er 1939 De Führer
nt zijn oproep aan het
[Uitsche »oll<
!|ioHmann-Stapf-Pax m
i-
i irktuig van toekom
l oiing is uitverkoren.
If mosten wij ons wij-
;aak, die de strijd ons
n eerlijk zijn: wer-
e offers hebben aan
nt tot dusver slechts
die wat hun dier-
op het slagveld ach-
naast hen degenen,
de afschuwwekken-
iin van vijandelijke
i( pers op de burger-
ich in hun houding
iptreden niet op een
lieten brengen. Wat
de anderen van de
deze geweldige be
was minder te eten,
weinig. Er viel min-
:n, maar ook niet te
levenspeil is in dit
van een worsteling
ele wereld omvat en
i reld van beslissende
i is, aanzienlijk beter
derde en vierde jaar
sten wereldoorlog en
veel slechter dan de
jiard was die enkele
geleden onze voorva-
i zelfsprekend geacht
ians iemand te kort
een offer meent te
t hij dan denken aan
in aan het Oostelijk
lij dan denken aan
haat hij er zich van
dat hij hier sypma-
getuige van een ge-
die uniek is in de
der menscheid en
heldendom haars ge-
vindt in die stand-
ïarding, die als een
le grootste heldhaf-
wordt overgeleverd
ische geschiedenis in
an Leonidas op den
irmopylae.
ivordt voor ons de
:t zesde leger bij Sta-
i let symbool van het
ten den dood trotsee-
den voor de over-
t de zelfopoffering
dlevens een onafwijs-
op ons zelf om op een
i nvergetelijk geringe-
ti in vastberaden wijze
i e krachten voor de
in te spannen.
ISATIE1 VAN ALLE
1ACHTEN.
den Fuehrer dank-
>t| thans in de beslis-
van dezen strijd ons
uien vrouw en ook de
nids in staat zijnde
r pt. Het is alsof wij
astberaden adem ha-
nu allen ons deel
igen. De verordening
npinsatz" der mannen
voor de taak der
If ging zal eiken Duit
en elke Duitsche
lom eiken mensch
[fd voor de toekomst
olk bejrekken. Een
nachtsontplooiing zon-
iid zal aan het jaar
erde jaar van dezen
wereldstrijd, haar kenmerk en
haar beteekenis geven.
Deze „Einratz" stelt de partij,
die de Fuehrer als zijn voor
naamste en eerste werktuig van
politielet wilsvorming en politie
ke leiding geschapen heeft, voor
een beslissende taak. De partij
;s er immers voor verantwoor
delijk, dat het Duitsche volk in
bijde bewustheid en in onwrik
baar vertrouwen zijn weg der
cifers voor de toekomst opgaat.
De partij is geroepen deze taak
te vervullen en zij kan haar
vervu-len, want zij behoeft zich
nechts ae wetten te herinneren
krachtens welke zij is aangetre-
oen en overwinnen heeft. Niet
bevelen en gehoerzemen, maar
leiden en volgen. Dat is de taak
en dat is het doel. dat elke par
tijgenoot zich stellen moet. Elk
een moet zich in zijn kring der
volksgen ooten beschouwen als
een eeuwige prediker, adviseur
en vriend. Stellig beteekent dit
ten aanzien van de verdere oor
logsinspanning nog een „meer
arbeid" die niet alleen tijd en
lichaamskracht doch vooral gees
telijke inspanning opeischt,
want elke partijgenoot en in
bijzondere mate elke functiona
ris van blokleider tot gouwlei
der moet het zich tot taak stel
len, den voor hem bereikbaren
kring zijner vo'ksgenooten in
menschelijk opzicht meer te be
naderen en wel zorgend, helpend
en deelnemend, waarbij hij den
aard van zijn medeleven niet
zoozeer moet zien in een ver
strekken van materieele hulp,
doch vooral in woorden van be
moediging en kameraadschap.
Hij moet alle volksgenooten van
zijn kring kennen, hij moet hun
omstandigheden hebben gecon
stateerd, opdat hij altijd kan bij
springen en hij moet. in onver
moeibare actie steeds weer den
een na den ander tot zich trek
ken en" hem den laatsten zin van
dezen oorlog en de noodzakelijk
heid van dezen „Einsatz" duide
lijk maken. Vooral echter moet
hij door het voorbèeld der eigen
onwrikbare houding een goeden
invloed uitoefepen. De Fuehrer
kan van het Duitsche volk de
groote lasten en offers, die de
ze wereldstrijd in ieder geval
van den overwinnaar verlangt,
opeischen en verwachten, daar
hij er op vertrouwen kan dat
de partij de .taak, die haar als
hoogste en uitsluitend aan haar
gesteld is, nl. leiding te geven
aan menschen, zal vervullen.
Ook gij, partijgenooten in Ne
derland, staat voor dezen „Ein-
satz", di*s in de gegeven omstan
digheden dubbel zwaar, maar ook
dubbel succesvol kan zijn en de
zelfde taak is gegeven aan u, ka
meraden van de N.S.B. Want de
grootheid, die deze tijd in zich
verbergt, valt. aan vele teekenen
te bespeuren. Een ding heeft hij
ons reeds gegeven. Hij heeft on;
vere-enigd in een onwrikbare
lotsgemeenschap. Wij hebben het
zelfde lot te verwachten en wij
moeten voor hetzelfde lot vech
ten en bet bewustzijn van de ge
meenschappelijkheid van dezien
strijd zal alles als onwezenlijk
in het niet laten verzinken wat
thans nog op eenigerlei wijze als
onzekerheid en twijfel aan de
eigen toekomst en aan het eigen
behoud tusscben ons zou staan.
Wie dezen strijd met ons voert.,
heeft daarmede precies hetzelfde
levensrecht en precies dezelfde
aanspraak als wij voor de toe
komst verworven. Juist de groot-
ons stelt, laat ons de duidelijkste
te van de eisohen, die deze tijd
en eenvoudigste verklaring geven
voor onzen gemeenschappelijken
strijd, nl.: de meest geperfectio
neerde organisatorische concen
tratie van onze "krachten bij de
meest vrije ontwikkelingsmoge
lijkheid daarvan. Dit beginsel
dat in den felsten strijd goed ge
bleken is, zal de wegwijzer zijn
voor de toekomstige ontplooiing
van onze politieke en economi
sche gemeenschap.
Het spreekt vanzelf, dat thans
in dezen strijd em Europa, nu
het Duitsche volk den toestand
van den totalen oorlog ingaat,
ook Europa zijn dienovereenkom
st, ge bijdrage moet leveren,
reeds om zichzelf te handhaven
en zijn aanspraak voor de toe
komst te bewaren.
ER ZAL DERHALVE EEN
ZELFDE TOTALE CONCEN
TRATIE DER KRACHTEN OOK
HIER IN NEDERLAND PLAATS
VINDEN. BIJ DEZE GELE
GENHEID ZOU IK MET ALLEN
ERNST EN NADRUK EROP
WILLEN WIJZEN, DAT DE
TOESTAND VAN HEDEN GEEN
BEROEP DULDT OP EENIGER
LEI VROEGERE OMSTANDIG
HEDEN EN BETREKKINGEN.
IK ZAL MIJN ORDERS GEVEN.
ZIJ MOETEN DOOR ALSStN
STRICT WORDEN UITGE
VOERD. IN DEN HUIDIGEN
TOESTAND ZOU DS WEIGE
RING TOT UITVOERING VAN
EEN DERGELIJKE ORDER
NIET ANDERS KUNNEN WOR
DEN OPGEVAT DAN ALS SA
BOTAGE. EVENZEER IS HET
DUIDELIJK DAT WIJ MEER
DAN OOIT ELK VERZET, DAT
GERICHT IS TEGEN DEZEN
STRIJD OM HET BESTAAN
MOETEN ONDERDRUKKEN.
DE POSITIE DER KERKEN.
Onlangs hebben de vertegen
woordigers der Kerken 'n senrij-
ven gericht tot den bevelhebber
der weermacht en tot mij, waar
in zij hun bezwaren tot uiting
brengen tegen het voltrekken
der doodvonnissen, waarover in
middels in een bekendmaking
van den weermachtsbevelheb
ber mededeeling gedaan is. Hier
omtrent kan ik slechts het vol
gende zeggen: Op een oogenbiik,
waarop onze manr.en, vaders en
zonen met ijzeren vastberaden
heid hun lot in het Uosten te
gemoet zien en onwrikbaar en
ongeschokt het hoogste offer
brengen, is het onverdraaglijk
samenzweringen te dulden die
zich ten doel stellen den rug van
dit Oostelijke front onveilig te
maken. Wie dit waagt te onder
nemen, moet aan de vernieti
ging worden blootgesteld. Hard
zijn en nog harder worden te
gen or.szelf en tegen onze vijan
den, dat is het gebod van een
onverbiddelijken afloop van
noodzakelijke gebeurtenissen en
dat is voor ons een wellicht
menschelijk zware, maar toch
heilige plicht. Wij blijven men
schelijk door onze tegenstan
ders niet te kwellen, wij moeten
hard blijven door hen te vernie
tigen. Overigens geloof ik, dat
de kerken de beteekenis van de
zen strijd moeten inzien. Zij be
leven het immers, dat zij haar
gosdienstoefeningen in weerwil
van alle vijandelijke propagan
da onder de bescherming eener
Nat.-Socialistische bezetting in
elk opzicht kunnen verrichten.
Maar pas het actieve en verhel
derende optreden der kerken bij
haar geloovigen inzake de be
teekenis van dezen strijd en de
zedelijke verplichting, dezen
strijd althans niet te verstoren,
zal haar de mogelijkheid geven,
een standpunt in te nemen ten
aanzie- van de maatregelen van
de bezettende macht.
VERDEDIGING VAN DE KUST
Het spreekt vanzelf dat wij de
Nederlandsche kust onder alle
omstandigheden verdedigen. U
ziet de voorbereidingen en kunt
ervan overtuigd zijn dat zij vol
komen ernstig gemeend zijn. Wij
zullen eventueel het bewijs le
veren dat wij door het leven in
Nederland niet slap geworden
zijn, .maar ook hier, wanneer het
moet, zoo hard kunnen zijn als
de strijders aan het Oostelijke
front. Aan Nederlandsche zijde
moet de wensch aanwezig zijn
dat deze kust geen gevechtsge-
bied zal worden, want een strijd
om de kust in het dichtbevolkte
Nederland zou niet alleen de
bevolking en haar nederzettin
gen zwaar treffen doch zou te
vens als gevolg van mogelijke
De Führe< met het Duitsche 'and-
volk bij het oogstdankfeest 1937
op den Bückeberg
Hoiimann-Stap! Pax m
storingen en verwoestingen door
den afloop van den strijd uit
gestrekte gebieden van dit land
in gevaar brengen. Wij als uit
voerders van de ons door het lot
gegeven taak om den rug van
onze strijders aan het Oostelijke
front te dekken, schrikken voor
den strijd niet terug.
Strijd en kunnen strijden, dat
is het levenselement der natio
naal socialisten. Wij hebben ge
streden en wij hebben niet an
ders gekund dan strijden. Wij
zijn geen weg gegaan, die niet
strijd beteekende. En ik spreek
het thans voor u allen uit: wij
zijn het lot dankbaar, dat het
ons in dezen tijd heeft geplaatst.
Als het nu eenmaal moet gaan
om zijn of niet-zijn van ons
volk, dan willen wij dankbaar
zijn, dat w ij dezen strijd kun
nen uitvechten. Wij kunnen het,
want het lot heeft ons reeds een
maal cnwirkbaar gezien.
Wij weten ons de dragers van
t?e zedelijke orde in ons wereld
deel. Daarom bezitten wij de
besluitvaardigheid en de offer
vaardigheid, om ons vechtend
een gemeenschappelijke geluk
kige toekomst te veroveren. Wij
willen de beslissing afdwingen
en wij dwingen haar af, want
voor ons staat de Fuehrer in zijn
unieke grootheid. Hij heeft ons
lot - zijn handen genomen. Dat
is ons geluk en onze vervulling.
Daarom, kameraden, geldt op
den tienden verjaardag der over
neming van de macht het parool
voor de toekomst: met Adolf
rlitler ter overwinning!
HERDENGING DER
MACHTSOVERNAME.
Rede van minister Speer.
Op de vergadering van de
Reichsarbeitskamer ter gelegen
heid van den tienden verjaardag
van de machtsaanvaarding heeft
de Duitsche minister voor bewa
pening en munitie, Speer, het
woord gevoerd.
Het is thans voor alles noodig,
zoo verklaarde de minister ver
der, dat de geheele volksgemeen
schap de bewapeningsindustrie
met alle middelen steunt, dat de
fabricage van allé nog eenigszins
te missen producten wordt ge
staakt en dat onze geheele le
venshouding nog meer dan tot-
dusver zich aanpast aan de nood
zakelijkheden vaufeden oorlog.
In aansluiting hierop sprak
Reichorganisationsleiter dr. Ley,
die o.a. verklaarde: Het is de
laatste dagen iederen Duitscher
duidelijk geworden, dat deze
strijd een strijd is op leven en
dood en dat het gaat om het zijn
of niet te zijn van de natie. Ons
parool, zoo zeide dr. Ley, moet
luiden: „Lot, verlang van ons
wat ge wilt; wij weten, dat wij
de kracht bezitten aan alles het
hoofd te bieden".
Een Japansche boodschap.
De vice-president van het bu
reau voor de inlichtingen Okoe-
moera, heeft in verband met den
dertigsten Januari over de radio
VOOR STADSNIEUWS VER
WIJZEN WIJ NAAR HET
TWEEDE BLAD.
DE HUISVROUW EN DE
BEKER WAT^R,
Met weinig gas veel te doen.
Een advies aan de huisvrou
wen: „Kook aardappelen en
vaste groenten, zooals boonen,
koolraap, spruitjes enz. met zoo
weinig moge'ijk water. Op twee
kilogram aardappelen of vaste
groenten is éér beker water vol
doende." Men lette er vooral op,
dat de pan gesloten blijft en
dat zoodra de inhoud kookt
de vlam klein wordt ge-
gesteld. Aanbranden is dus een
gevolg van het feit, dat de vlam
te laat kleiner wordt gesteld,
waardoor teveel water ver
dampt.
Het is- de plicht van iedere
huisvrouw, juist nu de gasrant-
soeneering zoo streng doorge
voerd moet worden, op deze ma
nier te koken. Zoo kan men met
weinig gas veel doen! Het is
ieders eigen belang, want wie
zijn rantsoen overschrijdt, loopt
kans van den toevoer te worden
afgesneden.
een boodschap aan het Duitsche
volk voorgelezen, waarin hij de
eelukwenschen van het Japan
sche volk met den tienden ver
jaardag van het overnemen der
macht door den Fuehrer aan
bood. Deze tien jaren sedert het
overnemen van de macht door
het nationaal-socialisme vormen
een keerpunt in de orde der we
reld, waarmede geen andere ge
beurtenis in de geheele geschie
denis der menschheid kan wor
den vergeleken.
Telegram van Hacha.
De Praagsche bladen publicee-
ren een telegram van president
dr. Hacha aan den Fuehrer,
waarin o.a. wordt gezegd:
„Wij houden ons uwe woorden
voor oogen, dat een Europa on
der bolsjewistische heerschappij
het Tsjechische volk alleen in de
rij der voor de vernietiging be
stemde naties zou plaatsen. Wij
zijn meer dan ooit besloten iedere
taak, die gij opdraagt naar besté
krachten uit te voeren".
EEN LEKKERE PUDDING
ZONDER MELK.
Het Voorlichtingsbureau van
den Voedingsraad schrijft:
Nu de volwassenen in het win
terseizoen van hgt fruit versto
ken zijn en de nielk beperkt is,
is het niet zoo eenvoudig een
smakelijk nagerecht klaar te ma
ken, dat eens iets anders is. Het
bord soep vooraf vervangt in
vele huisgezinnen het bord pap
toe. Ter afwisseling is het pret
tig ook weer eens iets toe te ge
ven. De gortmoutpudding met ci
troensap doet denken aan de ci-
troenrijst. Beschikt men over in
maak, dan kan bessensap of een
ander vruchtsap de citroen ver
vangen, al blijft er veel voor te
zeggen citroen te gebruiken, om
dat deze vitaminenrijke vrucht
in dezen tijd van het jaar op een
uitstekende wijze het ontbreken
de fruit kan vervangen.
Gortmoutpudding.
2 kopjes gortmout, 5 kopjes
water, 1 groote citroen, lepels
suiker. De citroen zeer dun af
schillen. De gortmout met het
water en de citroenschil aan de
kook brengen, 7 min. zachtjes
laten koken en de pan snel in
de hooikist overbrengen. De
gortmout drie kwartier in de
hooikist laten staan, daarna ver
mengen met de suiker en het ci-
tróepsap en overdoen in een met
koud water omgespoelde pud
dingvorm. De pudding koud la
ten worden en naar wensch op
dienen met een melksaus van
custardpoeder. Indien geen ci
troen beschikbaar is, kan men
amandel- of vruchtenessence toe
voegen en de pudding presentee
ren met een jamsaus.
