onder weg ziek en stierf, kort na zijne aankomst, aan de cholera. Te Utrecht zijn twee gevallen bekend gewordenwaarvan één met den dood van den lijder eindigde. Te 's-Gravenhage is eene vrouw, uit Rotterdam komende, door de cholera aangetast en in het gasthuis overleden. Een geval kwam voor te Charlois bij een persoon uit Rotterdam gekomen. Ook te Delft is bij eenige ingezetenen het denkbeeld opgerezenom te trachten een vereeniging op te richten tot het slachten van vee, ten einde op die wijze, even als zulks op andere plaatsen geschiedttot billijke prijzen goed en deugdelijk vleesch verkrijgbaar te stellen. De 2 5jarige tooneeldienst van den tooneelspeler Albregt is te Utrecht waardig gevierd geworden. Het tooneelgezel- schaphet orkest, het publiek, het studeutenkorps wed ijverden, om den jubilaris een waar feest te bereiden. Bij zijn optreden werd hij met een driewerf hoera en fanfares begroet, en een paar malen werden hem lauwer kransen toegeworpen. Namens vele tooneelbezoekers werd hem een geschenk aangeboden, bestaande uit twee prachtige kristallen compotes en een fruitschaalalle drie op zilveren voet, met inschrift, en afkomstig uit de Utrechtsche zilver- fabriek van den heer Bauerhierbij behoorde een lauwer krans met een versdat door den heer Moor werd voorge lezen en een prachtig albummet de namen der deelnemers. Daarop bood de heer de Vries den jubilaris een tweede ge schenk aan bestaande uit twee fraaie karaffen, met zilver gemonteerd, uit de fabriek van den heer van Kempen, ook gepaard gaande met een fraai album met de namen der deelnemers; voorts zette de directeur den heer Albregt een lauwerkrans met zilveren plaat op het hoofd, hem toevoe gende dat dit een blijk was der sympathie van het Utrechtsche studentenkorps. En de man had wat hij verdiende. De Thermometer van Eahrenheit teekende alhier Dins dag des namiddags te B uren 62°, des avonds te 8 uren 5 2°, te 10 uren 46u. Woensdag morgen te 6 uren 42°, te 8 uren 50°, 's middags te 12 uren 65°, 's namiddags te 4 uren 66°. Buiteniandsch Nieuws. De abt Listz verlaat Parijs, ten einde zich naar Am sterdam te begevenalwaar hij de uitvoering zijner kro ningsmis, welke in de St.-Eustatius-kerk ten gehoore ge bracht is, moet bijwonen. Op dit oogenblik heerscht te Parijs een zeer hevige koude. Bijna alle inwoners zijn dan ook verkouden de April- maan doet haren kwaden invloed gevoelen. Wij ontleenen het volgende aan een correspondentie uit St.-Petersburgdd. 17 April: Gisteren ongeveer te vier uren 's-namiddags steeg de Keizer in zijn rijtuig, bij het hek van den Jardin d'Eté, toen eensklaps een jong mensch door de menigte drong, van onder zijn jas een pistool met dubbelen loop voor den dag haalde en op den Vorst bijna a bout portant aanlegde. Die beweging werd opgemerkt door een wachter, die een kreet slaakte, waarop een boer, sneller dan de bliksem, den moordenaar een slag onder den elleboog gaf.... Het schot ging af, maar de kogel vloog boven het hoofd van den Souverein. Een andere boer arresteerde den booswicht, en de woedende menigte zou hem verscheurd hebbenzoo de Keizer zelf niet tusschen beiden gekomen wareom dit te voorkomen. De Keizer begaf zich onmiddellijk naar de kathedraal Onze Lieve Vrouw van Kazan, waar hij op staanden voet een Te Deum liet aanheffen. De Staatsraadonmiddellijk door den jongen hertog Nicolaas van Leuchtenberg en zijn zuster de hertogin Marie van Badendie Z. M. vergezeld hadden, gewaarschuwd, hief de zitting op en begaf zich en korps, met Grootvorst Konstantijn aan 't hoofd, naar het paleis, om Z. M. geluk te wenschen. De terugkomst van den Keizer na 't bijwonen van een tweede Te Deum in de kathedraal was een reusachtige ova tie. De boerdie het leven des Keizers gered had en die den naam draagt van Ossipe Ivanowitch Kommissaroff, werd voor den Vorst gebracht, die hem met warmte zijn dank be tuigde en hem onmiddellijk den titel van erfelijk edelman v erleende. Tusschentijds viel in het théater Alexandra een indruk wekkende manifestatie voor. Na de derde akte van het stuk, verspreidde zich het gerucht dat de redder des Keizers in de zaal was. Toen de aangewezen boer in het parterre, op de vragen hem gedaan, schier onverstaanbaar ten antwoord had gegeven dat hij de redder wasmaakte men zich van hem meester en sleepte men hem in triumf naar het orkest, te midden van de kreten der gausche zaal. Het geheele publiek stond op; de dames gingen op de stoelen staan, met hare zakdoeken wuivende; zijdie onzen held konden bereikenombelsden hem met tranen in de oogenHet orkest was door het publiek bestormd. Men vroeg met luider stemme het volkslied dat, gelijk men weet, begint met de woorden: //God, behoud den Czar!" Het lied weerklonk en duizende stemmen paarden zich aan zijn majestueuze akkoorden. Op dat oogenblik ging het scherm open daar stond het geheele personeel van den schouw burg bij de voetlichten geschaardzijn stem met die van het publiek vereenigende. Dit was een plechtig oogenbliken dat niets van zijn indrukwekkend karakter verloortoen men vernam dat de gewaande redder slechts de boer was die den moordenaar had gearresteerd. Zijn naam werd te mid den van luidruchtig applaus bekend gemaakt. Aan het einde der voorstelling, op verlangen van het publiek, alweder het volkslied en wederom nieuwe houra's. In de andere schouw burgen werd het volkslied ook drie malen weêrgevraagd. Heden was er weer een groote menigte op de been. De Keizer moest zich weer vertoonen. Bij een dier verschijnin gen aan een venster aan het paleis, omhelsde hij zyn ge malin, die tegelijkertijd weende en lachte, terwijl hun jongste zoon de menigte met kinderlijke gratie toeknikte. Eerst te 2 uren in den namiddag begon het volk uiteen te gaan, na nog den soldaat geacclameerd te hebbendie het eers den moordenaar had opgemerkt en die in het paleis werd ontboden. Uit St.-Petersburg meldt men dat binnen weinige uren, nadat Kommissaroff den Keizer het leven had gered, reeds voor 3 00,000 zilv. roebels was ingeschreven. De vrij willige nationale belooning belooft hoogst aanzienlijk te zul len worden. Ten bewijze, dat men in Noord-Amerika, om de Staatsschuld te dekkennog al wat opbrengtstrekt dat men voor 't dragen van een gouden horloge jaarlijks 2,50 moet betalen. Een doosje lucifers van 1 cent is met 1 cent belastenz. De //Tribune", een New-Yorksch dagbladwordt thans niet meer alleen met menschenhandeu gezet, maar ook door een machinedoor middel waarvan een man of een vrouw het werk doet van acht gewone letterzetters. De oorspron kelijke uitvinder van dit werktuig was een zekere Thimo- theus Alden uit den staat Massachussetsdie zijn geheele leven besteedde tot voltooiing van zijn machinezonder evenwel zijn hoop verwezenlijkt te zien. Zijn neef Henry W. Alden vatte het werk na zijn dood opmaar kon even min de bruikbaarheid van het in beginsel uitgevonden werk tuig bereiken. Eindelijk kwam de machine, zoo als zij was, onder de oogen van den heer Charles C. Yeaton van Broo klyn, die eenige geldmannen wist over te halen, om met hem het aangevangen werk te voltooien. Deze eerste ver eeniging zal weldra tot een maatschappij worden gevormd, met een kapitaal van drie millioen dollars, en die door middel van een op te richten fabriek vijf, thans geperfec- tionneerde zet-machinesdaags aan de boekdrukkenae we reld zal leveren. De zet-machine is zeer gecompliceerd en dus zeer teêr in hare samenstelling; toch werkt zij nu reeds geruimen tijd voor de //Tribune", zonder onklaar te raken. Over de samenstelling van het werktuig is te New-York een werk uitgegevenen de machine zelve reeds in ver scheidene Europeesche steden geoctroieerd. Hoewel de Keizer daarna nog eenige oogenblik ken in een open rijtuig de menigte had doorkruist, moest hij, om aan het verlangen der onverzaadbare menigte te voldoenzich nog een paar malen op een balkon vertoonen. 's-Avonds was de stad als door een tooverslag geïllumineerd en een orkest speelde herhaalde malen het volkslied in het locaal der ridderschap, waar alle ramen open stonden. Wat den moordenaar betreft, deze is 20 jaar oud, en heeft als zijn naam opgegeven Olchewsky.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1866 | | pagina 2