DAGBLAD. No. 14. Vrijdag 16 Maart. A°. 1860. ROSA DE VRIES. Het Dagblad kost in de 3 maanden 1.95. Afzonderlijke Hommers 3 Cents. Spoortreinen van Leiden naar 's Gravenhage, Delft cn Rotterdam ten 10 u. 6 m.; 1 u.; 6 u. 9 m.; 9 u. 8 m. Naar Haarlem en Amsterdam ten 8 u. 57 m.; 1 u. 4 m.j 4 u. 57 m.; 7 u. 57 m. I Postbusligtingen aan de Lakenhal, aan de Katoenfabriek en op de Nieuwstraat: 'smorgens ten 7 ure 30 min., 'smiddags ten 12 ure, 'snamiddags ten 3 ure 45 min., 'savonds ten 8 ure 15 min. Zittingen van het Gemeentebestuur. Gemeenteraad op onbepaalde tijden. Burgemeester en Wethouders Maandag en Donderdag 11 ure. Commissie van FabricageDingsdag 12 ure. Burgemeesterdagelijks ten ,10 ure. Bureau der Plaatselijke Secretarie is open dagelijks van 10—4 ure. Zon- en Feestdagen uitgezon derd. Thesauriedagelijks van 102 ure. Be Gemeente-Architect is te spreken te zijnen huize op den Ouden Singel, Wijk V, N°. 328, 'smorgens van 910 ure. Kantoor der Plaatselijke Accijnsendagelijks van 81 ure en van 3 6 ure. Kantoor van 'sRijks Directe Belastingen, Maandag, Dingsdag, Woensdag cn Donderdag van 92 ure. Kantoor van Zegel, Registratie dagelijks van S4, van het Kadaster en de Hypothekenvan 94 ure. Deze begaafde zangeres zal zich ook hier sen hooren. We juichen van harte het plan le'van haar, wier roem in Europa en Amerika evéstigd isom ook de kleinere steden van os land te bezoeken, en we durven verzekeren, atif ook haar kunstreis, eene triumftogt zal j"- Mevrouw de vries, de vrouw die wij zoo same klassiek noemen, omdat we daaraan het ïnkbeeld hechten van schoonheid en liefelijk- ;id, verhevenheid en kracht, is in die betee- snis waarlijk klassiek. Met eene majestueuse sstalte en een helder, doordringend en spre- ïnd oog begiftigd, weet zij die gaven te ge- ruiken met zulk een tact en juistheid, dat, als j zingt, een ieder wordt medegesleeptom it zij geheel en al leeft in hetgeen zij voor zaagt, het gevoelt en begrijpt, omdat zij, de instenaresse, houding, oog, gelaatstrekkenge- iren en zang zoo kan zamen doen werken, ,t het ons eene éénheid dunkt, maar eene hoone éénheid. Daarom zagen wij haar liever in hare volle acht in de operawaar zang zich paart aan ndeling; want daar toovert zij en weet rosa vries te veranderen in eene Norma, de iesteres, en dan weer in eene waanzinnige icie en dan weer in eene wreede, en toch ïdere Lucretia; en, terwijl wij uit het oog rliezen, wat hare kunst is, doet zij ons ivéren weenenlagchengenieten en lijden gevoelen met haar, daar krijgen wij in haar heerlijke zangeresmaar ook de diep gevoe lde vrouw en de teedere moeder lief. Wij zullen haar niet in eene opera hooren wij Hen haar slechts hooren zingen met die kracht, s zekerheiddie bevalligheiddie haar eigen geworden; maar we betwijfelen niet, of de vrouw die den inwoners van New-Orleans de keuze moeijelijk maakte, wie zij zouden gaan hoorentoen op een en den zelfden avond zij zong en Jenny Lind of die vrouw zal ook de inwoners van Leiden in grooten getale tot zich trekken en de volle schouwburgzaal zal weergalmen van de luide toejuichingen. En nu, wie is zij, de gevierde zangeres van het Italiaanscke tooneel? Immers eene Neder- landsche vrouw, die hare kinderjaren doorbragt in het midden harer landgenootenmaar wier gunstige aanleg, ofschoon niet ras opgemerkt en te lang buiten ontwikkeling gelaten, toch ook in Nederland werd gevormd en geleid tot de hoogte, waartoe zij thans is opgeklommen. 't Is menigmaal opgemerkt en 't mag niet te dikwijls worden herhaalddat de grootste ge niën vaak meer onder het nederig dak geboren worden dan in de huizen van aanzien, weelde en pracht. En in dit opzigt ligt er eene treffende harmonie in de levensbeschrijvingen van Holland's beroemde mannen en vrouwen en ook van rosa van os, het eenvoudig Israëlitisch meisje uit de residentie. De jeugd onzer zangeres was geen beemd bezaaid met rozenmaar er groeide menige distel en doorn voor haar voet." Is het niet zoo, dat dezulkeD, bij uitnemendheid kweekelingen der Voorzienigheid mogen genoemd worden? Mevrouw rosa de vries van os sta dan niet enkel daar als beroemde en met regt ge vierde kunstenaressc voor het oog van door haar spel en gebaren verrukte landgenooten. Men erkenne in haar, op getuigenis van een bevoegd beoordeelaar, die haar familie en ziele- leven mogt waarnemende eerbiedwaardige vrouw, die als kind, als gade en als moeder aanspraak op ieders hoogachting maken kan. En wordt haar oog soms beneveld door den wierook, die ontstoken wordt voor de kunst, wier priesteres zij zich noemen mag; 'tzij haar bij het terug-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1860 | | pagina 1