DAGBLAD.
No. 14. Vrijdag 16 Maart. A°. 1860.
ROSA DE VRIES.
Het Dagblad kost in de 3 maanden 1.95. Afzonderlijke Hommers 3 Cents.
Spoortreinen van Leiden naar 's Gravenhage, Delft cn Rotterdam ten 10 u. 6 m.; 1 u.; 6 u. 9 m.; 9 u. 8 m.
Naar Haarlem en Amsterdam ten 8 u. 57 m.; 1 u. 4 m.j 4 u. 57 m.; 7 u. 57 m.
I Postbusligtingen aan de Lakenhal, aan de Katoenfabriek en op de Nieuwstraat: 'smorgens ten 7 ure 30 min.,
'smiddags ten 12 ure, 'snamiddags ten 3 ure 45 min., 'savonds ten 8 ure 15 min.
Zittingen van het Gemeentebestuur. Gemeenteraad op onbepaalde tijden. Burgemeester en Wethouders
Maandag en Donderdag 11 ure. Commissie van FabricageDingsdag 12 ure. Burgemeesterdagelijks ten
,10 ure. Bureau der Plaatselijke Secretarie is open dagelijks van 10—4 ure. Zon- en Feestdagen uitgezon
derd. Thesauriedagelijks van 102 ure. Be Gemeente-Architect is te spreken te zijnen huize op den
Ouden Singel, Wijk V, N°. 328, 'smorgens van 910 ure.
Kantoor der Plaatselijke Accijnsendagelijks van 81 ure en van 3 6 ure.
Kantoor van 'sRijks Directe Belastingen, Maandag, Dingsdag, Woensdag cn Donderdag van 92 ure.
Kantoor van Zegel, Registratie dagelijks van S4, van het Kadaster en de Hypothekenvan 94 ure.
Deze begaafde zangeres zal zich ook hier
sen hooren. We juichen van harte het plan
le'van haar, wier roem in Europa en Amerika
evéstigd isom ook de kleinere steden van
os land te bezoeken, en we durven verzekeren,
atif ook haar kunstreis, eene triumftogt zal
j"-
Mevrouw de vries, de vrouw die wij zoo
same klassiek noemen, omdat we daaraan het
ïnkbeeld hechten van schoonheid en liefelijk-
;id, verhevenheid en kracht, is in die betee-
snis waarlijk klassiek. Met eene majestueuse
sstalte en een helder, doordringend en spre-
ïnd oog begiftigd, weet zij die gaven te ge-
ruiken met zulk een tact en juistheid, dat, als
j zingt, een ieder wordt medegesleeptom
it zij geheel en al leeft in hetgeen zij voor
zaagt, het gevoelt en begrijpt, omdat zij, de
instenaresse, houding, oog, gelaatstrekkenge-
iren en zang zoo kan zamen doen werken,
,t het ons eene éénheid dunkt, maar eene
hoone éénheid.
Daarom zagen wij haar liever in hare volle
acht in de operawaar zang zich paart aan
ndeling; want daar toovert zij en weet rosa
vries te veranderen in eene Norma, de
iesteres, en dan weer in eene waanzinnige
icie en dan weer in eene wreede, en toch
ïdere Lucretia; en, terwijl wij uit het oog
rliezen, wat hare kunst is, doet zij ons
ivéren weenenlagchengenieten en lijden
gevoelen met haar, daar krijgen wij in haar
heerlijke zangeresmaar ook de diep gevoe
lde vrouw en de teedere moeder lief.
Wij zullen haar niet in eene opera hooren wij
Hen haar slechts hooren zingen met die kracht,
s zekerheiddie bevalligheiddie haar eigen
geworden; maar we betwijfelen niet, of de
vrouw die den inwoners van New-Orleans de
keuze moeijelijk maakte, wie zij zouden gaan
hoorentoen op een en den zelfden avond zij
zong en Jenny Lind of die vrouw zal ook
de inwoners van Leiden in grooten getale tot
zich trekken en de volle schouwburgzaal zal
weergalmen van de luide toejuichingen.
En nu, wie is zij, de gevierde zangeres van
het Italiaanscke tooneel? Immers eene Neder-
landsche vrouw, die hare kinderjaren doorbragt
in het midden harer landgenootenmaar wier
gunstige aanleg, ofschoon niet ras opgemerkt
en te lang buiten ontwikkeling gelaten, toch
ook in Nederland werd gevormd en geleid tot
de hoogte, waartoe zij thans is opgeklommen.
't Is menigmaal opgemerkt en 't mag niet te
dikwijls worden herhaalddat de grootste ge
niën vaak meer onder het nederig dak geboren
worden dan in de huizen van aanzien, weelde
en pracht. En in dit opzigt ligt er eene treffende
harmonie in de levensbeschrijvingen van Holland's
beroemde mannen en vrouwen en ook van rosa
van os, het eenvoudig Israëlitisch meisje uit de
residentie. De jeugd onzer zangeres was geen
beemd bezaaid met rozenmaar er groeide menige
distel en doorn voor haar voet." Is het niet zoo,
dat dezulkeD, bij uitnemendheid kweekelingen der
Voorzienigheid mogen genoemd worden?
Mevrouw rosa de vries van os sta dan
niet enkel daar als beroemde en met regt ge
vierde kunstenaressc voor het oog van door
haar spel en gebaren verrukte landgenooten.
Men erkenne in haar, op getuigenis van een
bevoegd beoordeelaar, die haar familie en ziele-
leven mogt waarnemende eerbiedwaardige vrouw,
die als kind, als gade en als moeder aanspraak
op ieders hoogachting maken kan. En wordt
haar oog soms beneveld door den wierook, die
ontstoken wordt voor de kunst, wier priesteres
zij zich noemen mag; 'tzij haar bij het terug-