N°. 972.
Donderdag 23 April. A°
LEIDSCH DAGBLAD
Ueze Courant verschijnt eiken dag, be
halve Zon- en Feestdagen, en ko9t voor
Leiden ƒ1.95, en franco per post ƒ2.80
iu de drie maanden. Afzonderlijke Nom-
mer8 Vijf Cents.
Prijs der Advertentiën 1-6 regels ƒ0.75.
Iedere regel meer 12J Cts. Geboorte-, hu
welijks- en doodberigten van 1-4 regels ƒ0.90.
Iedere regel meer 15 Cts. Bekendmakingen van
genootschappen 5 Cts. Zegelrecht 35 Cts.
Spoortreinen van Leiden naar 's Gravenhage, Delft, Schiedam en Rotterdam te 10 u. 5 m.; 12 u. 58 m.; 6 u. 9 m. en 9 u. 19 m.; naar
Haarlem en Amsterdam te 8 u. 51 m.; 1 u. 3 m.; 4 u. 53 m. en 9 u. 14 m.
Stoomboot van Leiden (Ligplaats Haven) naar Amsterdam, Maandag ochtends 4 u., de overige dagen uitgeionderd de Zondag 5 u.; rttm
Amsterdam (Beerebijt) naar Leiden, dagelijks uitgezonderd de Zondag 3 u.
Postbusligtingen aan de Lakenhal, Katoenfabriek en op de Nieuwstraat: 's morgens te 8 u.; 's middags te 12 u., 's namiddags te 3 u.
45 m. 'savonds te 8 u. 15 m. Oost-Iadisohe Landpost. Over Southampton, 1 en 17; over Triest, 7 en 23; over Marseille,
9, 16 en 25 van elke maand.
RijUs-Telegraaf. Dagelijks geopend van 8 uur 's m. tot 9 uur 's av. Spoorweg-Telegraaf dagelijks van 8 uur 's m. tot 9 u. 30 m. av.
Zittiagen van bet Gemeentebestuur. Gemeenteraad op onbepaalde tijden. - Burgemeester en Wethouders, Maandag en Donderdag te 11 uur.
Commissie van Fabricage, Woensdag te 12 uur. - Burgemeester, dagelijks te 10 uur. - President der Commissie van Fabricage des Zaturdags vaa
111 uur. - Bureau der Plaatselijke Secretarie is open dagelijks van 104 uur. - Thesauriedagelijks van 102 uur. - De Gemeente- Architect is te
spreken op het Raadhuis, eiken werkdag van 'smorgens 121 uur.
Kantoor der Plaatselijke Aocijnsen, dagelijks van 81 uur en van 36 uur; der In- en Uitgaande Rechten en Acoijnscn
dagelijks van 91 uur en van 36 uur; van 'sRijks Directe Belastingen, Maandag, Dingsdag, Woensdag en Donderdag van 92
uur. van Zegel, Registratie dagelijks van 84; van de Hypotheken en het Kadaster, van 94 uur.
ipurgeon.
II.
De openbare ochtenddienst begint te Londen overal ten elf
uur. Van Itegentstreetwaar wij wonen, tot de Surrey-gardens
is minder dan een half uur rijdens, maar toch kwam het rij
tuig reeds ten half tien voor. De buurt der tuinen genaderd
kondigen deze zich al spoedig aan door de lange reeks van
rijtuigen van allerhande soort, van de aristocratische koets met
staatsiebok tot da plebeïsche caben aan den ingang ziet men
de gretige toehoorders bij honderden en met snellen tred de
lanen binnenstappen, terwijl men geheele drommen ongeluk-
kigen opmerkt, die wezenlijk gevaar loopen tegen de geslotene
hekken te worden dood gedrukt. Om van dit gedrang reden te
gevenmoet ik beginnen met u eenig denkbeeld te geven van
de bij een zoo aanzienlijken toevloed noodige voorzorgen
welke zijn genomen geworden. Toen namelijk de toeloop in
derdaad zorgwekkend werd, verzon men er op, tevens met
het doel dezen zoo mogelijk eenigzius te doen verminderen
geld in ruiling van enkele voorregten te vorderen hetgeen
in de Engelsche kerken anders geene gewoonte is: men gaat
maar zitten door twee soorten van tickets uit te geven
bij onderscheidene boekverkoopers verkrijgbaar, tickets van
f 3 voor de platform, en van twaalf stuivers, die enkel regt
gaven van vrijen toegang, beide geldig voor eene maand. De
overigen waren het publiek, te weten degenen, die, van geen
ticket voorzien geduld moesten hebben tot de deuren zou
den geopend worden. Na een vijftig passen den tuin binnen
te zijn, vindt men een pad links, door de heg gebroken;
aan den eenen kant een biljet, waarop met groote letters te
lezen staat: for tickets only aan den anderen een wakende
engel, in de gedaante van eene policeman; en langs veelkleu
rige aankondigingen van ices, refresliment-rooms en concerten
van Jullien, langs allerlei uithangborden van wereldsche ge
nieting en kwakzalverij, stapt men naar de uitgestrekte zaal.
Het was kwart over tienennog drie kwartier alvorens de
dienst een aanvang zou nemen; evenwel scheen ze reeds ge
heel gevuld, ik zeg, scheen, want er stroomden na ons hon
derden aanhoudend binnen; de hoofden pakten maar wat
meer tegen elkander, maar aan zitten was geen denken meer.
Gelukkig was ik er in geslaagd een plekje in te nemen, van
waar ik den prediker behoorlijk zou kunnen zien en verstaan
en dank zij eene uitmuntende ventilatie, was er voor be-
naauwdheid geene vrees. Waar ik de oogen sloeg, geen hoekje
dat niet geutiliseerd was, geen uitspaarseltje dat niet was be
zet. Beneden wiegelde het als eene zee; de eerste galerij, wie
weet hoe vele rijen diep, hoofd aan hoofd; de tweede het
zelfde. Was er eene derde? Uit hoofde ik juist onder de ga
lerijen stondkon mijn oog het plafond der zaal niet berei
ken. Op de platform was de zoogenaamde pulpit geplaatst,
zoo hoogdat een trap er naar toe leidde. Het had iets ik
kan het niet beter uitdrukken, van eene soort van vierkant,
gebruineerd houten schuthoken van onder halverwege met
roode stof bekleed. Om dien zonderlingen stoelniet ongelijk,
verbeeld ik mijaan de befaamde penwaarin de dames op
koningin Victoria's [drawingroom plegen te worden opgesloten
en welke zij dezer dagen zoo onfatsoenlijk overklommen
groepeerden zich en stalden zich de drie guldens plaatsen uit,
die de gedaante van elegante heeren en dames van de mode,
de oudsten de elegantsten, hadden aangenomen. Daar de stoel
natuurlijk zooveel mogelijk naar voren was gebragtzouden de
meesten van hen den redenaar eigenlijk niet naar de voordee-
ligste zijde waarnemen en was hun voor- eigenlijke en achterregt.
Zoo stonden wij daar geduldig te wachten toen er eensklaps
een geruisch en geschuifel door de zaal ginghetwelk iedereen
het hoofd deed omkeeren alsof er iets onrustwekkends gaande
was. Het waren de hekken, die geopend waren geworden,
waardoor het publiek gelegenheid vond binnen te stroomen,
maar hoe het plaats trof is schier onbegrijpelijk. De koppen
drongen maar weder een beetje digter tegen elkander aan.
Men stond in de portalenweldra buiten deurenwant meer
dan negen duizend zielen waren vereenigd, daar het bekend
is, dat de zaal geen grooter getal kan bevatten. In iedere
kerk gaat in Engeland terstond den hoed af; kenschetsend
was zulks hier bij niemand het gevalde Surrey-gardens toch
hield niemand voor een kerkgebouwzoolang Spurgeon niet
was opgetreden. Precies ten elf ure verscheen hij. Plotseling
verving de diepste stilte het gemurmel en alle hoofden ont
blootten zich. Ik verbeeldde mij een candidaat in de Godge-
