^Ceidócli£Öoii/ïatw jDERDAG 25 FEBRUARI 1943 34STE JAARGANG N°- 10490 ibxs Papengracht 33 - Giro 103003 "son; Redactie 30015. Admin. 30935 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN c. Th. M. van Hamersveld, DireeteuT. Wilmer, Hoofdredacteur. ER JAARDAGSVIERING DER M.S.IK A.P. clainatle van den Führer fHTIGHEID IN HET MOF- feUHAUS TE MÜNCHEN. Hr de vierde maal in dezen -e heeft de N.S.D.A.P. den ferdag harer opricating te llschen herdacht. Den 2 asten jari. 1920 kondigde Hitler L> feestzaal van het- Hof- Ijihaus in Muenchen de 23 in van het Nat. Soc. partij - nam af, die sindsdien tot ■jswet van de Duitsche na- in geworden. Deze feestzaal jir.s nog even eenvoudig als ÏAan lange tafels zitten, ïndeels in het eenvoudige e hemd, de oude strijders in geen geval den strijd op te geven, alvorens de samenzwe ring onze tegenstanders in het binnenland vernietigd zou zijn. Dit fanatisme hebt gij van mij geleerd. Aanvaardt de verzeke ring, dat hetzelfde fanatisme mij thans bezielt, dat het mij nooit verlaten zal, zoo lang ik leef. Ook het geloof hebt gij van mij ontvangen; weest ervan verze kerd, dat ook dit geloof sterker in mij is dan ooit tevoren. Wij zullen de macht der joodsche we reldcoalitie breken en vernieti gen en de menschheid, die strijdt voor haar vrijheid, haar in geworden. Deze feestzaal leven en het dagelijksche brood, Rjr.s nog even eenvoudig als zai jn dezen strijd den eindzege bevechten. Zooals in den tijd van de wor- steling om de macht elke aan- partij, ptormachtig werd'siag van onze tegenstanders en '^secretaris Hermann Esser j eyj hunner schijnbare successen L'juicht bij zijn verschijnen. m;j slechts verbetener maakten XAMATIE VAN HITLER.1 in mijn vastbeslotenheid, geen - stap af te wijken van den weg, 6 een rede te hebben gehou-die vroeg of laat tot het doel heeft staatssecretaris Essermoest leiden, zoo ben ik thans proclamatie van den Fueh jrfoorgelezen, waarin onder worat gezegd: i heb partijgenoot Esser ver- t j in mijn naam tot u te zsg- wat iK, door de omstandig- ji genoopt, ten tweeaen male Tiet kan uitspreken, 's Duitsche weermacht, die, sjS steeds sedert het begin gjden oorlog, zich ook dezen a£r voortreffelijk geweerd J, is gewikkexd in een ver- rde worsteling tegen het Idgevaar, dat door ae ban khuizen van New York en Hen is opgeroepen in samen ging met -de bolsjewistische te Moskou. Ikzelf bevind "jn het Oosten en kan daar- iandaag helaas niet in uw qen zijn, maar mijn gedach- zijn dit jaar nog meer dan ger bij u. int welk lot zou ons volk 1 vervuld van denzelfden wil om de taak. mij door het lot opge legd, tot de laatste consequentie te volbrengen. Ik heb het recht te gelooven, dat de Voorzienig heid mij bestemd heeft om deze taak te volbrengen, want zor.-der haar genade had ik, als onbe kend man, nooit den weg kun nen betreden, die uit deze zaal uoor alle hindernissen en aansla gen. zou leiden tot het overne men van de macht en tenslotte tot dezen strijd, bekroond met overwinnigen, zooais de wereld geschiedenis tevoren niet kende, weliswaar ook belast met zor gen, waaronder wellicht taliooze zwakkere karakters zouden zijn bezweken. Maar ik heb van de Voorzienigheid ook het geluk ontvangen, dat ik in dergelijke uren om mij heen steeds een gezworen gemeenschap bezit, die m met toegewijd geloof haar lot eheei Europa getroffen heb- a^s, ,®en ondeelbaar gemeenschap- indien niet. op 24 Februari bpluk lot. beschouwde, en my in deze zaal de stellingen i a den leider in dezen tyd steeds leiiationaal-socialistische revo- f zouden zijn verkondigd, die ~3uitsche voik wisten te grij pen het brachten tot de ht, die thans in staat is het éche wereldgevaar niet al- tot stand, te brengen, maar istenslotte te verpletteren. ailen zijn de omstandighe- bekend, waardoor het den wld in het Oosten gelukt is, mls den vorigen winter door atuurkrachten ook in dezen '~er een deel var. de succes- eVngdaan te maken, die ge- nde den zomer door den pnmoed van onze soldaten chten werden. Maar gij i ook, dat de weg van onze p eveneens geen veilige of ikkelijke weg naar het suc- kvas, maar dat ons tailooze jilijkheden en tegenslagen (en bereid door dezelfde vij- in, die wij thans, tegenover jgeheele wereld, moeten be llen''. 2 igtder geen omstandigheid a eapitwleeren, na iki een korte herinnering aan jaar 1920. toen Adolf Hitler Br eenzame onbekende zijn ei begon, vervólgde de Fueh- „Welk een verschil met, den cJp van thans. Want hoe groot de coalitie onzer vijanden '..e zijn, als macht is zij klei man de kracht van. het bond- botschap der volkeren, die i trouw terzijde stond en zal staan. Wanneer ik deze boodscuap tot u richt, dan doe ik dat even als het vorige jaar uit groote dankbaarheid, dat ik in u, man nelijke en vrouwelijke partijge- nooten, de eerste dragers heb gevonden niet alleen van de na- tionaal-socialistische wereldbe schouwing. maar ook van de na- tionala-soeialistische levenshou ding, de levenshouding, die juist in .tijden van de zwaarste be proevingen van zoo reusachtige sterkte is gebleken. De opportu nisten van ons burgerlijke leven hebben deze karakterdeugd even slecht begrepen als de door het Jodendom opgehitste massa van onze oude partijen. Waarom zou het dan thans an ders zijn? Er is slechts een on derscheid: de gigantische ihassa van het Duitsche volk staat thar.s achter het nieuwe rijk. Zij is vastbesloten, onvoorwaarde lijk toe te stemmen in de nieuwe rijksgedachte en de nationaal-so- cialistische gedachtenwereld, welke die rijksgedaehte aanvult. ©e partij is de garant der overwinnlg. De partij nu is de onverander lijke belichaming van deze macht'geworden en thans de in wendige garant niet alleen van het behalen van de overwinning, maar daardoor ook van het be houd van ons volk voor de toe- de bolsjewistisch-plutocra- komst. Speciaal in deze maanden WAT IS HET COMMUNISME? Het communisme heeft zijn oorzaak of althans een vrucht- baten voedingsbodem gevonden in het kapitalisme. Het is een schijnbare reactie op het mam- monistische kapitalisme. Een schijnbare reactie. Want een van de elementen in dat ka pitalisme, de onderdrukking van de menschelijke vrijheid, is in het oomunisme tot een nog véél sterker ontwikkeling geko men. Zij, die het communisme hebben aanvaard, o m te gera ken uit de dwingelandij van het kapitaal, zijn feitelijk onder een nog véél grootere dwang komen te leven voorzoover zij niet zelf tot de onderdrukkers be- hooren! Wij citeerden Dinsdag hoe Paus Pius XI het communisme karakteriseert. Op de Limburgsche tiende Studieweek van 1937 zeide een der sprekers (pater Jacobs), dat de arbeider in het communisme „meer de slaaf is geworden van machine en productie, dan in de kapitalistische landen". „De verwezenlijking van de commu- nistiszhe wereldorde zou de grootste wanorde zijn, zou de aarde niet tot een paradijs, maar tot een hei maken, nog er ger dan het kapitalisme heeft- gedaan. Want al de goederen, de goederen van den geest, natuur lijke en bovennatuurlijke, zou den er door vernietigd worden", aldus p. Jacobs. En hoe vele anderen kunnen wij citeerer., dien eenzelfde oor deel vellen. Trouwens, de fei ten spreken. En die duidelijke, niet te mis kennen taal moge voor ons al len een duidelijke waar schuwing zijn! ie vernietiging ten strijde Jlken. Altijd is de partij he el geweest door het onwrik- :ei besluit, onder geen om- itóighedett te capituleeren en en misschien in de komende ja ren heeft zij haar tweede groote, historische taak te volbrengen: het Duitsche volk onvermoeid wakker te houden, hef den om vang der gevaren duidelijk voor oogen te stellen, het heilige ge loof aan de overwinning dier ge varen te versterken, zwakke na turen kracht in te geven en sa boteurs onverbiddelijk te ver nietigen. Ophelderend moet zij, zooals vroeger, wèrkzaam zijn, daar, waar men gewillig ophel dering aanvaardt; terreur met een tien maal grootere terreur breken, verraders uitroeien, waar zij zich ook bevir.den en onver schillig onder welk mom zij hun volksvijandige oogmerken willen verwezenlijken. Al staat ook de bloei der mannen van de natio- naal-socialistische beweging aan het front en vervult hij daar als 'soldaat op voorbeeldige wijze zijn plicht, dan zijn toch de oud ste strijders thans nog altijd de sterkste fanatici voor het behoud van den Duitschen levenswil en bij hen voegt zich jaar na jaar een nieuwe lichting der Duitsche jeugd, volkomen opgevoed in de nationaal-socialistische beginse len. vergroeid met de gedachte onzer volksgemeenschap en met den wil op te .treden tegen ieder, die het zou wagen, zich aan on zen vrijheidsstrijd te vergrijpen. En zooals ten tijde van den strijd der partij om de macht juist de vrouwelijke partijge- nooten, de Duitsche vrouwen en meisjes, de betrouwbaarste steunpilaren der beweging wa ren, zoo is ook thans weer de groote massa van onze vrouwen en meisjes het sterkste element in den strijd voor het voortbe staan van ons volk. Antwoord aan de Joden. .Want welk lot vooral het Duitsche volk toegedacht- is, hebben niet alleen de Joden in Londen en New-York, maar ©ok Toont U een waarachtig Nederlander Meldt U aan bij de Waffen-SS, het Legioen of het Wachtbsta'jon in Nederland. die van Moskou Gode zij dank ondubbelzinnig uitgesproken. Maar wij zijn vastbesloten hun een niet minder duidelijk ant woord te geven. Deze strijd zal dan ook niet, zooals men bedoelt, eindigen met de vernietiging der Arische menschheid, maar met de uit roeiing van he* Jodendom in Europa. Bovendien zal de ge dachtenwereld van onze bewe ging, zelfs voor onze vijanden, dank zij dezen strijd, gemeen goed van alle volken worden. Staat na staat zal, terwijl hij zelf met ons in oorlog is, steeds meer gedwongen zijn voor het voeren van den door deze sta ten geprovoceerden oorlog, na- tionaalsocialistische stellingen toe te passen en daardoor ook zal juist door dezen oorlog het besef van het met vloek belaste, mis.ïadige ageeren van het Jo dendom zich onder alle volken verbreiden. Toen onze tegenstanders in 1923 meenden de nationaalsocia- listische partij voor goed te heb ben neergeslagen en mij door een proces voor het Duitsche volk als afgedaan Deschouwden, hebben zij juist daardoor, als door een ontploffing de natio- naalsocialistische wereldbe schouwing onder het geh-sele Duitsche volk verbreid en het besef van het karakter van het Jodendom met één slag aan zoo veel millioenen menschen gege ven als wij in normale omstan digheden nooit zelf hadden kun nen bereiken. Zoo zal het inter nationale Jodendom, doordat het dezen nieuwen oorlog heeft aangestookt, ervaren, dat volk na volk zich steeds rneer met dit vraagstuk zal bezighouden om tenslotte dit wereldprobleem in zijn geheele dreigende grootte te begrijpen. Door dezen oorlog wordt in de eerste plaats onom- stootelijk bewezen, dat pluto cratie en bolsjewisme van vol komen gelijken aard zijn en dat het het eeuwig onveranderlijke doel van alle Joden is, de vol ken uit te plunderen en tot sla ven van hun internationaal misdadigersgilde te maken. De zelfde alliantie, welke indertijd in Duitschland als gemeen schappelijke vijand tegenover ons stond vertoont zich thans weer tusschen de Joodsche ban kiershuizen van New York, de Joodsch-plutocratische leiders- groep te Londen en de Joden van het Kremlin te Moskou. Zooals echter het Duitsche voik door dit inzicht den hhinenland- schen Joodschen vijand met succes heeft bestreden en op het punt staat hem voorgoed te li quideeren, zoo zullen ook de an dere volken in den loop van de zen oorlog zich steeds meer cp zichzelf bezinnen en tenslotte gemeenschappelijk front maken tegen het ras, dat hen allen tracht te vernietigen. De Joden, die tijdens onzen strijd in het binnenland bij iederen ver meenden tegenslag jubelden en de harde werkelijkheid verwar den met hun koortsachtige hoop, meenen ook thans, precies als den vorigen winter, reeds voor de verwezenlijking van hun duizendjarig doel te staan. Maar evenals het vorige jaar zullen zij ook thans de vreese- lij'kste ontnuchtering beleven. Want bet Duitsche volk sal MOMENTJE MEST II. Och nee, het was geen ouwe klare, noch minder Bols, het was mest Maar wie heeft er nu ook ooit gehoord van klare mest? En het liep verder al dus af. Janus vroeg mij, hoe veel ik hebben moest. Een schuit of vijf? Dat leek mij wel wat veel. Ik heb er niet zooveel kijk op zeg ik maar dat lijkt mij wel genoeg voor onze heele straat, Hoe groot is je tuin? vraagt Janus. Zóó ongeveer en mijn handen maken wat vage be wegingen in het luchtruim rondom mij. Nee zegt Janus de lengte en de breedte van je tuintje moet ik weten. Nou, zoo ongeveer twee by drie meter. Komt in de bus zegt Janus lachend 'k zal een praam sturen. Een Een praam. Een praam mest. O zeg ik. Da's goed. Ja. dat zal wel genoeg we zen. Maar stuur het vooral aangeteekend, er wordt zoo veel gestolen bij de post, zeg gen ze. Nou wacht ik maar af wat ik krijgen zal Weet U wat een praam is? Een tuintje te beheeren b'ijkt toch niet zoo eenvou dig als ik had gedacht. „OVER VERSTANDIGE OUDERS EN EEN ONTSPOORDE DOCHTER". Hedenavond om 19.00 uur spreekt Max Blokzijl via Hil versum I in de serie Brandende kwesties over; „Verstandige ouders en een ontspoorde doch ter". thans eerst goed al zijn krachteu oproepen en inspannen in een omvang, als in de geschiedenis der menschheid nog nooit voor een oorlog geschied is. Wij zul len ook geen seeconde aarzelen om de landen, die voor het uit breken van dezen oorlog ver antwoordelijk zijn, te betrekken bij de prestaties in dezen histo- rischen strijd. Wij zullen het als een natuurlijke zaak beschou wen, geen vreemde levens te ontzien in een tijd, die van ons eigen leven zoo zware offers vraagt. Wij zullen in onwrik baar trouwe gemeenschap met onze bondgenooten een mobili satie van de geestelijke en stof felijke waarden van Europa ten uitvoer leggen, zooals ons we- relddeeal in zijn geschiedenis van duizenden jaren nog niet heeft gezien. Deze mobilisatie is ook noodig om geheel Europa het eigen volksche leven te verzekeren, dat de grondslag is geweest niet alleen van onze groote gemeen schappelijke cultuur, maar ook van het stoffelijke bestaan van dit werelddeeal U, partijgenooten, groet ik als altijd met een overvol hart. Bij verstandig gebruik kan men met weinig gas veel doen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1943 | | pagina 1