N°. 887. Dingsdag 13 Januarij. A°. 1 Clodsdienstig en Kerkelijk, Plaatselijk en Alge meen belang. LEID SC if D A(BB L AD. Deze Courant verschijnt eiken dag, be halve Zon- en Feestdagen, en ko9t voor Leiden ƒ1.95, en franco per post 2.80 in de drie maanden. Afzonderlijke Nora- aier9 Vijf Cents. Prijs der Advertentiën1-6 regels f 0.75 Iedere regel meer 12J Cts. Geboorte-, hu welijks- en doodberigten van 1-4 regels f 0.90. Iedere regel meer 15 Cts. Bekendmakingen van genootschappen 5 Cts. Zegelrecht 85 Cts. Spoortreinen van Leiden naar 's GravenhageDelft, Schiedam en Rotterdam te 10 u. 5 m.; 12 u. 58 m.; 6 u. 9 m. en 9 u. 19 m.; naar Haarlem en Amsterdam te 8 u. 51 m.; 1 u. 3 m.; 4 u. 53 ra. en 9 u. 14 m. Postbusligtingen aan de Lakenhal, Katoenfabriek en op de Nieuwstraat: 'smorgens te 8 u.; 'smiddags te 12 u., 'snamiddags te 3 u. 45 ra. 'savonds te 8 u. 15 ra. Oost-Indisohe Landpost. Over Southampton, 1 en 17; over Triëst, 7 en 23; over Marseille, 9 en 25; nog over Marseille 16 van elke maand, alsdan op het adres te plaatsen: Met de Fransche Pakketboot. Rijks-Telegraaf. Dagelijks geopend van 8 uur 's m. tot 9 uur 'sav. Spoorweg-Telegraaf dagelijks van 8 uur 's m. tot 9 u. 30 ra. av. Zittingen van het Gemeentebestuur. Gemeenteraad op onbepaalde tijden. - Burgevieester en WethoudersMaandag en Donderdag te 11 uur. Commissie van FabricagWoensdag te 12 uur. - Burgemeesterdagelijks te 10 uur. - President der Commissie van Fabricage de9 Zaturdags vau 111 uur. - Bureau der Plaatselijke Secretarie is open dagelijks van 104 uur. - Thesauriedagelijks van 102 uur. - Be Gemeente- Architect is te spreken op het Raadhuis, eiken werkdag van 'smorgens 12 1 uur. Kantoor der Plaatselijke Accijnsen, dagelijks van 8 1 uur en van 36 uur; der In- eu Uitgaande Rechten en Acoijnsen dagelijks van 9—1 uur en van 36 uur; van 'sRijks Directe Belastingen, Maandag, Dingsdag, Woeusdag en Donderdag van 92 anr. van Zegel, Registratie dagelijks van 84; van de Hypotheken en het Kadaster, van 94 uur. (Slot.) Welligt is er hier of daar bedenking opgerezenof het werkelijk van algemeen belang te beschouwen is, wanneer wat uitsluitend tot een bepaalde kerkelijke gezindte behoort, tot een onderwerp van openbare behandeling wordt gesteld. Mis schien ergert zich menigeen aan het bespreken in het open baar van zulke punten, die meer van kerkdijken aard zijn en bij de meer en meer zich openbarende scheiding van Kerk en Staat moeilijk kunnen beschouwd worden van algemeen maatschappelijk belang te zijn. Waarom vraagt men welligt, een bepaald kerkgenootschap gekozen en tot mikpunt gesteld wat waarlijk veel meer kwaad dan goed stichten kan Uit dit oogpunt mogen onze beschouwingen niet worden beoordeeld. Er was een tijd, dat men de zelfstandigheid der diaconiën in gevaar zag van aangetast te worden door het Staatsgezag in den vorm van een ijzeren wetdie een dwang juk zou leggen op het diaconaal beheer en de kerkelijke be zittingen zou oplossen in een algemeen armenfondswaarvan de Staat zich het rentmeesterschap zou aanmatigen. Men was bevreesd voor //een volledige inzage, toezigt en zorg van Staatswege in en voor alle armenadministratiën zonder onder scheid (hetzij dan voor als nog gesubsidieerd of niet), dat geene maatregelen insluipen, die voor het algemeen nadeelig zouden kunnen zijn. Dit behoort tot politie, te regelen in een arm- wet. Men ijverde daartegen omdat men voor de naleving der diaconie-reglementen altijd, althans eenigermate, een waarborg achtte gelegen te zijn in het kerkelijk bestuur." En is het dan zoo ongepast, dat men in rustige tijden, als de alarm klok heeft opgehouden te luiden, eens onpartijdig onderzoekt, of de waarborg, althans eenigermate, bestaat? Is het dan zoo geheel zonder belang, aU men hoort klagen over een wet, die de ondersteuning der armen geheel overlaat aan de kerkelijke en bijzondere liefdadigheideens nategaanwelke waarborgen men vindt, dat die pligtop welks behoud en eerbiediging men zooveel prijs stelt, getrouw wordt vervuld? Armenzorg toch is een zaak van algemeen belang, waarvan de grondwet gever de regeling heeft opgedragen aan den algemeenen wet gever Wanneer men nu ontwaart, dat een kerkelijk armbestuur zich alleen de zorg voor de ondersteuning van huiszittende armen aantrekt, maar voor weezen en oudelieden zich meer onverschillig betoont en, wat het beheer van diaconiale inkom sten en bezittingen betreft, toezigt en verantwoordelijkheid als bloote formaliteiten aanmerkt, openbaarheid schuwt en, water toe leiden moet, zoo min mogelijk in de band werkt, - ja //de diaconie als met een soort van heiligheid zou willen om geven, zoodat men hen van alle regel, toezigt en verantwoor ding zou willen bevrijden," dan is het niet ontijdig, als men eens de zaken in het ware licht plaatst? Men keurt af de belegging van armeufondsen in huizen, al zijn het ook arbei derswoningen maar zij staan er toch en wie geeft waarborgen dat men niet weldra van den aankoop van eenige duizende hectaren grond in Grenada zal hoorenom landbouwkoloniën te stichten? Op het gebied van het Nederlandsch Hervormd kerkgenootschap, waar het clericalisrae in zijn ongunstige be- teekenis troont, is geen zekerheid voor een doeltreffend beheer, j zoolang de rechten der gemeenteleden niet worden erkend en geëerbiedigd; scheiding van Kerk en Staat zal daar niet wor- I den gezien, zoolang de geldknoop niet wordt losgemaakt; als de invloed van het Staatsgezag wordt vervangen door de heer schappij van het kerkelijk gezag is de waarborg verloren, die Staatsregeling en Staatstoezigt eigendommelijk bezitten tot wering van misbruikeu. Of is het feit, dat de Leidsche Her vormde diaconie in 1861 met ƒ10,000 hare bezittingen kon ver meerderen terwijl aan Weeshuis en Minnehuis meer dan ƒ30,000 ontbrak, om hunne uitgaven te kunnen bestrijden niet een on- omstootelijke grondslag voor ons betoog, dat het algemeen belang op het allernaauwst aan een onberispelijke kerkelijke armenzorg verbonden is?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1863 | | pagina 1