ScCcicbchcSou^cmt 500 jaar Minderbroeders in Leiden Tijd van overheersching is voorbij Terroristen zetten hun aanvallen voort Memorie van toelichting aan de Kamer WOENSDAG 4 DEC. 1946 Bureaux: Papengracht 32 Leiden Giro 103003 Telefoon voor Advertenties en Abonnementen 20326. Redactie en Directie 20015. Handelsdrukkerij 20935. Abonnementsprijs 0.26 per v/eek, 1.10 p- mnd. 3.25 p. kwartaal Franco p. post 4.00. waarin opgenomen „DE BURCHT" KATHOLIEK DAGBLAD VOOR HLEIDEN EN OMSTREKEN 37e JAARGANG No. 10954 Hoofdredacteur: TH. WILMER. Directeur: C. M. v. HAMERSVELD Uitgave van N.V. ,,De Leidsche Courant" en Stichting „De Burcht". Advertenties 15 cent per m.m. Bij contract belangrijke korting. Rondom de Indische kwestie INZAKE de Indische kwestie moet van onze Nederlandsche politici zoo schre ven wij gisteren minstens worden ge- ëischt. dat zij „zich weten vrij te houden van alle partij-politiek!" Onder partij-poli tiek kan men verstaan een politiek, waar bij het partij-belang domineert, over- heerscht, vooropstaat. Zulk een partij-poli tiek is in zich en dus onder alle omstandig heden verwerpelijk. Onder partij-politiek kan men ook verstaan een politiek, waar bij het partij-belang mede van invloed is op de beslissing, zonder dat daardoor het algemeen landsbelang wordt achteruit ge schoven. In een zoo belangrijk vaderland- sche zaak als de Indische kwestie mag ech ter ook het partij-belang ip den laatstbe- doelden zin niet meespreken. De beslissing moet worden genomen, los van alle partij politiek. Wij willen dat nog eens herhalen, ook óm er iets anders aan toe te voegen. En wel dit: Het Nederlandsche volk moet er ernstig naar streven, om de Indische kwestie te be zien en. zoo mogelijk, te beoordeelen, los van alle hartstochtelijkheid. Verschil van meening, scherp verschil van meening moet kunnen bestaan zonder dat de een den an der „verkettert."! Daar zijn er, die voor die „verkettering" alle aanleiding geven door de manier, waar op zij hun oordeel formuleeren en uitspre ken, ook in felle radio-redevoeringen tot het Nederlandsche volk, waarvan en dat strekt geenzins tot schande! een zeer groot deel niet in staat is, om, nadat het het gesprokene heeft aanhoord, een eigen oor deel te vormen. Dit alles wil niet zeggen, dat er ook niet nu reeds, vóórdat de kaarten vóór ons ge heel open liggen, enkele feiten zijn aan te wijzen, welke onomwonden moeten worden veroordeeld. Zoo is de houding, die onze regeering heeft aangenomen ten opzichte van Soekar- no, een staatsman onwaardig. In het pas verschenen nummer van het Katholiek Cudtureel Tijdschrift lezen we de opmer king: Was Soekarno een jaar geleden nog een „colllaborateur", waarmee een fat soenlijke -egeering zich niet kon afge ven, thans zegt de regeering, dat men om een persoonlijke rancune de politie ke realiteit niet uit het Oog mag ver liezen èn onze Commissie-generaal ont biedt niet .'.en anti-Nederlandschen lei der bij zich, doch aanvaardt de reis naar Cheribon „teneinde", zoo luidt de officieele mededeeling, „in verbinding te treden met Dresident Soekarno en vice-presidjnt Hatta". Deze verandering in houding past niet in een vooruitziend beleid, dat een staatsman rnoet voeren. Zoo is ook te veroordeelen de publicatie van het ontwerp-verdrag, vóórdat het door régeering en volksvertegenwoordiging is behandeld. Een zoo ontijdige publicatie móet op den verderen gang van zaken sto rend werken, tenzijvaststond, dat het concept onveranderd zou worden aanvaard. Maar dat stond o.i. niet vast bij de publica tie ervan. Wij herhalen ten slotte wat wij gisteren schreven: het Nederlandsche volk heeft recht op een objectieve uiteenzetting door de Regeering van de feiten, waarop het een oordeèl kan vormen. Waar door het ook er toe gebracht zal kunnen worden, om, in zoover het niet zélf zal kunnen beoor deelen, aan zijn-politieke leiders vertrou wen te schenken. Moeilijke voorlichting Hoe moeilijk de voorlichting is inzake de Indische kwestie, en hoe véTwarrend ook, moge blijken, als we de volgende citaten naast elkaar plaatsen. „De Tijd" van Maandagavond plaatste op de eerste kolom van de eerste pagina een artikel van dr. J. van Angeren, dat besloot: „In dit licht gezien is het ontwerp veeleer een stel voorwaarden, door den overwinnaar aan den verslagene op gelegd, dan een overeenkomst tus- schen partijen, die rustig en onbevan gen tezamen naar de beste oplossing zoeken voor de hun toevertrouwde be langen". De „Tijd" van Dinsdagavond plaatste op dezelfde plaats een niet-onderteekend ar tikel, van de redactie-zelf dus, dat besloot: „Daargelaten of misschien wijziging van een of meer punten van het ont werp wenschelijk en mogelijk is, hopen en venvachten wij, dat onze Regee ring en ons Parlement het accoord zul len aanvaarden." NED. KARTHTTÏZFRKLOOSTER IN ITALIë. In Certosa de Calci bij Pisa in Italië is een Nederlandsche communiteit van Kar- thuizers gesticht. Deze communiteit zal uit sluitend uit Nederlanders en Vlamingen bestaan. Voorloopig zijn een rector en een vicaris benoemd. Op het generaal kapittel van het volgende jaar wordt een prior be noemd. Er zijn in de laatste jaren vele Nederlan ders tot de Karthuizers toegetreden. Zij be zitten nog geen eigen huis in Nederland. DISTRIBUTIENIEUWS NIEUWE BONKAARTEN VOOR LEVENSMIDDELEN. De uitreiking van de nieuwe bonkaarten voor levensmiddelen K., L., O. en P. 701 geschiedt, overeenkomstig den leeftijd van degene, voor wie de kaart bestemd is. Kaart KA, LA, OA, of PA aan personen, geboren in 1926 of vroeger; KB. LB. OB ot PB aan personen, geboren van 1927 t.m. 1932; KC, LC. OC of PC aan personen ge boren van 1933 t.m. 1942; KD. LD. OD of PD aan personen geboren van 1943 t.m. 1945; ;KE. LE. OE. of PE aan personen, ge boren in 1946 of later. De bonkaarten L. O. en P. zijn bestemd voor zelf verzorgers melk en vleesch, resp. vleesch, resp. melk. Prof. R. KRANENBURG: De klok beiert voor een nieuwe geboorte IN EEN RADIO-TOESPRAAK heeft prof. R. Kranenburg, voorzitter van de Eerste Kamer en hoogleeraar te Leiden, gisterenavond o.m. het volgende verklaard: „Men spreekt van schending van onze grondwet, als de grondlijnen van dit accoord worden aanvaard, maar, luisteraars, meent men dan. dat een nieuwe verhouding met onze overzeesche gebiedsdee'en, zooals die si» de bekende radio-rede van H. M. de Koningin wordt aangekondigd, zonder, wijziging in de grondwet, zondqr grond wetsherziening tot stand zou kunnen worden gebracht? Dat zal toch geen redelijk oordeelend mensch kunnen meenen. Prof. Romme heeft het bij de begrootingsdebat- ten in he$ parlement zeer duidelijk uiteengezet, dat dit onmogelijk is. De vraag is alleen; welke wijzigingen in onze grondwet zullen moeten worden aangebracht in verband met de nieuwe verhoudingen. Van grondwetschennis of grondwetsminach- ting is geen sprake. Men miskent ten eenenmale het karakter van het ontwerp-accoord. Het is een schets, een zeer globale, ruwe schets, waarin wordt aangegeven, hoe de ontwerpers na on derling overleg, zich in zeer grove trekken de beginselen van de verhouding denken. Dat die grove schets tal van vragen op werpt, die bij de nadere vaststelling van de verhouding in een te houden conferentie moeten worden opgelost, spreekt van zelf Maar bepaalde groote beginselen houdt het ontwerp zeker in. Dc gedachtengang is in het algemeen duidelijk. De oude verhou ding de koloniale verhouding wordt ge liquideerd, finaal. Er is geen overheersching meer van Nederland over Indonesië vol gens het ontwerp. Er is wel een samengaan van staatkundige formaties, maar dit is een samengaan van deze formaties a's ge lijk in staatsrechtelijke status. De eene is :n geenerlei opzicht onderworpen aan de andere. Er blijft een band. maar het is een band als leden van een gemeenschap van vrije volken, ojj democratischen grondslag, een unie, waarin zij zijn vereenigd. Maar dat was in de woorden van de koninklijke rede toegezegd. De Koningin za'. aan het hoofd der unie staan, volgens art. 8 van het accoord. De besluiten ter behartiging van „de gemeenschappelijke be'angen" (met zooveel woorden wordt het gezegd, dat er gemeenschappelijke be'an gen zijn) zullen door de „organen der unie" (weer organen van een gemeenschap dus) worden genomen „in naam der Koningin". Volgens art. IC van het accoord zal het te maken statuut van de unie onder meer bepalingen moeten bevatten over de verze kering van de fundamenteele en mensche lijke rechten en vrijheden, de zoogen grond rechten of vrijheidsrechten. Hoe die beoa- lingen zullen luiden staat nog niet in het accoord, dat zal weer in de nadere uitwer king van de al«err>eene lijnen moeten wor den vastgeste'd. Thans is a'leen het be ginsel uitgesoroken: geen totalitaire staat, een democratische rechtsstaat. Men stelt nu andere constructies daarte genover. Van sommige is bij de uitwerking misschien wel het een en ander te gebrui ken. Maar in het algemeen z,eg ik: dit is alles onvruchtbaar. Het zou heel aardig zijn, als men het maar voor het zeggen had. Maar men heeft het niet voor het zeggen. De tijd van eenzijdige zeggenschap, de tijd vrfn overheersching gaat niet alleen voorbij, maar is voorbij. Er is nu een ontwerp in gemeen overleg, na moeilijk overleg, tot stand gebracht. Daar iets anders eenzijdig tegenover te plaatsen is steriel. Het heeft geen zin alles weer om te gooien en op nieuw te beginnen. Er is geen tijd, er is haast, groote haast. Luisteraars, ik moet eindigen Laat mij alleen dit nog zeggen: geen doodgravers zijn allen, die meewerken aan het tot stand brengen van het accoord. maar bouwers. Wij maken thans geschiedenis. „Sterft af, gij oude vormen en gedachten wat begraven wordt, is een oude, overleef de staatsvorm, het koloniaal bestel, een nieuwe gemeenschapsvorm zal ontstaan, een unie van gelijkgerechtigde staatsr. eenheden. Niet de doodsklok wordt geluid, maar de klok beiert voor een nieuwe ge boorte". Regeeringsverklaring Donderdag of Vrijdag Wij meenen redenen te hebben, aldus de N. Rott. Crt." cm aan te nemen, dat het kabinet van oordeel is, dat het ontwerp- accoord van Linggadjati aanvaard dient <e worden. Te verwachten valt, dat de re- geering, eventueel als bijlage bij de memo rie van antwoord op het voorloopig verslag over de begrooting van het ministerie van overzeesche gebiedsdeelen o.m. den offi- cieelen tekst van de basis-overeenkomst van Linggadjati aan de Kamer toezendt. In Gemengde commissie naar Sumatra Zondagnacht en Maandag hebben, aldus het Nederlandsche legerbericht van heden, te Medan acties van leden van het „Volks leger" en de organisatie „De Zwarte Buf fel" plaats gehad. Zij hebben hun aanvallen op de Nederlandsche posities en het vlieg veld met geweren, mortieren en mitrail leurs voortgezet. Verscheid ene Indonesische leiders pogen de terroristen er toe te bewe gen hun activiteit te staken, doch tot op he den zonder succes Ook in Bandoeng wor den aanvallen op -Nederlai dsche troepen ondernomen. Een concentratie terroristen moest met artillerie-vuur worden verspreid. In Soerabaja wordt de bevolking door ge wapende Indonesiërs geterroriseei-d, terwijl binnen de Nederlandsche zone in een aan tal kampongs huizen in brand zijn gestoken In de Noordelijke sector ontmoeten Neder landsche patrouilles zware tegenstand van terroristen, die met artillerie-vuur zijn ver spreid. In het Nederlandsche communiqué wordt er op gewezen, dat Indonesische au toriteiten met de Nederlanders samenwer ken in een poging de aanvallers ^ot rede te brengen. Naar A.P. verneemt zal een gemengde Nederlandsche-Indonesische deputatie zich Woensdag per vliegtuig naar Sumatra be geven om gezamenlijk te trachten aan de voortdurende r lilitaire botsingen een eind te maken. De militaire bevelhebber- aan beide zijden hebben erkend, dat de gevech ten veroorzaakt worden doordat de plaat selijke militaire leiders niet tot overeen stemming kunnen komen in zake de de marcatielijnen. TTOEN LEIDEN in een toestand verkeerde^ zooals zij sinds de belegering van 1574 niet meer had gekend, was het 50 jaar geleden, dat de eerste Minderbroeders naar Leiden zijn gekomen: dat was op 15 Maart 1945. Op dienzelf den dag van het jaar 1445 was het contract met de gemeen te afgesloten, dat-zij zich zouden mogen vestigen tusschen Hoogewoerdspoort en Zijlpoort en in de Waard1, waar een verlaten klooster de eerste verblijfplaats was. Wie op deze gegevens even wil oplossen, waar het klooster dus gelegen heeft, komt tamelijk bedrogen uit, omdat hij zich niet oriën teert in de ligging van de gemeente toenmaals. Een langdu rige studie met vergelijking van allerlei ffègevens, kaarten en plattegronden heeft ons pas precies geleerd, waar gebouwen en terreinen zich moeten hebben bevonden. Als apostelen van het Rijnland hielden zij de zielzorg in stand in stad en omgeving De Hoogewoerdspoort b.v. lag toen op het einde van de tegenwoordige Kraaierstraat en de Zijlpoort op het einde van de Haarlemmerstraat. Onze conclusie is geweest, dat het klooster moet gelegen hebben in de buurt van einde Ziilsin- gel en begin Rijnkade. De ter reinen hebben gelegen onge veer tusschen Nieuwe Rijn Noordzijde, Oraniegracht, Oos. terkerkstraat en Ziilsingel. Uit gebreidere bewijzen hiervoor vindt men in het aangekondig de boek. De eerste Gardiaan van de stichting is geweest Pater Hen- ricus Barninc. die in 1492 in geur van heiligheid stierf. On der ziin leiding en die van zijn opvolger hebben de Minder broeders op alle mogelijke wij zen te Leiden en in verre om geving gearbeid. Zij genoten de aanhankelijkheid van de bevol king, de steun van de Stadsbe stuurderen en de sympathie van de geestelijkheid. Zii leefden mede met het vele lief en leed, dat de stad in dien tiid mee maakte. Zij ook waren het, die met woord en pen het krach tigste optraden tegen de opko mende hervorming. In gebed en zielzorg hebben zii zich ver dienstelijk gemaakt, totdat, na een eerste beeldenstorm in 1566, zij in 1572 voor goed hun klooster hebben moeten verla ten. Van dat klooster zijn ternau wernood een paar stèènen over gebleven. Zóó grondig is de verwoesting geweest. Met ze kere pathos wordt ons door di verse schrijvers verhaald, dat de haat tegen de „mannen des bloeds" meer niet zoo groot geweest is, dat men zelfs elk spoor van hun verblijf heeft willen vernietigen. In het verschijnend boek kan men le zen, dat wij deze tragiek zoo maar niet aanvaarden. Wij meenen n.l., dat de verwoes ting van klooster en kerk voor al om strategische redenen is geschied! Men deed toen al niet anders, dan de Duitschers de den met gebouwen, die vol gens hun meening een goede verdediging in den weg ston den. Bij de verwoesting hebben de Minderbroeders stad en om geving niet verlaten. Maar zij werden de Apostelen van heel Rijnland, waar zij met groot levensgevaar denken wij maar aan Martelaren van Gor- cum en Alkmaar tot troost en steun van de verlaten ka tholieken zijn geweest. Door hen is de katholieke zielzore in Leiden mede en in bijna heel Rijnland alleen geconti nueerd. En een studie van het huidig katholicisme in Leiden en verre omgeving kan "inte ressant vergelijkingsmateriaal leveren, wat hun arbeid daar voor de Kerk heeft beteekend. Uiteraard hadden de kloeke Missionarissen van toen wel wat anders te doen. dan archie, ven bii te houden. Daardoor komt het wel, dat wij uit het tijdperk 15721609 zoo wei nig gegevens bezitten. Vanaf 1609 tot heden zijn ons echter de namen van de in Leiden ar beidende missionarissen be kend gebleven en we treffen bii hen aan mannen van. bijzon der formaatè Hun levensschets met hun arbeid hebben wii in het komend boek geschetst. Waar in 1609 zich de Paters Jacobus Nesseus en Franciscus de Groot gevestigd hebben is onbekend. Zii waren toen nog wel ambulante priesters voor Leiden en omgeving. Maar toen ook de omgeving langzamer hand van priesters werd voor- zien. hebben de Minderbroe ders hun arbeid geconcen treerd in beiden zelf en dit zal onder leiding van genoemden Pater Jacobus Nesseus in 1621 geschied ziin. In 1622 woonde hij bij Dirck van Santen. On derzoek heeft uitgemaakt, dat deze ziin woning had op de Nieuwe Riin. het tweede huis vóór de Middelste Gracht. Daar nu een pakhuis hebben de Minderbroeders dus na de Hervorming voor het eerst een min of meer vaste woonplaats gehad en hebben zii ook soms nogal vrij brutaal ge kerkt. Een kleine 20 iaar later bevinden zich de Minderbroe ders op 2 -plaatsen in de stad en haddien er dus een dubbele Statie. De een was geleden op het Steenschuur. Om te vin den waar de wonine aldaar ge leden heeft, was weder een uit gebreid onderzoek noodig. Waarvoor al weer moest ge weten worden' dat ook een deel van het Raoenbure vroe ger Steenschuur heette. Tot de wel vaststaande conclusie kwa men wii. dat het gebouw moet gestaan hebben daar waar zich nu een deel van V-et Snronck- hofie bevindt Het bebouw werd bii de ramp van 1807 ver nield. De andere Fater vestig de zich op de Ha^rlemmer- straa+ tegenover de Ghecrnon- de Olifant. Om deze zetel te achterhalen, was het van be lang te weten, waar die Ghe- cróonde Olifant zich bevond. Eigenaardi" was het te ontdek ken. dat dit pand moet gele gen hebban ter plaatse van de huidige Fartebrugspastorie. De woonplaats is wel zeker ge weekt het pand. waar thans pen drogisterij Vriienhoek zich be vindt. Maar dat apart wonen vond men blükbaar niet zon gezel lig en als men tegen 1670 pan den kan koooen in de Kuiper- steeg. dan gaan weldra de Wee missionaressen weder bii elkaar huizen, al behield elk ziin eigen statie. Welke echter later versmolten. Vele bn'zon- derheden over het pand Kui perstee?hoek Haarlemmer straat kan men in ons boek vinden. Fi°r is het' geweest, dat de Minderbroeders ruim 160 iaar hebben gearbeid. Tot dat men in 1935 op vermake lijke wiize de terreinen te mak ken kreeg waarop nu de Har- tebru°skerk staat Maar daar over hebben we breed genoeg geschreven in Honderd Jaar Hartebrupskerk. De spoorbrug bij Ravenstein, gelegen in het baanvak Nijmegen's-Hertogenbosch, is Mandag weer in gebruik gesteld Men man en macht is er aangepakt, om het werk tijdig gereed te hebben. De laatste werkzaamheden. verband daarmede schijnt het voornemen te bestaan, bedoeld stuk vergezeld te doen gaan van een uitvoerige memorie van toe lichting, waardoor ten aanzien van allerlei in den lande gerezen en geopperde vragen de noodige ophelderingen verstrekt zullen worden, die ook met het oog op de parle mentaire gedachtenwisseling naar aanlei ding van de waarschijnlijk Vrijdag af te leggen regeerinsverklaring van nut kun nen zijn. Die memorie van toelichting zal dan naar alle waarschijnlijkheid mede de vrucht zijn van een overleg tusschen den ministerraad en de commissie-generaal, welke laatste immers in staat is van voor lichting te dienen omtrent achtergrond, wordingsgeschiedenis en beteekenis van de door haar geparafeerde overeenkomst. REGEERINGSVERKLARING. Verwacht wordt, aldus de „Volkskrant" dat de regeering Donderdag of Vrijdag haar verklaring zal afleggen over de Indonesi sche kwestie. Daar de T^weede Kamer heeft besloten Donderdagavond niet te vergade ren en ook op Vrijdag als regel des avonds niet bijeenkomt, is het hoopstwaarschijnlijk, da': het debat over Indonesië pas begin vol gende week zal nlarts hebben In welingelichte kringen in Den Haag verneemt het A.N.P., dat in tegenstelling tot loopende gerucl ten de ontwerpover eenkomst van Linggadjati geen geheime clausules bevat en geen geheime concessies behelst. Wel wijst men er in deze kringen op, dat in het regeeringscommuniqué* van Zaterdag jl. is aangegeven, dat de bindende notulen voor het ontwerp interpretatieve beteeke nis hebben. Men acht het vanzelfsprekend, dat ook deze notulen aan de Kamer zullen worden voorgelegd. OOK KUNSTENAARS GETfrSN HUN OORDEEL. Een vijftiental kunst-beoefenaars heeft een schrijven gericht aan den minister-pre sident, waarin zij verklaren, dat de oplos sing van de Commissie-Generaal inzake de Indonesische kwestie h.i. de eenig mogelijke is en „waarschuwen tegen de talrijke uitin gen van een zienswijze die de toekomst niet verstaat en haar tot onherstelbare schade aan de zoozeer gewenschte en mogelijke, vruchtbare samenwerking en aan het aan zien van Nederland in de wereld in de waagschaal stelt." De onderteekenaars zijn: Prof. dr. N. A. Donkersloot, D. A. M. Binnendijk, A De- fresne, Anton van Duinkerken (prof. dr. W. Asselbergs), J. W. Havermans, Hans. van Meerten, Hildo Krop, Mevr. dr. A. Romein- Verschoor, L. H. Sondaar, Jhr. J W. H. W. Sandberg, Victor E. V. Vriesland, Jelle Troelstra, Prof. dr. J. B. Tielrooy, D. Wol- bers, H. Zagwijn. DE „MERDEKA" OVER HET VERTREK VAN DE BRITTEN. Aan de „Nieuwsgier" ontlenen wij het eigende artikel uit de „Eepublikeinsche Merdeka": „De Britten heboen ons, zonder het ove- r'pens zelf te wille.i en zonder begrip van ce feitelijke toescaiiden, gooi geholpen. Christison's feitcujk-e erkenning van de re publiek, heeft net zclf-ertreMwin van de bevolking in beL».-«rijke mate verVogd. Ook op een heel andere manier hielpen dt Britten de volksbeweging: toen het in Scerebaja mis liep dachten da Britten, dat zo in 2 maal 24 uur de Indonesiërs zouden hebben bedwongen Hrt heeft 3 we ken geduurd. De Jsparners hadden een week noodig voor heel Java. In Socralaja hebben wij onze gevechtswaarden bewe zen. De Britten kwani' n hier zoogenaamd cm een geallieerde opdracht uit te voeren. In wezen echter was hun missie b:er er een, die past in de nieuwe blauwdruk van het Britsch imperialisme. Oo.< het totstand- brengen van de o/cret-nkomsc russchen Ne. derland en Indonesië moet men bezien in het licb+ van de E'.itsche politiek, die spo ren achterlaat in den vorm van troebel water, waarin hrt goed visscnei is. KATH. ARTSEN PLEITEN VOOR MEDISCHE FAFCULTEIT. Na inleidingen van prof. mr. W. Duyn- stee C.ss R. en dr. F. Schmidt is de R.K. Artsenvereeniging, die te Nijmegen in bui tengewone algemeene vergadering bijeen kwam, eenstemmig tot het besluit geko men, dat spoedige oprichting van een me dische faculteit aan de R.K. Universiteit dient te worden bevorderd. °g WEERSVERWACHTING oooo|> In den nacht en ochtend aan de kustg g nog een enkel buitje; in het binnen-o o land helder met lichte vorst. Overdag o o aanvankelijk zonnig weer met snelle 2 stijging van temperatuur. Later weer 2 toenemende bewolking. Weinig wind. g looooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Toen wij dezer dagen in „£)e Leidsche Courant" eeni- ge woorden lazen over het eeuwfeest van de Minder broeders te Leiien en de re dactie aankondigde, dat men nog op dit feest zou terug komen, heeft ondergete kende zijn hart vast gehou den met de gedachte: aan stonds een telefoontje uit Leiden met Pater dit en dat. Zóó kwam het uit: De re-' dactie belde op en binnen drie minuten zat de schrij ver van een Gedenkboek vast aan nog een meter co py voor „De Leidsche Cou rant". Uiteraard zullen wij ons in dit artikel beperken en als reden geven wij heusch niet aan de schaarschte van het papier. Maar wie doet er zichzelf concurrentie, aan? Want de lezers hebben het reeds vernomen: zeer bin nenkort hopenlijk nog dit jaar komt een groot, uitgebreid en geillustreerd boek uit, waarin de arbeid van de Minderbroeders ge durende ruim 5 eeuwen te Leiden gedocumenteerd wordt beschreven. Tegen een veel te lagen prijs wordt dit in den handel gebracht en het is zoo on geveer de bedoeling van den uitgever, dat elke Leidenaar een of meer exemplaren zal koopen. Daarom mogen wij hier niet te veel vertellen! De uitgave van deze ge schiedenis was eigenlijk slechts een klein onderdeel van alla. plannen, die de vereeni^ng Katholiek Lei den had ter viering en her denking van dit eeuwfeest. Grootsch was de opzet, om naar aanleiding van het 500- jarig verblijf der Minder broeders in onze stad, op verschillende manieren te gaan toonen, wat 500 iaar Katholicisme in het alge meen voor deze gemeente heeft beteekend. We kun nen alleen hoicen, dat het idee geen idee blijft, maar vroeg of laat verwezenlijkt kan worden. In verband met de lengte van het geheele artikel hebben wij het in twee gedeelten geplaatst. We bevelen onzen lezers dan ook gaarne het artikel op pag. 2 aan. REDACTIE.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1946 | | pagina 1