Wereldproblemen Leiden bejubelt „Vader der overwinning" Zeeliedenstakingen De volksstemming m Frankrijk ONGETWIJFELD is het Indonesische pro bleem het voornaamste van alle vraag stukken, welke ons land in de afgeloopen week hebben beziggehouden, binnenland sche zoo goed als buitenlandsche. Wat be- teekenen .zelfs de komende Tweede Kamer verkiezingen overigens belangrijk ge noeg! tegenover dit reuzen groote vraag, stuk van de toekomstige structuur van ons Koninkrijk? Zal de straks gekozen Volksvertegen woordiging een krachtige en duidelijk ge- teekende lijn weten te trekken, waarmee het nieuwe kabinet zijn beleid zal kun nen bepalen? Het tot nu toe fungeerende nood-parle- ment heeft blijkens de Kamerdebatten van Maandag en- Dinsdag geen krachtig noch overtuigend geluid doen hooren. Het mop perde in alle toonaarden over dit en over dat, maar een principieel besluit „zóó moet het" of „zóó moet het niet" kwam er niet uit te voorschijn. Het was de heer v Poll, die met het rapport van zijn commissie de debatten be- heerschte. Hij bezorgde de Kamer .een groot aantal tot nu toe onbekende gege vens over den toestand in het verre Indië en gaf daarmede den inhoud van het debat aan. Hij was het ook, die de stuurlooze Ka mer tot een bepaalde uitspraak dreef, welke hierop neerkwam: „Nu goed, regeering deze of een andere ga maar door met onderhandelen Zie wat je er Van maken kunt. Maar praat niet alleen met Sjahrir, praat ook eehs met die anderen, die niet zoo gebrand zijn op de „Repoebliek", en roep dan eindelijk de reeds zoo lang in uit zicht gestelde Rijksconferentie bijeen. Wij zouden graag gezegd hebben „Eerst de Ne- derlandsche geinterrïeerden vrijlaten en dan praten", maar dat durven we niet goed". Een krachtig geluid is dat niet. Maar wat kun je doen, als je geen hand hebt om een vuist te maken? Minister Logeman sloeg ongetwijfeld den spijker recht op z'n kop, toen hij er op wees, dat het Indische probleem totaal be- heerscht wordt door de internationale poli tieke situatie. Het nationalisme is niet uit sluitend een Javaansché of Indonesische aangelegenheid, doch een wereld-streven. f"\E ENGELSCHE regeering lost een der- gelijk probleem op met een gebaar van heel wat grootscher allure. Kunnen zij doen. Ook Engeland staat in Egypte voor een nationalistisch probleem. Zij hebben daar sinds jaar en dag een Britsche legermacht, hbofdzakelijk ter beveiliging van het Suez, kanaal, dat, omdat het de weg is naar Br. Indië, steeds beschouwd werd als de levens ader van het Britsche Imperium. De Brit sche legermacht, met alle daaraan verbon den Britsche aanspraken en bevoegdheden, was een doorn in het oog van de Egyptische nationalisten en menig verdrag is na lang durige en moeizame onderhandelingen ge sloten tusschen. Engeland en Egypte om el kanders gevoeligheden op dit punt te ont zien. Nu de oorlogvoering in Noord-Afrika de situatie, voorzien in het verdrag van 1936, geheel gewijzigd heeft, was een ver nieuwing van dat verdrag noodzakelijk ge worden en nog voordat de onderhandelin gen daarover goed en wel begonnen zijn, komt Engeland met de voor celen ook komt Engeland verbluffende toezegging, dat het zijn troepen uit Egypte zdl terug trekken, zelfs uit de zone van het Suez- kanaal! Een ^randioos gebaar om een pro bleem op te lossen. Geeft Engeland daarmede zijn aanspra ken od verdediging van de „levensader van zijn Imperium" op? Nêen, want even als men tegenwoordig de wereldoorlog heeft ons daaromtrent wel wat geleerd een object kan aanvallen of onbruikbaar maken zonder er een regiment soldaten naar toe te zenden, kan men ook een ob ject verdedigen zonder er permanent een schildwacht naast te zetten. Het Engelsche kabinet heeft thans kort en goed besloten, dien schildwacht weg te nemen, waarmede tevens een bron van eindeloos politiek ge harrewar en van onrust wordt gestopt. Uit den aard der zaak zullen er nog eeni- jaren heengaan met de liquidatie van het militaire apparaat en de Egyptenaren zijn nog een beetje gereserveerd met het oog op de mogelijkheid, dat deze liquidatie wat langer duurt dan zij noodig en wenschelijk achten. Bovendien moet er nog een accoord worden gesloten, want de vaart door het Suez-kanaal moet thans door een onafhan kelijk Egypte beveiligd worden en als dat accoord eens niet tot stand z,ou komen.... Dan trekt Engeland zijn aanbod weer in. I>ETEGENSTELLING tusschen de Rus- sen en de rest van de wereld is weer tot uiting gekomen in den Veiligheidsraad. Dé bijeenkomst van den Raad te New York, waar de Perzische kwestie is behan deld, is thans weer verdaagd tot onbepaal- den datum. De Perzische kwestie is uitge steld. Dat is op zichzelf niet zoo belangrijk, want zoo iets komt meer voor. Belangrij ker is, dat de Russen wegloopen, als zij hun zin niet krijgen. Nu kan men er jzich vanaf maken, door te zegen: „Als ze niet komen willen stemmen ze eenvoudig niet mee. En daarmee uit!" Dat was de meening van den Engel- schen afgevaardigde Cadogan, maar het is de vraag, of een dergelijke, „stern-onthou ding" geen verdere consequenties heeft voor de rechtsgeldigheid van de betref fende raadsbesluiten. Onze gedelegeerde, mr. v. Kleffens. meende, dat er geen twij fel bestond aan de wettigheid van een raadsbesluit, zelfs indien het genomen wordt terwijl niet alle leden aanwezig zijn. Maar betreffende raadsbesluiten inzake „subfctantieele" kwesties behield hü zich zijn meening voor. Ja, daar gaat het juist is: in „substantieele" kwesties, dus in kwes ties. waar het op aan komt. juist daarin moet vaststaan wat rechtsgeldig is en wat niet. Het wordt hoog tiid. dat hierin klaarheid komt. want de houding van de Russen dreigt het geheele gebouw te ondermijnen, En de klaarheid, die wij verlangen, is niet een uitsoraak op paoier, die zorgvuldig weggelegd en niet nageleefd wordt, maar een uitspraak met daden. LEENING AAN ENGELAND GOEDGEKEURD. De Senaat van de Vereenigde Staten heeft gisteravond met 46 tegen 34 stem men het wetsvoorstel tot het verstrekken van een leëning van 3748 millioen dollar aan Groot-Brittannië goedgekeurd. £en OaemfanteCijhe intocht LEIDEN'S BEVOLKING deed in enthousiasme niet onder voor de Am sterdammers en de Hagenaars toen gisteren de „leeuw van Londen" zooals de inwoners van Engeland's hoofdstad Churchill eenmaal doop ten, in een open auto de oude universiteitsstad kwam binnenrijden. Er was weinig of geen versiering in de stad aangebracht alleen in de Breestraat waren bloemkorven met tulpen en iris uitgepaald en eigenlijk was iedere bijzondere versiering ook overbodig. De in 't zomersch gekleede menschenmassa's, die uit de vensters hingen of op de daken zaten en in dichte drommën de trottois innamen, waarbij de achtersten met stoelen, bankjes en keuken-trappen de voorsten trachtten te overtroeven, vormden een levendige en fleurige decoratie tezamen met de fiere kleuren van het rood, wit en blauw, dat wel aan geen huis op de doorgangs-weg ontbrak. tuurlijk. scheef staand hoedje op in de zelfde kleur. Miss Churchill droeg een roode mantel, het hoofd getooid met een blauwe Turksche „fez". „Hij komt!" Lang had het wachten geduurd, toen eindelijk een ordonnans van de politie het wachtwoord fluisterde, dat onmiddellijk door de geheele menigte luidkeels werd overgenomen en als een vloedgolf zich langs de singel naar de binnenstad voort- sprong: „Hij komt!" Hij komt! De menigte begon alvast te juichen en de politie-paarden te steigeren. Een groep motorrijders van de Rijkspo litie dreunden in zwaren oorloKs-d onder uit voor de auto van den commissaris van politie, den heer Meyer, die ook wel een hoeraatje had verdiend, want de «egeling was volmaakt in orde. Maar niemand keek naar den commis saris, want achter hem volgde een auto. waarin een in 't zwart gekleede oude heer kalm stond te buigen met zijn hoed in zijn hand, wuivend naar alle kanten of V-vin gerend. De jubel schalde los en ruischte als een windvlaag voor de auto uit, met de auto mede, achter de auto. aan. Dat was nu Churchill, die levende le gende, in ei^en persoon. Er was niets mar tiaals en niets oorlogszuchtigs aan dezen gezelligen en jo.vialen ouden heer. zoo niets van dik-doenerij en toch kwam hij de stad binnen als een echte triumohato.-, te wiens eere een „Eroïca" werd aangeheven van duizend- en duizendvoudig gejuich en dui zend- en duizendvoudig gezwaai van dank bare menschen. Noch voor mevrouw Chur chill en zelfs niet voor ziin dochter, die in de volgende auto zaten, had iemand oog. Ieders blikken bleven vastpekleefd aan die zwarte, wuivende figuur, die langzaam uit het gezicht verdween. In lange rij auto's kwam het gevolg van ministers en gezanten. JULIA A: TT JE KOMT OOK!" De menigte wilde zich reeds verspreiden toen een geluidswagen de mare rond ba zuinde, dat de Prins en Prinsese zouden volgen. En weldra reden ook onze geliefde Kroonprinses („Juliaantje komt ook nog" riepen de menschen elkaar toe) en de Prins voorbij, eveneens stevig toegejuicht, maar zij waren helaas in een gesloten auto gezeten. Nu is er verschil van meening onder de kijkers, of Churchill een van zijn beroem de sigaren rookte of niet! De een beweerde ja, de ander zei neen. Deze tegenstrijdigheid wordt aldus opge lost: Churchill had even voor het Haagsche Schouw ppn kanjer van een sigaar opge stoken. Hij is met een sigaar tusschen zijn vingers de Witte Singel opgereden. Of hij die bij al dat ge^uiif verloren heeft of over boord geworpen? Bij de Koepoorts-brue kwam de peuk. welke nog de omvang had van een orden telijke sigaar, on straat terecht, en onmid dellijk opgepikt! Er werd voetstoots f 5.voor geboden, maar d» oeukies-raper wilde zijn relikwie niet kwijt. Aan de UniversiteiJ kregen we gelegen heid ook mevrouw Churchill en Mary Churchill te zien. Mevrouw was gekleed in een donker blauw complet en een, na- OP KORTE GOLF BINNENLAND. Benzine, smeerolie en vetten zijn in gaande 1 Juni vrijgegeven. Rijvergunnin gen blijven vereischt. De Spoorwegen beschikken thans over meer locomotieven dan in 1944, maar de kwaliteit is veel minder. Van de 464 locomotieven, tijdens de staking door de Duitschers weggevoerd, zijn er 405 in ons land teruggekeerd, waarvan er slechts 133 worden worden gerepareerd. Tot directeur van het Centraal In disch Missiebureaü is benoemd pater W. Keller S.J. De regeering heeft ingesteld een com missie van advies inzake herziening onder wij zerssalarissen. In de Universiteit. Stram in de houding staat de eerewacht van Pro Patria,, een militaire groet aan den grooten staatsman, die ook voor hen de vrijheid in eere herstelde. Churchill stapte uit, gevolgd door zijn echtgenoote en zijn dochter, die in een volgauto hadden plaats genomen en na de gebruikelijke begroeting begaf Churchill zich met zijn gevolg en vergezeld van prof. Escher en prof. v. Oven naar de Senaats kamer, waar mede aanwezig waren de mi nister van O. K. en W., prof. v. d. Leeuw, en mr. Baron de Vos van Steenwijk, voorz. van het College van Curatoren der uoiver -siteit. Hier maakte Churchill kennis met zijn promotor, prof. R. P Cleveringa. Nadat Churchill zich vervolgens had ge kleed in de roode toga. hem verleend bij zijn eere-doctoraat van Oxford, begaf de stoet zich op weg naar de Pieterskerk. Daar stond langs de Academie de eere wacht opgesteld van de Caurousselvereeni- ging der V.VL.S. en het eerste wat Chur chill deed bij het zien daarvan was het eerste paard over den neus te streelen. een gebaar, dat bewijst hoe de oude cavalerie- officier zijn liefde voor het paard niet heef* verloren. Churchill schreed hier voort naast prof. Cleveringa, de voorz. van curatoren Baron de Vos van Steenwijck volgde met mevr. Chuchill en ds. Klein vergezelde "Mary Churchill. Daarachter sloot zich aan het gevolg van Churchill, de curatoren der Leidsche universiteit en ten slótte de hee- le stoet van professoren. De receptie. De uittocht uit de kerk ter receptie in de Academie werd een nieuwe triomftocht. En op de Nonnenbrug keerde zich de nieu we doctor heel gemoedelijk om ten einde zelf een overzicht te nemen van den lan gen stoet, die hem volgde en met vrien delijk handgebaar het in de omgeving ver zamelde volk toe te wuiven. Terwijl Churchill voortschreed naar de Academie volgde het Prinselijk Paar en ook Prins en Prinses hielden stil, begaven zich naar de brugleuning om vandaar den gang van Churchill naar de Academie te volgen De receptie in het Groot Auditorium was slechts voor een beperkt aantal genoodig- den toegankelijk, maa* niettemin was het er toch overvol. Churchill nam zittend de hem gebrachte gelukwenschen in ont vangst. Daarbij werd gevoegd een fraaie kist sigaren van de directie der Edel Acht baar Sigarenfabrieken en een prent van studenten delegaties. Naar de soos. Na afloop trok Churchill naar de studen tensociëteit op de Breestraat, waar de praeses collegii, de heer W. J. Geertsma, hem onder hartelijke woorden de promo tietaart aanbood, waarvoor dr Churchill hartelijk dankzegde. Hij toefde daarna nog eenigen tijd in het midden der studenten en toen hij den tijd van heengaan geko men achtte, begaf hij zich weer naar de Breestraat. Er was evenwél nog geen auto te zien en rustig zette de staatsmamdoctor, die zich nu blijkbaar eerst student voel de op den stoeo der sociëteit neer totdat een auto arriveerde. Toen stapte hij haastig in en weg ging het naar Den Haag.zonder politie-es- corte, dat eerst een half uur later volgde met den stoet van auto's.... IN EEN ONDERHOUD dat wij enkele da- gen geleden hadden met 'een paar Fran- sche priesters, werd er ons op gewezen, dat de M.R.P. niet kon worden gelijk gesteld met b.v. de Katholieke Volkspartij hier te lande De M.RP. is niet de partij uitsluitend voor de Katholieken, al belijdt het meeren- deel van hen het Katholieke geloof. Velen hebben zich bij deze partij aange sloten, die beseffen en overtuigd zijn, dat deze partij de eenige is, die in staat zal blijken een dam op te werpen tegen het communisme en het, steeds meer, uit vrees -\toor menschen te verliezen afzak kende socialisme. Merkwaardig was, dat zjj er op wezen, dat bij een groot percentage van de arbei ders, die communistisch stemden, tóch ge sproken kon worden van „une ame chré- tienne". Deze Fransche priester bedoelde daarmee te zeggen, dat velen van deze ar beiders in het communisme den weg zagen om te komen tot een verbetering van den socialen toestand .En dat zij bij dit steun verleenen 'aan de communisten niet uitge sproken steun wilden verleenen aan de ac tie tegen den godsdienst en het bijzonder onderwijs. Het Fransche communisme heeft een groote vlucht kunnen nemen en sterken aanhang verkregen door verschillende oor zaken. Ten eerste: de sociale wanverhoudingen, die vooral in de industriegebieden heer- schen. Ten tweede: De herhaalde wisselingen van regeering, die op de economische toe stand van het land een zeer slechten in vloed hebben uitgeoefend, en waardoor vanzelf de industrie-arbeider in een nóg ongunstiger positie kwam. Ten derde: de algemene oppervlakkig heid, welke eenigszins het gevolg is van het luchtige Fransche karakter waarmee men zich van zijn gewone kerkelijke ver plichtingen afmaakt. Zoo gebeurde het in Marseille, dat aan een arbeider, die jaren- en jarenlang een kopstuk van de communisten was geweest, na zijn d'ood een kerkelijke begrafenis werd geweigerd. Maar dit verwekte onge veer een havenoproer, want al zijn vrien den verklaarden, dat hij „bon catholique" was geweest, nooit iets had gedaan tegen de Kerk. Dit afdwingen van een kerkelijke begrafenis was niet een kwestie van: „we zullen wel laten zien wie de baas is, wij of de pastoor", maar wel degelijk het besef: geen kerkelijke begrafenis krijgen, geen H. WAT WAREN de laatste verga deringen van de Partij van den Arbeid anders dan S.D.A.P.-ver- gaderingen met gebalde, opge heven vuisten en de Internatio nale. Welk ander socialisme werd er beleden dan dat van het. maté rialisme, dat vecht tegen de ar moede zonder wellicht ooit den arme begrepen te hebben, want het is bang arm te zijn wijl het de rijkdom begeert. Begeerte naar rijkdom is altijd gevaar lijk, omdat het de mensch on mogelijk maakt arm naar, den geest te zijn, hetgeen de eerste voorwaarde is om de armen te kunnen helpen, wijl men dan be reid is afstand te doen terwille van den arme (De Linie). ELKEN DAG opnieuw staat men verbaasd over de uitgaven, welke de menschen zich blijk baar nog kunnen veroorloven. Men weet alleen, dat, het geen uiting is van weelde. Een tipje van den sluier, maar meer ook niet, wordt opgelicht, indien men leest, dat in Maart bij de Rijks postspaarbank 13 millioen werd ingelegd, maar 63 millioen werd terugbetaald. jWaar blijft de maanden terug aangekondigde spaarcampagne? Iets gaat men ook begrijpen, indien men zich realiseert, dat er nog steeds door de Staat geld in de volkshuishouding wordt gepompt. Er komt steeds meer van dat lastige geld in omloop. Bedroeg op 31 December 1945 het bedrag aan bankbiljetten in circulatie circa 1400 millioen, thans is dit 2250 millioen. EEN PILOOT op een van de in ternationale luchtlijnen ruilde in Denemarken met een boer voor 10 sigaretten twee kippen. Met die kippen vloog hij naar België en ruilde ze daar voor duizend sigaretten. Hij vloog in den ge- regelden dienst terug naar Dene marken en kreeg daar voor zijn duizend sigaretten een radiotoe stel. Dit toestel ruilde hij in Brussel yoor drie dozijn fles- schen champagne. Zes van die flesschen dronk hij njet zijn vrienden op en met de overblij vende dertig flesschen vloog hij naar Londen, waar hij ze voor 4 pond sterling per stuk, dus voor 120 pond in totaal, ver kocht. Zijn eerste tien sigaretten brachten hem dus op 1200 gul den en zes fleschen champagne. OPVOEDEN is zich zelf overbo dig maken. Wanneer we het kind geleerd hebben met den paplepel te eten, heeft het ons daarvoor niet meer noodig. Het valt den mensch echter zwaar zich zelf weg te cijferen. Vandaar dat ouders hun kinderen soms al te lang klein willen zien. Door de opvoeding brengen wij iets van het eigen ik over op het kind. Vandaar dat het ouders, die iets aan te bieden hebben, zoo gemakkelijk afgaat en zij die innerlijk leeg zijn hun pogingen maar opgeven. Wat men niet heeft, kan men niet geven. NIET DAN met de grootste moei te is de U.N O. er in kunnen sla gen zich in Amerika van de noo- dige gebouwen voor haar uitge breide diensten te voorzien. De Regeering der Vereenigde Staten hield zich volmaakt pas sief. De bewoners van Westches- Mis en geen gebed, beteeken t on verzoend met God, sterven. En dat nooit! Maar daaruit, zoo zegt men ons, kan men begrijpen en opmaken, dat het geloof bij deze menschen niet dood is, maar leeft, al is het dan diep verborgen en verscholen. Wanneer men de volksstemming na gaat van verleden Zondag, dan is het in ieder geval duidelijk geworden, dat de christelijke ziel in Frankrijk zich gaat los maken uit de verwarringen van de laatste tientallen en tientallen van jaren, en dat zij beseffen gaat hoeveel er op het spel staat. Want het ging hier niet alleen om de ver werping van een nieuw te scheppen staats instelling, n.l. één kamer, die alles te zeg gen zou hebben en practisch dictatoriaal zou regeeren. Achter het scherm van dit voorstel ging de bedoeling schuil van so cialisten en communisten om den laatsten invloed van het christelijk gezin en de godsdienstige opvoedirtg te niet te doen. Het Frankrijk, dat zichzelf van ziin kin deren heeft beroofd, het Frankrijk, dat zich met een voor ons onbegrijpelijke lichtzin nigheid heeft afgewend van Pauselijk ver maan en Bisschoppelijke waarschuwingen, dit Frankrijk gaat vooral ook weer in zijn jongere menschen zijn roeDing begrijpen en het aarzelt niet alle krachten in te zet ten om die roeping te verwezenlijken. De uitslag van het referendum beteekent niet zoozeer en zeker niet alleen een poli tieke overwinning van de M.R.P., maar het is het langverwachte teeken van een chris telijk réveil, dat reeds voor den oorlog in de katholieke jeugdorganisaties werd ge componeerd, maar dat zij eerst nu ten volle over het land kunnen laten uitklinken. VOORLOOPIG EINDE MIJNWERKERS STAKING IN AMERIKA. John Lewis, de leider van de mijnwer kers in de Vereenigde Staten, heeft giste ren den 400.000 mijnwerkers order gege ven weer aan het werk te gaan tot 25 Mei a.s. Deze hervatting van het werk is afhan kelijk gesteld van toezegging door de plaatselijke directies, dat de eventueele loonsverhoogingen, welke bij onderhan deling verkregen zullen worden, terug werkende kracht zullen hebben voor den tijd van den vastgestelden termijn. Pre sident Truman heeft Lewis en een ver tegenwoordiger van de mijn-eigenaars op het Witte Huis genoodigd. ter-Fairfield schreeuwden moord en brand en bij een gehouden referendum gaven zij met een twee derden meerderheid van hun ongastvrije houding blijk. Er gaan nu stemmen op om den zetel van den Tweeden Volken bond te verplaatsen naar den ze tel van den Eersten dito, naar Genève. Sommigen zien daarin een slecht voorteeken. TOEN DE DICHTER Bilderdijk, die in geen maanden huur had betaald voor zijn woning te Lei den, daartoe door den huisbaas werd aangemaand, schreef hij de zen den volgenden brief: Hoogwelgeboren Heer! Daar ik mij nooit met geld zaken bemoeid heb, noch itieen te bemoeien, weet ik niet van huurpenningen of lasten of wat dergelijk is. Ik verschoon voor het ove rige, volgens uw verzoek, uwe vrijpostigheid, als van een onbekende jegens een onbekende, schoon het inderdaad dezelye wat verre gedreven is, iemand in zijn studiën met zoodani ge kleinigheden te storen. Ik teeken mij dus, met alle be tamelijke hoogachting, Mr. WILLEM BILDERDIJK. REGEERING VEROORDEELT Gedurende bijkans een maand is in de Nederlandsche havens een staking gaande, die het uitvaren van schepen belemmert en den laatsten tijd ook het laden en lossen van zeeschepen, vertraagd en bemoeilijkt. De ontwrichting, die aldus teweeg wordt gebracht in onze overzeesche verbindingen, die het na een vijfjarige afsluiting eindelijk weer mogelijk maakten te voorzien in de dringende behoefte aan voedingsmiddelen, grondstoffen en andere goederen, waaraan hier te lande een groot gebrek bestond en de gelegenheid verschafte het personen vervoer met onze overzeesche gebiedsdee- len te hervatten, bedreigt onze geheele be volking met zeer ernstige gevolgen. In overzeesche havens in Amerika en el ders liggen groote hoeveelheden voor Ne derland bestemde goederen, die in belang rijke mate tot herstel van het door den oorlog lamgelegde economische leven kun nen bijdragen, op verscheping te wachten. Te wijzen is b.v op belangrijke partijen suiker, die in het tekort van de eerstko mende maanden moeten voorzien, op mais en gerst, op lijnzaad ter verbetering van onze vetpositie, op textiel en schoenen, op productiemiddelen tot herstel van onze in- dustrieale uitrusting, v Onze landgenooten in QostAzië, mannen, vrouwen en kinderen, die" jarenlang aan de grootste ellende in interneeringskampen ten prooi zijn geweest en reikhalzend uitzien naar scheepsgelegenheid om naar het va derland terug te keeren, moeten diep te leurgesteld ervaren, dat de lang verbeide schepen uitblijven en hun belangen blijk baar niet in tel zijn bij hen, die deze stag natie veroorzaken. De loonen en arbeidsvoorwaarden van de zeelieden zijn in de C.A.O. van 4 April op zoo zorgvuldige en behoorlijke wijze ge regeld, dat zij in het algemeen uitgaan bo ven het in eenigen anderen bedrijfstak gel dende peil, ten bewijze waarvan slechts ge wezen wordt op het basisloon van een ge woon matroos, dat op 195.per maand is vastgesteld, waarop nog een tijdelijke toeslag wordt betaald van 50.geduren de de eerste drie maanden en daarna tot .1 Sept.emlber \>an f 25.Niettemin meent een deel van de zeelieden onder leiding van de Eenheids-Vak-Centrale deze nieuwe loon. en arebidsvoorwaardentniet te moe ten aanvaarden en tracht met politieke agitatiemiddeen en bedreigingen met ge weld de werkwilligen, die vepreweg de meerderheid vormen, van hun werk af te, houden. Als reden wordt ondey meer aan gevoerd, dat de E.V.C. niet in de onder handelingen betrokken is geworden. Ten tijde evenwel waarop met het bedoelde overleg een aanvang werd gemaakt, kon de E.V.C. niet aantoonen een redelijk aan tal bonafide zeelieden onder haar leden te téllen, zoodat deze organisatie niet als ver tegenwoordigster van de zeelieden kon worden erkend. Thans nu volledige over eenstemming is bereikt tusschen de repre sentatieve organisaties, die zich verant- woordelijk weten voor den plicht onze koopvaardij ten volle bij den wederop bouw van het land in te schakelen, wor den van de zijde van de E V.C. eischen ge steld, die volkomen onaanvaardbaar zijn. Toen de zeeliedenstaking weinig succes bleek te hebben is de E.V.C. de havenarbei ders er in gaan betrekken teneinde het los sen en laden te verhinderen,, zoowel van Nederlandsche schepen als van buitenland sche, dïe niets met het conflict te maken hebben. Op het oogenblik liggen in Amsterdam en Rotterdam ter lossing schepen met sova- boonen, soyaolie. vleesch. suiker en rogge. Komt de. soyaolie niet deze week ter be schikking van de margarinefabrieken, dan dreigt 26 Mei een rantsoenverlaging van vet. De levensbelangen van het Nederland sche volk worden zoodoende op de meest onverantwoordelijke wijze tot speelbal ge maakt van een door een kleine groep ge- voerden machtsstrijd, waaraan het alge meen welzijn volkomen wordt opgeofferd. Een dergelijke staking, waaraan iedere re delijke grondslag ontbreekt, mag noch door het Nederlandsche volk in zijn geheel, noch door de Nederlandsche regeering worden geduld. Alle maatregelen, the ten dienste staan, zullen derhalve worden genomen om h?t scheepvaartverkeer onder Nederlandsche vlag vanuit Nederland, alsmede het lossen en laden van schepen voortgang te doen hebben. S.S.-er als holbewoner Twee jachtopzichters, die tusschen Ede en Otterlo op surveillance waren, zagen, hoe een man en een vrouw met zwaar be pakte rijwielen de eenzame bosschen in trokken en op een gegeven oogenblik in de dichte dennen verdwenen. De opzichters besloten het paar te volgen, baanden zich een weg door het dich'te bosch en kwamen zoo te staan voor een hol, waaruit het ver schrikte hoofd van een manspersoon naar buiten kwam. Het volgende oogenblik kwam de holbewoner heelemaal voor den dag en ging aan den haal, achtervolgd door de jachtopzichters. Na een wilde jacht werd de man, die in Duitsche uniform gekleed was, gegrepen. Het bleek een Hollandsche SS-er te ziin. die uit de Harskamp was ontvlucht. Hij werd aan den commandant aldaar uitge leverd. Door militairen werd het terrein nog af gezocht. doch zonder verder resultaat. Naar de identiteit der beide wielrijders, die van de consternatie gebruik hadden ge maakt om spoorloos te verdwijnen en die verdacht worden van hulpverleening aan den déserteur, wordt een onderzoek inge steld. Is Uw Radio defect? Bel. 24244 DE RA BIOTECHNISCHE DIENST I.E.M.C.0. N.V., Nieuwe Rijn 32 Repareert vlug, betrouwbaar en vakkundig Ingez. med. 7342

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1946 | | pagina 2