Buitenlandsch Nieuws.
f 19184.27
gedurende de maanden Junij 1860 en 1861, alsmede van
die opbrengst over de 6 eerste maanden dier beide jaren.
MIDDELEN.
Geslagt (opc. inv.) 1915.93s
Binnenl. Ged. (id.) 6376.70
Buitenl. Gedist. (id.) 236.495
Gemaal (eigen mid.) 6045.49s
Wijn, fruit- kunst
wijn (id.)3040.80
Turf (id.)1189.59s
Steenkolen (id.)52.30
Brandhout (id.).326.95
Zuivere opbrengst over
de maand Junij.
1860
1861
1372.19s
4255.02s
84.09s
5012.84s
1154.32s
951.73s
54.77s
290.55
/13175.54!
Zuivere opbrengst over de
6 eerste maanden.
1860
11449.35s
33795.39
1530.76s
33940.59s
13180.27s
6077.21
2319.80
1585.90
ƒ103829.29
1861
11459.58
34848.45
1401.72s
33745.94»
8967.22s
5248.89s
2797.22s
1781.10
100250*14»
De Thermometer van Fahrenheit teekende alhier Vrijdag
namiddag te 5 uur 81°, des avonds te 8 uur 76°, te 10
uur 72°. Zaturdag morgen te 6 uur 68°, te 8 uur 71°, te 12
uur 79°, 's namiddags te 2 uur 75°, te 4 uur 76°.
Naar luid van een brief uit Turin waren de berigten,
aldaar over den toestand des Pausen ontvangen, nog altoos
zeer onzeker. De pretendenten op den Pauselijken Stoel zijn
echter reeds ijverig werkzaam en dit is, meent meneen veel-
beteekenend bewijs voor den ernstigen toestand van Pius IX.
De kardinalen zijn in twee partijen verdeeldde eene partij
wil volstrekt geen concessie doende andere wil het wereld
lijk gezag opofferen. Slechts acht kardinalen moeten op dit
oogenblik bereid zijn dat offer te brengen en deze acht zijn
alle Italianen. De niet-Italianen zijn allen verdedigers van het
wereldlijk gezag. Als opvolger van den Paus wordt in dat
schrijven de kardinaal Vannivelli genoemdeen man wiens
gevoelens voor alles behalve liberaal bekend staan.
Men verzekert, dat de Paus dagelijks 500 laat beste
den voor de tafel van Koning Frans te Eome.
De inwoners van Dalmatie hebben zich tot Koning Vic
tor Emanuel gewend, en de inlijving van hun gewest bij het
Koningrijk Italië verzocht. Alles is gereed om den opstand te
doen uitbarstenzoodra Hongarije zich onafhankelijk zal heb
ben verklaard.
Uit Kaïro schrijft men dat de R. C. geestelijkheid aan
de Italianen geweigerd hebbende voor de viering van het na
tionaal feest van 2 Junijde kerk beschikbaar te stellen, de
Israëliten daartoe de hunne hebben aangeboden. Dit aanbod
werd met vreugde aangenomen en de kerk verlicht en met
driekleurige vlaggen versierd. Een redevoering werd gehouden,
en door Israëlitische kinderen een Te Deum in het Hebreeuwsch
gezongen.
Het vonnis, waarbij Mirès tot een gevangenisstraf voor
den tijd van vijf jaren is veroordeeld, zijnde het maximum,
heeft te Parijs veel verbazing verwekt. De rechtbank heeft alle
strafbare handelingenin de acte van beschuldiging voorko
mende, zoo als misbruik van vertrouwenescroquerievalsch-
heid in geschriften enz. als bewezen aangenomen. De voorlezing
van het vonnis duurde niet minder dan uur. Men verzekert
dat Mirès steeds in den waan verkeerde, dat hij vrijgesproken
zou worden. In gespannen verwachting luisterde hij naar het
vonnisen toen de president aan het slot genaderd was
drukte hij de beide handenin hoogst bewogen toestand f
krampachtig te zamen, en riep: o, Mijn God! Hij moest zich
aan de leuning der lambrisering vasthoudenom niet te val
len, of liever, hij viel daartegen aan.
Naar men zegt zal Mirès in appèl komen en alsdan belang
rijke geheimen aan het licht brengendie hij tot dusverre ver
zwegen had. Het publiek verkeerde insgelijks in onegduld naar
de uitspraak van het vonnis. Het was blijkbaar dat het ook
een mindere straf verwacht had. Een der getuigen ten laste
van Mirèsdie een betrekking bij de spoorwegkas had ver
vuld achte het raadzaam om de wraak der menigte niet te
duchten, na de terechtzetting langs een geheime deur naar
buiten te komenwaardoor hij ongemerkt zich naar zijn wo
ning kon begeven.
Uit Luik wordt als een bedroevend blijk van de toene
mende zedeloosheid gemeld dat onder 9 personendie aldaar
dezer dagen wegens aanslagen tegen de eerbaarheid vervolgd
werdenzich 4 moeders bevondenwelke hare minderjarige
dochters tot ontucht hadden verleid.
Abdul Medjidde overleden Sultan, had II kinderen,
waarvan 6 dochters. Verscheiden dezer waren getrouwd met
Pachas en hooge dignitarissen. De lieve meisjes hadden geen
gedachte van onze beschaving; maar zij hadden al de grillen
welke men toeschrijft aan de Prinsessen uit de toover-verhalen.
Juist omdat zij zoo vele grillen haddenruïneerden zij hun
vader, en echter nam de overleden Sultan van 300 millioen
welke de Rijks-inkomsten waren100 millioen voor zich. Iedere
Prinses had een paleis, waarvoor de meubelen uit Parijs ge
zonden werdengeld werd echter zeer zelden daarvoor betaald.
Moest men een schuldeischer voldoen, dan deed men koop
lieden komen en verkocht een of ander kostbaar meubel. Een
Fransch geneesheer werd eens ten eten verzocht bij een der
schoonzonen van den Sultan; op den oogenblik dat men aan
tafel zou gaan, die naar Europesche manier bediend was, ver
nam de gastdat de meesteres van het huis al het zilverwerk
verpand haden dat men nu op zijn Turkschdat is met de
vijf vingeren eten zou.
Uit New-York verneemt mendat de Zuidelijke Staten
reeds pogingen hebben aangewend bij de Regering van Was
hington, om de zaken in der minne te schikken. Agenten
van het Zuiden zijn druk bezig om een dergelijk compromis
te bevorderen.
Met de finantien van het Zuiden schijnt het slecht gesteld
te zijn. Van de ontworpen leening van 25 millioen dollars,
werden slechts 8 millioen ingeschreven.
De grootste manufactuurwinkel ter wereld is waarschijn
lijk wel het verkooplocaaldat onlangs te New-York werd
geopend. Het heeft een front van 375 en een diepte van 80
voet, terwijl het behalve de kelders en verwulften 5 verdie
pingen hoog is. Door het geheele gebouw loopt een straat
van 20 voet breedte, waarop de goederen uit al de fabrieken
worden op- en afgeheschen. Elke verdieping is als magazijn
voor verschilende goederen ingerigt. De dienst van het huis
wordt verrigt door 200 klerken en verkoopers en 40 portiers
en kruijers.
De eerw. Dr. Colenso, bisschop van Natal in Zuid-
Afrikaheeft een schrijven aan den aartsbisschop van Can
terbury gerigt, waarin hij de veelwijverij in zekere omstan
digheden voorspreekt. Een twintigjarige ondervinding heeft
hemzegt hijgeleerddat de bekeering van Kaffers Zulus,
MaorisNoord-Amerikaansche Indianen en andere heidenen
op de Christelijke huwelijkswet als op een hoofdbezwaar schip
breuk lijdt. Een bekeerder noodzaakt den heiden zijn familie
leven te verstorenzijn tweede of derde vrouw wel nietvol
gens het bekende sprookje, op te eten maar haar toch, met
haar kinderen te verstootenwelke harde eischen een zeer
natuurlijk vooroordeel tegen de nieuwe godsdienst wekken. De
bisschop raadt derhalve aan in zoodanige gevallen de veelwij
verij te duldenen tracht uit den bijbel, de kerkvaders en
de geschriften van latere godgeleerden en zendelingen aante-
toonendat er voor zoodanige handelwijze goede gronden be
staan. De veelwijverij, zegt hij, staat tot de Christelijkezede-
kunde in dezelfde verhouding als de slavernijbeide strijden
ongetwijfeld met den geest des Christendomsmaar noch de
eenenoch de andere zijn bij de wet verboden. Terwijl de
Mozaïsche wet de echtbreuk met den dood straft, bespreekt
zij de veelwijverij alleen om zekere daarmede in verband
staande misdrijven te verbieden. Bij de oude Israëliten is
derhalve de veelwijverij niet als echtbreuk aangemerkt. De
huwelijken der Kaffers en Zulus moeten in hetzelfde licht be
schouwd wordenen vermoedelijk hebben zijten gevolge
hunner Arabische afkomst, hun huwelijkswet van Abraham
zelf geërfd. Het behoeft niet gezegd te worden dat de bis
schop alleen bij wijze van uitzondering spreekten de veel
wijverijdien kanker van Let familieleven, op zich zelf niet
verdedigd, maar alleen omzigtigheid in de afschaffing er van,
daar waar zij onder niet-Christenen bestaataanraadt,
