S)e £cld^cf^e0otn<Mvt
De Führer over Italië's verraad
ERDAG 11 SEPTEMBER 1943
34STE JAARGANG N°- 10656
itschSand hielp Italië waar het kon
uiischland zal geen 25 Juli mogelijk worden
lDs: Papengracht 32 - Giro 103003
oon: Redactie 20015. Admin. 20935
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
C. M. van Hamersveld, Directeur.
Tb. Wilmer, Hoofdredacteur.
tegenmaatregelen
Italië verloopen
ilgens de plannen
rRIJD VAN EEN ZWAREN
EAST".
Fuehrer heeft gisteravond
tn Groot-Duitschen Omroep
rolgende toespraak gericht j
et Duitsche volk:
juitsche volksgenooten,
nijd van den zwaren last
de sinds geruimen tijd op
[rukkende verwachting, zie j
lans het oogenblik geko-
weer tot het Duitsche volk I
muien spreken, zonder te-
rer mijzelf of het volk toe-
it te moeten nemen tot leu-
De ontstane ineenstorting
Italië was sinds lang voor-
e zien, niet als gevolg van
intbreiken van geschikte Ita-
sche mogelijkheden tot een
doeltreffende verdediging
gevolg van het uitblijven
ie vereischte Duitsche hulp,
veeleer als gevolg van het
of liever van het niet-wil-
,an die elementen, die thans
oltooiing van hun stelselma-
abotage het initiatief tot de
ulatie hebben genomen.
slechts wat deze miannen
sinds jaren nastreefden,
thans voltrokken: de over-
der Italiaansche staatslei-
van het met Italië verbon-
Duitsche Rijk naar de ge-
schappelijke vijanden,
en Engeland en Frankrijk
iptem'ber 1939 het DuitschA
den oorlog verklaardelf
igen de verdragen Italië er
zich met Duitschland ter-
solidiar te verklaren. Daar-
•as deze solidariteit niet al-
gemotiveerd in de afspra-
van het pact, doch ook in
ot, dat de vijanden zoowel
rilland als Italië voor de
rnst hadden toegedacht. Het
lekend, dat Mussolini het
ge voornemen had, om in
overeenkomstig de ver
en terstond de mobilisa-
f te kondigen. Aan dezelfde
iteii, die thans de capitula-
ebhen veroorzaakt, is het in
istus 1939 gelukt, de deel-
fag van Italië aan den oor-
te verhinderen,
s Fuehrer van het Duitsche
moest ik begrip hebben
die buitengewone binnen-
sche moeilijkheden van den
Ik heb derhalve toen noch
bij Italië aangedrongen op
lakomen der verplichtingen
bondgenootschap. Integen-
ik heb het aan de Italiaan-
régeering volledig overgela-
aan den oorlog of wel in
geheel niet deel te nemen,
tdien toch, dan op een tij al-
dat haar zelf aangenaam
en dat zij volkomen vrij kon
len. In Juni 1940 was het
iolini gelukt de binnenland-
voorwaarden te verkrijgen
de deelneming van Italië
Ie zijde van DuitsChland. De
i in Polen was op dat oogen-
evenzoo beslist als die in
Wegen en die tegen Frank
en zijn verbonden Engelsche
op het vasteland. Toch
st ik den Duce danken voor
houding, die, zooals mij be
ll was, in het binnenland
tegen het Italiaansche volk,
alleen tegen bepaalde krin-
onder uiterste moeilijkheden
worden doorgezet,
titschlands hulp aan Italië,
jids dien tijd hebben Duitsch-
en Italië tezamen in den
gestaan. Op vele oorlogs
teden werd gemeenschappe-
bloed vergoten. Geen se-
te verkeerden de Duce en ik
^er in. twijfel, dat de afloop
dien strijdi beslissend zou
voor het zijn of niet-zijn
onze volkeren. Dienovereen-
2
koimstig heeft Duitschland, hoe
wel. zelf in een uiterst zweren
strijd gewikkeld tot aan de gren
zen van het mogelijke zijn bond
genoot geholpen. Vele aanbie
dingen voor deze hulp zijn door
de militaire machthebbers van
Italië van het begin af aan of wel
volkomen van de hand gewezen,
of wel slechts aanvaard onder
voorwaarden, die niet te- vervul
len waren. Aan de openbare
meening zullen te zijner tijd de
bewijsstukken worden voorge
legd, waaruit blijkt, wat Duitsch
land in den gemèenschappelijken
strijd zijn bondgenoot aan bij
dragen verleend heeft en ook
verder bereid was te verleenen.
De Duitsche soldaat zelf echter
heeft op deze gemeenschappe
lijke oorlogstooneelen die hou
ding aangenomen, waardoor hij
zich overal onderscheidt, want
zonder zijn ingrijpen was reeds
in den winter van 1940 op 1941
Noord-Afrika voor Italië verlo
ren geweest. De naam van maar
schalk Rommel is voor eeuwig
met deze Duitsche prestatie ver
bonden.
Toe'n het Duitsche Rijk in het
voorjaar van 1941 besloot Italië
op den Balkan te helpen, ge
schiedde dit niet 'voor het ver
vullen van eigen voornemens,
doch alleen om den bondgenoot
bij te staan en een door diens
optreden veroorzaakt gevaar,
dat natuurlijk ook Duitschland
bedreigde, rut den weg te rui
men. Duitschland bracht dit of
fer bijna op hetzelfde oogenblik,
waarop het wegens de vrees van
den bijna ieder uur te verwach
ten gróoten bolsjewistischen aan
val op geheel Europa aan zijn
eigen zorgen meer dan genoeg te
dragen had. Het bloed van tal
rijke volksgenooten bezegelde
den hondstrouw van het Duit
sche volk.
Het Duitsche Rijk en ik als
zijn Fuehrer konden echter de
ze houding slechts aannemen in
het bewustzijn van het feit, dat
aan het hoofd van het Italiaan
sche volk een van de belangrijk
ste mannen stond, die de moder
ne tijd voortgebracht heeft, de
grootste zoon van den Italiaan-
schen grond sedert de ineenstor
ting van de antieke wereld. Zijn
onvoorwaardelijke trouw ver
leende aan den gemeenschappe-
lijken bond de voorwaarde voor
een succesvol bestaan. Zijn val,
de liem toegevoegde eerlooze
krenkingen zullen eens door ge
neraties van 't Italiaansche volk
als de grootste smaad worden
gevoeld.
De laatste beslissende factor
voor de reeds lang beraamde
Putsch was echter de eisch van
den Duce naar grootere vol
machten voor een succesvolle
voering van den oorlog. Deze
moesten dienen voor het nemen
van d.ekrachtigste maatregelen
tegen de openlijke en verborgen
saboteurs van de oorlogvoering,
tegen de reactionaire vijanden
van de sociale rechtvaardigheid
en zoodoende van de verzetsmo-
gelijkheid van het Italiaansche
volkslichaam. Mussolini wilde
nog te elfder ure de arglistige
vijanden van het Italiaansche
vólk in den strijd om het zijn of
niet zijn uitschakelen om' zoo
doende de toekomst van Italië te
waarborgen.
Hitiers vriendschap voor
Mussolini.
De smart, die mij persoonlijk
vervulde als gevolg van het his
torisch unieke onrecht, dat men
dezen man heeft aangedaan, zijn
vernederende behandeling, die
hem. die meer dan twintig jaar
lang een en al zorg voor zijn
volk was, nu verlaagde tot een
gemeenen misdadiger, is begrij
pelijk. Ik was en ben gelukkig
dezen grooten en trouwen man
miin vriend te mogen noemen.
Ik heb bovendien niet geleerd
miin gezindheid al naar behoef
te van geval tot geval te veran
deren of ook maar te verloo
chenen. Ik geloof, dat ondanks
sommige tegenovergestelde op
vattingen ook in het leven der
volken precies zooaLs tusschen
individuen onderling de trouw
een onvervangbare waarde is.
zonder welke de menschelijke
maatschappij aan hst wankelen
raakt en haar organisaties vroeg
of laat moeten ineenstorten.
Desondanks hebben ook na
deza smadelijke gebeurtenis de
Duitsche troepen op Sicilië,
Duitsche vliegers, mannen van
de duikbooten, motortorpedo-
booten. transportschepen van al
lerlei soort enzoovoorts, te land,
in de lucht en op zee, in de hoog
ste mate verder him plicht ge
daan.
Om redenen eener tactische
doelmatigheid, mag de tegen
stander dat thans nu wei ver
zwijgen, eens echter zal het na
geslacht constateeren. dat, van
enkele dannere Italiaansche for
maties als uitzonderingen afge
zien, het sinds dien tijd in de
eerste plaats slechts Duitsche
troepen geweest zijn, die met
hun bloed niet alleen het Duit
sche Rijk maar ook den lta-
liaanschen bodem verdedigden.
Dat nu de Italiaansche staats
leiding besloten heeft het bond
genootschap te verbreken, zich
uit den oorlog terug te trekken
en daarmede Italië zelf pas goed
tot het tooneel van den oorlog
te maken, mag zij nu wel met
alle redenen die zij wil motivee-
ren. Zij kan dit voorstellen als
een noodzakelijkheid, maar nooit
zal zij een verontschuldiging vin
den voor het feit. dat dit is ge
schied, zonder den bondgenoot
van te voren althans op de hoog
te te stellen.
Badoglio's bedrog.
Niet alleen dat op denzelfden
dag. waarop maarschalk Bado-
glio het wapenstilstandsverdrag
onderteekend had, hii den Duit-
schen zaakgelastgde te Rome bij
zich ontbood en hem verzeker
de. dat hij. maarschalk Badoglio,
Duitschland nooit zou verraden,
dat wij vertrouwen in hem
moesten stellen en dat hij door
zijn daden zou bewijzen dit ver
trouwen waardig te zijn, en
vooral dat Italië nooit zou capi-
tuleeren. maar ook op den dag
de capitulatie ontbood de koning
den Duitschen zaakgelastigde
en verzekerde hem eveneens
heel nadrukkelijk, dat Italië
nooit zou capituleeren, doch, met
Duitschland op leven en dood
verbonden, trouw aan onzen
kant wilde blijven staan. Ja. nog
één uur na het bekend worden
van het verraad verklaarde de
chef van den Italiaanschen staf
Roata tegenover onzen militai
ren gevolmachtigde, dat dit be
richt een gemeene leugen en een
product van de Engelsche pro
paganda was.
Op hetzelfde oogenblik verze
kerde de vertegenwoordiger van
het Italiaansche ministerie van
buitenlandsche zaken, dat dit
bericht slechts een typisch Brit-
sche bedrogpleging was, die hii
dacht te dementeeren. Een kwar
tier later gaf hii toe, dat de aan
gelegenheid natuurlijk toch juist
was en dat Italië zich inderdaad
uit den oorlog had teruggetrok
ken. In de oogen van de demo
cratische oorlogsophitsers en in
die van de tegenwoordige Ita
liaansche bewindsmannen mag
deze houding doorgaan voor een
schitterend voorbeeld van een
tactisch handig stukje staats-
kunde, de geschiedenis zal eens
anders oordeelen, en geheele ge
neraties van Italië zullen zich
schamen, dat men deze tactiek
gebruikt heeft- tegenover een
vriend en bondgenoot, die met
BESCHIKKING
VAN DEN GENERAL-
KOMMISSAR FUER DAS
SICHERHEITSWESEN.
Inzake vervroeging van het
sluitingsuur van openbare loka
len en het tijdstip waarna het
verboden is zich in de open lucht
op te houden op de eilanden
Walcheren en Noord- en Zuid-
Beveland.
Op grond van par. 48 en 51
van de verordening van den
Rijkscommissaris voor de bezet
te Nederlandsdhe gebieden No.
1/43 beschik ik:
1) De eilanden Walcheren en
Noord- en Zuid-Beveland wordt
het sluitingsuur van openbare
lokalen vervroegd tot 21.00 uur
en het tijdstop, waarna het ver
boden is zich in de open lucht te
bevinden, vervroegd tot 22.00
uur.
2) Overtredingen worden ge
straft op grond van par. 51 van
de in het begin genoemde ver
ordening.
3)' Deze beschikking treedt
in werking op den dag van pu
blicatie.
Den Haag, 11 September 1943.
De Generalkorramissar fuer
das Sicherheitswesen:
(w.g.) RAUTER,
IS.S.-öbergruposnfuehrer
und General der Polizei.
bloed en offers van allerlei aard
zijn plicht meer dan slechts naar
de letter van het verdrag is na
gekomen.
V oorzorgsmaatregelen.
Volksgenooten! Nadat ik reeds
twee jaren lang gelegenheid had
om den toenemenden invloed
van deze reactionnaire en anti-
Duitsche kringen, die ook afwij
zend stonden tegenover de so
ciale taak van Italië, meer dan
voldoende waar te nemen, was
er sinds den val van den Duce
nauwelijks twijfel meer moge
lijk over de werkelijke bedoe
ling van deze wisseling van be
stuur.
Het was derhalve miin plicht,
bevel te geven tot het nemen
van alle maatregelen, die voor
dit geval genomen konden wor
den, teneinde het Duitsche Rijk
te behoeden voor een lot. dat
maarschalk Badoglio en zijn
mannen niet alleen aan den
Duce en het Italiaansche volk
hebben bereid, doch waarin zii
ook Duitschland wilden storten.
De belangen van de nationale
oorlogsvoering van het Duitsche
volk ziin voor ons heilig en ver
plichtend. Wii allen weten, dat
in dezen strijd, die geen erbar
men kent. de overwonnene vol
gens den wensch van onze vij
anden vernietigd zal worden,
terwijl alleen voor den overwin
naar de mogelijkheden om te
leven zullen overblijven. Wii
ziin derhalve voornemens om in
koelbloedige vastberadenheid, m
het groot en in het klein, altijd
die maatregelen te nemen, de
hoop van onze tegenstanders te
schande te maken.
Maai ook talrijke Italianen, die
hun eer liefhebben, hebben, zich
thans pas goed verbonden, en om
afscheidelijk verklaard met den
tot dusver gevoerden strijd der
beide volken. In militair opzicht
beiteetoent bet verdwijnen van
Italië slechts weinig, want de
strijd in dit land werd sinds
maanden in de eerste plaats ge
schraagd en gedragen door Duit
sche strijdkrachten-. Vrij van alle
drukkende hindernissen zullen
wij dien strijd thans voortzetten.
Dé poginig van het internationale
plutocrat'encomplot om den Duit
schen tegenstand evenals in Ita
lië rnet woorden stuk te maken,
is kinderlijk. Zij verwisselen het
Duitisahe volk in dat geval met
een amdier. D^e hooip, in foiet Diui't-
s»obe volk thans venkaders te vin
dien, zooals in Italië, is geibaseierd
op d!e volkomen onibekend'htend
met het karakter vara den raatio-
raaal-socialistischen staat.
In Duitschland geen 25 Juil-
Hun geloof ook ira Duitschland
een 25en Juli te kuiraraen verwek-
MEDEDEELING
De voorschriften over kentee-
kenen, te voeren door vaartuigen
en drijvende inrichtingen in het
door de verordening No. 100/41
als Kuestensperrgebiet geken
merkte gebied, wordt als volgt
uitgebreid:
Hiervan uitgezonderd zijn
visschersvaartuigen, die de of
ficieel voorgeschreven teekens
aan de scheepswanden of in de
zeilen voeren.
ken berust op de furad'annenteele
vergissing, waarin zij verkeeren.
zoowel ten aanzien, van mijn per
soonlijke positie als ook ten aan
zien van de houding mijner po
litieke medestrijders, mijner veld
maarschalken, admiraals en ge
neraals. Meer dan ooit te voren
biedt juist de Duitsche leiding als
één fanatiek gesloten gemeen
schap het hoofd aan dit voorne
men,
Elke toestand van nood zal ons
slechts versterken in onze vast
beraden houding. Het persoonlij
ke leven heeft daarbij voor mij
toch al reeds lang opgehouden
aan mijzelf te behooren. Ik werk
met het inzicht en het plichts
besef door mijn bijdrage het le
ven van mijn volk voor genera
ties in de toekomst te kunnen
waarborgen. Dat ik het recht heb,
onvoorwaardelijk aan dit succes
te gelooven, ligt niet alleen ge
fundeerd in mijn eigen levens
weg, maar in den opgang van ons
volk.
In 1939 moesten wij alleen en
verlaten de oorlogsverklaringen
van onze tegenstanders in ont
vangst nemen. Wij hebben ge
handeld volgens die uitspraken
van een Clausewitz, inhoudende,
dat een heldhaftige tegenstand
onder alle omstandigheden beter
is dan een laffe onderwerping. Ilk
heb derhalve ooik reedis op den
eersten September 1939 in den
Rijksdag verklaard, dat tijd noch
wapengeweld het Duitsche volk
ooit op de knieën zouden dwin
gen.
Sindsdien is in de eersite plaats
door onze ei.gen kracht de vijand
voor een deel meer dan 1000 kilo
meter van de Duitsche grenzen
teruggedrongen.
Alleen uit de lucht is hij in
staat het Duitsche vaderland te
terroriseeren. Maar ook hier zijn
de technische en organisatorische
voorwaarden bezig te ontstaan
om niet alleen zijn terreuraanval-
len definitief te breken, maar
door andere en doeltreffender
maatregelen te vergelden.
Thans mogen ons tactische
noodzakelijkheden dwingen in
dezen geweldigen strijd van het
lot nu en dan op één front iets op
te geven of uit te wijken voor bij
zondere bedreigingen. Op die wij
ze wordt echter nooit die stalen
band verbroken, die door het
Duitsche vaderland gesmeed,
door het 'heldendom en het bloed
van onze soldaten gehandhaafd1,
het Rijk beschermt.
Ieder doe zijn plicht.
Ik verwacht nu juist in diezen
tijd, dat de natie met verbeten
trots op alle gebieden van dezen
geweldigen strijd eerst recht haar
plicht vervult. Zij heeft alle re
den op zichzelf te vertrouwen.
De partij echter moet in alles
het voorbeeld zijn. Het vaderland
kan met trots naar zijn soldaten
zien. die met 'heroisCh op het spel
zetten van hun bloed en onder
de moeilijkste omstandigheden
steeds weer hun plicht vervullen.
Het front echter moge in oogen-
blikken vol leed, bij de vaak bo-
veramenschelijke eisicbera van vele
weken en maanden, denken aan
bet vaderland, dat thans even
eens tot strijdend front is gewor
den, met dit verschil, dat hier het
heldendom zijn vervulling vindt
door grijsaards, knapen, moeders
vrouwen en meisjes.
Idder soldaat heeft dierhalve
de heilige plicht meer nog dan tot
dusverre de hoogste standvastig
heid te behouden en te doen wat
de strijd eischt. Het Duitsche volk
was in zijn heele geschiedenis nog
nooit met meer recht trosch op
