r Wanneer U in eén café thee wordt gesa smaakt warempel t één dat het „Nej wsr-nE..> ECHT! Uitsluitend vencrijgbatLt - in beperkte hoe veelheid - voor hotels, cafe's, restaurants, pensions, ziekenhuizen, kloosters en andere groote instellingen. C J. M. HILLING Heerengracht 435 - Amsterdam (C) een gefaalde ontwikkeling tot draagster van zijn ontwikkeling maakt en zijn doel de vernieti ging is van de volksche substan tie onder de afzonderlijke volken en naties. Er wordt soms gespro ken over een zachtaardig com munisme. Menschen, die zoo praten, hebben geen idee wat het bolsjewisme is. Dat zijn ge degenereerde salonbolsjewisten, politieke gezondbidders, die op net oogenblik, dat zij de pistool van den commissaris in hun nek voelen, altijd nog zeggen, dat hij het zoo kwaad niet meent. Het communisme moet echter dien weg opgaan, want zoolang er nog een niet-bolsjewistisch-geor- dende staat bestaat, is hij een eeuwige aanklacht tegen het bolsjewistische stelsel. Het bols jewisme kan in het geheel niet dulden, dat er ergens een eco nomische ordening bestaat, die organisch natuurlijk is opge bouwd. Wanneer het zich wil blijven handhaven, moet het alle andere maatschappelijke en eco nomische vormen vernietigen, HET AMERIKANISME. Ook in het Westen kunnen wij een verschijnsel waarnemen, dat wij juist, als nationaal-socialisten, van den verstandelijken kant moeten bekijken, om het gevaar daarvan voor onze beschaving vast te stellen. Hier is dat niet zoo eenvoudig, want het Ame rikanisme, dat op ons afkomt, wordt door ons niet zoo zonder meer onze tegenstander geacht: 1. Wij meenen namelijk, dat de menschen daarginds toch de na komelingen van onze eigen voor vaderen zijn, die eens uit Europa zijn geëmigreerd. Wii hebben het gevoel, dat zij menschen zijn van ons bloed. Maar de nakomelin gen van alle Europeesche volken daar ginds zijn in een smeltkroes geworpen met negroiden en jood- sche bijvoegsels. Daar ontwikkelt zich een geslacht, dat over eeni- ge generaties ook door ons als niet meer Europeesch zal worden erkend. Wanneer u thans tot een Amerikaan uit de Ver. Staten zoudt zeggen, dat hij toch eigen lijk een Europeaan is, dan ben ik ervan overtuigd, dat hij deze meening in zijn verwaandheid zou afwijzen en handtastelijk zou worden, want in zich draagt hij reeds het gevoel geen Europeaan meer te zijn. Ten tweede is de methode, de aard en wiize waarop deze Ame rikaanse!^ geest tot ons komt. voor ons niet oriaangenaam. Hij komt tot ons met die technische uitvindingen, die 't leven aange naam maken met ziin conser ven en iiskastenbeschaving. die vele zorgen in de huishouding verlichten, maakt hii zich be mind en aangenaam. Schiinbaar is het nog de pu- riteinsche geest, die daarginds heerscht. In werkelijkheid ech ter heeft de teugelloosheid, die ook aan dit continent in ziin on begrensdheid eigen is. uit de leer van de predestinatie van het pu- ritinisme geleid tot een teugel loos vriibuiterdom. dat in het ge heel slechts een vrijheid kent: de vrijheid van de meest mee- doogenlooze uitbuiting van den evenmensch. Voor ons persoon- liik komt er nog iets bii, dat ons de leiders van deze menschen moeilijk verdraagbaar maakt en dat wii aanvoelen als naamlooze huichelarij: degenen, die be paald het tegenvoorbeeld van de naastenliefde geven. hebben voortdurend bijbelspreuken in den mond. Dat doet ons deze menschen zoo oneerlijk en onop recht voorkomen en maakt ze voor ons onsympathiek. De ca tegorische imperatief waardoor dit Americanisme geleid wordt, is niet de inschakeling van het individu in een organische ge meenschap. maar is de techniek, haar prestaties en vooral het persoonlijke economische succes. Dat alleen ziin de beweegrede nen. waardoor de Amerikaan- sche menschen zich laten leiden. Dat moet ons Europeanen en ons Germanen in bijzondere mate vreemd zijn. want wii bespeuren altijd als den categorischen im peratief van ons handelen het besef van het gemeenschappe lijke bloed, dat ons in een hoo- gere lotsgemeenschap verbindt. Het resultaat van dit America nisme is het tot een schabJoon maken van alle beschaving. Al les moet hetzelfde ziin en er be staat in Amerika niets gevaar- liikers dan wanneer iemand uit den toon zou vallen. Gelijkheid is bii de vrijen een recht, bii de onvrij en wordt de gelijkheid tot een verdomden plicht Dat is thans in Amerika het geval. De menschen moeten geliik ziin. want. wie zich niet in de rij schikt, wordt uitgestooten en economische vernietigd. Zij mo gen in Amerika naar hun aard gelukkig worden, in onze ver houdingen dienen zij zich niet te mengen. HET BRITSCHE WERELDRIJK. Kameraden! Bij deze beschou wing heb ik aan een machtsfac tor nog in het geheel niet ge dacht. die tot voor kort een zeer groote rol heeft gespeeld: het Britsche wereldrijk Engeland. Dat was niet opzettelijk. Dat is bepaald onbewust ontstaan, want, wanneer wij heden ten dage de krachten beschouwen die vorm geven aan de wereld, dan is voor ons allen Engeland sterk op den achtergrond getreden. De Engel- schen honen, dat zii in dit con flict tusschen het bolsjewisme en het Americanisme zooiets als scheidsrechter of als de wijzer aan de weegschaal zullen zijn. Daarbij vergeten zii echter, dat de essentieele voorwaarde voor een scheidsrechter het eigen ge zag is. d.w.z. de eigen klacht, die zii verloren hebben. Wie zou er bii de bolsjewisten of bii de Amerikanen nog op het idee ko men een Engelschman aan te wiizen als bemiddelaar, een En gelschman. die toch geen machts middelen meer bezit, waarmede hii ziin wil zou kunnen doorzet ten: immers, ziin dominions ziin min of meer door öh Amerikaan- sche wereld opgeslokt, ziin bui- tenlandsche saldi ziin opgeteerd, ziin groote koopvaardijvloot ver dwijnt in toenemende mate naar den bodem der zee. terwijl de Amerikanen hun koopvaardij vloot machtig uitbreiden. Beiden. vooral de Amerikanen, doch ook de bolsjewisten, ziin veel te nuch tere zakenlieden om zoo te zeg gen iemand provisie te betalen voor een bemiddeling, die zii niet noodig hebben en die zij zich kunnen besparen. Het is reeds zoo. zooals onlangs een En- gelsch weekblad schreef: arm. klein Engeland, ie zit voor de omheining en wacht Men verwilt ons soms. dat wil. nationaal-socialisten. aanspraak maken on de wereldheerschapnii. De beide eenige mogendheden echter die op dit ©ogenblik aan spraak maken op wereldheer schapnii ziin de bolsjewisten en het grootkapitalisme van den heer Roosevelt die willen, zonder met de naties rekening te hou den. de geheele wereld onder h»n heerschappij brengen, en vóór alles met hen geestelijk ge lift te ste'le". Wii niet! Wii weten heel pre cies. dat de ordening, wie wii willen hebben, oo ons bloed is oogehouwd en dat onze aan spraak op ordening of onze wensch naar ordening de ge meenschap van ons eigen bloed niet te buiten kan gaan. Maar nu vraag ik mii af. wan neer wii het bolsjewisme en het Anaakanisme op hun geestelij ken inhoud onderzocht hebben: wat ziin wii? Wat is Europa? Ik geloof, dat wii ons deze vraag zeer zelden voorleggen, want wij Europeanen hadden totdusverre in het geheel niet de behoefte ons voor te stellen wat Europa is. Het leek ons niet noodig. Pas thans, nu wij de verschillen tus schen het Oosten en het Westen beleven, moeten wij ons afvra gen wat wii eigenlijk ziin. Wer pen wii eens een blik oo de landkaart. Dit E rona onder scheidt zich van de groote sa menhangende massa's land als Amerika. Afrika of Azië in ken merkende mate door de omstan digheid. dat het een ongemeen riik gevormde schepping is. Het bevat schiereilanden, het bevat baaien, het bevat hooggeberg ten. middelgebergten, het bevat rivier- en dal-landschaooen. Dat is allemaal veel rijker en geva rieerder dan in eenig werelddeel en in dit door de natuur inge deelde gebied is het arische ras en in het bijzonder het Noordsch inges'slde rc onistaan en neeft hier haar bakermat. Het ken merk van Europa is de onge- meene veelvuldigheid de rijk dom aan bloesems van de cultu ren en volksoersoonliikheden. die eigen ziin aan den aard en door bloed gebonden, die hier in de afzonderlijke landen en gewesten als in groote en fraaie door de natuur ongedischte scha len. hun volksaard ontwikkeld hebben. Wii zouden ophouden Europeanen te ziin. wanneer wii er niet meer onze roeping in zouden zien dezen rijkdom aan bloesem van de aan' aard eigen en door bloed gebonden cultu ren der Europeesche volken te behouden en te bevorderen. Wanneer wii dit ons kenmerk duidelijk voor oogen houden, dan zien wii het vernietigende in van den invloed uit het Oos ten. die onze rassen wil uit roeien. doch ook het verderfelij ke van den invloed uit het Wes ten. die immers ook onze volks oersoonliikheden wil nivellee- ren. opdat de menschen hier er allemaal uitzien zooals in Ame rika. alsof zii aan den loopenden band bii millioenen tegelijk zijn voortgebracht. Juist deze veelvuldigheid van onze culturen biedt natuurlijk ook de mogelijkheid van voort durende penetraties uit het Oos ten en uit het Westen. De wes telijke geest dringt bij ons voor al door in de burgerlijke lagen en in de kringen der intelligen tie en wel des te sterker naar mate wii meer de Westkust van Eurooa naderen. Zeker, het is een aangename beschavings vorm. die van ginds tot ons komt en bii dezen beschavingsvorm ziet men meestal over het hoofd, dat men daarbij tot een scha- bloon gemaakt en genivelleerd wordt. De gevolgen van dien westelijken invloed verlammen het begrip van de laatste worte len waaruit wij zijn geboren en er ontstaat een streven naar de int°rnationalismen. Het internationalisme alleen is troef. Het volk en de verbonden heid met het volk. wordt be schouwd als -verouderd en be lachelijk. Een volksch. naar hun aard eigen bewustzijn hebben deze lieden niet meer en daar om ziin wii volkomen vreemd aan het leven geworden. Zoo is het laatste slot van alle wijsheid in dit land om de menscheliike betrekkingen te ordenen volgens de fair nlav. Alsof de bolsjewis ten de zeer hardhandige Ameri kanen thans wel aan een fair olav zouden denken. Wanneer het om de laatste lineen van een volk gaat. moet men reeds bet richtsnoer van het e'gen hande len uit een andere dieoergaande zedelijkheid verkrijgen, uit de overtuiging, dat men voor ziin volk tot het uiterste moet opko men. ook dan wanneer de maat regelen. die men moet nemen, en waarvoor men moet. instaan vervloekt hard ziin. Men ver draagt ze. omdat men on een hoogere verantwoordelijkheid staat, en gesteld is voor de groo- tere taak. die het lot ons heeft toevertrouwd. Nationaal-socialisten. minstens even groot echter ziin de pene traties die uit het Oosten komen, penetraties van het collectivisme in onze Euroneesce maatschap pij. of dat nu Marxisme of bol sjewisme is. die zich immers al leen onderscheiden in de metho de bii het bereiken van bun doel en niet principieel verschillen. DE MIJNWERKERS IN LIMBURG. Men moet ook in dit land de oogen niet sluiten. Ik herinner aan een gebeurtenis, die ik kort geleden meemaakte. Ik streef ernaar zooveel mogelijk de pro vincies te bereizen en daar met onze kameraden. Nederlanders en Duitschers. te spreken, en ik ben dankbaar dat onze kamera den heel openlijk tot mii komen en mii zeggen, wat zii gezien hebben. Zoo bevond ik mij onlangs in Limburg, waar ik een ge sprek aanknoopte met een mijn werker en hem vroeg: ..Nu. wat denken eigenlijk de mijnwerkers in het Limburgsche?" Mijn zegs man zeide mij heel eeriijk: „Ik wil heel openlijk met u praten. Er bestaat een zeer groot aantal mijnwerkers, die voor het natio- naal-socialisme geen begrip heb ben. Zii willen niet dat Duitseh land overwint, maar zii willen ook niet dat de Engelschen en Amerikanen overwinnen''. Toen heb ik gevraagd, wie er dan de overhand moest krijgen. Mijn zegsman antwoordde mii: ..Ja. wanneer men met deze men- scen ter plaatse spreekt, dus daar. waar zii afgesloten van de rest van de wereld niet licht vaardig denken, krijgt men ten antwoord: de Russen". Dat is op merkelijk In Limburg heerscht onder een niet gering deel van de mijnwerkers de meening. dat de Russen moeten winnen. Waarschijnlijk hebben zij daar bij een onduidelijke voorstelling wat dat eigenlijk voor een winst en een overwinning zou zijn. Maar deze meening is er en zij is bijzonder opmerkelijk, omdat wij toch allemaal weten, dat in Limburg de Katholieke Kerk een ongemeen grooten invloed op de ze menschen uitoefent, en stellig niet in de richting, die de bolsje wisten vertegenwoordigen. Dat bewijst echter aan den an deren kant, dat de politieke vor mingskracht van de confessies, hoe sterk zij ook eenmaal ge weest is, thans verloren is ge gaan. Met de confessies kan men de menschen blijkbaar niet meer binnen een bepaalden vorm van gemeenschap houden. Hetzelfde is aan den dag getreden in Italië, toen Badoglio probeerde het fas cisme terzijde te dringen. Wat is er toen gekomen? Een liberale of democratische impuls? De jongste democraat die daar ver schijnt is de oude graaf Sforza. Ik geloof, dat hij 72 jaar is en dan is er nog een andere bij, die, naar ik hoor. 77 jaar is. Dat is wat het liberalistische en democratische burgerdom thans nog kan leve ren. Daarvoor is in Zuid-Italië 'n katholiek-communistische partij ontstaan. De leider van de katho lieke actie in Italië heeft nadruk kelijk verklaard, dat de katho lieke actie in Italië niets met de ze katholiek-communistische par tij te maken heeft, maar achter de republikeinsch-fascistische partij staat. Die is namelijk niet ver van schot. Hij weet, wat er uit deze toestand kan ontstaan. Op den Balkan is het precies zoo. Daar hebben zich groepen van verzet gevormd, die de bosschen zijn ingetrokken en partisanen geworden zijn. Oorspronkelijk waren het meerendeels militai ren, die waren nog nationalis tisch. Nu is dat ook anders ge worden. Op den Balkan heeft nu de communist Tito de leiding in handen, dien Stalin tot bolsje- wistengeneraal benoemd heeft en Nieuw-Zeelandsche en Engelsche officieren, die aan valschermen bij Grieksche partisanen groepen werden neergelaten, werden juist door die partisanen doodgescho ten. Dat zijn geen toevallighe den, dat zijn allemaal teekenen, die erop duiden, in welke rich ting de ontwikkeling kan gaan. GEBREK AAN GOEDEREN. Houdt u een ding voor oogen, den totalen oorlog en zijn uit het steeds toenemend gebrek aan goederen voortspruitende gevol gen. Het is thans reeds zoo. al thans de tijd is niet al te ver meer, dat degene in Duitschland, die van vroeger, volkomen wet telijk en in orde, nog een goed- ingerichte woning heeft, dit be zit mettertijd zal aanvoelen als een druk tegenover die volksge- nooten, die inmiddels alles ver loren hebben, en dezen van hun kant zouden denzelfden toestand aanvoelen als een onrecht. Wan neer de slachtoffers van de bom bardementen in Duitschland gee: nationaal-socialisten zouden zijn zouden de terreurvliegers de Engelschen en Amerikanen ir, middels het bolsjewisme Duitschland sterk hebben aan gekweekt. Ik heb juist gespro kei» met den burgemeester vai Boehum, een zwaar geteisterd stad. Hij heeft mij bevestigd, zijn lieden alles op zich nemet maar voor alles hun geboorte iand niet wilden verlaten. Zi komen terug; bouwen zich vet' blijfplaatsen in de bergen; zi j leven in de meest primitieve om standigheden. VERGELDING EN WRAAK Versagen kennen deze men schen niet. Alleen een vreesdij- ke verbittering. Deze menschen willen hun lot verdragen en wan neer men hun zegt, dat de oor log nog jaren kan duren, dan antwoorden zij: „dat geeft ook niets, slechts iets willen wij, ver gelding en wraak moeten wij be leven". Kameraden. De vergelding gaat echter tegen Engeland en Amerika, tegen het Westen. Ik wijs u op nog een kenmerk van deze geestelijke ontwikkeling waarvoor wij staan. Het bolsje- wismes in hét Oosten is gemeen wreed, maar het is een strijd te gen mannen. De Engelschen en Amerikaansche vliegers ver moorden vrouwen en kinderen. Dat is het geboorteuur van een doodelijken, niet meer te over bruggen haat in het Duitsche volk. Ziet u, ik zou graag willen, dat men zich dat eens voor oogen houdt in de kringen, die zoo hee- lemaal zijn ingesteld op 'n En- gelsch-Amerikaansche overwin ning, opdat ook zij inzien dat vol komen objectieve omstandighe den bij ons in Europa deze volke- renmassa's stuwen in het collec tivisme. Want zoo goede psycho logen dienden toch tenslotte die lieden hier te zijn. dat ook zij we ten, dat er onder t Duitsche volk en in heel Europa, en wel steeds sterker, óók een vorig ver langen leeft naar een socialis me. Wanneer dit verlangen door het nationaal socialisme als volksch socialisme niet vervuld wordt, doch deze menschen te leurgesteld worden, dan breekt deze teleurstelling als verbitte ring uit in het collectivisme. Wanneer wij ons in Midden- Europa het nationaal-socialisme als ordenende gemeenschaps vorm wegdenken, heeft alleen het bolsjewisme, nooit het kapi talisme van het Westen, kans op succes. Kameraden. Een vreeselijke storm schokt ons thans tot in ons binnenste. Als zeelieden zult u weten, dat een schip dat in een zwaren storm van het anker wordt losgeslagen, niet opnieuw aan het anker kan worden vast gelegd. Dan drijft het zonder hoop op redding rond waarheen de storm het voortjaagt. Zoo is het te begrijpen toen de Fuehrer zeide, dat geen burgerlijke staat in Europa dezen oorlog zal over leven. Ofwel het volksche socia lisme zal als groote taak van on zen Fuehrer in Europa de volke ren eens tot een nieuwe en bete re ordening brengen, ofwel een teugeloos bolsjewisme breekt boven ons los. Het volksche socialisme ver schaft ons een revolutionair in zicht: volk is wat het bloed als een hoógere door het lot bepaal de eenheid heeft gevormd en dat wij allen tegenover dit bloed ver plicht zijn en wij allen derhalve niets zijn en ons volk alles is, dat is de grondslag, volgens wel ke wi,j in- machtspolitiek opzicht en volgens welken wij in socia listisch opzicht onze gemeen schap ordenen. Ik zeg revolutio nair. In mijn oogen is niet hij re volutionair, die ruiten ingooit, barricades houwt en menschen ophangt. Revolutionair is hij, die in zich den roep van den tijd zoo sterk voelt, dat hij bereid is al les achter zich te laten, alles wat hem dierbaar en aangenaam en nuttig was. Hij laat het achter zich, wanneer hij van een nieu we ordening innerlijk zoo over tuigd is, dat hij volstrekt niet an ders meer kan doen, dan den nieuwen weg naar een nieuwe toekomst in te slaan. Kameraden, dit inzicht van het 1 volksche socialisme is het, dat ons de maatschappij en economi- 1 sche problemen en de kwesties,,, j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1943 | | pagina 2