N°. 2-201. Zaterdag A0. 1867. 13 April. Prijs dezer Courant. Deze Courant wordt dagelijks', met uit zondering van Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Prijs der Advertentiën. Spoortreinen van Leiden naar 's-GravenhageDelft, Schiedam en Rotterdam: te 7 u. 55 m.; 10 u. 1 m.; 12 u. 41 m.; 3 u. 37 m.; 6 u. 6 m.; 9 u. 5 m.; naar Haarlem en Amsterdam: te 8 u. 43 m.; 11 u. 43 m.; 2 u. 42 m.; 4 u. 45 m.; 9 u. Stoomboot van Leiden (Ligplaats Haven) Daar Amsterdam, Maandag ochtend te 4 u., de overige dagen te 5 u.; van Amsterdam (Ligplaats Binnen-Amstel) naar Leiden, Maandag nam. te 2% u., de overige dagen nam. te 3 u. Des Zondags buiten dienst. Postbuslichtingen aan de Lakenhal, Katoenfabriek en op de Nieuwstraat: 's morg. te 7 u. 50 m. en te 10 u. 50 m.; 's namidd. te 3 u. 35 m.; 's avonds te 7 u. 55 m. en op de Zondagen alleen te 10 u. 50 m. en 3 u. 35 m. 's namiddags. Oost-Indische Landpost. Over Southampton, 1 en 17; over Marseille, 9, 16 en 25 van elke maand. West-Indische den 14<len en voorlaatsten van elke maand. Rijkstelegraaf. Dagelijks geopend van 7 uren 'sm. tot 9 uren 'sav. Spoorwegtelegraaf dagelijks van 8 u. 'sm. tot 10 u. 30 m.'sav. Zittingen van het Gemeentebestuur. Gemeenteraad, op onbepaalde tijden. Burgemeester en Wethouders, Maandag en Donder dag te 11 uren. Commissie van Fabricage, Woensdag te 12 uren. BurgemeesterDinsdag, Woensdag, Vrijdag en Zaterdag te 11 uren. President der Commissie van Fabricage des Zaterdags van 111 uren. Bureau der Plaatselijke Secretarie, open dagelijks van 104 uren. Thesaurie, alle werkdagen, behalve Zaterdag, van 92 uren; Zaterdag van 912 uren. De Gemeente-architect is te spreken op het Raad huis, eiken werkdag 's morgens van 121 uren. Kantoor der In- en Uitgaande Rechten en Accijnzen dagelijks van 9—1 uren en van 46 uren; van 'sRijks Directe Belastingen, Maandag, Dinsdag, Woensdag en Donderdag van 9—2 uren; van Zegel en Registratie dagelijks van 8—4 urenvan de Hypotheken en het Kadaster van 9—4 uren. Tweeërlei verandering in onze betrekkingen tot de buitenlandsche mogendheden is op dit oogenblik meer dan wenschelijk, is dringend noodzakelijk. Limburg moet van alle verbintenis met Duitschland worden ontslagen. Onze koning moet ophouden groothertog van Luxemburg te wezen. De eerste dezer veranderingen schijnt zoo goed als voldon gen. De minister van buitenl. zaken heeft aan de Tweede Ka mer medegedeelddat graaf Yon Bismarck zich bereid heeft verklaardom, indien onze regeering het wenscht, op officieele wijs te constateerendat Limburg in geen enkel opzicht aan den Noord-Duitschen bond verbonden of verplicht is. Wij hopen dat onze regeering den Pruisischen minister aan zijn woord zal houden. Yan de tweede verandering zijn wij ongelukkig nog ver verwijderd. Onze koning is en blijft vooreerst groothertog van Luxemburg. Hoezeer ons dit mishaagt, toch verheu gen wij er ons over, dat hij de souvereiniteit over dat gewest niet op de eerst voorgenomen wijs aan Frankrijk heeft overgedragen. Zooals wij reeds vroeger hebben ge zegd, een afstand tegen schadeloosstelling zou ons zoowel om Nederland als om het Huis van Oranje verdriet hebben gedaan. Misschien, valt er tegen het bedingen en ontvan gen van zulk eene schavergoeding eigenlijk niets in te brengen. Doch men moet niet alleen het kwaad, maar ook den schijn des kwaad vermijden; en in Duitschland zou men ongetwijfeld een afstand tegen schadeloosstel ling kortweg een verkoop hebben genoemd. Yoor geen vijf, voor geen tien millioen moet onze koning worden blootgesteld aan het verwijt van tot zulk een verkoop medegewerkt te hebben. De goede naam van het roemrijke Huis van Oranje is meer dan millioenen schats waardook voor ons, Nederlanders. Wij hebben in den tegenwoordi- gen tijd, nu wij in vergelijking met onze naburen gedurig kleiner mogendheid worden en deswegens, in Duitschland vooralaan smaad en bespotting bloot staanmet dubbele zorg voor onze nationale eer te waken; en onze eer is onafscheidelijk verbonden aan die van ons vorstenhuis. Al gaat het dus Nederland niet rechtstreeks aanwat de groot hertog van Luxemburg doet, het is niettemin voor Ne derland van het hoogste belangdat zijn koningook in zijn qualiteit van groothertog van Luxemburgangstvallig ver- mijde al wat hem in de schatting van Europa, zij het ook ten onrechte, zou verlagen. Van den afstand aan Frankrijk zal echter vooreerst wel niets komen: Noord-Duitschland wil het niet gedoogen. Wij, voor ons, hadden ook liever gezien, dat het groot hertogdom niet in de eerste plaats aan Frankrijk ware aangeboden. Wij zullen niet herinneren aan de vastbera denheid en standvastigheid, waarmede prins Willem III in dertijd het inlijven van Luxemburg bij Frankrijk jaren lang heeft bestreden. Wij erkennen hetandere tijden ver- eischen een andere staatkunde.Maar het is niet te ontkennen dat ook nu nog Luxemburg in Fransche handen eene be dreiging zou kunnen worden, voor België meer nog dan voor Duitschland. Wij zouden daarom bij voorkeur aan België hebben gegund, wat van ouds met België vereenigd is geweest. Waarom moet juist eene groote mogendheid op nieuw vergroot worden Het is waarlijk niet in ons be lang de leer der agglomeratie met een nieuw voorbeeld opzettelijk te bevestigen. En een afstand van Luxemburg aan Belgiëazou zeker noch Frankrijk noch Pruisen gedeerd, en aan geen van beiden reden tot klagen gegeven hebben. Maar de gelegenheid tot zulk eene billijke en gewenschte regeling der zaak zal nu wel voor goed voorbij zijn gegaan. Wij mogen tevreden zijn, indien het voorstel van Frank rijk maar geen twistappel wordt, onhandig te midden der groote mogendheden geworpen; indien het maar niet leidt tot een oorlog aan onze grenzen, welks minste kwaad zou zijn, dat hij ons het tienvoudige zou kosten van de som, die voor onzen koning als schadeloosstelling van Frankrijk was bedongen. Wij wenschen onze regeering en die van Luxemburg wijs heid en voorzichtigheid toe. Zij hebben ze wel van noode. Wat Thiers onlangs aan de regeering van zijn land toe voegde mogen wij thanshelaaswel aan de onze herin neren er kan zonder groot gevaar geen enkele fout meer begaan worden. In Luxemburg gaat men nog steeds voort de gemoede ren voor eene inlijving bij Frankrijk op te winden; het is vooral een pas opgericht en in het Duitsch uitgegeven blad, //das Land," dat er zich mede belast. Ook heeft men eene anonieme petitie naar 's-Hage gezonden, waarbij die inlijving verzocht werd. Reeds waren de bewone Luxemburg bezig tegen zulk eene valsche voorstQHing hnn- ner gezindheden te protesteeren, toen er een telegram,uit. 's-Hage kwam//Zegt aan de Luxemburgersdat petitioh- neeren onnoodig is. De zaken zijn goed op gafcg-.". Het gerucht dat tegenwoordig't meest veld wint, isdatLux§m- burg neutraal gebied zal blijven, en als zoodanig.^gewahr- LEIDSCH DAGBLAD. Yoor Leiden, per 3 maanden1.95. Franco per post2.80. Afzonderlijke Nommers0.05. Yan 1-6 regels f 0.75; iedere regel meer 0.12s. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten van 1-4 tegels f 0.90; iedere regel meer f 0.15.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1867 | | pagina 1