DONDERDAG 19 MAART 1942
DE LEIDSCHE COURANT
RECHTZAKEN
VOOR DEN ECONOMISCHEN RECHTER
Handelen in distributiebescheiden
wordt streng gestraft.
Mej. F. Hoek, huisvrouw van C. Vink
te Kat w ij k aan Zee, had zich voor den
economischen rechter, mr. de Vries, te
's-Gravenhage, te verantwoorden, omdat
zij haar distributiebescheiden, uit armoe
de, had verkocht. De vrouw, die zes kinde
ren heeft, bekende het feit.
De Officier van Justitie, mr. Zaayer,
wees er op, dat men absoluut niet toe kan
staan, dat iemand zijn bonnen verkoopt,
ook al heeft men een groot gezin en al
zijn de omstandigheden moeilijk. Voor
deze feiten kan alleen maar gevangenis
straf opgelegd worden. De eisch werd
veertien dagen gevangenisstraf. De econo
mische rechter veroordeelde de vrouw tot
deze straf, maar vanwege het feit, dat zij
haar zevende kind verwacht, werd afge
zien van haar onmiddellijke gevangenne
ming.
Zekere M. v. d. Lippe uit den Haag had
de armoede van de vorige verdachte, mej.
Hoek uit Katwijk aan Zee gekend en
hij had deze armoede uitgebuit en mis
bruikt door van haar eenige zeepbonnen
te koopen. Bij zijn verhoor maakte hij een
onsympathieken indruk en nam het niet
zoo erg nauw met de waarheid. Een en
ander bij elkaar genomen deed den Offi
cier zes maanden gevangenisstraf eischen.
De economische rechter veroordeelde
hem tot deze straf en beval zijn onmid
dellijke gevangenneming.
A. Vlieland uit Noordwijk had even
eens bonnen van deze huismoeder gekocht
en tegen hem eischte de Officier drie
maanden gevangenisstraf.
Het vonnis werd conform, terwijl ver-
dachtes onmiddellijke gevangenneming
werd gelast.
Clandestiene handel zwaar
gestraft.
J. C. J. v. d. Burg uit Berkel en
Rodenrijs was op een zeer listige wijze
aan tarwe gekomen, om deze in den zwar
ten handel te verkoopen. Telkens als de
controleur, die toezicht had bij de. dorsch-
machine, zich even verwijderde, had ver
dachte kans gezien om wat tarwe te ste
len.
De Officier wees er op, dat er te Berkel
en Rodenrijs en omgeving ernstig ge
knoeid wordt. Er zullen voorbeelden ge
steld moeten worden en de eisch tegen
verdachte werd drie maanden gevangenis
straf.
De economische rechter vond deze straf
nog te licht en veroordeelde verdachte tot
vier maanden gevangenisstraf.
J. F. Roseleur uit Berkel en Roden-
r ij s, had zich aan een zelfde misdrijf
schuldig gemaakt. Hij voerde tot zijn ver
dediging aan, dat hij de opbrengst van de
tarwe benut had, om een kachel te koo
pen voor zijn gezin, omdat hü in de kou
zat. Dit excuus werd niet aanvaard en
ook deze verdachte kreeg vier maanden
ge van genisstraf
De laatste knoeier met tarwe was de vee
houder J. Spriel uit Berkel en Ro
denrijs. Hij had, om er winst uit te
slaan, drie zakken tarwe van den vorigen
verdachte gekocht. Een zak had hij maar
kunnen verhandelen. De beide andere had
de politie achterhaald. Hij zal er best flink
aan verdiend hebben, giaar toch geen
ƒ500, welke boete de economische rechter
hem oplegde.
De assuradeur D. N. de Haan uit R ij n s-
burg had duizenden kg. witte boonen
clandestien verhandeld. De boonen, zoo
vertelde verdachte,werden gebruikt om
er koeken van te maken. De economische
rechter slaakte de verzuchting, dat hij
eens zulk een koek gegeten had, maar er
zeer onprettige herinneringen aan bewaard
had.
De eisch werd hier twee maanden ge
vangenisstraf en de uitspraak conform.
Een complete slachterij in zijn
huis gehad.
K. J. Strookman uit Woubrugge had
zich te verantwoorden wegens het clan
destien slachten van schapen. Toen de
ambtenaren bij hem een inval deden en
huiszoeking verrichtten, hadden zij zeer
onfrissche ervaringen opgedaan. Hier volgt
een overzicht van deze „zwijnenpan". De
vloer van de voorkamer was geheel be
dekt met stroo. In de bedstee van de ach
terkamer werden vijf schapenvellen ont
dekt, afkomstig van pas geslachte schapen.
In het woonhuis werden verder aange
troffen een gezouten en gerookte h*m. In
de voorkamer lag een stuk gezouten spek
zonder eenig stempel, verder schaaltjes
schapenvet enz. In een nabijgelegen
schuur werd een complete slagersinventa
ris aangetroffen. De ambtenaren' hadden
verder half in het ijs slachtafval!en ge
vonden, alhoewel deze den volgenden dag
spoorloos waren.
Verdachte had tegenover de ambtenaren
alles ontkend en liet thans verstek gaan.
De Officier eischte tegen verdachte acht
maanden gevangenisstraf met verbeurd
verklaring van alles wat inbeslag geno
men was.
De economische rechter overwoog in zijn
vonnis o.a. dat het feit, trots de ontkente-
nis van verdachte bewezen was en wees
er op, dat daarbij de volgende punten
naar voren kwamen. Het vindien van de
slachtafvallen onder het ijs, het weigeren
van het noemen van degene van wien hij
de ham en het spek had, die hem z.g. niet
toebehoorden. „Toevallig" was hij den
naam van den slager vergeten. Doordat
verdachte verder verklaard had niet meer
te weten van wien hij de schapenvellen
gekocht had en dat hij plotseling wa? ver
geten van wie de schapen waren, die in
de voorkamer gestald waren geweest.
Dat alles was reden voor den economi
schen rechter om verdachte te veroordee-
len tot een jaar gevangenisstraf met be
vel tot zijn onmiddellijke gevangenneming
en verbeurdverklaring van alles wat in
beslag genomen was.
Kolen zonder bonnen.
De kellner A. Meurer uit L e i d s c h e n-
d a m, had kolen gekocht zonder bonnen
en werd destvege veroordeeld tot een geld
boete van 80 subs. 80 dagen hechtenis
met verbeurdverklaring van de inbeslag
genomen kolen.
HAAGSCH GERECHTSHOF.
Zijn zoontje op stelen uitgestuurd.
De grondwerker P. L. uit Leide n,
was door dien Politierechter veroordeeld
tot drie weken gevangenisstraf, wegens
uitlokking tot diefstal.
Hij 'had tegen zijn dertien jarig zoontje
gezegd, „ga eens wat kolen halen, maar je
moet uitkijken".
Deze kolen moest het joch gaan stelen
vanaf een gemeenteterrein achter het
slachthuis te Deiden.
Verdachte bekende, in hooger beroep het
feit en zeide, niet uit weelde gehandeld te
hebben.
De advocaat generaal vond het zeer on
behoorlijk van een vader om zijn "kind uit
stelen te sturen.
Rekening houdende met zyn blanco
strafregister eischte spr. thans een week
gevangenisstraf.
Uitspraak over 14 dagen.
Een prettige ontmoeting.
P. S. uit T e r A a r fietste op Zondag
24 Augustus, des avonds laat, op den Blok-
landschen weg, onder de gemeente Nieuw-
veén, naar buis, toen hij een viertal ande
ren personen ontmoette. Een van hen hield
hem aan en vroeg e?n beetje vuur voor
zijn sigaret. Daarna werd aan S., zoo maar
zonder eenöge aanleiding, gevraagd of bij
wel eens een tik had! gehad. Zonder eenige
andere redenen hadden toen twee andere
personen S. toen beetgepakt, zijn kleeding
ernstig beschadigd ep. zijn fiets in de sloot
geworpen.
Deze twee personen, de 34-jarige H. K.
en de 23-jarige M. K„ beiden uit Uit
hoorn, waren deswege door den Politie
rechter resp. veroordeeld tot drie weken
en acht dagen gevangenisstraf.
Zij waren van deze straf in hooger be
roep gekomen, maar de adivocaat-generraal
wees er op, dat deze aanranding hoogst
ernstig 'genoemd moet worden en vond
de straf eerder te laag dan te hoog. Voor
ditmaal wilde spr. bevestiging van hét von
nis vragen. Uitspraak over 14 dagen.
Aardappelen gestolen.
C. C. S. en B. W. hadden tesamen aard
appelen gestolen te Nootdorp ten
nadeele van Jansen en v. d. Zanden. De
een had acht en dé ander 10 kg. aardap
pelen meegenomen.
Hun excuus bij den Politierechter was
geweest, dat zij honger hadden gehad,
maar gezien bun strafregister, dat verre
van fraai was, was elk van hen veroor
deeld tot drie maanden gevangenisstraf
van welk vonnis de advocaat-generaal in
hooger beroep bevestiging had geëischt.
Het Hof heeft elk van hen veroordeeld
tot een maand gevangenisstraf.
In hooger beroep vijfmaal hoogere
straf.
A. uit Leiden was op het distributie
kantoor te Leiden boos geworden op een
ambtenaar en had hem de woorden toege
voegd': „als ik daar zat dan kwam ik ook
geen vetbonnen te kort", betgeen een be-
leediginig was geweest, voor -welk feit de
politierechter hem veroordeeld had tot vijf
gulden boete.
Verdachte was van dit vonnis warempel
in hooger beroep gekomen bij bet Hof
waar de president maar niet kon begrijpen
boe 'hij bet in zijn hoofd gehaald' had om
in hooger beroep te komen van zulk een
lichte straf.
Het slot van bet geval was, dat A. thans
een geldboete van 25 zal moeten betalen
of anders 25 dagen brommen.
Hoofdredacteur: Th. Wilmer, Lelden.
Red. Buitenland: Mr. H. Geise, Leiden.
Red. Stad en Sport: M. Zonderop, Leiden.
Red. Omgeving: L. Roozen, Leiden.
Red. Letteren en Kunst: Fr. Schneiders, Lelden.
WEERBERICHT
ZONS OP- EN ONDERGANG.
Zon onder 7.50 uur Donderdagavond.
Zon op 7.44 uur Vrijdagochtend.
Tusschen deze tijden moet worden ver
duisterd.
MAANSTANDEN.
19 Maart: De maan komt Donderdagoch
tend om 9.uur op en gaat Donderdag
avond om 10.42 uur onder.
20 Maar.: De maan komt Vrijdagmorgen
om 9.26 uur op en gaat Vrijdagavond om
11.47 uur onder.
21 Maart: De maan komt Zaterdagmor
gen om 9.53 uur op en gaat Zondagnacht
om 0.49 uur onder.
22 Maart: De maan komt Zondagmorgen
om 10.24 uur op en gaat Maandagnacht om
1.47 uur onder.
23 Maart: De maan komt Maand^gvoor-
middag om 11 uur op en gaat Dinsdag
nacht om 2.43 uur onder.
24 Maart: De maan komt Dinsdagvoor
middag om 11.41 uur op en gaat Woens
dagnacht om 3.33 uur onder.
(Eerste kwartier).
GEEN SCHADEVERGOEDING AAN
GEÏNTERNEERDEN VAN MEI 1940.
Uitspraak van de Utrechtsche Rechtbank.
In de Meidagen van 1940 werd de heer
J. Marken,hof uit Schalkwijk op last van
de overheid in arrest gesteld en in ver
zekerde bewaring gehouden. Toen de heer
M. op 16 Mei in vrijheid werd gesteld, nam
hij daarmede geen genoegen. Hij eischte
van den burgemeester van Schalkwijk c.s.
van de gemeente of van het Rijk (Staat
der Nederlanden) een schadevergoeding
van 500 gulden. In deze civiele procedure
veerden mr. P. J. Sieburgh voor den heer
M. en jhr. mr. J. C. Schorer voor den
Staat der Nederlanden op 17 Februari voor
de Utrechtsche rechtbank de pleidooien.
Mr. Sieburgh betoogde o.a. dat zijn
cliënt de eenige Nederlander was, die het
waagt, de overheid in rechten aan te spre
ken voor de schade, door hem in de Mei
dagen geleden. In die dagen zijn hem zijn
bretels, zijn portemonnaie en zijn sleutels
afgenomen en daarvoor heeft de Staat der
Nederlanden hem slechts 8.20 vergoed.
Daarmede heeft de Staat in principe er
kend, dat eischer een vergoeding toe
komt. PI. wees i~r voorts op, dat de over
heid indertijd te kennen heeft gegeven,
dat in de Meidagen tal van aanhoudingen
en interneeringen ten onrechte zijn ge
schied.
Nu beroept de Staat zich wel op artikel
33 van de wet op den staat van oorlog en
beleg, waarbij het militair gezag bevoegd
wordt verklaard aan personen, wier aan
wezigheid voor de rust en de algemeene
veiligheid gevaarlijk wordt geacht, het
verblijf binnen Jret tot staat van beleg ver
klaarde gebied te ontzeggen, maar wie
zegt, dat de heer M. juist valt onder arti
kel 33? Eischer vroeg dus een schadever
goeding van 500 gulden.
Jhr. mr. Schorer stelde zich op het stand
punt, dat de staat wel de schade aan voor
werpen wil vergoeden, doch niet vor las
ter of bedrijfsschade. Voor deze laatste
schade komt eischer niet in aanmerking,
want de heer M. zou, indien hij niet was
werpen wil vergoeden, doch niet voor las
ter kan men het Rijk niet aansprakelijk
stellen. In de bewuste Meidagen heersch-
te er in ons land een noodtoestand. Men
kan de overheid niet euvel duiden, dat de
Staat toen gebruik maakte van de be
voegdheden, welke hem ten dienste ston
den.
Woensdag heeft de rechtbank uitspraak
gedaan in deze zaak. Het vonnis luidde,
dat de Staat der Nederlanden veroordeeld
wordt tot betaling van 8.20. Alle andere
vorderingen verklaarde de rechtbank niet
ontvankelijk. Verder veroordeelde de recht
bank den eischer in de kosten van het ge
ding.
Naar wij van mr. Sieburgh vernemen,
zal de heer Markenhof van dit vonnis in
hooger beroep gaan.
DE ORGANISATIE VAN HUIS
EIGENAREN.
De koip van het gisteren in de pers ver
schenen bericht omtrent de opheffing van
organisaties van huiseigenaren bevat geen
juiste weergave van de feiten, wordt ons
thans nader medegedeeld. Van ofheffing
dier organisaties van huiseigenaren in het
algemeen is geen sprake, daar slechts de
twee met name genoemde bondien zijn op
geheven. De overige organisaties als in de
mediedieeling bedoeld, worden alle geacht
te zijn aangesloten bij den Bond van Huis-
en Grondeigenaren en Bouwondernemers.
FEUILLETON
mode óteepen
door
GERT HARTENAU—THIEL.
32))
Ik dreigde haar lachend met den zinger
en schertste, zelf nog te zeer verheugd
door dit onverwachte weerzien: „Ik dacht,
dat je de Christenhonden haatte, Batta?"
Verlegen greep ze mijn hand. „Wees niet
boos op Batta, toean besar. Ik moest wel
zoo spreken, om Tarimo op een dwaal
spoor te brengen."
„Dat begrijp ik wel, Batta," stelde ik
haar gerust. „Maar vertel me eerst eens
gauw, of het waar is, dat alie soldaten en
officieren gedood, het gerechtsgebouw af
gebrand en de gevangenen vermoord zijn?"
Eenige seconden staarde ze mij sprake
loos aan, maar daarop begon ze plotseling
te lachen. „Pari, pari, wie dat den toean
besar heeft verteld, is eén groote leuge
naar! Zij zoeken u daar en zelfs de
Chineezen helpen daaraan mee, maar u
was niet te vinden. Toen in den hoogsten
nood niemand meer wist, wat hij doen
Rittenboek voor personen
auto's
De secretaris-generaal van het departe
ment van Waterstaat maakt op grond
van de verordening No. 15/1940 bekend,
dat met ingang van 1 April 1942 het bij
houden van een rittenboek voor alle hou
ders van rijvergunningen, uitgereikt voor
personenauto's, geen taxi's of huurato's
zijnde, voorzien van een Nederlandsch
nummerbord, verplicht zal worden ge
steld.
Deze rittenboekjes bevatten 25 genum
merde kaarten in tweevoud, waarop voor
eiken rit afzonderlijk verschillende gege
vens behooren te worden ingevuld. Dit in
vullen dient dadelijk na het beëindigen van
iederen rit te geschieden, zoodat bij con
trole steeds de voorlaatste rit is ingeschre
ven. Bij nalatigheid stelt men zich aan ge-
heele of gedeeltelijke intrekking van de
brandstoftoewijzing of van de rijvergun
ning bloot.
De gebruikers van rittenboekjes, geen
ambtenaren zijnde, moeten de orineelen
der ingevulde rittenkaarten maandelijks
bij hun aanvragen om motorbrandstof aan
^den betrokken rijksinspecteur van het ver
keer inzenden. Zij, die als ambtenaren in
het bezit zijn van een grijs vergunnings
bewijs, behooren bij de inzending van de
rittenkaarten te handelen, zooals hun door
de boven hen geplaatste instantie wordt
aangegeven.
De duplicaten blijven in het boekje, het
welk steeds in de auto aanwezig moet zijn
en op verzoek van den controleerenden
ambtenaar getoond behoort te worden.
Wanneer tot inzending der kaarten aan de
rijksverkeersinspectie wordt overgegaan,
dient dit in het rittenboekje te worden
aangeteekend met vermelding van den da
tum, zoodat een en ander steeds uit het
duplicaat kan blijken. Moet men tot aan
schaffing van een nieuw rittenboekje over
gaan, dan behoort men het oude exemplaar
zoolang in den wagen te houden, totdat het
nieuwe boekje een volledig overzicht van
een vorige distributieperiode geeft.
Verlies van het rittenboek behoort men
zoowel by de politie als by de rijksverkeers
inspectie aan te geven.
De verplichting tot inschrijving van
iederen afzonderlijken rit geldt niet voor
hen, die in de normale uitoefening van
hun beroep ritten binnen de bebouwde
kom eener gemeente of aansluitende be
bouwingen moeten uitvoeren. Bedoelde per
sonen kunnen er mede volstaan, de ge
vraagde opgaven te verstrekken per rond
rit. Begeven zij zich echter met hun wa
gen naar buiten dat gebied gelegen plaat
sen, dan geldt deze uitzonderingsbepaling
niet en zijn zy aan dezelfde verplichtingen
als de overige vergunninghouders gebon
den. Het in deze alinea vermelde is vnl.
van toepassing op artsen e.d.
De rittenboekjes zijn verkrijgbaar ge
steld bij de algemeene landsdrukkerij. Be
stelling kan door den betrokkene op de
gebruikelijke wijze plaats vinden bij de
postkantoren onder opgave van het formu
liernummer 118.
Houders van personenwagens, welke
voorzien zijn van persgas- of generatorin
stallaties, wordt er opmerkzaam op gewe
zen, dat het bovenstaande ook op hen van
toepassing is.
OPRICHTING VAN EEN NATIONAAL-
SOCLALISTISCH AMBTENARENKORPS.
Het hoofd van de afdeeling bestuursza
ken, van het hoofdkwartier der N.S.B.
deelt mede, dat de leider der N.S.B. het
besluit heeft genomen tot de oprichting
van een Nation aal-Socialistisch Ambtena
renkorps. Tot leider van het Korps Natio
naal Socialistische Ambtenaren is benoemd
de burgemeester van Delft F. W. van Vlo
ten. Allé 'berichten, welke den laatsten
tijd hierover werden verspreid, zijn on
juist. Nadere mededeelingen worden uit
sluitend verstrekt door of vanwege den
leider van het K.N.S.A.. den burgemeester
van Delft, F. W. van Vloten.
DE HAAGSCHE WETHOUDER
L. BUURMAN ONTSLAGEN.
De commissaris-generaal voor Bestuur
en Justitie heeft met ingang van 19 Febr.
1941 den heea L. Buurman, wethouder voor
Sociale Zaken te 's-Gravenhage, uit zijn
ambt ontslagen.
In aansluiting hieraan kan worden me
degedeeld, dat de wethouder mr. dr. S. de
Vries Czn. voorloopig diens werkzaamhe
den zal waarnemen en dat aan dezen is
toegevoegd de heer P. Kuiper, die tot dus
ver betast was met de leiding van den so
cialen dienst van de Haagsche politie. De
heer P. Kuiper is met ingang van 1 Maart
1942 benoemd tot hoofdcommies in alge-
meenen dienst bij de gemeentesecretarie en
onder de rechtstreeksche leiding van ge
noemden wethouder betast met alle werk
zaamheden, welke de bevordering van de
verzorging der sociale belangen van de ge
meente dienen. Hij is daarbij in het kader
van door den voornoemden wethouder te
stellen regelen gemachtigd als zijn verte
genwoordiger op te trdeen.
moest, verscheen plotseling weer de heilige
man, de Yogi, Si Margaga. Hij heeft mij
by de hand genomen en is met mij naar
nant gegaan. Daar heeft de heilige veel
met den toean luitenant gesproken en
hem ook verraden, waar de boschroovers u
verborgen hielden. Saja! Mij beval de hei
lige vooruit te gaan om u te troosten."
Zeldzaam ontroerd door de verheugende
mededeeling, welke bewees, dat de praat
jes van Tarimo inderdaad slechts een pro
duct waren van zijn ongebreidelde fanta
sie, streelde ik het kind over het zwarte
haar. Zij liet mij echter niet veel tijd tot
nadenken, want ongeduldig men hand grij
pend in een zwakke poging om mij mee te
hekken, zei ze: „Maar kom nu snel mee,
toean, nu direct! Tarimo is weg. Wij kun
nen gemakkelijk vluchten, zonder dat hij
het bemerkt". Anstig spriedend gleed haar
blik in de richting van de deuropening,
waardoor een gedeelte van het bosch zicht
baar was.
Ik schudde het hoofd. „Neen, Batta, dat
zou niet verstandig zijn. De bandieten zou
den ons stellig achtervolgen en inhalen.
Ik ben niet sterk genoeg om mij snel ge
noeg uit de voeten te kunne maken. Ik
heb twee dagen en twee nachten op die
hoop vodden daar buiten bewustzijn ge
legen".
Het meisje huiverde. „Arme toean!" zei
ze met kinderlijk medelijden.
,,Loop jij zoo snél je kunt terug, Batta.
f 100.000, i 51.000, f 20.000, f 10.000
ENZ. ENZ. 5256
Heden verkrijgbaar de bekende
Toelcomstspaarstrooken
TREKKING 30 MAART A.S.
Even telefoneeren of een kaart sturen,
en het wordt U thuisbezorgd 20 x f72.00,
10 x f 36.00 - 5 x f 18.00 - 2 x f 7.20 - 1 x f 3.60
Het vertrouwdst adres en populair geworden
Gelukskantoor voor Leiden en Omstreken,
Tel. 24090. Bel. aanb.
J. GINJAAR, Lage Rijndijk 95
PRIJSOPDRIJVING TE GRONINGEN.
Krachtig optreden van de
prijsbeheersching.
De inspecteur voor de prijsbeheersching
in Leeuwarden heeft behalve vele lichte
prijsovertredingen in Januari werden
een 47 personen in de stad Groningen geld
boeten wegens prijsovertredingen opgelegd
in den laatsten tijd ook enkele meer
ernstige gevallen van prijsopdrijving in
Groningen behandeld.
Een sprekend voorbeeld van de gevaren,
die groote prijsstijgingen voor het bedrijfs
leven meebrengen, leverde het geval van
den fabrikant J.V. te Groningen, die het
zelf in zijn suikerwarenfabriek moeilijk
zonder Arabische gom kon stellen, doch
aangelokt door de hooge prijzen, een deel
van zijn voorraad met een abnormaal hoo
ge winst verkocht. De productie-mogelijk
heden van het bedrijf werden zoodoende
opgeofferd aan het tijdelijk financieele
voordeel.
De wijnhandelaar J. G. had in den loop
van 1941 de verkoopprijzen van sommige
dranken belangrijk verhoogd, waardoor in
enkele gevallen de winst tot f 2.16 per liter
steeg.
Ook J. W. van C., directeur van het bij
kantoor van een kolenhandel, verhoogde
zijn verkoopprijzen. Deze kwamen daar
door hooger te liggen, dan de vastgestelde
maximum-pryzen., hetgeen aanvankelijk
eenige honderden guldens voordeel, doch
ten slotte een geldboete van 500 mee
bracht. Ook in andere hier voor genoemde
gevallen werd f 500 boete opgelegd.
Het verhoogen van de tusschenhandels-
marge op gearomatiseerde taptemelk met
suiker was ten slotte aanleiding den gros
sier J. P. W. te Groningen ƒ400 boete op
te leggen. De normale winstmarge was in
dit geval verhoogd met de provisie voor
een tusschenpersoon, die normaal niet als
schakel bij een dergelijke transactie op
trad. Deze tuchtbeschikking kon tevens
een aanwijzing voor andere branches zijn,
dat het inschakelen in den handel van tus-
schenpersonen, die voor 10 Mei 1940 niet
optraden, in het algemeen niet tot prijs-
verhoogingen mag leiden.
ZONDAGSARBEID IN DE MIJNEN.
Ingaande 22 Maart wordt in de Limburg-
sche mijnindustrie de Zondagsarbeid inge
voerd, aldus bericht dé „Telegraaf".
De ondergrondsche mijnwerkers zullen
van dien datum af één keer per maand des
Zondags arbeid moeten verrichten en wel
een volledigen dienst, zooals op werkda
gen. Wat de bovengrondsche arbeiders be
treft, deze zullen alleen in zulk een ge
tale Zondagsarbeid moeten verrichten, als
voor de productie direct noodzakelijk is.
Als compensatie zullen de betrokken
mijnwerkers voor dezen Zondagsarbeid be
halve den normalen 100 pet. toeslag op de
loonen een verhoogd brood- en vleesch-
rantsoen gaan ontvangen. Boven de ver
hoogde rantsoenen, zooals deze reeds voor
de mijnwerkers golden, zullen zij per
maand nog 2000 gram brood en 600 gram
vleesch gaan ontvangen. Voor de rest van
de maand Maart zal dit extra rantsoen
respectievelijk 1000 en 300 gram bedragen.
NEDERLANDER ZWAAR GEWOND.
Een afdeeling vrijwilligers heeft zoo
juist stormenderhand een Sovjet-dorp be
zet. Reeds hebben zij de bolsjewisten er
uit verdreven en jagen zij hen voort, te
rug, verder naar het Oosten. Een felle
strijd wordt hier gevoerd en het valt dan
ook niet te verwonderen, dat niemand be
merkt heeft, dat ginds een blonde Holland-
sche jongen zwaar gewond tusschen de
puimhoopen ligit.
Ja, toch heeft men het gemerkt. DaaT
komen reeds hospitaalsoldaten met een
draagbaar
Weinige uren later ligt de gewonde ver-
bondén en goed verzorgd in het veldlaza
ret
Het is arbeid voor de Nederlandische Am
bulance. U kent to dh h'et gironummer?
8 7 6 0 0
Nederlandsche Ambulance
Koninginnegracht 22 's-Gravenhage.
Meld den heiligen man en den toean lui
tenant, dat je mij gevonden hebt, dan zul
len zij zeker direct komen en mij bevrij
den."
„O, toean besar", fluisterde ze met dui
delijk waarneembaren angst in haar stem.
„Tarimo zal intusschen den toean besar
dooden. Batta durft den toean niet alleen
te laten."
Hoewel ik innerlijk moest lachen om de
moederlijke zorg, waarmee ze mij omring
de en welke bewees, dat ik het volgens
haar vaste overtuiging niet buiten haar
bescherming kon stellen, bleef ik volkomen
ernstig en eindelijk gelukte het me dan
ook haar aan het verstand te brengen, dat
het beter was, de soldaten tegemoet te
.gaan om hun den weg te wijzen. Hoewel
niet van harte, knikte ze ten slotte toch
toestemmend en zei: ,,Maar Batta komt
met de soldaten weer hier terug! Ik wil er
bij zijn, als de toean gered wordt. Saja!"
Vluchtig kuste ze mijn hand en daarop
vloog ze pijlsnel de deur uit. De wachtpost
buiten riep haar aan, maar de vermeende
jongen lachte en schreeuwde terug: „Ik
moet pisangs halen voor den toean!" En
het volgende oogenblik was zij in het bosch
verdwenen.
Langzaam trad mijn bewaker op het
huisje toe en wierp een blik door de ge
opende deur. Maar toen hij mij rustig aan
tafel zag zitten, knikte hij tevreden en
slenterde traag verder.
16.
De heugelijke tijding, welke het dappere
Maleische. meisje mij had meegedeeld, bleek
de beste medicijn voor mijn gezondheid. Ik
voelde mij opnieuw hoopvol gestemd en
daar ik het op mijn stoel niet langer uit
hield, begon ik het zeldzaam vuile vertrek
op en neer te loopen. De duizelingen, die
mij kort te voren nog zoo hinderlijk had
den geplaagd, keerden niet terug en
werkwaardig ik bespeurde plotseling,
een rammelenden honger, die het beste be
wijs vormde, dat mijn krachten snel terug
keerden. Zorgvuldig doorzocht ik elk hoek
je van de hut, in de "hoop. iets te zullen
vinden, waarmee ik mijn honger althans
voorloopig zou kunnen stillen, evenwel
zonder resultaat. In plaats van voedsel
ontdekte ik echter wel wat anders, dat mij
in de gegeven omstandigheden zeer wel
kom was.
In een kist, die een plaats had gevonden
in een stoffigen donkeren hoek van het
vertrek vond ik mijn dolk, mijn geladen
revolver en eenige kleinere voorwerpen,
welke mijn eigendom waren en die men
mij, toen ik bewusteloos was, had afgeno
men. Verheugd zocht ik alles bij elkaar,
om daarna de wapens onder mijn kleeding
te verbergen.
Natuurlijk droeg ik nog steeds de in-
landsche kleedingstukken, waarin ik mij
gestoken had, toen ik mij gereed maakte
voor mijn bezoek aan Kariromo; slechts
mijn gezicht verried, naar ik in een ge
broken en verweerden spiegel die aan den
muur hing kon vaststellen, weer mijn
Europeesche afkomst.
Nauwelijks had ik opnieuw, thans echter
lichtelijk ongeduldig, aan tafel plaats ge
nomen, of de verwaarloosd uitziende
schildwacht verscheen weer in de deur
opening ditmaal evenwel met een omvang
rijken tros bananen en een flesch soda
water, dat hij brommend voor my neer
zette.
Ik wilde hem vriendelijk bedanken voor
zyn attentie, die mij werkelijk bijzonder
welkom was, maar hij weerde elk woord af
en gromde, terwijl hij zich reeds weer om
keerde om heen te gaan; Batta zei me,
dat u honger had. Nu loopt die beroerde
kwajongen in het bosch rond te zwalken
en komt voorloopig natuurlijk niet terug.
Tarimo zal hem straks wel een flink pak
ransel geven. Saja!" Hij vloekte, spuwde
op den grond en vervolgde zijn rondgang.
Met zeldzame eetlust viel ik op de ba
nanen aan en ik kreeg daarbij gelegen
heid te constateeren, dat ik er tot dusver
geen idee van had gehad, hoe voortreffe
lijk deze vruchten smaken. In d:n kortst
mogeilijken tijd had ik de gul'le gave van
mijn bewaker verorberd, zoodat nog slechts
de schillen van mijn goeden eetlust getuig
den.
(Wordt ver-
