^Ceidócli£Öoii/ïatw
jDERDAG 25 FEBRUARI 1943
34STE JAARGANG N°- 10490
ibxs Papengracht 33 - Giro 103003
"son; Redactie 30015. Admin. 30935
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
c.
Th.
M. van Hamersveld, DireeteuT.
Wilmer, Hoofdredacteur.
ER JAARDAGSVIERING DER M.S.IK A.P.
clainatle van den
Führer
fHTIGHEID IN HET MOF-
feUHAUS TE MÜNCHEN.
Hr de vierde maal in dezen
-e heeft de N.S.D.A.P. den
ferdag harer opricating te
llschen herdacht. Den 2 asten
jari. 1920 kondigde Hitler
L> feestzaal van het- Hof-
Ijihaus in Muenchen de 23
in van het Nat. Soc. partij -
nam af, die sindsdien tot
■jswet van de Duitsche na-
in geworden. Deze feestzaal
jir.s nog even eenvoudig als
ÏAan lange tafels zitten,
ïndeels in het eenvoudige
e hemd, de oude strijders
in geen geval den strijd op te
geven, alvorens de samenzwe
ring onze tegenstanders in het
binnenland vernietigd zou zijn.
Dit fanatisme hebt gij van mij
geleerd. Aanvaardt de verzeke
ring, dat hetzelfde fanatisme mij
thans bezielt, dat het mij nooit
verlaten zal, zoo lang ik leef.
Ook het geloof hebt gij van mij
ontvangen; weest ervan verze
kerd, dat ook dit geloof sterker
in mij is dan ooit tevoren. Wij
zullen de macht der joodsche we
reldcoalitie breken en vernieti
gen en de menschheid, die
strijdt voor haar vrijheid, haar
in geworden. Deze feestzaal leven en het dagelijksche brood,
Rjr.s nog even eenvoudig als zai jn dezen strijd den eindzege
bevechten.
Zooals in den tijd van de wor-
steling om de macht elke aan-
partij, ptormachtig werd'siag van onze tegenstanders en
'^secretaris Hermann Esser j eyj hunner schijnbare successen
L'juicht bij zijn verschijnen. m;j slechts verbetener maakten
XAMATIE VAN HITLER.1
in mijn vastbeslotenheid, geen
- stap af te wijken van den weg,
6 een rede te hebben gehou-die vroeg of laat tot het doel
heeft staatssecretaris Essermoest leiden, zoo ben ik thans
proclamatie van den Fueh
jrfoorgelezen, waarin onder
worat gezegd:
i heb partijgenoot Esser ver-
t j in mijn naam tot u te zsg-
wat iK, door de omstandig-
ji genoopt, ten tweeaen male
Tiet kan uitspreken,
's Duitsche weermacht, die,
sjS steeds sedert het begin
gjden oorlog, zich ook dezen
a£r voortreffelijk geweerd
J, is gewikkexd in een ver-
rde worsteling tegen het
Idgevaar, dat door ae ban
khuizen van New York en
Hen is opgeroepen in samen
ging met -de bolsjewistische
te Moskou. Ikzelf bevind
"jn het Oosten en kan daar-
iandaag helaas niet in uw
qen zijn, maar mijn gedach-
zijn dit jaar nog meer dan
ger bij u.
int welk lot zou ons volk
1 vervuld van denzelfden wil om
de taak. mij door het lot opge
legd, tot de laatste consequentie
te volbrengen. Ik heb het recht
te gelooven, dat de Voorzienig
heid mij bestemd heeft om deze
taak te volbrengen, want zor.-der
haar genade had ik, als onbe
kend man, nooit den weg kun
nen betreden, die uit deze zaal
uoor alle hindernissen en aansla
gen. zou leiden tot het overne
men van de macht en tenslotte
tot dezen strijd, bekroond met
overwinnigen, zooais de wereld
geschiedenis tevoren niet kende,
weliswaar ook belast met zor
gen, waaronder wellicht taliooze
zwakkere karakters zouden zijn
bezweken. Maar ik heb van de
Voorzienigheid ook het geluk
ontvangen, dat ik in dergelijke
uren om mij heen steeds een
gezworen gemeenschap bezit, die
m met toegewijd geloof haar lot
eheei Europa getroffen heb- a^s, ,®en ondeelbaar gemeenschap-
indien niet. op 24 Februari bpluk lot. beschouwde, en my
in deze zaal de stellingen i a den leider in dezen tyd steeds
leiiationaal-socialistische revo-
f zouden zijn verkondigd, die
~3uitsche voik wisten te grij
pen het brachten tot de
ht, die thans in staat is het
éche wereldgevaar niet al-
tot stand, te brengen, maar
istenslotte te verpletteren.
ailen zijn de omstandighe-
bekend, waardoor het den
wld in het Oosten gelukt is,
mls den vorigen winter door
atuurkrachten ook in dezen
'~er een deel var. de succes-
eVngdaan te maken, die ge-
nde den zomer door den
pnmoed van onze soldaten
chten werden. Maar gij
i ook, dat de weg van onze
p eveneens geen veilige of
ikkelijke weg naar het suc-
kvas, maar dat ons tailooze
jilijkheden en tegenslagen
(en bereid door dezelfde vij-
in, die wij thans, tegenover
jgeheele wereld, moeten be
llen''.
2
igtder geen omstandigheid
a eapitwleeren,
na
iki een korte herinnering aan
jaar 1920. toen Adolf Hitler
Br eenzame onbekende zijn
ei begon, vervólgde de Fueh-
„Welk een verschil met, den
cJp van thans. Want hoe groot
de coalitie onzer vijanden
'..e zijn, als macht is zij klei
man de kracht van. het bond-
botschap der volkeren, die
i trouw terzijde stond en zal staan.
Wanneer ik deze boodscuap
tot u richt, dan doe ik dat even
als het vorige jaar uit groote
dankbaarheid, dat ik in u, man
nelijke en vrouwelijke partijge-
nooten, de eerste dragers heb
gevonden niet alleen van de na-
tionaal-socialistische wereldbe
schouwing. maar ook van de na-
tionala-soeialistische levenshou
ding, de levenshouding, die juist
in .tijden van de zwaarste be
proevingen van zoo reusachtige
sterkte is gebleken. De opportu
nisten van ons burgerlijke leven
hebben deze karakterdeugd even
slecht begrepen als de door het
Jodendom opgehitste massa van
onze oude partijen.
Waarom zou het dan thans an
ders zijn? Er is slechts een on
derscheid: de gigantische ihassa
van het Duitsche volk staat
thar.s achter het nieuwe rijk. Zij
is vastbesloten, onvoorwaarde
lijk toe te stemmen in de nieuwe
rijksgedachte en de nationaal-so-
cialistische gedachtenwereld,
welke die rijksgedaehte aanvult.
©e partij is de garant der
overwinnlg.
De partij nu is de onverander
lijke belichaming van deze
macht'geworden en thans de in
wendige garant niet alleen van
het behalen van de overwinning,
maar daardoor ook van het be
houd van ons volk voor de toe-
de bolsjewistisch-plutocra- komst. Speciaal in deze maanden
WAT IS HET
COMMUNISME?
Het communisme heeft zijn
oorzaak of althans een vrucht-
baten voedingsbodem gevonden
in het kapitalisme. Het is een
schijnbare reactie op het mam-
monistische kapitalisme. Een
schijnbare reactie. Want
een van de elementen in dat ka
pitalisme, de onderdrukking
van de menschelijke vrijheid,
is in het oomunisme tot een nog
véél sterker ontwikkeling geko
men. Zij, die het communisme
hebben aanvaard, o m te gera
ken uit de dwingelandij van het
kapitaal, zijn feitelijk onder een
nog véél grootere dwang komen
te leven voorzoover zij niet
zelf tot de onderdrukkers be-
hooren!
Wij citeerden Dinsdag hoe
Paus Pius XI het communisme
karakteriseert.
Op de Limburgsche tiende
Studieweek van 1937 zeide een
der sprekers (pater Jacobs), dat
de arbeider in het communisme
„meer de slaaf is geworden van
machine en productie, dan in de
kapitalistische landen". „De
verwezenlijking van de commu-
nistiszhe wereldorde zou de
grootste wanorde zijn, zou de
aarde niet tot een paradijs,
maar tot een hei maken, nog er
ger dan het kapitalisme heeft-
gedaan. Want al de goederen, de
goederen van den geest, natuur
lijke en bovennatuurlijke, zou
den er door vernietigd worden",
aldus p. Jacobs.
En hoe vele anderen kunnen
wij citeerer., dien eenzelfde oor
deel vellen. Trouwens, de fei
ten spreken.
En die duidelijke, niet te mis
kennen taal moge voor ons al
len een duidelijke waar
schuwing zijn!
ie vernietiging ten strijde
Jlken. Altijd is de partij he
el geweest door het onwrik-
:ei besluit, onder geen om-
itóighedett te capituleeren en
en misschien in de komende ja
ren heeft zij haar tweede groote,
historische taak te volbrengen:
het Duitsche volk onvermoeid
wakker te houden, hef den om
vang der gevaren duidelijk voor
oogen te stellen, het heilige ge
loof aan de overwinning dier ge
varen te versterken, zwakke na
turen kracht in te geven en sa
boteurs onverbiddelijk te ver
nietigen. Ophelderend moet zij,
zooals vroeger, wèrkzaam zijn,
daar, waar men gewillig ophel
dering aanvaardt; terreur met
een tien maal grootere terreur
breken, verraders uitroeien, waar
zij zich ook bevir.den en onver
schillig onder welk mom zij hun
volksvijandige oogmerken willen
verwezenlijken. Al staat ook de
bloei der mannen van de natio-
naal-socialistische beweging aan
het front en vervult hij daar als
'soldaat op voorbeeldige wijze
zijn plicht, dan zijn toch de oud
ste strijders thans nog altijd de
sterkste fanatici voor het behoud
van den Duitschen levenswil en
bij hen voegt zich jaar na jaar
een nieuwe lichting der Duitsche
jeugd, volkomen opgevoed in de
nationaal-socialistische beginse
len. vergroeid met de gedachte
onzer volksgemeenschap en met
den wil op te .treden tegen ieder,
die het zou wagen, zich aan on
zen vrijheidsstrijd te vergrijpen.
En zooals ten tijde van den
strijd der partij om de macht
juist de vrouwelijke partijge-
nooten, de Duitsche vrouwen en
meisjes, de betrouwbaarste
steunpilaren der beweging wa
ren, zoo is ook thans weer de
groote massa van onze vrouwen
en meisjes het sterkste element
in den strijd voor het voortbe
staan van ons volk.
Antwoord aan de Joden.
.Want welk lot vooral het
Duitsche volk toegedacht- is,
hebben niet alleen de Joden in
Londen en New-York, maar ©ok
Toont U een waarachtig Nederlander
Meldt U aan bij de Waffen-SS, het Legioen of het
Wachtbsta'jon in Nederland.
die van Moskou Gode zij dank
ondubbelzinnig uitgesproken.
Maar wij zijn vastbesloten hun
een niet minder duidelijk ant
woord te geven.
Deze strijd zal dan ook niet,
zooals men bedoelt, eindigen
met de vernietiging der Arische
menschheid, maar met de uit
roeiing van he* Jodendom in
Europa. Bovendien zal de ge
dachtenwereld van onze bewe
ging, zelfs voor onze vijanden,
dank zij dezen strijd, gemeen
goed van alle volken worden.
Staat na staat zal, terwijl hij
zelf met ons in oorlog is, steeds
meer gedwongen zijn voor het
voeren van den door deze sta
ten geprovoceerden oorlog, na-
tionaalsocialistische stellingen
toe te passen en daardoor ook
zal juist door dezen oorlog het
besef van het met vloek belaste,
mis.ïadige ageeren van het Jo
dendom zich onder alle volken
verbreiden.
Toen onze tegenstanders in
1923 meenden de nationaalsocia-
listische partij voor goed te heb
ben neergeslagen en mij door
een proces voor het Duitsche
volk als afgedaan Deschouwden,
hebben zij juist daardoor, als
door een ontploffing de natio-
naalsocialistische wereldbe
schouwing onder het geh-sele
Duitsche volk verbreid en het
besef van het karakter van het
Jodendom met één slag aan zoo
veel millioenen menschen gege
ven als wij in normale omstan
digheden nooit zelf hadden kun
nen bereiken. Zoo zal het inter
nationale Jodendom, doordat
het dezen nieuwen oorlog heeft
aangestookt, ervaren, dat volk
na volk zich steeds rneer met dit
vraagstuk zal bezighouden om
tenslotte dit wereldprobleem in
zijn geheele dreigende grootte
te begrijpen. Door dezen oorlog
wordt in de eerste plaats onom-
stootelijk bewezen, dat pluto
cratie en bolsjewisme van vol
komen gelijken aard zijn en dat
het het eeuwig onveranderlijke
doel van alle Joden is, de vol
ken uit te plunderen en tot sla
ven van hun internationaal
misdadigersgilde te maken. De
zelfde alliantie, welke indertijd
in Duitschland als gemeen
schappelijke vijand tegenover
ons stond vertoont zich thans
weer tusschen de Joodsche ban
kiershuizen van New York, de
Joodsch-plutocratische leiders-
groep te Londen en de Joden
van het Kremlin te Moskou.
Zooals echter het Duitsche voik
door dit inzicht den hhinenland-
schen Joodschen vijand met
succes heeft bestreden en op het
punt staat hem voorgoed te li
quideeren, zoo zullen ook de an
dere volken in den loop van de
zen oorlog zich steeds meer cp
zichzelf bezinnen en tenslotte
gemeenschappelijk front maken
tegen het ras, dat hen allen
tracht te vernietigen. De Joden,
die tijdens onzen strijd in het
binnenland bij iederen ver
meenden tegenslag jubelden en
de harde werkelijkheid verwar
den met hun koortsachtige
hoop, meenen ook thans, precies
als den vorigen winter, reeds
voor de verwezenlijking van
hun duizendjarig doel te staan.
Maar evenals het vorige jaar
zullen zij ook thans de vreese-
lij'kste ontnuchtering beleven.
Want bet Duitsche volk sal
MOMENTJE
MEST II.
Och nee, het was geen ouwe
klare, noch minder Bols, het
was mest Maar wie heeft er
nu ook ooit gehoord van klare
mest? En het liep verder al
dus af. Janus vroeg mij, hoe
veel ik hebben moest. Een
schuit of vijf? Dat leek mij
wel wat veel. Ik heb er
niet zooveel kijk op zeg
ik maar dat lijkt mij wel
genoeg voor onze heele straat,
Hoe groot is je tuin?
vraagt Janus.
Zóó ongeveer en mijn
handen maken wat vage be
wegingen in het luchtruim
rondom mij.
Nee zegt Janus de
lengte en de breedte van je
tuintje moet ik weten.
Nou, zoo ongeveer twee
by drie meter.
Komt in de bus zegt
Janus lachend 'k zal een
praam sturen.
Een
Een praam. Een praam
mest.
O zeg ik. Da's goed.
Ja. dat zal wel genoeg we
zen. Maar stuur het vooral
aangeteekend, er wordt zoo
veel gestolen bij de post, zeg
gen ze.
Nou wacht ik maar af wat
ik krijgen zal Weet U wat
een praam is?
Een tuintje te beheeren
b'ijkt toch niet zoo eenvou
dig als ik had gedacht.
„OVER VERSTANDIGE
OUDERS EN EEN
ONTSPOORDE DOCHTER".
Hedenavond om 19.00 uur
spreekt Max Blokzijl via Hil
versum I in de serie Brandende
kwesties over; „Verstandige
ouders en een ontspoorde doch
ter".
thans eerst goed al zijn krachteu
oproepen en inspannen in een
omvang, als in de geschiedenis
der menschheid nog nooit voor
een oorlog geschied is. Wij zul
len ook geen seeconde aarzelen
om de landen, die voor het uit
breken van dezen oorlog ver
antwoordelijk zijn, te betrekken
bij de prestaties in dezen histo-
rischen strijd. Wij zullen het als
een natuurlijke zaak beschou
wen, geen vreemde levens te
ontzien in een tijd, die van ons
eigen leven zoo zware offers
vraagt. Wij zullen in onwrik
baar trouwe gemeenschap met
onze bondgenooten een mobili
satie van de geestelijke en stof
felijke waarden van Europa ten
uitvoer leggen, zooals ons we-
relddeeal in zijn geschiedenis
van duizenden jaren nog niet
heeft gezien.
Deze mobilisatie is ook noodig
om geheel Europa het eigen
volksche leven te verzekeren,
dat de grondslag is geweest niet
alleen van onze groote gemeen
schappelijke cultuur, maar ook
van het stoffelijke bestaan van
dit werelddeeal
U, partijgenooten, groet ik als
altijd met een overvol hart.
Bij verstandig gebruik kan
men met weinig gas
veel doen.