die door Dr. Fock gratis aan de maatschappij worden afgestaan. Zoodra het kapitaal volteekend is, wordt de inschrijving gesloten. Tot waarborg der aan deelhouders strekt bet aan te koopen land, gebouwen enz. en 100 aandeelen, waarvoor de genoemde oprichters deelnemen. Jaarlijks wordt aan de aandeelhouders 5 pCt. rente en na het opmaken der balans het dividend uitgekeerd. Den 18den Juli jl. werd aan het Kater- veer nabij Zwolle, onder voorzitterschap van Dr. W. J. A. Huberts, directeur aan de hoogere burgerschool te Zwolle, de 38ste vergadering gehouden van het genootschap van leeraren aan de Nederlandsche gymnasiën en hoogere burgerscholen. Op die vergadering werden de navolgende punten ter sprake gebracht: 1®. Wat heeft men te denken van de inrich ting der progymnasia, zooals die voorgesteld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1868 | | pagina 1