WOENSDAG 22 SEPTEMBER 1943 34STE JAARGANG N°- 10665 Dc tiaat „De arme bloedverwanten der geallieerden" it ^Bureaux: Papengracht 32 Giro 103003 -'[jelefoon: Redactie 20015. Admin. 20935 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN C. M. van Hamersveld, Directeur. Th. Wilmer, Hoofdredacteur. Het „Haradielstoladi" wijst er in >en artikel op, dait er velen zijn, ilie bepaalde teksten uit den Bij- (el isoleeren, orn met die teksten IV (uji haat tegen anenisehen te I ©cfatvaaridiigen. Die teksten,, al- ^iuis die schrijver, wonden steeds ifieer geciteerd ten bewijize, dat (vij, christenen, andere mensdhien nbaten magen ja, zelfs haten i moeten! bt Wii aiin het met dien schrijver van 'bedoeld antikei volkomen '*eens, als hij dergelijke opvattin gen (bestrijdt en als absoluut on christelijk verwerpt. i Wii hebben reeds zoo vaak in jjenaelfden zin geschreven. Rieeds 200 vaak omdat het vóóral in dezen tijd van het grootste be lang iis. diat die christenen er diep van doordrongen zijn, dat de hun jjj typcerende, hun karakteristieke I levenshouding moet zijn de on- ia fér'houding van het gebod der iefde, hetwelk dien christen ver- plidbt zijn „naaste" te erkennen en te beminnen in alle menschen. „Zoodra onze haat tegen men- eohen is gericht, haten wij reeds "onhelig. wii mogen slechts ■ten kwade haten, te beginnen met het kwade in ons zelf". I Deae sententie van den schrijver •in het „Handelsblad" willen wij hier onzerzijds gaarne on-der- streepen, De positie van het Vaticaan ij VERKLARING VAN BERLIJN. In de Wilhelmstrasse heeft mien Maandag na het zwijgen van de laatste dagen op de vra gen in verband met de gevolgen, die de bezetting van Rome voor het Vaticaan met zich mede brengt, een desbetreffende ver klaring afgegeven. Men zeide, dat, in tegenstel ling met de Engelsche berichten, gen.-veldmaarschalk Kesselrmg geen bezoek aan het Vaticaan heeft gebracht, noch een po ging hiertoe heeft gedaan. Ook zou hij niet hebben getracht een gevolmachtigde naar den H. Va der of diens staatssecretaris te zenden. Ook wordt van Duitsche zijde elk bericht, volgens het welk door het Vaticaan zou zijn geprotesteerd, als volkomen uit de lucht gegrepen gekenschetst. Verder verneemt S.P.T. van bevoegde zijde, dat de rechten van het Vaticaan niet zijn be perkt, noch van Duitsche zijde worden bestreden. De radiozen der van Vaticaanstad werkt weer ais gewoonlijk. De functionaris sen van het Vaticaan genieten volle bewegingsvrijheid en staan derhalve in ongehinderd ver keer met de buitenwereld. Het zelfde geldt voor de neutrale en bevriende diplomaten in Va ticaanstad. Het verkeer tus- schen Vaticaan en het overige Italië van onderdanen van lan den, die zidh met Duitschland in oorlog toevinden, kan daarente gen niet plaatsvinden. De verbinding tusschen de Duitsche regeering en het Va ticaan zoo wordt verder ver klaard berust uitsluitend bij de daartoe bevoegde instantie, dus bij het Duitsche gezant schap in Vaticaanstad. De ge zant, Freiherr Ernst v. Weisz- acker, staat met het Vaticaan in voortdurend contact, In de Wilhelmstrasse is geen antwoord gegeven op de vraag of Rome al dan niet een „open stad" is. Men wijst er op, dat een statuut, hetwelk Rome het karakter van een open stad toe kent, niet bestaat. Er is inder tijd een eenzijdige verklaring van de regeering-Badoglio ge weest, waarop noch door de En gelsche noch door de Ameri- kaansehe regeering is gerea geerd. Volkenrechtelijk is er dus. aldus de Wilhelmstrasse, met betrekking tot de Italiaan- sche hoofdstad niets veranderd. DE VERTEGENWOORDIGERS DER EMIGRANTEN- REGEERINGEN. George Creel, die tijdens den vorigen wereldoorlog perschef was van Wilson, heeft in het tijd schrift „Colliers" van 21 Aug., een leerrijk artikel geschreven. Het toont als titelblad het hooge hek van het Witte Huis met als achtergrond den ingang van het paleis van den president. Buiten, voor dit hooge hek werk, zitten, als voor een klaag muur, op lage klapstoeltjes, met hun hoogen hoeden, monocles, rokcostuums en gestreepte pan talons, de chefs van de missies der emigranten-regeeringen. Zij staren verlangend door de tra lies, spelen kaart, geeuwen, sla pen of knutselen met een mes wanhopig aan een stuk hout. Creel voert hen allen ten too- neele, de vertegenwoordigers van België, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Tsjechoslowakije, Joe goslavië en Griekenland. Alle, met uitzondering van het kleine Luxemburg, hebben hun Wash- ingtonsche vertegenwoordigers tot ambassadeurs benoemd, maar ook dat heeft hun positie niet verbeterd of tot het nakomen van verplichtingen geleid. Er trad een verandering in, zegt Creel, namelijk op 1 Juli 1942, toen die diplomaten in hooigen hoed in het Witte Huis mochten bijeenkomen, om de verklaring van de vereenigde naties te on derteekenen. Allen gevoelden, dat zij thans gelijkgerechtigde firmanten in de groote onderne ming waren, want wat anders dan dit kon de uitdrukking ,,ver- eenide naties" beteekenen? Welk een ommekeer! Doch van toen aan ontvingen zij ook geen ver dere uitnoodigingen. De positie van de missies der emigranten is intusschen zoodanig .verslechterd, dat de dagelijksche verschijning van den postbode hun eenige ver binding met de USA-regeering vormt. Als Churchill „op een van zijn regelmatige tochten als van een handelsreiziger" naar Washing ton komt, snellen alle vertegen woordigers der emigranten, door nieuwe hoop bezield, naar het Witte Huis, maar zij komen niet verder dan het hooge hekwerk, dat het park afsluit en staan dan buiten voor de poort. In wind en regen, in broeiende hitte. Zoodra de eerste journalist het bureau van het Witte Huis verlaat, stroomen zij naar hem toe en vragen met zielige stem: „Ver telt u ons alstublieft: wat heb (iBewaar uw aardappelschillen - tie koe maakt er melk van ben wij besloten, wat zijn onze plannen?" Indien zij al te gedeprimeerd zijn, halen zij uit den achterzak van hun rok een copie van het Atlantic Charta te voorschijn en spreken zich moed in met de daarin voorkomen schoone woor den: Groot-Brittannië en de Ver eenigde Staten wenschen geen territoriale veranderingen, die niet met den vrij tot uiting ge- brachten wil van de betreffende volkeren overeenkomen". De eerste schok kwam, toen Churchill koel verklaarde, dat hij niet de liquidatie van het Britsche Empire zou dulden. Hoe was dat met het Atlantic Charta overeen te brengen? Veel erger was het, toen Stalin vast stelde, dat hij Polen, de Bal- tische Staten en misschien ook Finland bij de Sovjet-Unie zou inlijven. Dat was een harde en zware slag voor de arme verte genwoordigers van Oost-Europa. Wat zou er worden van Bulga rije, Griekenland, Hongarije, Joegoslavië? Zou Stalin niet een voudig alles in de zak steken, de Dodecanesos incluis? Zelfs dc Tsjechen werden nerveus en de Roethenen duchtten, dat „oom" Stalin in zijn liefde voor vreem de volken ook Roethenië aan zijn borst zou drukken. Spreekt men met den een of anderen vertegenwoordiger van de Donau-, Balkan- of Baltische Staten, zoo schrijft Creel, dan kan men aanstonds opmerken, dat hun vrees voor Hitier aller minst grooter is dan hun angst voor Stalin. Allen ziin er be ducht voor. trawanten of zelfs onderdanen van de Sovjet-Unie te worden, in plaats van gelijk gerechtigde „vereenigde naties". Wel sloot Stalin in 1939 een verdrag met Polen, maar toen Duitschland Polen aan den eenen kant binnenrukte, trok Stalin over de andere grens. En hoe kan Stalin zijn huidige aan spraken met het plechtige ver drag van 1941 overeen brengen? Door afstand van alle Poolsche gebieden te doen? De diplomaten-in-ballingschap begrijpen ook Roosevelts poli tiek ten opzichte van Stalin niet. Huns inziens ziin compromissen en tijdelijke tegemoetkomingen slechts wapens tegenover het brutale realisme van de Kreml- regeering, die elk toegeven als een teeken van zwakheid opvat. Waar zou Rusland zonder de le veringen uit U.S.A. aan toe zijn? Waarom moet derhalve altijd de eene kant concessies doen, spe ciaal dan. als het om het prijs geven van groote grondbeginse De FOhrer ontving don Due* na zijn bevrijding In zijn hoofdkwartier voor •on bezoek van vonchaldano dagan Telefoio HoffmaiWStapt/Paa BEKENDMAKING De Hoehere S.S.- und Polizeifuehrer Nord-West deelt mede: Door het Polizeistandgericht Assen zijn den 20sten Septem ber 1943 wegens drie overvallen op het gemeentehuis van Stadskanaal, wegens een overval op het gemeentehuis van Exloo en wegens den moord op Reilingh, die reeds jarenlang lid van de N. S. B. was, de hieronder genoemde Nederlanders ter dood veroordeeld: de handelaar Johannes Vis uit Stadskanaal, de ziekenverpleger Gert Por uit Zuidlaren, de reiziger Anne Rutgers uit Stadskanaal, de boekhouder Jan Toet uit Staphorst, de machinist Pieter van Laarhoven uit Hasselt, de gemeenteambtenaar Wessel Knot uit Zuidlaren, de leider van het arbeidsbureau Rendert Poel uit Grijpskerk, de H. B. S.-leerling Jans Diemer uit Borger, de landbouwer Roelof Tuin uit Valthermond, de gemeentesecretaris Andries Diepenbrug uit Odoorn, Het vonnis werd 2 uur na de uitspraak voltrokken. De Hoehere S.S.- und Polizeifuehrer Nord-West, (w.g.) RAUTER, S.S.-Obergruppenfuehrer und General der Polizei. Een verslag van de rechtzitting zal nader gepubliceerd worden. len gaat? Waarom iemand de pink geven, als hii de heele hand hebben wil. Ook de vertegenwoordigers van Noorwegen. Nederland en Luxemburg ziin droefgeestig ge stemd. Ofschoon zii rechtstreeks met Stalins eischen niets te ma ken hebben, vragen zii zich af: „Indien een gedeelte van het At lantic Charta verscheurd wordt, wie garandeert dan de rest? Kan men een ei slechts voor de helft stuk breken?" Deze missies ziin bovendien verontwaardigd op het Ameri- kaansche bureau van oorlogsin lichtingen. hetwelk naar Europa kortegolf-programma's uitzendt, die door hen allen als unfair, misleidend en tendentieus wor den bestempeld. De Nederlanders klagen er over. dat de uitzendingen voor Insulinde worden verzorgd door drie personen, die de Neder- landsche regeering graag in hechtenis zou willen nemen, want één van hen zou een gede serteerde militair zijn en de bei de anderen zouden van Neder- landsche schepen in de U.S.A. ziin gedrost. Als men bedenkt, zoo eindigt Creel, dat onderdanen van deze kleine volken voor de vereenig de naties te land. in de lucht en op zee strijden en dat verder nog omstreeks een millioen hun ner arbeidt in de Britsche en Amerikaansche oorlogsindustrie, dan zou het geDast moeten wor den geacht, indien Roosevelt van tijd tot tijd eens een van hun vertegenwoordigers bil zich ont bood of Elmer Davis eens een keer zich sympathiek met hen onderhield. FLINKE KERELS MELDEN ZICH NU VOOR DE WAFFEN- SS EN DE LANDWACHT. Heit SS-Ersiatzkommaindo deelt mede: Iedere gezonde Nederlan der in den leeftijd van 1745 jaar kan zich vrijwillig bij de hier onder vermelde adressen vervoe gen, ten einide gekeurd te worden voor de Waffen-SS of de Land wacht Tijdens de keuringen worden alle inlichtingen verstrekt met betrekking tot de verzorging van familieleden, duur der opleiding, extra levensmiddelen eet. Vrijwilligers ,die om bepaalde rsldiehien in Nederland moeiten blijven, kimmen dienst nemen bij de Landwacht of bij het SS- Wachtibataillon in Amersfoort. Ook vrij willigers voor de Duit sche Kriégsmarine kunnen zich aanmelden, zij, die tot de Ger- maansche SS in Nederland toe treden willen, kunnen zich even eens aanmelden. Personen tusschen 1830 jaar, die aammeldinrgsplichtiig zijn voor de tewerkstelling, kunnen zich eveneens aanmelden en worden gedurende hiun verbintenis vain de tewerkstelling vrijgesteld. 23.9.43 913 uur Utrecht. N.V. NIEUWE VONNISSEN VAN HET DEUTSCHE LANDES- GERICHT. Door het Deutsche Landesge- richt ziin en zullen de komende weken nog voortdurend een groot aantal gevallen worden behandeld van beklaagden, die in strijd met de beschikking van 13 Mei 1943 hun radiotoestellen niet hebben ingeleverd. Zoo ziin b.v. op een zitting van het Deutsche Landesgericht in Den Haag niet minder dan 13 van dergelijke gevallen behandeld. Alle beklaagden moesten het overtreden der beschikking boe ten met verbeurdverklaring van hun toestellen en kregen behal ve gevangenisstraffen ook geld straffen. die meestal een veel voud bedroegen van de aan schaffingswaarde van de toe stellen. Van de in Den Haag behan delde zaken is vooral belang wekkend die van den koopman. B. te D. B. had een oud radio toestel ingeleverd en ziin nieu we radiotoestel verstopt onder het dak van het huis van ziin buurman, fconder dat deze daar iets van wist. Hii was er dus niet voor teruggeschrokken ook ziin buurman aan een vervol ging bloot te stellen. De Zomertijd in Duitschland. De ministerraad voor de Rijksverdediging heeft besloten, in den winter 1943/44 wederom den normalen tijd in te voeren. De overgang van zomertijd op normalen tijd geschiedt op Maandag 4 October 1943, des ochtends te 3 uur. Huis. Oude Gracht 245. 24.9.43 914 uiur Amersfoort, Pol. Durchgangslager, Leusdier- WGff. 25.9.43 914 um. Den Haas. Café Den Hout, Bezuidenhout Bij onze Vrijwilliger». Goed ge> eamoufleerd worden de bewegingen van den vijand waargenomen hh PK AHreni/O/H/P

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1943 | | pagina 1