S)e CcicbelveSoivici/nt
Indië: „toestand explosief"
De Pauselijke hulp aan getroffen landen
Stroomleveringaan ons land stopgezet
DAGBOEKKRABBELS UIT FRANKRIJK (5)
Godsdienstvrijheid
in het land van Tito
VRIJDAG 10 JAN. 1947
Bureaux: Papengracht 32 Leiden
Giro 103003
Telefoon: Admin., Adv. en
Abonn. 20826.
Redactie: 20015.
Dir. en drukkerij 20935.
Abonnementsprijs 0.26 per
week, 1.10 p mnd. 3.25 p.
kwartaal Franco p. post f 4.00.
waarin opgenomen „DE BURCHT"
KATHOXIEK DAGBLAD VODR LEIDEN EN OMSTREKEN
37e JAARGANG No. 10983
Hoofdredacteur: TH. WILMER.
Directeur:
C. M. v. HAMERS VELD
Uitgave van N.V. „De Leidsche
Courant" en Stichting „De
Burcht".
Advertenties 15 cent per m.m.
By contract belangrijke korting.
Onderwijs
vernieuwing
ER is algemeen een streven naar vernieu
wing in het onderwijs, in de school
programma's, in de school-vormen, in het
aantal school-jaren.
Maar er is vrij groote verdeeldheid over
de vraag: hoe.
Terwijl vast staat, dat men wat andei-s
wil, is er heelemaal geen eenstemmigheid
over de vraag, hoe men het dan wil..
Ten slotte kunnen wij vaststellen, dat het
streven van de vernieuwingsactie voorkomt
uit den wensch, om de school méér aan te
passen aan het leven, aan de behoeften van
en nuttigheden voor het practisch dage-
lijksch leven. Men wil.... terug. Terug
naar de wijsheid der Ouden, welke zij uit
drukten in het: „Wij leeren niet voor de
school, maar voor het leven" („Non scholae,
sed vitae discimus"). Terug naar de kern
van de middeleeuwsche opvatting van de
school, welke zich ten doel stelde: te leeren
bidden, te leeren dienen, te leeren kwaad
van goed te onderscheiden (zie het artikel
„Rondom het middeleeuwsch schoolkind",
„Studiën", Jan 1947).
Er kan in dit streven het gevaar liggen,
dat men de positieve kennis gaat onder
schatten. Positieve kennis heeft waarde op
zichzelf en vaak ook groote waarde voor de
ontwikkeling van de denkkracht. „Iemands
intellectualiteit Langt niet af van geschoold
heid, maar van zijn denkkracht", aldus de
schrijver F. de Koek in het genoemd artikel
in de „Studiën", waarnaar wij reeds verweT
zen. Volkomen waar! Doch., denkkracht
kan ook door „geschoolheid" worden ont
wikkeld
Maar: het gevaar van onderschatting van
positieve kennis schijnt nog zoo ver verwij
derd, dat wij er eigenlijk niet bang voor
behoeven te zijn.
Voorloopig is er nog het grootere gevaar,
of liever: de feitelijkheid van de overschat
ting van wat we bedoelen met positieve
kennis.
Aan de school van dezen tijd moeten an
dere eischen worden gesteld, die aan die
van de middeleeuwen. Natuurlijk. Doch
mocht er nu ook en op de eerste plaats de
eisch worden gesteld dat er wordt geleerd:
bidden
dienen
goed van kwaad onderscheiden.
Wie een school heeft doorloopen en dat
niet heeft geleerd, op de eerste plaats ge
leerd, is in zijn opvoeding mislukt, en mis
schien ookin heel zijn veirder leven, al heeft
die school hem tien diploma's bezorgd,
waarvan elk hem een levenspositie kon
schenken.
Laten wij bij alle onderwijs-vernieuwing
hiei-van levendig overtuigd en diep door
drongen zijn!
Gerbrandy
PROF. GERBRANDY heeft zich verweex'd
naar aanleiding van de regeeringsver-
klaring, op 3 Jan. gegeven.
De regeering had o.m. haar verwondering
er over uitgesproken, dat de heer Gerbran
dy felle aanvallen richt op dr. v. Mook, die
hij zelf in Londen als luitenant-gouverneur-
generaal en als minister van koloniën met
groote macht had omkleed en in wien hij
blijkbaar groot vertrouwen had gesteld.
Dat heeft, naar onze meening, de heer
Gerbrandy in zijn radiorede van gister
avond niet weerlegd. Hij heeft er omheeix
gepraat. Hij heeft en daarop komt het
neer met geen enkel feit aangetoond, dat
hij dr. v. Mook in zijn Londensclien tijd
niet zijn vertrouwen heeft geschonken, en
als 't ware onvoorwaardelijk en onbeperkt
heeft geschonken.
Wij bedoelen hier niet, ons te scharen aan
de zijde van dr. v. Mook als bewonderaai-s
voor diens politiek en tactiek.
Wij willen alleen constateeren, dat prof.
Gerbrandy de laatste man is die de huidige
regeering mag verwijten, dat zij te veel
waardeering heeft getoond voor een per
soon als dr. v. Mook.
PROF. POSTHUMA EN DE
COMMISSIE-GENERAAL.
In aansluiting op het bericht dat prof. S.
Posthuma, directeur van de Nederlandsche
Bank, zich bereid heeft verklaard, een even-
tueele benoeming tot lid van de Commis
sie-generaal te aanvaarden meldt A.N.P.,
dat het college van commissarissen van de
Nederlandsche Bank zich er mee accoord
heeft verklaard, om in verband met de be
noeming van prof. Posthuma een interne
regeling te treffen, waarbij deze bij de Ne-
dei'landsche Bank tijdelijk op non-actief
wordt gesteld. Gedurende, de afwezigheid
van prof. Posthuma zal zijn functie als di
recteur worden waargenomen door den heer
Westerman Holstijn, die 15 Januari wegens
den pensioengerechtigden leeftijd zal aftre
den als directeur-secretaris.
Prof. Posthuma vertrekt 21 Jan. naar In
donesië, aldus de „N. Rott. Crt.".
VOORZIENINGEN IN ZAKE DIENST
PLICHT.
De Eerste Kamer heeft gistellen na eeni-
ge discussie het wetsontwerp goedgekeurd',
waaarbij de regeering gemachtigd wordt
van een aantal bepalingen der dienstplicht
wet af te wijken.
OP JAVA EN SUMATRA heerscht, mede als gevolg van de redevoeringen van den
republikeinschen minister van Defensie, Sjarifoedin, en den bevelhebber der T.R.I.,
Soedirman, een gespannen atmospheer. Zoowel Nederlandsche als Indonesische woord
voerders gaven, zoo meldt Ass. Press, als hun meening te kennen, dat de toestand
„explosief" is en dat de betrekkingen slechter zijn dan in maanden het geval is
geweest. Sjghrir heeft in een interview verklaard: „Volledige uitwisseling der
standpunten tusschen de Commissie-Generaal en de republiek in zake de groote mili
taire botsingen die de laatste drie weken op Sumatra hebben plaats gevonden, zou
noodig zijn voordat de republiek de ratificatie van de overeenkomst van Cheribon
zou willen overwegen".
MOHAMMED HATTA
De Nederlanders treden
agressief op
In een redevoering te Djogjakai-ta heeft
Mohammed Hatta, vice-president der Re
publiek o.m. gezegd, dat een belangrijk
ding is bereikt, n.l. de eenheid van het
Laskar Rakjat (Volksleger) met het volk,
waardoor het Indonesische volk een besef
van kracht gekregen heeft. Daarvan moe
ten wij 'doordrongen zijn, aldus Hatta,
evenals in hoeverre de Nederlanders ons
willen overweldigen. De Nederlanders tre
den agressief op te Buitenzorg, Medan en
Padang, terwijl Cheribon zelfs gebom
bardeerd is. Kruis en Helfrich hebben in
Nederland een beweging opgezet om de
eigen regeering te saboteeren. Bij onze re
geering bestaat de wensch den weg van
den vrede te bewandelen, doch wanneer
de Nederlanders agressief blijven, dan be-
De Koningin bij een ijs-
hockey-wedstrijd
H-M. de Koningin heeft gisteren in de
Apollo-hall te Amsterdam de ijshockey-
wedstrijd IjsvogelsCanadians bijge
woond. „Ik vond het een zeer spannende
avond en heb erg genoten". Gistermorgen
heeft de Koningin in het Rijksmuseum
studies gemaakt in haar schetsboek.
ONDERSCHEIDING VOOR K.L.M.-
STEWARDESS.
Aan mej. B. Terwindt, hoofdstewardess
van de K.L.M. zal Zaterdag 18 Jan. in den
Schouwburg te Maastricht de „medal of
freedom" worden uitgereikt, in verband
met de hulp, welke zij gedurende den oor
log aan geallieerde piloten heeft verleend.
Mej. Terwindt is een der weinige Neder
landsche vrouwen, die tijdens de bezetting
als parachutiste boven vaderlandsch gebied
werdep neergelaten.
LEERLINGVERPLEEGSTERS MOETEN
25 JAAR ZIJN.
Bij beschikking van den minister van
Sociale Zaken zijn de leeftijdsgrenzen voor
het toelaten tot het eindexamen van leer
ling-verplegenden wederom gewijzigd en
tot de oude normen teruggebracht voor de
genen, die na 19 Nov. 1946 in opleiding zijn
gekomen.
Het gevolg hiervan is, dat ook de leef
tijdsgrens voor toelating tot de opleiding
voor leerling-verplegenden weer van 18 op
20 jaar is gebracht.
ginnen wij daai-mee ook en wij beseffen
onze kracht.
Hatta vroeg zich af, of de Nederlanders
oorlog durfden voeren en een poging zou
den durven ondernemen om de Indonesiërs
te doen buigen. „Het is mogelijk, maar
dan zijn zij niet meer een gerespecteerd
ras, doch een volk, dat wij minachten". In
dien de vrijheid der Indonesiërs erkend
wordt, zoo besloot Hatta, dan waarborgt In
donesië de welvaart van Nederland, doch
als men vasthoudt aan koloniale aspiraties,
gaan de Nederlanders hun eigen onder
gang tegemoet.
De militaire situatie.
Over den militairen toestand wordt ge
meld, dat in den sector van Padang Neder
landsche troepen een succesvolle zuive
ringsactie hebben ondernomen zonder zelf
verliezen te lijden. Veel munitie en wapens
zijn hierbij in beslag genomen.
Uit den sector, van Soerabaja wordt ver
nomen, dat de berichten over terreur on-
dpr de Indonesische bevolking, waarvan
reeds eerder is melding gemaakt, nog steeds
aanhouden. In de stad zijn verschillende
personen wegens extremistische activiteit
gearresteerd. De Nederlandsche controle-
patrouilles werden beschoten en beant
woordden het vuur. In den centralen sector
van Soerabaja werden de Nederlanders met
artillerie beschoten. In den Zuidelijken sec
tor zijn republikeinsche patrouilles, die in
sterkte varieerden van 5 tot 50 man, door
beschieting uit Nederlandsch gebied verdre
ven.
Donderdagmorgen zijn de Nederlandsche hardrijders, die deel zullen nemen aan de
wereldkampioenschappen te Oslo op 15 en 16 Februari naar Noorwegen vertrokken,
waar zij eerst vier weken zullen trainen. Aan den vooravond van hun vertrek kwa
men zij bijeen op de IJsclub te Kralingen. Staande v.l.n.r.: de trainer Nap, Herman
Buyen, v. *d. Voort, Langendijk, Breed en Broekman. Zittend links: Verbiezen, die
op eigen gelegenheid medegaat, midden: Jonker en rechts Kortenoever, die eveneens
op eigen gelegenheid1 medegaat.
Moederlijke zorg der Kerk
bracht steun en vreugde
Het blad van het Vaticaan: de „Osserva-
tore Romano" geeft een overzicht van het
geen de Paus tijdens den oorlog voor leni
ging van den nood van de door den oorlog
getroffen bevolkingen in verschillende lan
den heeft gedaan, te beginnen met Noord-
Afrika, Algiers en Tunis, waar de Paus
door bemiddeling van den generaal-overste
der Witte Paters, mgr. Jospen Brirraux,
de burgerbevolking te hulp kwam. In Aus
tralië, waar de laatste krijgsgevangenen nog
vertoeven, worden deze door de pauselijke
De kou verlamt Duitschland
Uit Berlijn wordt gemeld, dat de stroom-
levering van Duitschland naar Nederland
wordt afgesneden, ten gevolge van de kri
tieke situatie, waarin de electriciteitsvoor-
ziening van W.-Duitschland door de vorst
is komen te verkeeren. Officieel is mede
gedeeld, dat het stopzetten van de stroom-
levering naar België en Nederland, ten dee-
le ook aan de Fransche zóne, een onderdeel
is van de drastische inkrimping, die alle
gebieden betreft, die door de centrales in de
Britsche zóne worden verzorgd.
De stroomlevering wordt stopgezet, om
dat de productie van bruinkool door be
vriezing der velden zoodanig verminderd
is, dat de voorziening der centrales niet
meer gewaarborgd is.
Wat de steenkoolleveranties betreft be
staat de verwachting, dat de vervoersbeper-
kingen en de noodzaak om een minimale
electriciteitsvoorziening in de Duitsche ste
den op gang te houden, in de volgende da
gen tot nieuwe maatregelen zullen kunnen
leiden, waaronder de algeheele stopzetting
van kolenleveranties naar het buitenland.
De toestand in de Duitsche steden ont
wikkelt zich thans in vei'snelde mate naar
een crisis. In Berlijn, waar het grootste
deel der bevolking zonder huisverwar
ming is, worden sedert Dinsdag honderden
menschen met bevroren ledematen binnen
gebracht. De mogelijkheid bestaat, dat zelfs
de ziekenhuizen zonder verwarming zullen
komen. De Berlijnsche gemeenteraad heeft
gisteren een stormachtig debat gevoerd over
de kolensituatie, waarin de eisch gesteld
werd alle nog bij theaters en bioscopen aan
wezige voorraden in beslag te nemen.
Hoewel gisteravond in Midden-Duitsch-
land de eerste sneeuw gevallen is, houdt
de koudegolf onverminderd aan.
De verkeerssituatie in het Rijngebied is
ernstig bemoeilijkt door het uitvallen der
veerdiensten.
Wegens drijf ijs is de scheepvaart op de
Rijn in Duitschland de eenige tot dusver
nog gebruikte waterweg geheel stop
gezet.
27 December.
Vandaag heb ik de jaarlijk-
sche" bijeenkomst bezocht van
den z.g. federalen raad der
J.EC., de katholieke organi
satie van de studeerende jeugd
in Frankrijk (Jeunesse Etu-
diente Catholique). Ik heb er
wederom geen spijt van. Het
was mij vergund, een stuk van
't levende Katholieke Frank
rijk te zien. De bijeenkomst
werd, overeenkomstig een
reeds gevestigde traditie, ge
houden in het Gollège de Sain-
te Genéviève, te Versailles.-Zij
ging vooraf aan een bijeen
komst der A.C.J.F., Associa
tion Catholique de la Jeunesse
Frangaise, die morgen op de
zelfde plaats gehouden wordt
en die ik ook zal meemaken.
Toen het bestuur van de J. E.
C. hoorde, dat de bijeenkomst
mij interesseerde, werd ik on
middellijk uitgeiioodigd. Het
college, waar men bijeen
kwam, was op zichzelf al zeer
interessant. Het staat midden
tusschen het middelbare en
hoogere onderwijs in en geeft
een vooropleiding voor de z.g.
Grandes écoles, die de hoogste
opleiding geven op militair,
koloniaal (om dit verouderde
woord nog eens te gebruiken),
zeevaartkundig en luchtvaart
kundig gebied. Daartoe behoo-
ren bijv. het beroemde college
van Saint-Cyr en de Polyfech-
nique. Het college heeft zich
een groote vermaardheid ver
worven. Het werd o.a. bezocht
door Charles de Foucauld (die
overigens als onhandelbaar
werd weggestuurd), Albert de
Mun, maarschalk Lyantey, ge
neraal de Castelnau, maar
schalk De Lattre de Tassigny,
Generaal Leclerc.
Tijdens de wereldoorlog sneu
velden 1408 oud-leerlingen van
Sainte-Geneviève, tijdens den
laatsten oorlog 560. Het college
telt op het oogenblik ruim 550
leerlingen. De gangen hangen
vol met portretten van de hel
den, die uit deze school zijn
voortgekomen en die hun le
ven gaven voor Frankrijk.
Het was heerlijk, onder deze
jonge menschen te zijn en hun
prachtig enthousiame mee te
leven en tevens zich volop te
laven aan de rijke bronnen
van den geest die zij hebben
aangeboord. Men kreeg op
deze bijeenkomêt inderdaad
zeer sterk de indruk, hoe rijk
Frankrijk is aan geestelijk le
ven in den meest authentieken
zin. Men ti-acht de problemen,
die er zijn onder de oogen te
zien en zoekt er een oplossing
voor. Men denkt zelfstandig
over de dingen na, argumen
teert, critiseert, weerlegt. Ik
denk hier aan de prachtige
uiteenzetting van Henri Men-
teur, secretaire général, over
de werkzaamheid van het afge-
loopen jaar.
De avondzitting bracht het
interessantste van 'heel den
dag. Eerst een toespraak van
abbé Canal, een aumóniei-, on
danks zijn betrekkelijke jeugd
al een oudgediende in de nog
zoo jonge J.E.C. Zijn woord
wilde vooral „témoignage",
getuigenis zijn. Een getuige
nis van den echten geest van
de J.E.C. die bovenal een geest
van „dienstbaarheid aan allen"
t is, een geest van priesterschap,
van apostelschap. Hii wijst er
op, hoe het niet voldoende is,
verspreide daden van christe
lijk leven te stellen, maar hoe
het erover gaat „het geheele
milieu" om te vormen, te ver
nieuwen in christelijken geest.
En hij vertelt van de katho
lieke school, die hij moest
stichten in een arbeiderswijk.
Hij meende, dat het niet vol
doende v/as, als men zeggen
kon: nu is er naast de neutrale
staatsschool tenminste ook een
katholieke school. Neen, de
nieuwe school moest een vol
komen vernieuwing van het
onderwijs brengen. En hij be
gon met de kinderen bijeen te
roepen en hun duidelijk te
maken, dat de niéuwe school'
een „communauté", een ge
meenschap moest zijn, gevormd
door alle kinderen. En hij liet
de kinderen zelf uitmaken, hoe
laat de school moést beginnen. -
Dat moest onderling bespreken
worden. Men moest met de
bijzondere omstandigheden
van elk rekening houden. Toen
bleek, dat sommige kinderen te
ver weg woonden, om tusschen
de middaguren naar huis te
gaan, werd een cantine inge
richt en de abbé at, niet aan
een aparte tafel maar gewoon
tusschen de kinderen in, zijn
boterham op. Als een kind
niet zindelijk was, werd niet
maar zonder meer gestraft,
maar de oorzaak werd opge
spoord. Hij vertelt een aardig
voorbeeld van een jongetje,
dat nooit zijn huiswerk maak
te. Hij riep het kind bij zich en
kwam ten slotte achter de oor
zaak. Het was het eenige
zoontje van een weduwe die
's avonds in de cinema werkte.
Het ventje was dan alleen thuis
en was bang, het kroop van
angst in zijn bedje. Toen werd
met de andere kinderen over
legd, om het dagrooster zoo te
veranderen, dat hij 's morgens
zijn huiswerk kon maken. En
Vol trots vertelde hij aan zijn
moeder: „Maman, ze hebben
voor mij het rooster veran
derd" Het kind was voor de
school en voor het leven ge
wonnen.
Wie zoo'n school vormt doet
een werk, dat verder grijpt
dan het loutere schoolmilieu.
Hij vormt menschen, die
overal in het leven een ander
milieu zullen scheppen.
Dit is ten slotte de J.E.C.,
een team van jongens, die be
grepen hebben, dat ze Chris
tus in de wereld moeten bren
gen. Vandaar, dat het contact
met Hem steeds voorop moet
staan. Want er zijn menschelij-
ke contacten noodig (in alle
denkbare vormen), maar ver
rijkt door het contact met
Christus.
De bijeenkomst werd beslo
ten met een prachtig rapport
Van René Raymond den na
tional president van de
J.E.C. Hij wilde nog eens een
verantwoording gèveh van het
bestaan der beweging en ging
alle motieven na, die het be
staan van de J.E.C. konden
rechtvaardigen. De J.E.C. moet
werkelijke bestaansredenen
hebben, anders is haar voort
bestaan niet verantwoord. Alle
z.g. sentimenteele motieven,
hoezeer ze ons misschien ook
aanspreken, moeten consequent
worden afgewezen. En, als we
naar de essentieele motieven
zoeken, dan is het ook niet
voldoende, ons tot motieven
van practischen aard te be
perken (al hebben die natuur
lijk wel waarde, b.V. de een
heid van het milieu, die een
nationale, gespecialiseerde be
weging eischt, de betrekkingen
op het internationale plan), we
moeten vooral trachten de
J.E.C. als een geest een leven
te zien. De J.E.C. wil het mi
lieu van de studentenwereld
omvormen. Zij is een nieuwe
studentenwereld in wording,
een herborene, verchristelijkte
studentenwere'd. Zij dient de
studentenwereld, daarin vindt
zij haar diepste rechtvaardi
ging. En zij dient tegelijkertijd
de andere milieu's, die de wer
kelijkheid ons te zien geeft, die
van burgers, arbeiders en boe
ren. A'len moeten elkander
vruchtbaar beinvloeden. Ten
slotte dient zij de Kerk. Zij is
een schakel, een orgaan in het
mystieke lichaam. Ja, de J.E.C
moet in zekeren zin het gelaat
van Christus in de Studenten
wereld vertegenwoordigen. De
actie van de J.E.C. heeft een
rijke verscheidenheid. Zij richt
zich bovenal op de persoonlijk
heid, den mensch. Haar diep
ste drijfveer is liefde voor de
zielen. Daarbij is zij een prach
tige vorm ook van zelfopvoe
ding. Want men voedt zichzelf
het best op, door de anderen te
dienen! Het laatste woord was
natuurlijk een beroep op de
edelmoedigheid. De samen'e-
ving zal slechts christelijk
worden, naar de mate dat de
genen, die ze vormen, christe
lijk worden. Het Kerstfeest,
dat wij samen vierden, moe
ten we uitdragen naar allen!
Dr. Henri van Rooijen,
Kruisheer.
liefdewerken geholpen. In Tsjecho-Slowa-
kije, China, Finland, Japan, Noorwegen.
Nederland en Polen waren het vooral de
kinderen, die den bijzonderen zorg van den
H. Vader ondervonden. In Denemarken,
Zwitserland, Iran, Irak, en Syrië werden
de vluchtelingen naar best vermogen bij
gestaan.
Het blad wijst verder op de katholieke
hulpverleening in Frankrijk, gesteund door
den Paus en met medewerking van het
episcopaat, de nunciatuur en de Katholieke
Hulpactie, waarvan de vroegere ambassa
deur bij het Vaticaan, Frangois Charlesroux
president was. Vooral in de door den oor
log verwoeste gebieden ijverde dit aposto
laat en het blad vermeldt voorts den steun,
die de bevolking van Chartres ondervond
door de zendingen kleeren en levensmid
delen, toen deze streek voornamelijk door
de gevechten tijdens de bevrijding te lij
den had.
Ook geeft de „Osservatore" een over
zicht van het werk van de „War Relief
Service" een Amerikaansche katholieke or
ganisatie ten behoeve van de hulp aan
Duitschland, waarbij zich aansluiten de ka
tholieke organisaties uit Frankrijk, Neder
land, Zwitserland en Ierland en meer in
het bijzonder van de werkzaamheid der
pauselijke commissie onder leiding van mgr.
Munch, ten behoeve van Duitsche en
vreemde vluchtelingen in verschillende
zónes.
Aan het hoofd der Duitsche organisaties
stond mgr. Kaller. Deze hadden de zorg
voor de verplaatste personen, terwijl de
technische dienst van het Vaticaan zorgde
voor het vervoer van groote hoeveelheden
levensmiddelen, afkomstig uit Amerika,
naar Oostenrijk en Duitschland.
Zij, die de christelijke solidariteit en
edelmoedigheid beoefenen, zullen met ge
noegen vernemen, dat, dank zij de moeder
lijke zoi'g der Kerk, er vreugde gebracht
werd in tal van gezinnen en bij de slacht
offers van haat en geweld.
Ten slotte zond de Paus een persoonlijke
boodschap aan alle vluchtelingen en gevan
genen, teneinde hun te verzekeren, dat zijn
wenschen geen ijdele woorden waren, doch
de uitdrukking van zijn vasten wil tot ver
betering der menschheid.
Door de Yougoslavische overheid van
Belgi-ado verbannen, kwam de laatste Fran
sche Assumptionist, die er nog overbleef,
P. Privet Belard, te Rome aan, waar hij en
kele voorbeelden aanhaalde over de opvat
tingen van Tito van de democratie. De As-
sumptionisten hadden een woning en een
kerk te Belgrado en, vóór den oorlog, de
zielzorg van 2000 menschen, die de Fran
sche kolonie uitmaakten. Daarenboven be
dienden zy twee parochies te Belgrado en
te Bor, waar de meeste Franschen. woonden.
Alle Assumptionisten werden verdreven;
evenals de zusters van dezelfde orde. Deze,
ten getale van 22, hadden te Belgrado een
lagere school voor Fransche kinderen met
400 leerlingen, een lyceum en een kost
school.
De Deken van Belgrado, Roussultor, en
de Vicaris-Generaal Petlitsch zitten sedert
vier maanden in de gevangenis; er werd
hun een proces aangedaan wegens een ge
houden preek. De secretaris van den Aarts
bisschop Neumans verricht reeds een jaar
lang dwangarbeid, zolder zelfs veroordeeld
te zijn geweest.
De militaire aalmoezenier Kotnik over
leed in een concentratiekamp. De Aartsbis
schop van Belgrado leeft in groote armoede
en wordt eiken dag geplaagd door huiszoe
kingen en tallooze ondervragingen
EEN NIEUW SPOORBOEKJE IN OUDEN
VORM.
Op 4 Mei zal er weer een spoorboekje
uitkomen. Deze reisgids zal weer in den
ouden vorm vooroorlogsch verschij
nen. Nu dus geen groote vellen meer, en
ook geen dik boek meer in de binnenzak.
WEERSVERWACHTING
g NEVEL EN MIST.
o In het overgroote deel van het land o
o mist, plaatselijk eenige neerslag. In het o
o N.O. van het land temperatuur om het o
5 vriespunt tot lichte vorst. Overigens
g temperatuur om het vriespunt. Aan-
g vankelijk weinig wind, later toenemen- g
de wind uit Z. en O. 2
ooooooooooooooooooooooooóoooooooooooooo