Buitenlandsch Nieuws.
klagt en de verklaringen van den ouderling H. Machielsen
die tevens was officier van justitie, de waarheid der feiten
is aangenomen en het vonnis van de arrondissements-rechtbank
te Zwolle waarbij de ontzetting uit de voogdijschap werd
uitgesprokende hoofdgrond uitmaakt van de beoordeeling
der kerkelijke besturen in eersten aanleg en in hooger be
roep. Zooveel is zekerdat van onchristelijken wandel en
van huichelachtig vertoon meer dan schijn is en zulk een
laakbaar gedrag niet mag worden geduld bij hen, die in
kerkelijke of bijzondere vereeuigingen voor Christelijke be
langen yveren.
In den nacht van den 20sten op den 21sten dezer
ontstond er te Zwolle, ten huize van een der ingezetenen,
branddie zich enkel bepaalde tot het kabinetdat in het
slaapvertrek stond waarin volgens het zeggen van den eige
naar, ongeveer, ƒ3000 aan bankpapier was geborgeq. Het
goud en zilver, lijnwaad en lijfstoebehooren dat zich mede
in het kabinet bevond, werd door den eigenaar met behulp
der toegeschoten buren gered, maar het laadje, waarin het
bankpapier was, verbrandde. Dit vond men vreemd, maar
men scheen aanvankelijk geen achterdocht te hebben. Den
21sten heeft een onderzoek in loco plaats gehad en den
22sten des avonds is het beschadigde kabinet nhar het pa
leis van justitie aldaar vervoerd.
De open tafel, Maandag ua den afloop der harddra
verij gehouden, telde ongeveer 60 couverts. Het Hoofdbe
stuur en de leden der jury namen daaraan deel. Onder-
scheidene toasten werden ingesteldwaarmede iedereen wel
zal instemmen die den goeden afloop der harddraverij er
kennendeook volgaarne hulde wil brengen aan de jury,
die zoo met beleid en zaakkennis alles regelde en door strikte
rechtvaardigheid een gewenschte onberispelijke uitkomst ver-
zekerde. Eervolle vermelding verdienen derhalve de HH. H.
Manger MuntzA. J. Zuur en W. F. Steijgerwalt van Lei
den; K. Sjouke Hijlkema van Oegstgeest; J. van den Berg
en A. Houtman van Haarlem; P. H. van Heerdt van 's Hage
G. Groot van de Schermer en J. Groenewegen van Soeter-
ineerdie de jury uitmaakten.
Met een groot vuurwerk, bestaande uit 14 nommers,
waarvan het laatste een gelegenheidsstukwerd de rei der
feesten geslotendie de Algemeene Tentoonstelling der Maat
schappij van Landbouw van 1864 binnen Leideu hebben
opgeluisterd. Het vuurwerk verstrekte den maker, den heer
vau Leeuwen te Amsterdam, tot eer; het werd bij tijds en
vlug afgstoken waardoor het behoud der orde zeer bevor
derd werd niettegenstaande toch reeds meer dan een uur
te voren het terrein en de omli^ging door een aanzienlijke
menigte bezet werd. Eu dat alles bij zulk een buitengewone
talrijke schaar van belangstellenden 's voormiddags en 's avonds
zoo uitstekend ordelijk is afgeloopen, is wel in de eerste
plaats te danken aan het bij uitnemend gunstig terrein, dat
daarvoor ten gebruike is afgestaanwaarvoor de geachte
eigenares en huurder de erkentelijkheid van alle Leidenaren
verdienen .•omdat Leiden nu op een waardige en elders
moeijelijk te evenaren wijze binnen hare muren die volksver
makelijkheden heeft kunnen doen plaats hebben. En op die lof
hebben ook allen aanspraakdie van hunne zijde tot het
houden en tot den gelukkigen afloop der feesten het hunne
hebben bijgedragen. Wat het Gemeentebestuur, en hij vooral
die bijzonder met de zorg was belast om te ontwerpente
regelen en te besturen wat van .Regeringswege noodig was,
heeft verrigtkan iedereen beoordeelen en het oordeel zal
gunstig zijn; ook voor onzen ijverigen gemeente-architect,
die kennis met smaak en vlugheid vereenigt. Wat de plaat
selijke politie heeft mogen doenvalt ook onder ieders be
reikmaar wordt en werd zeldzaam opgemerkt, omdat men
meent, dat het zoo behoort en men niet let op het geringe per
soneel en de uitgestrektheid van het terrein dat toezigt eischt.
Even weinig is bekend de welwillendheid, waarmede vele
industrieëlen hunne inrigtingen voor die Leiden bezochten
hebben opengesteld maar daarentegen behoeft wel geen ver
melding hoezeer op een ruime schaal voor binnen- en bui
tenleden van Landbouw de toegang tot de Leidsche Socië
teiten waren en in vele opzigten de gastvrijheid is betracht.
De talrijke vlaggen, die gedurende de feestdagen van de
huizen en de openbare gebouwen waren uitgestoken getui
gen wel van de belangstellingdie er binnen Leiden voor
gulke feesten bestaat en hoe het mogelijk is openbare verma
kelijkheden te houden, die blyven binnen de palen van bet»,
melijkheid en orde men is in de kennis daarvan weer gevor.
derd. Moge de vruchten van die feestelijkheden zyndit
Leiden's Burgemeester aan het slot der harddraverij zoo ern
stig en luide de menigte naar zijn overtuiging begeerlijk
achtteeerbied voor oud-vaderlandsche instellingenbetrach
ting van oud-vaderlandsche deugden aankweeking van oud-
vaderlandschen geest.
Door den gouverneur-generaal van Neêrl. Indië zijn
ter beschikking gesteld van den gouverneur van Sumatra1!
Westkust de ambtenaar 2de kl. H. Visser, en van den di-
recteur der cultures den ambtenaar 2de kl. S. van Dissel Jr.,
beide voor de burgerlijke dienst in Neêrl. Indiëvoorts we-
gens ziekte een tweejarig verlof naar Nederland verleend
aan den onder-intendant van de 2de kl. van de militaire
administratie H. Forbes de Timmerman.
De Thermometer van Fahrenheit teekende alhier Maau-
dag des namiddags te 6 uur 59°, des avonds te 8 uur 64°,
te 10 uur 48°. Dingsdag morgen te 5 uur 44°, te 8 uur
51°, 's middags te 12 uur 64°, 's namiddags te 4 uur 63°.
In de sectie geographie der te Bath vergaderde ver-
eeniging tot bevordering der wetenschapheeft kapt. Bur-
ton verslag gedaan vau een reis, welke hij niet lang gele
den gemaakt heeft in het Koningrijk Dahomey. Volgens hem
is dit Barbaarsche land eerst sedert 186 5 in Europa be
kend. Het cijfer zijner bevolking is door de geographen zeer
overdreven. Het land telt hoogstens 150,000 inwoners op
een oppervlakte van 4000 vierk. mijlen. Vier vyfden der
bevolking bestaan uit vrouwen en kinderen. Het land zou
echter in het onderhoud van een driemaal sterkere bevol
king kunnen voorzien. De Koning van Dahomey heeft twee
hoven, een mannelijk en een vrouwelyk hof; de groot-offi
cieren van beide hoven staan gelijk in titels en waardigheid.
De Siècle vestigt de aandacht op de wetenschappe
lijke godsdienstige en sociale congressendie thans in België,
Nederland, Duitschland en Italië bijeenkomen, en maakt de
aanmerking, dat in Frankrijk slechts muziecalelandbouw
kundige, geologische en telegraaf-maatschappijen vergaderen
die zeer nuttig zijn, maar toch dat nut niet hebben, het
welk aan vereenigingen van denkende en welsprekende man
nen moet worden toegekend. Volgens genoemd blad zal de
geschiedenis eenmaal vragenhoe het toch mogelijk is ge
weest, dat, terwijl Gent, MechelenWurzburg en Florence
met het feest van de vrijheid der gedachten dat der kun
sten vereenigenin het hedendaagsche Athenehetwelk aan
spraak maakt te staan aan het hoofd der beschaving, het
congres van de gedachten wordt gemist, naast dat van de
kunst; het congres der wijsbegeerte, naast dat van den zang;
het congres der vrijheid, naast dat van de wedrenners. De
Siècle vleit zich, dat, ingeval eenige Fransche stad de man
nen van de gedachten en het woord mogt oproepende
Fransche regering zal toonen dat zij zich ten minste even
zoo sterk gevoelt als de kleinere of in opkomst zijnde rege
ringen. Er was een tijd, dat de Fransche wijsgeeren hunne
geschriften in Nederland lieten drukken. Volgens de Siècle
kan het gouvernement niet willendat eenmaal worde ge
boekstaafddat er een tijd was, toen de Franschen om vrij
te sprekenzich naar Amsterdam moesten begeven.
Thans zijn te Parijs de volgende nadere bijzonderheden
bekend geworden nopens de gebeurtenissen te Turin op den
22sten dezer.
Den geheelen dag had sterke agitatie geheerscht, waarom
een groote militaire magt werd zamengetrokken. Des avonds
grepen zamenscholingen plaats en doorkruisten gewapende
beuden de stad onder het uiten van oproerige kreten. Ten
10 uur des avonds tastten deze de karibiniers aan, die de
wacht hadden voor het gebouw der politie. Twee karabiniers
werden gewond door eenige geweerschotenwelke uit de
menigte werden losgebrand. De troepen beantwoordden zulks
met eeu algemeen vuur, tengevolge waarvan ongeveer 20
dooden vielen en velen gewond werden. Aan de zijde der
miltaire magt telde men eeu lOtal dooden, waaronder eeu
kolonel. De volksmenigte nam hierop de wijkzonder ver
dere pogingen tot wederstand in het werk te stellen of te
beproeven barikades optewerpen.
